*στίχος των Rationalistas
Ημερ.Δημοσίευσης
Κατά την διάρκεια των μεγάλων πυρκαγιών του καλοκαιριού στην Αττική, η κυβέρνηση δήλωνε ότι ο πρώτος της στόχος ήταν η διασφάλιση των ανθρωπίνων ζωών. Φάνηκε όμως ότι για την κυβέρνηση δεν έχουν όλες οι ζωές την ίδια αξία. Οι μετανάστ(ρι)ες που ζουν στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέδας παρέμειναν επί μέρες περικυκλωμένες/οι από τον καπνό σε συνθήκες ακραίου καύσωνα. Την ίδια στιγμή τα προβλήματα που υπάρχουν επί μήνες επιδεινώθηκαν: τους σερβίρονταν όλα τα γεύματα της ημέρας μαζί, τα οποία ήταν κάκιστης ποιότητας, οι περισσότερες/οι διέμεναν σε ανοιχτούς χώρους χωρίς καμία προστασία από την ζέστη και τον ήλιο. Μόνο τέσσερις μέρες μετά και ενώ η φωτιά κατάκαιγε τα πάντα τριγύρω δόθηκε η εντολή να μεταφερθούν. Οι μετανάστριες μεταφέρθηκαν στον Ασπρόπυργο όπου στριμώχτηκαν σε κελιά αστυνομικών τμημάτων, με μόνο δύο μπουκαλάκια νερό για 17 γυναίκες, με άθλια υγειινή, χωρίς τα προσωπικά τους αντικείμενα ενώ δεν τις άφηναν να έχουν επισκέψεις ώστε να τους φέρουν τα απαραίτητα.
***
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας κατάθεσε αίτημα για υπ’ όρους αποφυλάκιση, καθώς στις 5 Σεπτέμβρη κλείνει 19 χρόνια φυλάκισης και πλέον δικαιούται αποφυλάκιση σύμφωνα με τον ποινικό κώδικα. Το αίτημά του θα εξετάσει το Δικαστικό Συμβούλιο Λαμίας που θα αποφασίσει για το αν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την αποφυλάκιση. Δεδομένης της εξαντλημένης υγείας του λόγω της παρατεταμένης απεργίας πείνας αλλά και του γεγονότος ότι πλέον και τυπικά δικαιούται αποφυλάκιση, ελπίζουμε να κριθεί θετικά το αίτημα του. Βέβαια η τιμωρητική στάση της κυβέρνησης της ΝΔ δεν λογίζει αρχές ισονομίας. Σε μία λογική βεντέτας τα προηγούμενα χρόνια έχουν περάσει φωτογραφικοί εκδικητικοί νόμοι για τον ΔΚ, με τελευταίο αυτόν που μπλόκαρε την παραμονή του σε αγροτικές φυλακές. Η συγκλονιστική κινητοποίηση όμως του κόσμου γύρω από την απεργία πείνας του το καλοκαίρι δίνει ελπίδες για δίκαιη αντιμετώπισή του.
***
Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ) προχώρησε σε μία πολύ σημαντική έκδοση μιας έρευνας σχετικά με τους ΛΟΑΤΚΙ+ πρόσφυγες στην Ελλάδα. Πρόκειται για την πρώτη ολοκληρωμένη έρευνα στοχευμένη συγκεκριμένα στο ζήτημα των ΛΟΑΤΚΙ+ προσφύγων. Στόχος του ΣΥΔ, ήταν όπως αναφέρουν και στο δελτίο Τύπου να παρουσιάσει και να ρίξει φως σε μία αόρατη μειονότητα που, πέρα από τις απειλές, διώξεις ή βία που έχει υποστεί στις χώρες καταγωγής, όταν καταφεύγει στις χώρες πρώτης υποδοχής –εν προκειμένω στη χώρα μας–, αντιμετωπίζει και σε αυτές πολλαπλές διακρίσεις, παραβιάσεις της ιδιωτικής ζωής, παρενοχλήσεις ή και βία, τόσο λόγω του προσφυγικού τους στάτους, όσο και λόγο του σεξουαλικού προσανατολισμού, της έκφρασης ταυτότητας ή χαρακτηριστικών φύλου τους. Η έρευνα αυτή είναι πολύ χρήσιμη καθώς ανοίγει ένα ζήτημα που δεν συζητιέται συχνά και θα οδηγήσει στο να υπάρξουν συγκεκριμένα αιτήματα και διεκδικήσεις για την προστασία των ΛΟΑΤΚΙ+ προσφύγων.
***
Η έωλη δικογραφία περί «διευκόλυνσης παράνομης εισόδου αλλοδαπών» κατά 4 μελών ΜΚΟ και 6 αλλοδαπών που παρουσίασε η Αστυνομική Διεύθυνση Βορείου Αιγαίου εγείρει σοβαρά ερωτήματα. Ιδιαίτερα από το 2019 και μετά οι πρόσφυγες φαίνεται να νιώθουν την ανάγκη να επιβεβαιώνουν συνεχώς σε ΜΚΟ και ανθρωπιστικές οργανώσεις το σημείο που βρίσκονται ώστε να προστατευτούν από τις παράνομες επαναπροωθήσεις. Σύμφωνα με την ΜΚΟ «Συνύπαρξη», η οποία δημοσίευσε και σχετική καταγγελία, αυτό γίνεται για να προστατευτούν από την «χωρίς καταγραφή σύλληψή τους στη στεριά [..] και στη συνέχεια τη μεταφορά και την εγκατάλειψή τους στη θάλασσα». Η κυβέρνηση δια μέσω του λιμενικού προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποκρύψει το έγκλημα των push-backs και των παράνομων επαναπροωθήσεων δημιουργώντας φανταστικούς εχθρούς. Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη: οι καταγγελίες για επαναπροωθήσεις πληθαίνουν ενώ καμία κατηγορία έναντι ΜΚΟ και αλληλέγγυων για υποτιθέμενη διακίνηση ανθρώπων δεν έχει αποδειχτεί.
***
Φέτος συμπληρώνονται οχτώ χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Οχτώ χρόνια από την δολοφονία που οδήγησε την νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής στις δικαστικές αίθουσες. Η φετινή επέτειος είναι η πρώτη που θα γίνει με τους ένοχους να βρίσκονται φυλακισμένοι. Ακόμα και αν οι ποινές δεν ήταν οι αυστηρότατες, πρόκειται για μια νίκη του αντιφασιστικού και αντιρατσιστικού κινήματος. Φέτος είναι η πρώτη φορά που το κεντρικό αίτημα της επετείου δεν θα είναι η απόδοση δικαιοσύνης τόσο για τον Φύσσα όσο και για τα άλλα θύματα, καθώς αυτή όσο γινόταν αποδόθηκε. Είναι πολύ σημαντικό η νίκη αυτή να μην ξεχαστεί, γιατί χωρίς την πίεση του κινήματος είναι πολύ πιθανόν να δούμε γρήγορες αποφυλακίσεις ή ακόμα και επάνοδο της ακροδεξιάς με άλλη μορφή. Για αυτόν τον λόγο χρειάζεται οι συγκεντρώσεις που θα καλεστούν να είναι μαζικές και να στηριχτούν από φορείς και οργανώσεις της αριστεράς, από σωματεία, από δημοτικές παρατάξεις και κόσμο του κινήματος .