Έρχονται ιδιωτικοποιήσεις και στους Δήμους

Η  Πανελλήνια Ομοσπονδία των Εργαζομένων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης 9ΠΟΕ-ΟΤΑ) συγκαλεί την Τετάρτη 5 Ιούλη Πανελλαδική Σύσκεψη των Προέδρων των Συλλόγων-Μελών όλης της χώρας με σκοπό να διαμορφωθεί ένα διεκδικητικό πλαίσιο ενάντια στην προσπάθεια που θα γίνει το επόμενο διάστημα μέσω του επιτελικού κράτους και της μείωσης προσλήψεων να προχωρήσουν οι δήμοι σε ιδιωτικοποιήσης των υπηρεσιών τους. Η σύσκεψη θα ξεκινήσει στις 9 το πρωί στο πολιτιστικό κέντρο “Ελληνικό Μολύβι” που βρίσκετε στο Αιγάλεω.
Είναι γεγονός ότι αυτή τη στιγμή σε όλους τους Δήμους υπάρχει τεράστια έλλειψη προσωπικού. Οι ελλείψεις αυτές επιδεινώθηκαν με τις απολύσεις χιλιάδων εργαζόμενων που δούλευαν με συμβάσεις μέσω κοινωφελούς προγράμματος της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) στις 30 Ιούνη. Για ακόμη μια φορά προτεραιότητα δεν μπαίνουν οι ανάγκες των πολιτών αλλά οι περικοπές. Άλλωστε στους περισσότερους δήμους υπάρχουν τεράστιες ανάγκες και όποιος ρίξει μια ματιά στις προκηρύξεις που βγαίνουν αυτό το διάστημα θα διαπιστώσει ότι οι δήμοι, μη μπορώντας να προσλάβουν μόνιμο προσωπικό, ζητάνε εργαζόμενους που θα απασχοληθούν εκεί για δύο και τρεις μήνες το πολύ. 
Η κυβέρνηση πέρα από το σύνηθες γεγονός της ομηρίας ενός κόσμου που έχει ανάγκη να εργαστεί έχει και ένα ξεκάθαρο στόχο. Την ιδιωτικοποίηση βασικών τομέων που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα. Και στην παιδεία και στην υγεία και στους δήμους και παντού. Το “επιτελικό κράτος” έχει ένα μεγάλο όραμα. Να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα με τη σύμφωνη μάλιστα γνώμη του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ αλλά και με την πρακτική που έδειξε όταν κυβέρνησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Για αυτό το λόγο κάνουν με το σταγονόμετρο ακόμη και προσλήψεις συμβασιούχων. Είναι ο μόνος τρόπος να ικανοποιηθούν τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα προγράμματα και κάθε δημοσιονομικός στόχος όπως τον θέτουν οι κυβερνήσεις εδώ την τελευταία 15ετία μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε αυτό το “οπλοστάσιο” των από πάνω προστέθηκε ως γνωστών και η διάταξη Βορίδη που αναγκάζει τους δημάρχους και τις δημοτικές αρχές να ασκήσουν κάθε ένδικο μέσο ώστε να μην υπάρξουν μονιμοποιήσεις συμβασιούχων ή αναγνώριση έστω της πραγματικής σχέσης που αυτοί οι εργαζόμενοι έχουν με τους δήμους. Η ΝΔ με τη διάταξη Βορίδη έφτασε στο σημείο να απειλεί με δικαστικές διώξεις τους αιρετούς των δήμων.
Δεν είναι όμως το μόνο σημάδι ότι η επόμενη μέρα για τους εργαζόμενους και τους κατοίκους στους δήμους θα είναι πολύ δύσκολη. Η νέα υπουργός εσωτερικών Ν. Κεραμέως στις δηλώσεις της κατά την ανάληψη των καθηκόντων της δεν ανέφερε ούτε λέξη για τα σοβαρά προβλήματα των εργαζομένων στους Δήμους. Για μέτρα ασφαλείας στους χώρους δουλειάς για αυξήσεις στους μισθούς, για το μέλλον των εργαζομένων με ελαστικές μορφές εργασίας, για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με στόχο να υπάρξει αναβάθμιση όλων των υπηρεσιών των Δήμων. Ειδικά των κοινωνικών υπηρεσιών οι οποίες αφορούν κυρίως τα λαϊκά στρώματα σε κάθε δήμο. Αντίθετα ακούστηκαν τα γνωστά νεοφιλελεύθερα ψέματα που έλεγε η ΝΔ και πριν τις εκλογές. Δηλαδή ότι οι δήμοι ενισχύθηκαν σε προσωπικό τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια. Ενώ αυτό που γνωρίζουμε όλοι όσοι δουλεύουμε στους δήμους, μόνιμοι και συμβασιούχοι είναι ότι σε βασικές υπηρεσίες, όπως η καθαριότητα, το πράσινο, το Βοήθεια στο σπίτι κ.α. η εντατικοποίηση έσπασε κάθε ρεκόρ και οι εργαζόμενοι τσακίζονται στην κυριολεξία καθημερινά προκειμένου να ανταπεξέλθουν στον αυξημένο φόρτο εργασίας.  
Η κ. Κεραμέως δήλωσε μάλιστα ενθουσιασμένη με τη «δυναμική, αναπτυξιακή πορεία» που καταγράφουν οι δήμοι, δηλαδή την προσπάθεια οι δήμοι να μετατραπούν σε Ανώνυμες Επιχειρήσεις μέσα από τις εργολαβίες εργασιών, μέσα από τους “αναπτυξιακούς” οργανισμούς και τις ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών που συνεχώς αυξάνουν. Από τις δηλώσεις αυτές προκύπτει ότι το μέλλον για όσους δουλεύουμε στους δήμους θα είναι κάτι παραπάνω από δύσκολο. Αυτό το μέλλον όμως δεν θα διαμορφωθεί μόνο από τις επιθυμίες της κυβέρνησης. Θα διαμορφωθεί και από το πως θα αντιμετωπίσουμε αυτές τις προθέσεις οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και όλες οι παρατάξεις.
Θα υπάρξει ένα αγωνιστικό πλαίσιο αιτημάτων που θα βάζει σε προτεραιότητα τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων και των εργαζομένων στους δήμους; Θα υπάρξει ένα πλαίσιο κινητοποιήσεων κάθε μορφής και κλιμάκωσης τους που θα ξεκινάει από κάθε γειτονιά και θα απλώνεται σε κάθε δήμο μέχρι να φτάσει σε μεγάλους σταθμούς κινητοποιήσεων πανελλαδικών; Θα ενωθεί με τους αγώνες άλλων κοινωνικών στρωμάτων συμμετέχοντας και συνδιοργανώνοντας κινητοποιήσεις; Θα ενωθεί με άλλους κλάδους εργαζομένων που θα παλεύουν ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, όπως οι εργαζόμενοι στην υγεία;
Όλα τα παραπάνω δεν θα είναι εύκολο να πραγματοποιηθούν χωρίς την ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων που χρειάζεται να συσπειρωθούν στα σωματεία τους. Αλλά δεν μπορούν να γίνουν επίσης και χωρίς την προσπάθεια κοινής δράσης από τις παρατάξεις της Αριστεράς και τους αγωνιστές που κινούνται στους χώρους. Και αυτή είναι μια ευθύνη που πρέπει να την επωμιστούν το επόμενο διάστημα οι συνδικαλιστικές δυνάμεις της Αριστεράς για να είναι αποτελεσματικότερη η δράση και οι κινητοποιήσεις μας.