Με κόκκινο μελάνι

ΠΑΣΟΚ…ΜΕ ΟΡΙΑ
Παρά τις υπερφίαλες προβλέψεις και τη στήριξη ορισμένων ΜΜΕ,  το ΠΑΣΟΚ του Ν. Ανδρουλάκη δεν κατάφερε να βρεθεί στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η εκλογική διαδικασία του Ιουνίου έδειξε και τα εκλογικά όρια του ΠΑΣΟΚ, καθώς απέτυχε όχι μόνο να γίνει δεύτερο κόμμα, αλλά ακόμα και να καρπωθεί τις επιπλέον απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ, αν και η απόσταση από τον ΣΥΡΙΖΑ «έπεσε» στις 6 ποσοστιαίες μονάδες. Η επίκληση κάποιων «ωραίων(;) χρόνων» του πασοκικού παρελθόντος (τα οποία έχουν ζήσει μόνο οι 40+) και η επαναφορά του πράσινου ήλιου, δεν αρκούν από μόνα τους για να ανεβάσουν τα εκλογικά ποσοστά. Η καθίζηση του ΠΑΣΟΚ στα μεγάλα αστικά κέντρα (συνήθως αποτελούν προπύργια των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων), όπου ζει ο μισός πληθυσμός και το μεγαλύτερο μέρους των μισθωτών, αποδεικνύει ότι οι «ρεαλιστικές αντιπροτάσεις», δεν μπορούν να αποτελέσουν πειστική απάντηση, στην επιθετικότητα Μητσοτάκη. Η μεγάλη υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ και η εσωτερική αναταραχή στην Κουμουνδούρου, σίγουρα αναπτερώνει τις ελπίδες του ΠΑΣΟΚ για ηγεμονικό ρόλο στην κεντροαριστερά. Οι μηχανισμοί που διατηρεί ακόμα στην τοπική αυτοδιοίκηση, κάνει πιο εφικτό το στόχο της πρωτοκαθεδρίας στον χώρο του σοσιαλφιλελευθερισμού, στις κάλπες του Οκτωβρίου. Πάντως, η νεκρανάσταση του παλιού δικομματισμού (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ), όσο και αν θα βόλευε το σύστημα, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ένα δίπολο ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ/ΠΑΣΟΚ, έχει μεγαλύτερες πιθανότητες ως προοπτική…
ΠΛΕΥΣΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΟΥ;
Η Πλεύση Ελευθερίας τελικά πέτυχε την είσοδό της στη βουλή, με 3,17%. Μπορεί το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου να έχασε το 3% των ψήφων του Μαΐου, ωστόσο κατάφερε αυτή τη φορά να πιάσει το όριο εισόδου στο κοινοβούλιο. Κι αυτό γιατί το «πάτωμα» στις προηγούμενες εκλογές ήταν 177.000 ψήφοι, ενώ τον Ιούνιο διαμορφώθηκε στις 156.000, καθιστώντας ευκολότερο να ξεπεράσει κάποιος σχηματισμός το 3%. Η επιλογή της Ζ. Κωνσταντοπούλου να αλλάξει τη σειρά των υποψηφίων όπως προέκυψε από τη σταυροδοσία στις 21 Μάη, τοποθετώντας στις εκλόγιμες θέσεις κοντινά της πρόσωπα, φαίνεται ότι στοίχησαν στην Πλεύση, που δεν επαλήθευσε τα υψηλότερα νούμερα που της έδιναν οι δημοσκοπήσεις. Η δυσανάλογη τηλεοπτική προβολή της Ζωής Κωνσταντοπούλου, προκειμένου να κόψει ψηφοφόρους κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ, σίγουρα έπαιξε το ρόλο της. Όμως κυρίως βοήθησε η «μεταπολιτική» επιλογή της επικεφαλής της Πλεύσης να επικοινωνεί γενικά-θετικά συνθήματα («θα είμαι η υπεράσπιση των πολιτών στη βουλή») και να υπόσχεται «θεσμική φασαρία» (ως πρώην πρόεδρος της βουλής έχει κάποια προνόμια λόγου), σε ένα περιβάλλον κρίσης της πολιτικής εκπροσώπησης. Τακτική που προσομοιάζει περισσότερο στους «πεντάστερους» λαϊκιστές του Μπέπε Γκρίλο στην Ιταλία και πολύ λιγότερο στην ακροδεξιά, στην οποία-λανθασμένα-εντάσσουν ορισμένοι την Πλεύση Ελευθερίας.
ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΦΙΜΩΣΗΣ 
Με πρόσχημα την καθαριότητα, ο δήμαρχος του… μεγάλου περίπατου της Αθήνας, αλλά και η Περιφέρεια Αττικής, επέβαλαν πρόστιμα χιλιάδων ευρώ, στα κόμματα της Αριστεράς -ΚΚΕ, ΜΕΡΑ25, ΚΚΕ(μ-λ)- για τις αφίσες που κόλλησαν προεκλογικά σε κεντρικούς δρόμους της  πρωτεύουσας. Αιρετοί που στη θητεία τους αρίστευσαν στην περιβαλλοντική καταστροφή, υποδύονται τους υπερασπιστές του περιβάλλοντος, μόνο και μόνο για να φιμώσουν τις «ενοχλητικές» αριστερές φωνές. Πέρα από το υποκριτικό του πράγματος, όταν η πόλη έχει γεμίσει με εκατοντάδες αφίσες πολιτιστικών ή άλλων εκδηλώσεων και οι πολυκατοικίες ακόμα σκουπίζουν τα φυλλάδια των πολιτευτών της ΝΔ, η ενέργεια αυτή αποτελεί ανοιχτή παρεμπόδιση και ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης της Αριστεράς. Η ποινικοποίηση της αφισοκόλλησης είναι η συνέχεια του νόμου για την απαγόρευση των διαδηλώσεων και του νόμου Χατζηδάκη για την ποινικοποίηση της απεργίας. Είναι η συνέχεια της πολιτικής που θέλει αστυνομία στα πανεπιστήμια, ΜΑΤ σε κάθε γωνία της πόλης. Είναι η συνέχεια του κλίματος τρομοκρατίας και καταστολής που αντιμετωπίζει κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας, που αμφισβητεί την καθεστωτική προπαγάνδα. Μια κοινή ανακοίνωση Οργανώσεων της Αριστεράς και η διαμαρτυρία που οργανώθηκε στο Δημαρχείο της Αθήνας στα τέλη Ιουνίου, ήταν η πρώτη απάντηση. Τους διαμηνύουμε ότι ούτε τα πρόστιμα θα γίνουν ανεκτά, ούτε οι αστικοί μονόλογοι!