Οι εκλογές της 21 Μάη είναι ευκαιρία για να καταγραφεί και στην κάλπη η οργή της εργατικής τάξης και της νεολαίας ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ και ό,τι εκπροσωπεί.
Ημερ.Δημοσίευσης
Για τα εκατομμύρια που βγήκαν στους δρόμους αυτό τον Μάρτη, το μαύρισμα αυτής της κυβέρνησης θα είναι μια μεγάλη νίκη. Ταυτόχρονα δίνουμε τη μάχη των εκλογών και με ένα άλλο στόχο: να δυναμώσει το ρεύμα μέσα στο κίνημα, ιδιαίτερα στους εργατικούς χώρους, που λέει ότι το γκρέμισμα της ΝΔ όχι μόνο πρέπει αλλά και μπορεί να γίνει αφετηρία για την ανατροπή του καταστροφικού συστήματος.
Είναι ρεαλιστικοί και οι δυο στόχοι. Τα αστικά επιτελεία θυμούνται την κατάρρευση της φαινομενικά πανίσχυρης κυβέρνησης Παπαδήμου το 2012 μετά τον απεργιακό ξεσηκωμό εκείνου του Φλεβάρη. Ξορκίζουν την «αντισυστημική ψήφο» προσπαθώντας να τη χρεώσουν στους φασίστες τύπου Κασιδιάρη.
Εμείς γνωρίζουμε, όμως, ότι το «αντισυστημικό ρεύμα» έχει σημαδευτεί από το ριζοσπαστισμό της νεολαίας, τις αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές μάχες που επισφραγίστηκαν από τη καταδίκη της ναζιστικής συμμορίας της Χ.Α., τις απεργίες στα νοσοκομεία, την COSCO και την efood, τις απεργιακές 8 Μάρτη, τους αγώνες ενάντια στις σεξιστικές επιθέσεις της κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, η δεξιά στροφή του ΣΥΡΙΖΑ έχει φτάσει να υπογραμμίζει τα αδιέξοδα του κοινοβουλευτικού δρόμου. Πριν από δέκα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε άλματα εκλογικά δηλώνοντας ότι θα δικαιώσει τις προσδοκίες μας αν γίνει κυβέρνηση. Σήμερα δεν τολμάει να υποσχεθεί ούτε ένα βήμα σύγκρουσης με το σύστημα.
Χρειαζόμαστε την Αριστερά που αγωνίζεται ώστε η εργατική τάξη να επιβάλει το δίκιο της με τις δικές της δυνάμεις και το δικό της πρόγραμμα ανατροπής. Αυτό το πρόγραμμα διαμορφώνεται στους αγώνες που ξεσπάνε, δεν είναι ένα εγκεφαλικό κατασκεύασμα ή μια άσκηση στην «καθαρότητα».
Όταν πλέον μεγάλες πλειοψηφίες θεωρούν ότι για τα εγκλήματα όπως τα Τέμπη φταίνε οι ιδιωτικοποιήσεις συνολικά, τότε η Αριστερά μπορεί να βάλει θαρρετά το αίτημα της κρατικοποίησης χωρίς αποζημίωση για τους καπιταλιστές σε επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, στο φάρμακο και την υγεία, στις τράπεζες. Όταν οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία ή στα μουσεία συγκρούονται με το «διευθυντικό δικαίωμα» του κάθε διοικητή και της κάθε Μενδώνη, ο εργατικός έλεγχος δεν είναι αφηρημένη επίκληση στις επαναστατικές παραδόσεις αλλά δυνατότητα στο σήμερα.
Το ΣΕΚ δίνει τη μάχη αυτών των εκλογών με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το προηγούμενο διάστημα δώσαμε όλες μας τις δυνάμεις στην προσπάθεια για την συμπόρευση και στις εκλογές όλων των δυνάμεων της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Η μεγάλη εκδήλωση στο Στούντιο τον Δεκέμβρη έχει αφήσει παρακαταθήκη για το μέλλον.
Απλώνουμε το χέρι σε όλο αυτό το δυναμικό και το καλούμε να στηρίξει αυτή την προοπτική χρησιμοποιώντας το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Γιατί γνωρίζουμε, επίσης καλά, ότι και το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη, δεν βγαίνουν από τα όρια του κοινοβουλευτικού δρόμου που πάντα υποτιμάει τη δυναμική της τάξης μας στο όνομα ενός ψεύτικου ρεαλισμού.
Στήριξη στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις κάλπες σημαίνει ότι μαυρίζουμε την κυβέρνηση με την πιο χρήσιμη ψήφο. Την ψήφο που ενώνει τους αγώνες και τα αιτήματά μας και τα μετατρέπει σε δύναμη για να συνεχίσουμε τη σύγκρουση με την βαρβαρότητα του καπιταλισμού.