*στίχος των Rationalistas
Ημερ.Δημοσίευσης
Σοβαρές ανησυχίες για τον τρόπο που διεξάχθηκε η δίκη για τους δολοφόνους του Ζακ Κωστόπουλου αλλά και συνολικά για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα εκφράζει η απάντηση της Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Ευρωκοινοβουλίου (LIBE) μετά την προσφυγή της οικογένειας του Ζακ. Η αρχική προσφυγή είχε γίνει στην αρμόδια Επιτροπή Αναφορών (PETI) του Ευρωκοινοβουλίου η οποία είχε αφήσει ανοιχτή την υπόθεση ζητώντας από την LIBE την συμβουλή της. Ερευνώντας τα στοιχεία για την δίκη των δολοφόνων του Ζακ, η LIBE κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν πολύ σοβαρές απειλές για το κράτος δικαίου και τα θεμελειώδη δικαιώματα, ότι δεν καταγράφονται τα περιστατικά βίας απέναντι σε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και ανέφεραν «αυθαίρετη και δυσανάλογη χρήση βίας […] από τις αστυνομικές δυνάμεις», ενώ για την δίκη του Ζακ καθαυτή εξέφρασαν ανησυχία για την αντιμετώπιση και την αθώωση των αστυνομικών. Η επιστολή κατατέθηκε στην PETI στις 24 Μαΐου και αναμένουμε την τελική απόφαση της Επιτροπής, ενώ είναι πιθανόν να ζητηθεί από τις ελληνικές Aρχές να δώσουν γραπτώς την θέση τους. Αν και δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε πιστεύουμε πως είναι αυτή που προστατεύει τα δικαιώματα μας, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε ποια είναι αυτή η θέση των Αρχών και πώς θα υποστηρίξουν τα ψέματα που ακούστηκαν κατά την δίκη. Πόσο μάλλον όταν θα πρέπει να υποστηρίξουν ότι για το ελληνικό κράτος και την αστυνομία μία τζαμαρία έχει μεγαλύτερη αξία από την ανθρώπινη ζωή.
***
Όλα τα συντηρητικά αντανακλαστικά βγήκαν στην φόρα με αφορμή την απόφαση μιας δασκάλας να προβάλλει την βραβευμένη παιδική ταινία «Αγόρια στο ντουζ» σε παιδιά του Δημοτικού. Ένας γονέας κατήγγειλε την δασκάλα γιατί το παιδί του ταράχθηκε, λέει, τόσο πολύ από αυτήν την ταινία που γύρισε στο σπίτι του και έκανε εμετό. Το (υποτιθέμενο) σοκ του παιδιού το προκάλεσε ένα φιλί μεταξύ δύο παιδιών -αγοριών- στην ταινία. Από εκεί και έπειτα ξεκίνησε ο ηθικός πανικός. Ο γονέας μήνυσε την δασκάλα -φυσικά και ο δικηγόρος φαίνεται να συνδέεται με την ακροδεξιές ομάδες- και τα ΜΜΕ ξεκίνησαν να μιλάνε για «πορνογραφικές σκηνές», να στήνουν λαϊκό δικαστήρια. Όλα αυτά για μία ταινία από την εκπαιδευτική πλατφόρμα Cinedu, η οποία έχει αποσπάσει βραβείο παιδικής ταινίας μικρού μήκους. Είναι τρομακτικό το πόσο εύκολα ένας ακροδεξιός γονέας κι ένας ακροδεξιός δικηγόρος μπορούν να βρουν πάτημα και βήμα για να δημιουργήσουν «κοινωνικό θέμα». Είναι συνάμα επικίνδυνο, καθώς δεν μπορεί να γίνει αυτό κριτήριο για την εκπαιδευτική διαδικασία. Σε τρεις μήνες μπορεί ένας γονέας να θεωρήσει ότι το παιδί του ταράχτηκε με ένα ποίημα του Καβάφη. Σε ένα χρόνο κάποιος άλλος με το Αμάρτημα της Μητρός μου. Πού φτάνει το όριο και ποιος μπορεί να το βάλει; Σίγουρα όχι άνθρωποι που θεωρούν πορνογραφική σκηνή ένα πεταχτό φιλί μεταξύ δύο 12χρονων αγοριών…
***
Με κεντρικό σύνθημα «Μια φορά και έναν καιρό» θα πραγματοποιηθεί το φετινό Athens Pride το Σάββατο 10 Ιουνίου. Με βάση το στοιχείο του παραμυθιού στο κεντρικό κείμενο, μπαίνουν κάποια αιτήματα τόσο γενικά και αφηρημένα που ούτε το ίδιο το δικαίωμα σε γάμο και παιδοθεσία δεν εκφράζεται ξεκάθαρα. Για ακόμα μία χρονιά το θεσμικό Athens Pride βρίσκεται σε επίπεδο διεκδίκησης πολύ πιο πίσω από την ίδια την ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητα, αδυνατώντας να εκφράσει τις πραγματικές ανάγκες και διεκδικήσεις της. Και αυτό είναι λογικό -δυστυχώς. Πνιγμένο μέσα στους χορηγούς, τις πρεσβείες, τους θεσμούς, και την ίδια την Αστυνομία δεν έχει την δυνατότητα να παράξει τον λόγο που πραγματικά εκφράζει τις ανάγκες των ΛΟΑΤΚΙΑ+ γιατί αυτός ο λόγος πάει κόντρα με όσους συμπράτουν με το ίδιο το Pride. Έτσι μία μέρα που θα έπρεπε να είναι μέρα γιορτής και διεκδίκησης εκπίπτει σε μία μέρα που κύριο λόγο έχουν τα (πολύχρωμα) προϊόντα και η κατανάλωση τους. Ακόμα και έτσι όμως το Athens Pride συνεχίζει να είναι μία σημαντική στιγμή για την ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητα, καθώς πραγματικά είναι η μόνη μέρα που μπορεί κάπως πιο ελεύθερα να υπάρξει στον δρόμο. Για αυτό είναι πολύ σημαντική η παρέμβαση ριζοσπαστικών ΛΟΑΤΚΙΑ+ και φεμινιστικών ομάδων στο Pride. Για να μπορέσει ένας κόσμος να βρει και αλλού χώρο έκφρασης, όπου πραγματικά θα μπορεί να εκφράσει τις ανάγκες του και τις διεκδικήσεις του.
***
Σε ένα περιστατικό που εύλογα φέρνει στη μνήμη το έργο του Ντάριο Φο και της Φράνκα Ράμε «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» είχαμε έναν ακόμα «τυχαίο» θάνατο στο Α.Τ Ομόνοιας. Σύμφωνα με ό,τι αναφέρει η αστυνομία πρόκειται για έναν 55χρονο Γερμανό τουρίστα, για τον οποίο δεχτήκανε κλήση και τον βρήκαν μεθυσμένο σε ένα parking στην Ομόνοια. Φυσικά, αντί να τον οδηγήσουν στο νοσοκομείο για πρώτες βοήθειες ή πιθανή πλύση στομάχου, τον μεταφέραν στον Α.Τ Ομόνοιας για «προστατευτική κράτηση». Από ό,τι φαίνεται βέβαια τον προστατέψαν τόσο καλά, που σύμφωνα με τους ίδιους πήδηξε μόνος του και προσγειώθηκε με το κεφάλι με αποτέλεσμα να φύγει από την ζωή. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις μαρτυρίες (τους) σηκώθηκε από την καρέκλα που βρισκόταν στον διάδρομο του Α.Τ Ομόνοιας, πήρε φόρα και τρέχοντας πήδηξε από το μπαλκόνι (!). Όταν πλέον διαπιστώθηκε ο θάνατός του στον Ερυθρό Σταυρό όπου είχε μεταφερθεί με ΕΚΑΒ και η εφημερία του νοσοκομείου ζήτησε να μάθει τα στοιχεία του για να καταγραφεί ο θάνατός του οι αστυνομικοί απάντησαν «δεν σας ενδιαφέρει ποιος είναι». Άγνωστο παραμένει τι έχει συμβεί με την σωρό του και αν έχουν ειδοποιηθεί οι οικείοι του. Ακόμα και αν θέλαμε να πιστέψουμε ό,τι έχει δηλώσει μέχρι τώρα η ΕΛΑΣ, από την μία είναι τόσα τα περιστατικά τυχαίων στο ΑΤ Ομόνοιας και από την άλλη είναι τόσο γελοία η ιστορία που βγάζουν προς τα έξω που και να θες είναι αδύνατον να πιστέψεις πως έγινε έτσι. Στην καλύτερη περίπτωση πρόκειται για απόλυτη ανικανότητα να χειριστούν έναν μεθυσμένο άνθρωπο -και πιθανόν σε πανικό- και στην χειρότερη μία ακόμα δολοφονία.