Με κόκκινο μελάνι

ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Κερδίζοντας πάνω από 170.000 ψήφους και ποσοστό 2,89%, η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, αποτέλεσε μία από τις εκπλήξεις των εκλογών της 21η Μάη. Παρά την έλλειψη σοβαρής οργανωτικής δομής και το θολό πολιτικό της στίγμα, η Πλεύση λίγο έλειψε να βρεθεί στη βουλή. Τις τελευταίες μέρες της προεκλογικής περιόδου υπήρξε μια αυξημένη προβολή της Ζ. Κωνσταντοπούλου στα ΜΜΕ (δυσανάλογα μεγάλη για εξωκοινοβουλευτικό σχηματισμό), γεγονός που σίγουρα βοήθησε σε αυτό το αποτέλεσμα. Παρουσία που ενισχύθηκε από διάφορα κέντρα που ήθελαν έναν ακόμα πιο αδύναμο ΣΥΡΙΖΑ και -κυρίως- ένα μεγάλο ποσοστό για τα εκτός βουλής κόμματα, μήπως και επιτευχθεί αυτοδυναμία της ΝΔ από την κάλπη της απλής αναλογικής. Προφανώς, η Πλεύση εισέπραξε ένα μέρος από τους χιλιάδες ψήφους που απώλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι διαμοιράστηκαν προς πάσα κατεύθυνση. Ήδη αρκετοί προοδευτικοί άνθρωποι σκέφτονται την ψήφο στην Πλεύση, ως εμπόδιο στην αυτοδυναμία Μητσοτάκη. Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι η ψήφος στην Αριστερά εξυπηρετεί καλύτερα αυτό το στόχο και όχι η στήριξη σε ένα προσωποπαγές σχήμα («η μόνη γυναίκα αρχηγός») της μεταπολιτικής. Ειδικότερα όταν αυτό φλερτάρει με όψεις του ανορθολογισμού (εμβόλια), του εθνικισμού (δημοψήφισμα για ακύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών, σύνορα με «κανόνες» για τους πρόσφυγες) και επικεντρώνεται στον «θεσμικό ακτιβισμό» (καλύτερη λειτουργία του κοινοβουλίου, δικαστικές διώξεις σκανδάλων).
ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ
Οι δημοτικές εκλογές στην Αλβανία δημιούργησαν σκηνικό έντασης στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, με αφορμή τη σύλληψη του υποψήφιου (και εκλεγμένου πλέον) δημάρχου Χιμάρας Φρέντι Μπελέρη και την προφυλάκισή του με την κατηγορία «εξαγοράς ψήφων». Όλα τα ελληνικά ΜΜΕ και σχεδόν όλα τα κόμματα, επί μέρες, εργαλειοποιούν ένα περιστατικό πελατειακών σχέσεων (σε μια χώρα με ενδημική διαφθορά), κάνοντας λόγο για αλβανική επιθετικότητα και καταπίεση της ελληνικής μειονότητας. Πέρα από την εμφανή προσπάθεια παρέμβασης στα εσωτερικά γειτονικής χώρας, οι καθεστωτικές δυνάμεις αποσιωπούν πως ο Μπελέρη είναι ακροδεξιός που συμμετέχει στην συμμαχία Μπερίσα-Μέτα. Επίσης, αποκρύπτουν τη μεγάλη διαπλοκή μεταξύ πολιτικών παραγόντων, τουριστικής βιομηχανίας και κατασκευαστικού κλάδου. Μια σύγκρουση συμφερόντων που διεξάγεται με όρους μαφιόζικου καπιταλισμού για τη λεγόμενη «αλβανική Ριβιέρα», όπου βρίσκεται και η Χιμάρα. Κυρίως όμως δείχνουν μια επιλεκτική ευαισθησία για τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Την ώρα που το ελληνικό κράτος φωνάζει για «κυνηγητό Ράμα» κατά της ελληνικής μειονότητας, η Ελλάδα παραμένει η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δεν αναγνωρίζει καμία εθνική μειονότητα στο έδαφος της, αποκαλεί την τουρκική μειονότητα μουσουλμανική και αρνείται την ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας. Ευχάριστη είδηση από αυτές τις εκλογές, το 5% που έλαβε στα Τίρανα, ο υποψήφιος του νέου αριστερού κόμματος, της Lëvizja BASHKE. 
ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΣΤΟΝ EASTMED
Ο αγωγός EastMed, που θα μετέφερε αέριο από τα κοιτάσματα του Ισραήλ μέσω Κύπρου και Ελλάδας στην Ευρώπη, τέλος, τουλάχιστον στο σκέλος που θα συνέδεε την Κύπρο με την Κρήτη και την Πελοπόννησο, για να φτάσει μέσω της χερσαίας διαδρομής του στη Δυτική Ελλάδα κι από εκεί στην Ιταλία. Σε πρόσφατη συνάντηση Χριστοδουλίδη-Νετανιάχου στο Ισραήλ, όλες οι διπλωματικές και δημοσιογραφικές πηγές μιλούν για συμφωνία σχεδιασμού ενός μικρότερου αγωγού από το Ισραήλ προς την Κύπρο. Αγωγός που θα συνδυαστεί με την κατασκευή υποδομής υγροποίησης φυσικού αερίου στην Κύπρο, ώστε στη συνέχεια το ισραηλινό LNG να μεταφέρεται μέσω τάνκερ και να καταλήγει στους τερματικούς σταθμούς επαναεριοποίησης της Ευρώπης. Εκτός από το Ισραήλ, η Κύπρος έχει ξεκινήσει συζητήσεις και με την Αίγυπτο για το ενδεχόμενο δημιουργίας αγωγού που θα συνδέει το κοίτασμα «Αφροδίτη» με τις εγκαταστάσεις LNG της Αιγύπτου. Λίγες μέρες νωρίτερα, ταφόπλακα στα σχέδια για τον EastMed είχε βάλει και ο διευθύνων σύμβουλος της ιταλικής Eni, Κλάουντιο Ντεσκάλτσι. Ο Ντεσκάλτσι είχε δηλώσει ότι η κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού EastMed είναι αδύνατη χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας. Ένας μεγάλος στόχος για τον ελληνικό καπιταλισμό δείχνει να χάνεται οριστικά. Καλά νέα για την ειρήνη, το περιβάλλον και τους λαούς της ΝΑ Μεσογείου.