Νέα από τους εργατικούς χώρους

Νέες μαχητικές κινητοποιήσεις στην Cosco

Νέες κινητοποιήσεις ξεκίνησαν οι εργαζόμενοι στις προβλήτες του λιμανιού του Πειραιά που έχει αγοράσει η Cosco. Οι εργαζόμενοι ξεκίνησαν από τα μεσάνυχτα της Παρασκευής 29 προς Σάββατο 30 Απρίλη με 24ωρη απεργία και συνεχίζουν τις επόμενες μέρες με πολύμορφες δράσεις ακολουθώντας τις αποφάσεις της Γενικής τους Συνέλευσης που έγινε τις προηγούμενες μέρες. Μια Γενική Συνέλευση στη σκιά ακόμη ενός εργατικού ατυχήματος που είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό του εργαζόμενου Τάκη Πέτα.
Ο παθών μιλώντας μέσω τηλεφώνου στη Γενική Συνέλευση έστειλε το μήνυμα: «Αυτό που έγινε με μένα, να είναι τα εφαλτήριο για κάτι καλό για όλους μας». Η συμμετοχή στην απεργία και η αποφασιστικότητα των εργαζομένων τρόμαξε για μια ακόμη φορά την εργοδοσία και την κυβέρνηση. Οι εργαζόμενοι ζητούσαν συνάντηση το Σάββατο 30/4 στο Υπουργείο αλλά η κυβέρνηση απάντησε ότι δεν συνομιλεί με απεργούς. Έθεσε ως όρο για συνάντηση τη Δευτέρα 2/5 το να λειτουργεί κανονικά το λιμάνι. Ενώ η εταιρεία έφτασε στο εξευτελιστικό σημείο να δηλώνει ότι δεν υπάρχει τραυματισμός εργαζομένου και ότι ο Τάκης Πέτας νοσηλεύεται προληπτικά στο νοσοκομείο, την ώρα που ο εργαζόμενος έχει από την πτώση από ύψος 12 μέτρων χτυπήματα στο κεφάλι και τη μέση του. Και τέλος το δικαστήριο κήρυξε παράνομη την απεργία.
Οι εργαζόμενοι την Κυριακή 1 Μάη και τη Δευτέρα 2 Μάη πραγματοποίησαν νέες απεργιακές συγκεντρώσεις συμμετέχοντας στην Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στον Πειραιά και με περιφρουρήσεις από νωρίς το πρωί στην Cosco. Μάλιστα την Κυριακή το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε και λαϊκό γλέντι Η κυβέρνηση το Σάββατο έστειλε απέναντι στους απεργούς τα ΜΑΤ και ειδικές δυνάμεις του Λιμενικού που απέκλεισαν το χώρο και απαγόρευαν σε απεργούς και συμπαραστάτες να πλησιάσουν τους απεργούς που περιφρουρούσαν την απεργία. Την ίδια ώρα η εργοδοσία συγκέντρωνε εργαζόμενους στο Χαϊδάρι προσπαθώντας να στήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό. Μια προσπάθεια που έπεσε στο κενό λόγω της μαζικής συμμετοχής των εργαζομένων στην απεργία και σπάζοντας στην πράξη το κλίμα τρομοκρατίας που έστησαν κυβέρνηση και εργοδοσία.

Εκδικητικές απολύσεις στην υπηρεσία ασύλου
Δεκατέσσερις απολύσεις πραγματοποίησε η κυβέρνηση στην Υπηρεσία Ασύλου. Οι απολύσεις είναι εκδικητικές. Οι 14 εργαζόμενοι είχαν προσφύγει στα δικαστήρια μετά τις άδικες απολύσεις στο Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου τον Μάη του 2020. Οι συμβάσεις άλλων 800 περίπου εργαζομένων είχαν παραταθεί.
Σύμφωνα με τις αποφάσεις επί των αγωγών των 14 εργαζομένων που δημοσιεύθηκαν το Δεκέμβρη του 2021 η επιχειρηματολογία του Υπουργείου ότι απλά δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις απορρίφθηκε. Ο Πρωτοδίκης έκρινε ότι υπήρξαν 14 απολύσεις χωρίς όμως να θεωρεί τις 14 απολύσεις άνιση μεταχείριση σε σχέση με τους υπόλοιπους 800 εργαζόμενους που παρατάθηκαν οι συμβάσεις τους για το 2020.
Στηριζόμενο σε αυτές τις αποφάσεις το υπουργείο ενημέρωσε την Τετάρτη 27 Απρίλη τους 14 εργαζόμενους, που συνέχιζαν να εργάζονται έχοντας κερδίσει δύο φορές ως τώρα τις δίκες επί των ασφαλιστικών μέτρων, ότι η εργασία τους διακόπτεται. Ο λόγος που αυτές οι απολύσεις είναι καθαρά εκδικητικές είναι ότι πρόσφατα πέρασε τροπολογία στη βουλή (στο ν.4915/2022) για παράταση όλων των συμβάσεων εργασίας της Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής και Ταυτοποίησης για ένα έτος κι ενώ αναμένεται σε λίγες μέρες να ανανεώσει αντιστοίχως τις συμβάσεις του συνόλου των συμβασιούχων της Υπηρεσίας Ασύλου (περίπου 500 στον αριθμό). Επίσης η απόφαση να απολυθούν έρχεται ενώ εκκρεμεί η εκδίκαση της έφεσης των 14 εργαζομένων.
Μάλιστα από τους 14 εργαζόμενους, οι 10 είναι γυναίκες και οι 3 βρίσκονται σε κύηση αλλά ούτε αυτό δεν σταμάτησε την αντεργατική κυβέρνηση Μητσοτάκη από το να τις απολύσει. Ο αγώνας για να μην περάσουν οι απολύσεις χρειάζεται να στηριχθεί από όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο, καθώς αν περάσουν νομιμοποιείται διά της πλαγίας οδού η απόλυση εργαζομένων αορίστου χρόνου, καθώς το δικαστήριο αναγνωρίζοντας απολύσεις επιδίκασε και αποζημιώσεις στους 14 εργαζόμενους αντίστοιχες με τους εργαζόμενους αορίστου χρόνου στο δημόσιο.

48ο Συνέδριο ΠΟΕ-ΟΤΑ
Η ουσία στις μάχες της επόμενης μέρας
Ξ εκίνησε τις διεργασίες του την Τρίτη 3 Μάη, στη Χαλκιδική, το 48ο συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΠΟΕ-ΟΤΑ). Το συνέδριο θα ολοκληρωθεί την Παρασκευή 6 Μάη με τις φηφοφορίες για την εκλογή νέου Γενικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας και εκπροσώπων στην ΑΔΕΔΥ.
Το συνέδριο πραγματοποιείται υπό τη σκιά της πρόσφατης συμφωνίας της πλειοψηφίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ να υπογράψει μια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) που είναι σχεδόν ακριβές αντίγραφο της προηγούμενης ΣΣΕ που υπογράφτηκε το 2018. Μια ΣΣΕ που υπογράφτηκε χωρίς δεύτερη κουβέντα από την ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Χωρίς να φτάσει η συζήτηση για αυτήν όχι στη βάση των πρωτοβάθμιων Συλλόγων αλλά ούτε καν στο συνέδριο. Μάλιστα η κατρακύλα της ΣΥΝΑΝ (πρώην ΠΑΣΚΕ) και της ΔΑΚΕ είναι τέτοια που εκτός του ότι σε μια περίοδο με έξαρση της ακρίβειας δεν απαιτούν γενναίες αυξήσεις των μισθών όσων εργάζονται στους δήμους αλλά βρίσκουν και δικαιολογία την υπογραφή της τάχα σπουδαίας ΣΣΕ για να εγγραφεί η Ομοσπονδία και να πιεστούν και όσοι Πρωτοβάθμιοι Σύλλογοι αντιστέκονται, να γραφτούν στο ΓΕΜΗΣΟΕ και να εφαρμόσουν το νόμο Χατζηδάκη.
Δεν γινόταν από αυτή την ηγεσία να περιμένουν οι εργαζόμενοι στους δήμους κάτι καλύτερο. Πρόκειται για την ηγεσία που από το 2017 και τον μεγάλο αγώνα για να μην απολυθούν 10.000 συμβασιούχοι δεν έχει προσπαθήσει να οργανώσει το οτιδήποτε στους χώρους δουλειάς. Οι δήμοι έχουν μετατραπεί σε μηχανισμούς καταπάτησης κάθε κατάκτησης του εργατικού κινήματος και κάθε εργασιακού δικαιώματος μέσω της απασχόλησης με μη μόνιμες μορφές εργασίας και αυτοί παρακολουθούν ατάραχοι τις εξελίξεις. Αυτήν την κατρακύλα έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να τη σταματήσει μόνο η κινητοποίηση των εργαζομένων. Κάτι που αποδείχθηκε σε μια σειρά δήμους με τις κινητοποιήσεις που έγιναν τον τελευταίο χρόνο για να χορηγούνται έγκαιρα σε είδος ή χρήματα τα Μέσα Ατομικής Προστασίας, τις κινητοποιήσεις σε Παιδικούς Σταθμούς κ.α. Άλλωστε είναι δεδομένο ότι λόγω και των συσχετισμών, ούτε σε αυτό το συνέδριο η ΠΟΕ-ΟΤΑ θα εντάξει πλήρως στις γραμμές της τους συμβασιούχους εργαζόμενους, δίνοντάς τους ίδια δικαιώματα με τους μόνιμους και αορίστου χρόνου εργαζόμενους.
Στους χώρους δουλειάς θα κριθεί από τις 7 Μάη και μετά που θα έχει τελειώσει το συνέδριο και από το πόσο θα υπάρξει οργάνωση της αγανάκτησης των εργαζομένων στον κλάδο η προσπάθεια να διεκδικηθούν αυξήσεις στους μισθούς, μαζικές προσλήψεις προσωπικού, ξεκινώντας από την μονιμοποίηση κάθε μορφής συμβασιούχων που εργάζονται στους δήμους, η μείωση του χρόνου εργασίας και των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η μάχη για να πάρουν όλοι οι εργαζόμενοι στους δήμους επίδομα Βαρέας και Ανθυγιεινής Εργασίας, η μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.