Μετά από τρείς αναβολές, άρχισε στις 22 Σεπτέμβρη η δίκη του μαιευτήρα γυναικολόγου και καθηγητή της Μαιευτικής σχολής του ΔΙ.ΠΑ.Ε. (πρώην ΤΕΙ Σίνδου), ο οποίος κατηγορείται για «κατάχρηση σε γενετήσια πράξη κατά συρροή».
Οι φοιτήτριες που κατέθεσαν, τον κατηγορούν ότι αφού τις εξαπάτησε καλώντας τες στο ιατρείο του για δωρεάν εξέταση στα πλαίσια της συναδελφικής αλληλεγγύης, παραβίασε κάθε ιατρικό πρωτόκολλο και τις παρενόχλησε σεξουαλικά. Επιπλέον ότι τις εκβίασε έμμεσα υποσχόμενος ότι αν δε μιλήσουν θα τους βρει δουλειά μετά το πτυχίο.
Από την εκδίκαση μιας τέτοιας υπόθεσης δε θα μπορούσε να λείπει και η συνηθισμένη ερώτηση: γιατί δεν τον κατήγγειλαν νωρίτερα. Σαν να μην είναι γνωστό το σοκ και η ντροπή που νοιώθουν τα θύματα, η αμφισβήτηση αν πράγματι τους συνέβη ή αν το προκάλεσαν, ο φόβος της έκθεσης και αν θα τα πιστέψουν, η «κανονικοποιημένη βία» που πολλές φορές καθυστερεί την συνειδητοποίηση του γεγονότος, όπως μας ομολόγησε για την ίδια, γυναίκα που επικοινώνησε με την ΣΓ8Μ αφού έμαθε το περιεχόμενο της καταγγελίας. Τίθεται πάντα αυτή η ερώτηση σαν να μην γνωρίζουν τον εκβιασμό, όταν η παρενόχληση και η κακοποίηση ασκείται από κάποιον που έχει εξουσία στη ζωή τους. Σαν να αγνοούν την αδιαφορία θεσμών όπως η Πρυτανεία, το Υπουργείο και ο Ιατρικός Σύλλογος, που παρά το μεγάλο χρονικό διάστημα που εκκρεμούν οι κατηγορίες, ο καθηγητής και γιατρός παραμένει εν ενεργεία και έχει τη δυνατότητα να συνεχίζει να παρενοχλεί και να εκβιάζει.
Πράγματι, οι φοιτήτριες τον κατήγγειλαν όταν συνειδητοποίησαν τι πραγματικά τους συνέβη, όταν διαπίστωσαν ότι δεν ήταν τα μοναδικά θύματα, όταν αποδεσμεύτηκαν από την εξουσία του αφού πήραν το πτυχίο τους. Και στις αρχικές καταγγέλλουσες προστέθηκαν κι άλλες φοιτήτριες αλλά και πελάτισσες του ιατρείου του που έχουν υποστεί την ίδια κακοποιητική συμπεριφορά.
Γνωρίζοντας το κουράγιο που χρειάζονται αυτές οι γυναίκες για να φτάσουν στην καταγγελία, η ΣΓ8Μ μαζί με άλλες φεμινιστικές συλλογικότητες, είμασταν από την αρχή αλληλέγγυες με την παρουσία μας στα δικαστήρια και τη συμβολή μας στη δημοσιοποίηση του γεγονότος. Σε κάθε αναβολή και τελευταία, μετά το #metoo, γίναμε όλο και περισσότερες και περισσότεροι ώσπου την ημέρα της δίκης, εκτός από τις φεμινιστικές συλλογικότητες, εμφανίστηκαν αλληλέγγυα και σχήματα από το ΑΠΘ και των Φοιτητικών Συλλόγων της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΔΙ.ΠΑ.Ε. Η παρουσία τους μας κάνει αισιόδοξες ότι η υποδειγματική στάση του ΣΕΗ θα βρει ανταπόκριση και στις Σχολές στη Θεσσαλονίκη που, όπως αποδεικνύεται από τις καταγγελίες που υπήρξαν το προηγούμενο διάστημα, η ανάγκη είναι μεγάλη.
Εμείς έχουμε ξανά ραντεβού έξω από τα δικαστήρια στις 12 Οκτώβρη που συνεχίζεται η δίκη, μέχρι τη δικαίωση. Και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για να φτιαχτούν δομές που να ενημερώνουν τις σπουδάστριες και τους σπουδαστές, να υποστηρίζουν τα θύματα παρενόχλησης και κακοποίησης ψυχολογικά και νομικά, και σύλλογοι και σωματεία που να τα διεκδικούν. Θα συνεχίσουμε ώσπου να κερδίσουμε μια ζωή απαλλαγμένη από σεξιστική βία και κακοποίηση.