Η Ελλάδα του Μητσοτάκη πορτιέρης της νέας Ευρώπης Φρούριο

Για ακόμη μια φορά ο Έλληνας πρωθυπουργός απέδειξε την υποτακτικότητά του απέναντι στην ευρωπαϊκή ελίτ και την σκληρότητά του απέναντι στον ανθρώπινο πόνο της προσφυγιάς. Η συνάντησή του με τον Όλαφ Σολτς, αλλά και η επαναπροσέγγισή του με την Τουρκία, μόνο θετικά μηνύματα δεν φέρνουν για τους πρόσφυγες.
Μητσοτάκης - Σολτς
Ένας από τους βασικούς πονοκεφάλους της γερμανικής κυβέρνησης αυτή τη στιγμή είναι το προσφυγικό. Με δεδομένη την αύξηση των ροών το προσεχές διάστημα λόγω της έντασης στη Μέση Ανατολή, η γερμανική αστική πολιτική σκηνή στρίβει επικίνδυνα προς τα δεξιά. Ο καγκελάριος Σόλτς δέχεται ασφυκτικές πιέσεις από τη δεξιά Χριστιανική Ένωση, ενώ ανεβαίνει αλματωδώς η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία, που εμφανίζεται ως δεύτερο κόμμα στις δημοσκοπήσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που η γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε περιορισμό των κοινωνικών παροχών σε αιτούντες άσυλο, αλλά και συνοριακούς ελέγχους με γειτονικές χώρες, για να περιοριστούν οι «δευτερογενείς» ροές. Αυτές τις ροές έθεσε στο τραπέζι ο Σολτς και στη συνάντησή του με τον Μητσοτάκη.
«Πρέπει να βρούμε γρήγορα πρακτικές λύσεις, οι οποίες θα αλλάξουν τα δεδομένα τής δευτερογενούς μετανάστευσης, θα την περιορίσουν και θα λύσουν τα προβλήματα του παρελθόντος», είπε ο καγκελάριος απευθυνόμενος προς τον Έλληνα πρωθυπουργό ζητώντας του εν ολίγοις μια σκλήρυνση της στάσης στο προσφυγικό. Ο Μητσοτάκης πήρε τη σκυτάλη που του έδωσε ο Σολτς για να συμπληρώσει ότι «Χρειαζόμαστε ένα δυναμικό σχέδιο με διπλή κατεύθυνση, αφενός την αποτροπή των παράνομων διελεύσεων και αφετέρου τη διαχείριση των νόμιμων ροών». Και αφού και οι δύο συμφώνησαν στο κλείσιμο της ευρωπαϊκής πόρτας στα νέα προσφυγικά κύματα, στη συνέχεια στήριξαν από κοινού και δημόσια το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα». Σε ελεύθερη μετάφραση αυτό σημαίνει: Μπορεί το Ισραήλ να διαπράττει ελεύθερα μια γενοκτονία στο όνομα της αυτοάμυνας, αλλά όσοι επιχειρήσουν να διαφύγουν για να σωθούν, εμείς θα τους κλείσουμε την πόρτα.
Νέα συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας
Η αντίφαση στο σχέδιο οικοδόμησης μιας ακόμη πιο σκληρής Ευρώπης-Φρούριο, είναι ότι η υλοποίηση αυτού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη στάση της Τουρκίας. Κάπως έτσι, οι μέχρι πρότινος οξυμένες ελληνοτουρκικές σχέσεις, καλούνται να μπουν απότομα σε μια νέα φάση διαλόγου και συνεργασίας. Είναι πραγματικά προκλητικό το πώς οι εκατέρωθεν εθνικισμοί παραμερίζουν τις διαφορές τους, όταν πρόκειται να συνεννοηθούν για το πώς θα ξεφορτωθούν κάτι εκατομμύρια πρόσφυγες. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης «Η Τουρκία φιλοξενεί 4 εκατ. πρόσφυγες, η ΕΕ έχει στηρίξει σημαντικά οικονομικά την Τουρκία και πιστεύω ότι τον τελευταίο καιρό έχουμε κάνει βήματα σε διμερές επίπεδο ώστε να εντατικοποιήσουμε τη συνεργασία με τις τουρκικές αρχές για να περιορίσουμε, στο βαθμό που είναι εφικτό, τις βάρκες που φεύγουν από τα τουρκικά παράλια». Ήταν αφοπλιστικά ειλικρινής. Ο ελληνικός και ο τουρκικός καπιταλισμός μπροστά στην προσφυγική λαίλαπα, παραμερίζουν τις εντάσεις και επικεντρώνονται στον κοινό στόχο.
Μόνο που αυτός ο στόχος περνάει μέσα από ένα επικαιροποιημένο σύμφωνο ΕΕ-Τουρκίας. Κάτι αντίστοιχο με εκείνο το τραγικό σύμφωνο που στήριζε φανατικά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και μετέτρεπε την Ελλάδα από μια χώρα τράνζιτ σε μια χώρα φυλακή. Και μαντέψτε κοινοβουλευτικά ποιος θα κληθεί να κάνει αντιπολίτευση στη νέα επικαιροποιημένη συμφωνία; Μα φυσικά ο πρωτεργάτης της πρώτης, ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε στην κασσελακική, είτε στην ομπρελική εκδοχή του. Μιλάμε για ένα θέατρο του παραλόγου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρόλα αυτά δεν δείχνει να επηρεάζεται εμμένοντας στη σκληρή αντιπροσφυγική πολιτική του. Τόνισε μάλιστα ότι ανάμεσα στις υποδομές που πρέπει να χρηματοδοτούνται από την ΕΕ εντάσσονται και φυσικά χερσαία εμπόδια, όπως ο φράχτης που κατασκευάζεται στον Έβρο. «Ο φράχτης αυτός έχει σκοπό να προστατεύσει τα ευρωπαϊκά σύνορα, και γι’ αυτό πρέπει να απολαμβάνει ευρωπαϊκής χρηματοδότησης», είπε χαρακτηριστικά. Και για ακόμη μια φορά οι εκατομμύρια πρόσφυγες γίνονται σάκος του μποξ ανάμεσα σε κυβερνήσεις δολοφόνους, δίκτυα διακίνησης και κλειστά κέντρα κράτησης.
Ανάγκη απάντησης
Απέναντι στις νέες γραμμές άμυνας της κυβέρνησης και της ΕΕ μπροστά στα νέα προσφυγικά κύματα, το αντιρατσιστικό κίνημα και η Αριστερά, οφείλουν να οικοδομήσουν τις δικές τους γραμμές επίθεσης. Χωρίς αστερίσκους, ίσες αποστάσεις και «ναι μεν αλλά». Είναι δεδομένο ότι η κεντρική αφήγηση της ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ περιλαμβάνει περαιτέρω ενίσχυση των φραχτών, χρηματοδότηση της frontex και των αποτρεπτικών μηχανισμών, στήριξη των στρατοπέδων συγκέντρωσης, μείωση στις χορηγήσεις ασύλου, επαναπροωθήσεις με κάθε τρόπο και κλείσιμο κάθε διόδου προς την ηπειρωτική Ευρώπη. Πλέον οι καπιταλιστές σε όλη την Ευρώπη έχουν πίσω τους την εμπειρία του 2015-2016 και ξέρουν πώς να διαχειριστούν την κατάσταση. Θέλουν η ελληνική επικράτεια να γίνει εμπροσθοφυλακή των πιο σκληρών και ρατσιστικών πολιτικών απώθησης και αποτροπής. Σε συνεργασία πάντα με την ήδη γεμάτη από πρόσφυγες Τουρκία, η οποία μπροστά στην υπέρμετρη χρηματοδότηση που της τάζει η ΕΕ για να απορροφήσει τις προσφυγικές ροές είναι διατεθειμένη να κάτσει στο τραπέζι των συζητήσεων.
Απέναντι σε αυτό τον πολιτικό βούρκο, σε αυτό το ρατσιστικό και ξενοφοβικό πολιτικό σχέδιο, καλούμαστε να λάβουμε πρωτοβουλίες αντίστασης. Οι μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις για την Παλαιστίνη το τελευταίο διάστημα έδειξαν ότι πλειοψηφία του κόσμου αρνείται να συνταχθεί με το κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ και τα συμφέροντα του δυτικού ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή. Οι πορείες, οι εξορμήσεις, οι εκδηλώσεις, οι συζητήσεις, τα πολιτιστικά δρώμενα και οι ακτιβίστικες ενέργειες του τελευταίου μήνα, δείχνουν ότι ο κόσμος του κινήματος και του αγώνα δεν πρόκειται να συναινέσει στο έγκλημα. Καλούμαστε, λοιπόν, μέσα στα σωματεία, στα φοιτητικά αμφιθέατρα, στα σχολεία και στις γειτονιές μας να απαιτήσουμε με κάθε τρόπο τα αυτονόητα. Να υπάρξουν ανοιχτές δίοδοι διέλευσης για τους πρόσφυγες, να δημιουργηθούν ανοιχτές φιλόξενες δομές, να επιταχυνθούν οι διαδικασίες χορήγησης ασύλου, να διεκδικηθεί το άνοιγμα των συνόρων των ευρωπαϊκών κρατών για περαιτέρω μετακίνησή τους τους εφόσον το επιθυμούν. Απέναντι στο σκοτάδι των διαβουλεύσεων από τα πάνω, οφείλουμε να χτίσουμε μαζικά τις αντιστάσεις από τα κάτω. Γιατί αυτοί που έχουμε απέναντί μας είναι πραγματικά αδίστακτοι.