Μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση είχε η «Εργατική Αριστερά» με το Γρηγόρη Γεροτζιάφα, καθηγητή Αιματολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, αναζητώντας απαντήσεις στα ζητήματα που προκύπτουν από την παραγωγή και τη διάθεση των εμβολίων για τον Covid-19, αλλά και από τη διαχείριση που κάνουν οι κυβερνήσεις, ειδικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Για λόγους χώρου και χρόνου δεν ήταν εφικτή η αναπαραγωγή ολόκληρης της συνέντευξης στο έντυπό μας. Σταχυολογήσαμε και παραθέτουμε τα βασικά συμπεράσματα που βγάλαμε από το διάλογό μας, αξιολογώντας τα ως τα πιο σημαντικά στην αποκάλυψη της εγκληματικής λειτουργίας του καπιταλισμού σε παγκόσμια κλίμακα, στα θέματα ζωής και θανάτου.
Ολόκληρη η συζήτηση του καθηγητή με την Κατερίνα Γιαννούλια, ηχητικά στο Rproject.gr.
---------
Η κάθε πανδημία (και αυτή του Covid-19) πρέπει να αντιμετωπίζεται σε 3 επίπεδα, στα οποία είχε να απαντήσει η παγκόσμια κοινότητα: θεραπεία-εμβόλια-διάγνωση/διασπορά του νοσήματος (κοινωνική αποστασιοποίηση).
Το εμβόλιο «τα πήρε όλα». Η θεραπεία αποκλείστηκε και η αγορά δεν άνοιξε για αυτήν. Επέλεξαν μόνο την αποστασιοποίηση. Υπάρχει εξήγηση στην επιλογή αυτή. Το εμβόλιο είναι παρέμβαση χωρίς δομικό κόστος. Παράγεται, γίνεται και εκεί τελειώνει η ευθύνη του κράτους. Οι θεραπείες κοστίζουν, χρειάζεται εκπαίδευση γιατρών για να αντιμετωπίσουν έγκαιρα την ασθένεια στο σπίτι, παρακολούθηση των ασθενών, δομές υγείας.
Το επόμενο πρόβλημα είναι ότι η παγκόσμια υγεία εξαρτάται από το business plan πέντε ιδιωτικών φαρμακευτικών εταιριών.
Ανάγκη συνεργασίας
Θα χρειαζόταν συνεργασία όλων των φαρμακευτικών του πλανήτη. Δηλαδή να ανοίξουν τη νέα τεχνογνωσία (mRNA) σε όλους, όχι μόνο για τα εμβόλια του Covid και όχι μόνο τώρα, αλλά και μελλοντικά, για τα επόμενα φάρμακα (πχ του καρκίνου). Γι’ αυτό προβάλλουν τόση αντίσταση στο να σπάσουν οι πατέντες!
Τα κράτη δεν επένδυσαν για χρόνια στη δημόσια έρευνα (και κυρίως στην εφαρμοσμένη), με αποτέλεσμα οι ιδιωτικές φαρμακευτικές να είναι οι μόνες που την κρίσιμη φάση μπορούν να παράξουν εμβόλιο για τον Covid-19, φροντίζοντας, πέρα από την αύξηση των εσόδων τους, να ελέγξουν και την αγορά της επόμενης μέρας.
Τα εμβόλια (εκτός από της γρίπης και της πολιομυελίτιδας) δεν φέρνουν πολλά κέρδη στις φαρμακευτικές, γι’ αυτό δεν τα έχουν σε προτεραιότητα γενικά. Προτιμούν άλλα φάρμακα, που χρησιμοποιούνται πιο συχνά και φέρνουν πιο μόνιμα κέρδη.
Το σύστημα παρέχει στις φαρμακευτικές τα στελέχη που εκπαιδεύονται στα δημόσια πανεπιστήμια, δημιουργούνται εταιρείες συνδεδεμένες με αυτά και έτσι, εκμεταλλεύονται τις έρευνές τους.
Επιπλέον, η ανησυχία δεν αφορά μόνο στο τι θα γίνει σήμερα με το εμβόλιο. Η ανάγκη εμβολίων θα συνεχίσει να υπάρχει, λόγω των μεταλλάξεων. Οι μεταλλάξεις είναι ήδη παρούσες και εξαρτόμαστε παγκόσμια από πέντε φαρμακευτικές.
Στη Γαλλία η CGT αρχίζει να βάζει το αίτημα επίταξης των φαρμακευτικών εταιριών.
Όσο το εμβόλιο παράγεται από 2-3 εταιρείες που σχετίζονται με τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Βρετανία, τη Ρωσία και την Κίνα και η τεχνογνωσία του δεν δίνεται σε όλες τις χώρες και τις φαρμακοβιομηχανίες, ο ιός δεν θα μπορεί να αντιμετωπιστεί. Ούτε θεραπεία θα υπάρχει, ούτε ανοσία. Και τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης που παίρνουν ως τώρα οι κυβερνήσεις θα επιδεινώνουν την οικονομική κρίση καταστρέφοντας παραγωγικές δυνάμεις και διογκώνοντας τις κοινωνικές ανισότητες. Αποδεικνύεται σε ολοένα και πιο ευρεία κλίμακα ότι οι αγορές δεν αυτορυθμίζονται.
Ακόμη και τα επιδημιολογικά μοντέλα που φτιάχτηκαν στις ΗΠΑ, έγιναν με στόχο να μην διαταραχθούν τα συμβόλαια που είχαν κάνει οι ασφαλιστικές εταιρείες. Για αυτό επέμεναν να παρουσιάζουν τον Covid-19 ως μια νέα, έστω πιο σοβαρή, μορφή γρίπης, σαν μια πνευμονία.
Δεν μπορούμε να στηριχθούμε στις όποιες συμφωνίες κάνει η Pfizer με ευρωπαϊκές φαρμακοβιομηχανίες για την παραγωγή του εμβολίου και να αφήσουμε την υγεία μας, την υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων να είναι έρμαιο στον εταιρικό σχεδιασμό των εταιριών. Ούτε πολύ περισσότερο στα παιχνίδια των κυβερνήσεων με ντόπιους καπιταλιστές, όπως έκανε στη Γαλλία ο Μακρόν με τη Sanofi. Το ρίσκο να παράγεις το δικό σου «εθνικό» εμβόλιο δεν είναι εύκολο όταν το σύστημα έχει αναδιαρθρώσει τόσο πολύ τις παραγωγικές σχέσεις και πλέον, όλες οι εταιρίες δεν λειτουργούν καθετοποιημένα, αλλά με υπεργολαβίες.
Η πανδημία έχει αναδείξει κι άλλα θέματα, πέρα από τα υγειονομικά. Την αξιοποίησή της από τις κυβερνήσεις για να χειροτερεύσουν τις εργασιακές σχέσεις και να επιβάλλουν πιο αυταρχικά περιβάλλοντα. Στη Γαλλία αντέδρασαν περίπου 100 δήμαρχοι και κατηγόρησαν το Μακρόν για συνταγματική εκτροπή. Αυτά που κάνει ο Μητσοτάκης τα κάνουν όλες οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη.
Αιτήματα
Τα αιτήματα που πρέπει να διεκδικήσει η κοινωνία των πολιτών και το εργατικό κίνημα είναι ο μαζικός εμβολιασμός, έλεγχος των business plan των φαρμακευτικών και μακροπρόθεσμα εθνικές φαρμακοβιομηχανίες, πρωτοβάθμια περίθαλψη, με οικογενειακό γιατρό και προσπάθεια παρακολούθησης των ασθενών στο σπίτι, πριν φτάσουν στο νοσοκομείο, ιχνηλάτηση, εκπαίδευση γιατρών στην αντιμετώπιση της νέας ασθένειας.
Η Εργατική Αριστερά θα συνεχίσει να παρακολουθεί το «σκάνδαλο» των εμβολίων, αλλά και του σχεδιασμού των εμβολιασμών. Γιατί δεν μας είναι καθόλου αδιάφορη η εξαίρεση των Παλαιστινίων από το εμβολιαστικό πρόγραμμα του Ισραήλ, ούτε ο εμβόλιμος εμβολιασμός των αστυνομικών και του στρατού, στη χώρα μας, πριν από τις ευπαθείς ομάδες και πριν από όσες κι όσους διαβιούν σε συνθήκες ακραίας επικινδυνότητας, χωρίς να ευθύνονται καν για αυτές (πχ μετανάστες, φυλακισμένοι κλπ).
Θα επανέλθουμε στο θέμα της «περίφημης» οργάνωσης των εμβολιαστικών κέντρων, που έχουν αποκλείσει κάθε άλλη ασθένεια από τη δημόσια και δωρεάν αντιμετώπιση, αλλά και στο θέμα της πατέντας, που καθιστά τα εμβόλια και τις θεραπείες εμπορεύματα, αντί για αγαθά.