Η πάλη ενάντια στο φασισμό είναι μια διαδικασία διαρκής και πολυεπίπεδη. Δεν επικυρώνεται απλώς με μια πρωτόδικη δικαστική απόφαση. Χρειάζονται πολλά περισσότερα τόσο σε δικαστικό όσο και σε κινηματικό επίπεδο.
Ημερ.Δημοσίευσης
Στις 15 Ιουνίου, 18 μήνες μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, η υπόθεση επανέρχεται σε δεύτερο βαθμό στις αίθουσες των δικαστηρίων. Η δίκη θα πραγματοποιηθεί στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων και οι δικηγόροι της Πολιτικής Αγωγής έχουν υποβάλει αίτημα να πραγματοποιηθεί στην αίθουσα τελετών του Εφετείου Αθηνών, η οποία έχει μεγαλύτερη χωρητικότητα και είναι ικανή να εξασφαλίσει το εύρυθμο της διαδικασίας.
Η δευτεροβάθμια εκδίκαση είναι υψίστης πολιτικής σημασίας. Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση εφαρμόζει σκληρές αντιπροσφυγικές πολιτικές, που ο θεσμικός ρατσισμός φοράει νέα πολιτικά κοστούμια και που ακόμη και οι πρωτοδίκως καταδικασθέντες δραστηριοποιούνται πολιτικά μέσα από τα κελιά της φυλακής, η διαρκής επαγρύπνηση του αντιφασιστικού κινήματος και η συσπείρωση γύρω από τις θέσεις της Πολιτικής Αγωγής μπορεί να αποδειχθεί πολύ κρίσιμη.
Κανείς δεν μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στη δικαστική εξουσία και στην κρίση της. Μην ξεχνάμε ότι παρά τη μεγαλειώδη νίκη του αντιφασιστικού κινήματος τον Οκτώβριο του 2020, υπάρχουν και μελανά σημεία στην εκδίκαση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μεταβολή της κατηγορίας απόπειρας ανθρωποκτονίας σε βάρος των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ σε επικίνδυνη σωματική βλάβη, πράγμα το οποίο συνεπάγεται την παραγραφή του εγκλήματος, αφού τον Σεπτέμβριο του 2021 συμπληρώθηκαν οκτώ χρόνια από την τέλεσή του. Την ίδια στιγμή ένα από τα πρωτοπαλίκαρα της εγκληματικής οργάνωσης, ο πυρηνάρχης Νίκαιας, Γιώργος Πατέλης, αποφυλακίστηκε μετά από αίτησή του, και κάτω από την κοινωνική κατακραυγή ο Άρειος Πάγος άσκησε αναίρεση κατά της απόφασης και ζήτησε επιστροφή του Χρυσαυγίτη στη φυλακή.
Ο δρόμος που χάραξε το αντιφασιστικό κίνημα στην πρωτοβάθμια εκδίκαση της Χρυσής Αυγής δεν πρέπει να ξεχαστεί. Οι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που πλημμύρισαν το Εφετείο ζητώντας την καταδίκη των νεοναζί ήταν πυξίδα για το πώς πρέπει να κινηθεί ευρύτερα το κίνημα και η Αριστερά: Με ενότητα στη δράση, εστίαση στα πραγματικά επίδικα και μαζικοποίηση στο δρόμο. Οι συνήγοροι των θυμάτων, το παρατηρητήριο της δίκης, οι πολιτικές οργανώσεις, οι αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και η συσπείρωση ενός ευρύτερου κομματιού της κοινωνίας γύρω από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, πέτυχαν κάτι πρωτοφανές και ριζοσπαστικό στα εγχώρια χρονικά.
Πατώντας πάνω σε αυτή την εμπειρία, και προχωρώντας την πέντε βήματα παρακάτω, οφείλουμε να μην εφησυχάσουμε ούτε λεπτό, και να απαιτήσουμε να παραμείνουν οι νεοναζί εκεί που ανήκουν: Στη φυλακή.