Δράση για την Παλαιστίνη!

Η διεθνής εμβέλεια της ελληνικής συνενοχής και η αναντιστοιχία λόγων και έργων που ανέδειξε η ακτιβίστρια στην εποχή που ο κάθε Μητσοτάκης μπορεί να ισχυρίζεται ότι «καλέσαμε σε κατάπαυση», αποτελούν οδηγό και κάλεσμα για τη δράση μας εδώ. 
Οι σαββατιάτικες συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα, που ξεκίνησαν στα τέλη Δεκέμβρη από την Ένωση Παλαιστινίων Εργαζομένων και την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό Εργατικών Σωματείων και Συλλογικοτήτων, συνεχίζονται, κρατώντας ανοιχτό το μέτωπο με την κυβέρνηση. Παρά την περιορισμένη στήριξη από άλλες δυνάμεις, που δεν τους έχει επιτρέψει να γίνουν μεγάλο γεγονός, υποδεικνύουν τη συστηματικότητα και την επιτακτικότητα με την οποία πρέπει να δράσουμε. 
Μέσα στον Μάρτη, υπήρξαν νέες προσπάθειες διεύρυνσης του μετώπου και του ρεπερτορίου της αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. 
Μια τέτοια στιγμή υπήρξε η πρωτοβουλία της ΠΕΝΕΝ για κινητοποίηση στον Πειραιά και πορεία στην έδρα της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, καταγγέλοντας τον ρόλο του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου στην Ερυθρά Θάλασσα και τον ρόλο του ελληνικού κράτους στην επιχείρηση ΑΣΠΙΔΕΣ, για την προστασία των συμφερόντων των πλοιοκτητών. Στηρίχθηκε εξαρχής από την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό Εργατικών Σωματείων και Συλλογικοτήτων και την Ένωση Παλαιστινίων Εργαζομένων, διευρύνθηκε με τη συμμετοχή του Εργατικού Κέντρου Πειραιά (με πρωτοκαθεδρία του ΠΑΜΕ) και βρήκε ανταπόκριση από οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού χώρου, αριστερές δημοτικές κινήσεις του Πειραιά, άλλες κινήσεις αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό. 
Λίγες μέρες μετά, οι συλλογικότητες που συγκεντρώθηκαν στις 12μ. για ένα ακόμα Σάββατο στο Σύνταγμα, βρέθηκαν και στις 2 μ.μ. στην πλατεία Κοτζιά, ενισχύοντας εμφανώς το «παλαιστινιακό χρώμα» και τη ζωντάνια της αντιρατσιστικής διαδήλωσης (στα πλαίσια της Παγκόσμιας Μέρας Κατά του Ρατσισμού), που είχε και η ίδια συμπεριλάβει την Γάζα στη φετινή θεματολογία της. 
Στην «αλυσίδα» τοπικών διαδηλώσεων και δράσεων, προστέθηκε η συγκέντρωση της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση στην πλατεία Βικτωρίας. Σε αυτήν τη μεταναστευτική συνοικία, ξεχώρισε η ανταπόκριση και η χαρά δεκάδων ντόπιων, Παλαιστινίων και Αράβων, που έσπευσαν στην πλατεία με τα δικά τους συνθήματα ή βγήκαν στα μπαλκόνια τους να ανεμίσουν τις  παλαιστινιακές τους σημαίες.
Εν τω μεταξύ, αρχίζει να αυξάνεται και μια «πλατύτερη» κινητικότητα από όσους κι όσες δεν αντέχουν τη σιωπή ή την συνενοχή για όσα συμβαίνουν στη Γάζα. 
Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη, οι Filmmakers for Palestine – Greece, έσπασαν και στιγμάτισαν την εκκωφαντική σιωπή που προτίμησε να τηρήσει το ίδιο το Φεστιβάλ σε μια τόσο τραγική συγκυρία. «Φώτα-Κάμερα-Γενοκτονία» έγραφε το πανώ που σήκωσαν κατά την τελετή έναρξης, κερδίζοντας τα χειροκροτήματα σημαντικού μέρους του κοινού. Στην τελετή λήξης και στις βραβεύσεις, μια ακόμα (αγγλόφωνη) παρέμβαση γνώρισε το χειροκρότημα, όπως και την αποχώρηση μερικών θεατών ως διαμαρτυρία μετά την άρνηση διερμηνείας όσων ειπώθηκαν. 
Με την υποστήριξη των Filmmakers for Palestine και του -πάντα φιλόξενου στην Παλαιστινιακή Υπόθεση- κινηματογράφου Studio, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνα-Παλαιστίνη πρόβαλε το «Aida Returns», την ιστορία της περιπετειώδους (μετά θάνατον) επιστροφής της Αΐντα Μανσούρ στην προγονική εστία της στην Παλαιστίνη του 1948, όπως την κινηματογράφησε η Κάρολ Μανσούρ, η κόρη της. Η προβολή έγινε στα «γενέθλια» της Αΐντα, ταυτόχρονα σε πολλές δεκάδες χώρες του πλανήτη, σε πείσμα του αποκλεισμού της ταινίας από τις εταιρίες διανομής. Όπως ειπώθηκε από μια Παλαιστίνια γυναίκα στα καθίσματα της αίθουσας, «εμείς να επιστρέψουμε ζωντανές, όχι ως στάχτες». 
Το Φεστιβάλ Αθήνα-Παλαιστίνη οργανώνει 4 προβολές μέσα στον Απρίλη στην Καλαμάτα, καθώς το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου σώνει την τιμή των Φεστιβάλ, οργανώνοντας μήνα παλαιστινιακού κινηματογράφου. 
Το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση οργάνωσε διαδικτυακή εκδήλωση με ανάγνωση αποσπασμάτων της θεατρικής σύνθεσης του Freedom Theatre και των Artists on the Front Line, «Η υπόσχεση της επανάστασης» (μονόλογοι-μαρτυρίες Παλαιστινίων καλλιτεχνών). Ήταν ένα δρώμενο στα πλαίσια της καμπάνιας αλληλεγγύης στο Freedom Theatre, που δέχτηκε επίθεση στη Δυτική Όχθη το Δεκέμβρη του 2023. 
Η σειρά εκδηλώσεων αλληλεγγύης «από τους μουσικούς της Αθήνας προς τους μουσικούς της Γάζας», με τον εύγλωττο τίτλο «From the river to the sea», κορυφώθηκε με μια μεγάλη sold-out συναυλία στο «Κύτταρο», που πλαισιώθηκε από την παρουσία και την παρέμβαση συλλογικοτήτων αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό. Η ανταπόκριση στα υλικά της Συνέλευσης 8 Μάρτη έξω από το συναυλιακό χώρο, το πανώ που «κοσμούσε» το εσωτερικό, η παρέμβαση εκπροσώπου της Συνέλευσης στην σκηνή, δίνουν νέα ώθηση στην πρωτοβουλία Φεμινιστικής Αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, που ξεκίνησε με την πετυχημένη εκδήλωση στη Νομική και εμπνέεται από το ευχαριστήριο μήνυμα και το κάλεσμα των Παλαιστινίων γυναικών να συνεχίσουμε να τις στηρίζουμε (βλ. κάτω). Οργανώνοντας τη συνέχεια της υλικής αλληλεγγύης, αλλά και επόμενες δράσεις. 
Το BDS Greece, με την υποστήριξη και πολιτικών οργανώσεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς, έφερε φέτος και στην Ελλάδα την καθιερωμένη διεθνώς δράση της «Εβδομάδας Εναντίον του Ισραηλινού Απαρτχάιντ». 
Μια συγκέντρωση έξω από τα «Carrefour» στο Νέο Κόσμο ενημέρωσε για τη δράση της πολυεθνικής στο Ισραήλ και στους παράνομους εποικισμούς (τεκμηριωμένη από το 2022 με έκθεση του γαλλικού συνδικάτου CGT) και για την άρνηση της μητρικής να καταδικάσει την προσφορά δωρεάν γευμάτων από την Ισραηλινή Carrefour στον Ισραηλινό Στρατό που επιβάλει λιμό στη Γάζα. Η σύντομη παρέμβαση έπεισε και κάποιους πολίτες να μην μπουν τελικά στο σούπερμαρκετ. 
Στα πλαίσια της Εβδομάδας Εναντίον του Ισραηλινού Απαρτχάιντ, αναβαθμίστηκε και η παραδοσιακή σαββατιάτικη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, τιμώντας την Ημέρα της Παλαιστινιακής Γης (30 Μάρτη) και απαιτώντας διακοπή της συνεργασίας και κυρώσεις κατά του Ισραήλ. 
Πρόκειται για τα πρώτα βήματα μιας καμπάνιας για μποϊκοτάζ-απόσυρση επενδύσεων-κυρώσεις, που θα έχει συνέχεια.
Η δημόσια καταγγελία του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής και άλλων σωματείων, μαζί με τις αντιδράσεις δημοτικών συμβούλων της Αριστεράς, υποχρέωσαν τον Δούκα να πάψει να κρύβεται πίσω από τα «τετελεσμένα» της προηγούμενης δημοτικής Αρχής Μπακογιάννη και να εισηγηθεί τελικά την αναβολή της συναυλίας που θα διοργάνωνε ο Δήμος της Αθήνας μαζί με την Πρεσβεία του Ισραήλ, επικαλούμενος «λόγους ασφαλείας». Είναι μια πρώτη μικρή επιτυχία, που πρέπει να βρει συνέχεια, απαιτώντας την οριστική ακύρωση της συναυλίας, πιέζοντας τον Δήμο της Αθήνας να πάρει πολιτική θέση. 
Αυτή η αναβολή, τα κατεβασμένα ρολά των McDonalds στο Σύνταγμα (μετά τον ακτιβισμό του Φλεβάρη), εκείνοι οι άνθρωποι που επέλεξαν να μην μπουν στα Carrefour, αναδεικνύουν τη δυνατότητα να πετύχουμε μικρές, αλλά συγκεκριμένες νίκες. Και υπογραμμίζει ότι ένα μεγάλο κίνημα, μπορεί να πετύχει και μεγαλύτερες.
Η κεντρική πίεση στην κυβέρνηση πρέπει να συνεχιστεί, με τη διαδήλωση στις 4 Απρίλη (βλ. σελ. 19) και με την ενίσχυση του σταθερού καλέσματος τα Σάββατα. 
Παράλληλα, το κίνημα πρέπει να δει και τη διεύρυνση του ρεπερτορίου, είτε της έμπρακτης/υλικής πίεσης είτε της πολιτικής στοχοποίησης συγκεκριμένων πτυχών της ελληνο-ισραηλινής συνεργασίας.  
Από τις ΗΠΑ κυρίως, έρχεται ένα διεθνές κάλεσμα στις 15 Απρίλη να «χτυπήσουμε εκεί που πονάει», στην οικονομία, μπλοκάροντας κρίσιμα σημεία της παραγωγής και κυκλοφορίας. Η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση συμμετέχει στην προσπάθεια να απλωθεί αυτή η πρωτοβουλία και στην Ευρώπη και ειδικά στην Ελλάδα, όπου υπάρχει το προηγούμενο της διαδήλωσης ενάντια στη συστηματική διέλευση των πλοίων της διαβόητης ισραηλινής ΖΙΜ από το λιμάνι του Πειραιά. 
Το μπλοκάρισμα της οικονομίας είναι πρώτα υπόθεση αυτών που την κινούν και ίσως είναι ώρα να αρχίσει να συζητιέται αυτή η ανάγκη και στα εργατικά σωματεία. Αλλά οι υπαρκτές δυσκολίες τέτοιων -απεργιακού τύπου- κινητοποιήσεων κάνουν θεμιτές -στην κρίσιμη σημερινή συγκυρία- και σχετικές πρωτοβουλίες του ευρύτερου «ακτιβισμού». Όσο πλατύτερα και καλύτερα συντονισμένες, τόσο καλύτερα. 
Με ένα τέτοιο πνεύμα πρέπει και οι πολιτικές δυνάμεις της ριζοσπαστικής/αντικαπιταλιστικής Αριστεράς να συζητήσουν σοβαρά την αναβάθμιση της δράσης τους, από κοινού με το κινηματικό δυναμικό που δρα όλο αυτό το διάστημα σε όσα προαναφέρθηκαν. Με συγκεκριμένους στόχους: Πχ για πόσο θα μένει «στο απυρόβλητο» η διαχείριση του Αεροδρομίου της Καλαμάτας και η εκπαίδευση των Ικάρων από την Elbit Systems, την εταιρία που έχει βρεθεί στο στόχαστρο του διεθνούς κινήματος; Αλλά και με το βλέμμα σε ένα Μαραθώνιο δράσης για την Παλαιστίνη, που θα απαιτήσει συστηματικότερη προσπάθεια προγραμματισμού. 
Έχουμε συνεργαστεί με όσους κι όσες δρουν -όπως κι όσο μπορούν- αυτούς τους 6 καυτούς μήνες. Έχουμε την πρόθεση να συνεχίσουμε, επιμένοντας στην ανάγκη για συστηματικότερη και πιο συντονισμένη δράση όλων.

Ευχαριστήριο μήνυμα και κάλεσμα στήριξης από τις Παλαιστίνιες γυναίκες 

(ολόκληρο στο Rproject.gr)

Ευχαριστήριο σημείωμα
Εκ μέρους της Παλαιστινιακής Ομοσπονδίας Επιτροπών Δράσης Γυναικών και της κοινωνικής οργάνωσης Annajda -για την ανάπτυξη των Παλαιστινίων γυναικών- θα θέλαμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας προς τις ελληνικές φεμινιστικές οργανώσεις για την υποστήριξη στον αγώνα και τα κατοχυρωμένα δικαιώματα του Παλαιστινιακού λαού μας, απέναντι στον βάρβαρο πόλεμο της Σιωνιστικής-Αμερικανικής επίθεσης εναντίον του λαού μας που εξαπολύθηκε πριν από πέντε μήνες. Στέλνουμε τις ευχαριστίες μας για την οργάνωση δράσεων για την υποστήριξη του παλαιστινιακού λαού και την έκκληση για κατάπαυση πυρός εν μέσω μαζικής σφαγής, καθώς και για την στήριξη της εκστρατείας υπεράσπισης που ξεκινήσαμε (Εκστρατεία Κοινωνικής Αλληλεγγύης) για την ανακούφιση και την αλληλεγγύη προς το λαό της Γάζας, τις οικογένειες τους και τις γυναίκες ειδικότερα, λαμβάνοντας μια αρχική ενίσχυση τριακοσίων (300) ευρώ.
Ελπίζοντας στη συνέχιση της σπουδαίας προσπάθειάς σας.
Κάλεσμα
Εμείς, από την Παλαιστινιακή Ομοσπονδία των Επιτροπών Γυναικείας Δράσης (PFWAC) και την Κοινωνική Ομάδα Αnnajda, που έχουμε παραρτήματα στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα ζητάμε και απευθύνουμε έκκληση σε όλους τους θεσμούς, τα σωματεία, τις κοινότητες, τις ανθρωπιστικές, φεμινιστικές ομάδες, τις συλλογικότητες υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις συνδικαλιστικές ενώσεις, να παράσχουν οικονομική και ηθική υποστήριξη στο λαό µας γενικά αλλά και ειδικά στις Παλαιστίνιες γυναίκες.
[…]
Ξεκινήσαμε µία πρωτοβουλία µε την Παλαιστινιακή Ομοσπονδία Επιτροπών Γυναικείας Δράσης και την κοινωνική ομάδα Αnnajda για την Ανάπτυξη των Γυναικών, να στηρίξουμε οικογένειες από τη Λωρίδα της Γάζας παρέχοντάς τους βοήθεια σε μετρητά.
Ελπίζουμε ότι όλες οι φεμινιστικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις, τα σωματεία και οι ανθρωπιστικές ενώσεις θα εργαστούν για να στηρίξουν αυτή την πρωτοβουλία, δημιουργώντας µία καμπάνια για να συγκεντρώσουν δωρεές και να παράσχουν ανακούφιση στις γυναίκες της Γάζας.