*στίχος των Rationalistas
Ημερ.Δημοσίευσης
Ιδιαίτερα μαζικές ήταν και φέτος οι διαδηλώσεις για την επέτειο του θανάτου του Παύλου Φύσσα. Παρά το γεγονός ότι η εγκληματική συμμορία της Χρυσής Αυγής βρίσκεται στην φυλακή, ο κόσμος φάνηκε ότι συνεχίζει να βγαίνει στον δρόμο δίνοντας στην επέτειο το χαρακτήρα ημέρας αντιφασιστικής πάλης και διευρύνοντας το νόημά της. Οι διαδηλώσεις για την επέτειο της δολοφονίας του Φύσσα συσπείρωσαν ένα σημαντικό κομμάτι του κόσμου που θέλει να δίνει το παρόν στην πάλη ενάντια στον φασισμό. Δυστυχώς όμως τα μονόπλευρα επετειακά χαρακτηριστικά δεν βοηθάνε να συγκεκριμενοποιηθεί ο αγώνας, και αυτό θα είναι το καθήκον της Αριστεράς από εδώ και πέρα. Να ξανασυναντήσει αυτόν τον κόσμο και να διατυπώσει τα συγκεκριμένα αιτήματα που θα ενισχύσουν τη δυναμική που έχει φανεί ήδη να υπάρχει. Η επέτειος του ενός χρόνου από την φυλάκιση της Χρυσής Αυγής είναι μια τέτοια αφορμή και για αυτό χρειάζεται να δουλευτεί από νωρίς και να συγκεντρώσει τον κόσμο που είδαμε στις μεγάλες συγκεντρώσεις έξω από το Εφετείο.
***
Παρότι φέτος το καλοκαίρι δεν έγιναν τα μεγάλα αντιρατσιστικά φεστιβάλ, όπως έχουμε συνηθίσει, μικρότερες προσπάθειες έδειξαν ότι υπάρχει ακόμα η δυναμική του κόσμου που θέλει να στηρίξει τα αντιρατσιστικά φεστιβάλ. Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν και το αντιρατσιστικό διήμερο στη Θεσσαλονίκη, που αν και δεν είχε τον μαζικό χαρακτήρα που είχε άλλες χρονιές το αντιρατσιστικό φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, απέδειξε ότι υπάρχει διάχυτη η ανάγκη να συζητήσουμε πολιτικά από κοντά και να διασκεδάσουμε συλλογικά. Την πρώτη μέρα του διημέρου, η φεμινιστική συζήτηση στην οποία συμμετείχε και η Συνέλευση Γυναικών 8 Μάρτη, ήταν μια ιδιαίτερα μαζική και ζωντανή συζήτηση, ενώ την δεύτερη μέρα η αντιρατσιστική συζήτηση, αν και λιγότερο μαζική, ήταν εξίσου ενδιαφέρουσα. Και από τις δύο συζητήσεις, όσο και από τις συναυλίες μετά, φάνηκε ότι μετά από ένα τόσο μεγάλο διάστημα εγκλεισμού ο κόσμος έχει ακόμα πιο πολύ ανάγκη τέτοια συμβάντα και ότι τα μεγάλα αντιρατσιστικά φεστιβάλ έλειψαν από πολλούς και πολλές. Κάθε τέτοια πρωτοβουλία είναι καλοδεχούμενη και πρέπει να ενισχυθεί με κάθε τρόπο, ειδικά τώρα που με αφορμή τα γεγονότα στο Αφγανιστάν η κυβέρνηση ξερνάει ξενοφοβία και ρατσισμό συνεχώς και η ανάγκη για γεγονότα που συσπειρώνουν έναν κόσμο με αντιρατσιστικά αντανακλαστικά αυξάνεται.
***
Μια ακόμα νέα κλειστή δομή-φυλακή για τους πρόσφυγες εγκαινιάστηκε στη Σάμο από το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, εν απουσία κάθε εκπροσώπου της τοπικής αυτοδιοίκησης. Πρόκειται για ένα καμπ-φυλακή με διπλή συρμάτινη περίφραξη και ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου όσων εισέρχονται. Η φυλακή αυτή δημιουργήθηκε για να αντικαταστήσει τη δομή στο Βαθύ, ενώ αντίστοιχα τέτοια στρατόπεδα συγκέντρωσης πρόκειται να δημιουργηθούν και στα υπόλοιπα νησιά. Η πολιτική της απανθρωπιάς συνεχίζεται λοιπόν. Πρόκειται για τη γνωστή πολιτική που ως στόχο έχει να αποτρέψει όσους θελήσουν να περάσουν τα σύνορα και να τιμωρήσει όσους βγουν ζωντανοί από τις βάρκες στο Αιγαίο. Όμως, όσο συνεχίζουν να μαίνονται πόλεμοι και να επικρατεί ακραία φτώχια, τόσο οι άνθρωποι θα γίνονται πρόσφυγες ελπίζοντας για ένα καλύτερο μέλλον. Η Νέα Δημοκρατία, συνεχίζοντας την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, θέλει να κρύψει κάτω από το χαλί το πρόβλημα χωρίς να δώσει πραγματική απάντηση. Η απάντηση αυτή μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την ενδυνάμωση του αντιρατσιστικού κινήματος, το οποίο θα διεκδικήσει ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, ζωή με δικαιώματα και ανοιχτά σύνορα για όλους και όλες.
***
Την ώρα που η μετάλλαξη Δ θερίζει στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως, οι κρατούμενοι στις φυλακές βρίσκονται ξανά πιο ευάλωτοι από ποτέ. Σύμφωνα με την Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, παρατηρείται ξανά ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων χωρίς να υπάρχει κάποιο πλάνο για την προστασία και την περίθαλψη των κρατουμένων. Τα επιβεβαιωμένα κρούσματα συνεχίζουν να διαμένουν στους ίδιους θαλάμους μαζί με υγιείς κρατούμενους, με συχνά μηδαμινή ιατρική περίθαλψη καθώς ακόμα και στις πιο υπερπλήρεις φυλακές υπάρχει μόνο ένας νοσηλευτής και κανένας παθολόγος. Οι φυλακισμένοι αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, καθώς ο εμβολιασμός τους συνεχίζεται με τρομερά αργούς ρυθμούς, λόγω έλλειψης ιατρικού προσωπικού. Μάλιστα αναγκάζονται να εμβολιαστούν με Johnson χωρίς το δικαίωμα επιλογής ακόμα και σε περιπτώσεις που αντιπροτείνεται το συγκεκριμένο εμβόλιο. Η πολιτική της κυβέρνησης για ακόμα μια φορά είναι εγκληματική και υποκριτική καθώς φέρει όλες τις ευθύνες για την πιθανή έξαρση που θα δούμε μέσα στο επόμενο διάστημα.
***
Η άποψη ότι οι μητέρες οφείλουν να είναι στο σπίτι και να μην εργάζονται φαίνεται να επικρατεί και στα δημόσια νοσοκομεία. Σύμφωνα με καταγγελία του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή, η αρμόδια επιτροπή απέρριψε υποψήφια Επιμελήτρια επειδή είναι μητέρα δύο μικρών παιδιών και αρνήθηκε μάλιστα να επανεξετάσει το αίτημα της. Πρόκειται για ένα ακόμα περιστατικό που αποδεικνύει ότι είναι συστηματική επιλογή η με το ζόρι επιστροφή των γυναικών στο σπίτι και η μετατροπή τους αποκλειστικά σε νοικοκυρές και παιδομηχανές. Την ίδια ώρα που κυβερνητικά στελέχη σκίζουν τα ιμάτια τους για το υποτιθέμενο πρόβλημα της υπογεννητικότητας, τιμωρούν κάθε γυναίκα που θέλει να είναι μητέρα αλλά και να εξελιχθεί στον κλάδο της. Αυτό το περιστατικό έρχεται ως φυσική συνέχεια των πολιτικών αποδυνάμωσης του κοινωνικού κράτους που οδήγησαν σε μία κρίση φροντίδας που επιβάρυνε τις γυναίκες με τα βάρη της απλήρωτης εργασίας. Για να νομιμοποιηθούν αυτές οι πολιτικές, χρειάζεται να επιβληθεί ιδεολογικά η άποψη ότι οι γυναίκες οφείλουν να είναι αποκλειστικά μητέρες και φροντίστριες της οικογένειας και έτσι δεν συνάδει να ανελίσσονται στην καριέρα τους. Σε αυτή την οπισθοδρόμηση η απάντηση μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την συμπόρευση του εργατικού και του φεμινιστικού κινήματος.