Από την Ελλάδα ως την Παλαιστίνη, καμία ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη!

Η  25η Νοέμβρη ως διεθνής ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών, αποτελεί ορόσημο για το φεμινιστικό κίνημα. Κάθε χρόνο η ορατότητα των φεμινιστικών συλλογικοτήτων και των οργανώσεων έχει κατοχυρωθεί, με τα συνθήματα μας να αντηχούν στους δρόμους, δίνοντας ένα ηχηρό μήνυμα στο κράτος ότι όσο αδιαφορεί για τα συνεχώς αυξανόμενα περιστατικά έμφυλης κακοποίησης , τόσο θα διαδηλώνουμε, διεκδικώντας μέτρα πρόληψης και στήριξης για τα θύματα  και τις επιζώσες έμφυλης βίας. 
Η φετινή 25η Νοέμβρη είχε παλμό και ζωντάνια στα μπλοκ, παρόλο που δεν ήταν ιδιαίτερα μαζική. Η στήριξη των σωματείων και φέτος  με απόφαση της Α.Δ.Ε.Δ.Υ ήταν σημαντική, ωστόσο η παρουσία τους στον δρόμο ήταν μικρή, γεγονός που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην γενικότερη μαζικότητα της κινητοποίησης. Μέσα σε ένα κλίμα συνεργασίας και συνεννόησης με τις περισσότερες φεμινιστικές συλλογικότητες, αποφασίστηκε η πορεία να ξεκινήσει απο την πλατεία Κλαυθμώνος -όπου υπήρχε και τραπέζι με τα υλικά της Συνέλευσης 8 Μάρτη- και να καταλήξει στο Σύνταγμα. Εκτός απο τις φεμινιστικές συλλογικότητες, συμπορευτήκαμε και με άλλες οργανώσεις, αλλά και φοιτητικούς συλλόγους. Σημαντική ήταν επίσης η παρουσία και η συμμετοχή της οργάνωσης στην κινητοποίηση. Υπήρξε τραπέζι με τα υλικά μας και πανό για την Παλαιστίνη στατικά στην πλατεία Κλαυθμώνος. Οι σύντροφοι στήριξαν το μπλοκ της Συνέλευσης με παλαιστινιακές σημαίες.
Η Συνέλευση 8 Μάρτη, επηρεασμένη απο την ζοφερή επικαιρότητα, με την γενοκτονία των Παλαιστινίων να συνεχίζεται, αποφάσισε να αφιερώσει την φετινή 25η Νοέμβρη στην Παλαιστινιακή αντίσταση και ειδικότερα στον αγώνα των Παλαιστινίων γυναικών για εθνική απελευθέρωση και έμφυλη δικαιοσύνη. Οι Παλαιστίνιες φεμινίστριες αγωνίζονται χρόνια για την ελευθερία τους τόσο απο τα δεσμά της πατριαρχίας και των έμφυλων ρόλων, όσο και από αυτά της αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμού. Έτσι, θεωρήσαμε αναγκαίο, την στιγμή που η κυβέρνηση προασπίζεται κραυγαλέα το δίκιο του “αυτοαμυνούμενου Ισραηλ”, εμείς να σταθούμε δίπλα στις Παλαιστίνιες αγωνίστριες και να ενώσουμε τις φωνές μας μαζί τους, ενάντια στην έμφυλη βία του πολέμου , του καπιταλισμού και της πατριαρχίας. Με πανό «Από την Ελλάδα μέχρι την Παλαιστίνη, καμία ειρήνη χωρίς δηκεοσήνι» , το μπλοκ της Συνέλευσης κατάφερε να συσπειρώσει κόσμο, σε μία σχετικά αδύναμη κινητοποίηση, αλλά και να ανοίξει την βεντάλια των πολιτικών διεκδικήσεων. 
Η επιλογή της λέξης “δηκεοσήνι” γραμμένη κατ’αυτόν τον τρόπο, ως αναφορά στον 17χρονο Ρομά Χρήστο Μιχαλόπουλο που δολοφονήθηκε από αστυνομικό, αλλά και των πολιτικών συνθημάτων μας με ξεκάθαρες διεκδικήσεις απο το κράτος, είναι κομμάτι της διαρκούς προσπάθειάς μας να συνδέσουμε το φεμινιστικό κίνημα, με τους αγώνες ενάντια στον καπιταλισμό που τροφοδοτεί κάθε είδους ανισότητες (ταξικές, κοινωνικές, έμφυλες). Την ώρα που η κυβέρνηση κάνει δακρύβρεχτες δηλώσεις αλληλεγγύης στις επιζώσες έμφυλης βίας, οι δημόσιες δομές στήριξης για τα θύματα είναι ανύπαρκτες, ενώ τα ποσά που δίνονται για εξοπλισμούς και την ενίσχυση της αστυνομίας είναι εξωφρενικά μεγάλα. Παράδειγμα της πλήρους απουσίας δομών και μέτρων στήριξης είναι η υπόθεση της 12χρονης θύμα trafficking από τον Κολωνό,  η οποία εξακολουθεί να δέχεται απειλές για τη ζωή της ,με το κράτος να αδιαφορεί προκλητικά.
Ως συνέχεια του αγώνα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, η Συνέλευση 8 Μάρτη, οργανώνει μια εκδήλωση-συζήτηση για την Παλαιστίνη και την φεμινιστική/αντιμπεριαλιστική αντίσταση μέσα στο επόμενο διάστημα. Στόχος είναι να συνεχίσουμε να στηρίζουμε ενεργά τις κινητοποιήσεις που θα γίνονται για την Παλαιστίνη, ενώνοντας τον παλμό μας με τις Παλαιστίνιες αγωνίστριες, αλλά και να σχεδιάσουμε τις επόμενες δράσεις μας , με όραμα την 8η Μάρτη.