Με κόκκινο μελάνι

ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ! 
Έναν χρόνο μετά το έγκλημα στα Τέμπη και η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει να εξοργίζει τη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου, με την προκλητική της στάση. Με την εμφάνιση παραποιημένων συνομιλιών του σταθμάρχη με μηχανοδηγούς στη Λάρισα, από την εφημερίδα «Το Βήμα», που αποτέλεσεαφορμή για την πρόταση δυσπιστίας της αντιπολίτευσης στη βουλή, τα ερωτήματα που συσσωρεύονται για την υπόθεση των Τεμπών, πληθαίνουν. Μετάτην απώλεια βιντεοσκοπικού υλικού από τις κάμερες που θα έδειχναν τι μετέφερε η εμπορευματική αμαξοστοιχία και προκάλεσε την έκρηξη, την εξαφάνιση αποδεικτικών στοιχείων με το περίφημο μπάζωμα του χώρου, ακόμα ένα  ερώτημα που μένει αναπάντητο ήταν ποιος έκανε την κοπτοραπτική στις συνομιλίες και διέρρευσετους μονταρισμένους διαλόγους στο «Πρώτο Θέμα», λίγες μόνο ώρες μετά τη σύγκρουση. Για όλους και όλες εμάς, το έγκλημα στα Τέμπη αποτελεί περίτρανη απόδειξη της παντελούς αποτυχίας της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, που οδήγησε στον θάνατο 57 ανθρώπων και δεν θα ξεχαστεί. Η οργή του κόσμου και των συγγενών των θυμάτων δεν πρόκειται να καταλαγιάσει, ειδικά όσο κλιμακώνεται η επιχείρηση συγκάλυψης πολιτικών και ποινικών ευθυνών των υπευθύνων και μεγαλώνει το αίσθημα ατιμωρησίας. Ιδιαίτερα όταν οι βουλευτές της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας χειροκροτούσαν όρθιοι και παρατεταμένα τον μοιραίο υπουργό Κ. Αχ. Καραμανλή και τον αλαζόνα Μητσοτάκη, που αναμάσησαν στη βουλή τη θεωρία του «ανθρώπινου λάθους» και υποδύονταν ότι πολεμούν ενάντια σε «ισχυρά οικονομικάσυμφέροντα». 

«ΠΡΑΣΙΝΗ» ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ 
Η Ελλάδα θα φιλοξενήσει την 9η Διάσκεψη OurOcean – «AnOcean of Potential». Η διάσκεψη έχει θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στις 16 και 17 Απριλίου. Σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου «η επικείμενη 9η Διάσκεψη φιλοδοξεί να συγκεντρώσει κυβερνήσεις, τον ιδιωτικό τομέα, την κοινωνία των πολιτών, ερευνητικά ινστιτούτα, τοπικές αρχές και κοινότητες, νέους από όλο τον κόσμο, για να τονώσει τον δημιουργικό διάλογο και να επιδείξει το ενδιαφέρον τους για τον εντοπισμό λύσεων και τη δέσμευση σε συγκεκριμένες δράσεις για τη βιωσιμότητα των ωκεανών και των πόρων τους». Στον καιρό της κλιματικής κρίσης, ο βιώσιμος τουρισμός σε παράκτιες περιοχές και νησιά, η μείωση της θαλάσσιας ρύπανσης από πλαστικά και μικροπλαστικάκαι η «πράσινη» ναυτιλία αναμένεται, μεταξύ άλλων θεμάτων, να βρεθούν στο επίκεντρο των εργασιών. Μόνο που οι διοργανωτέςξέχασαν να αναφέρουν ότι το ελληνικό κράτος επενδύει σταθερά σε νέες εγκαταστάσεις ορυκτού αερίου και επιμένει σε ένα τεράστιο πρόγραμμα εξόρυξης υδρογονανθράκων σε χερσαίες και θαλάσσιες περιοχές της χώρας. Αυτή ακριβώς η δραστηριότητα δηλαδή που επιτείνει την περιβαλλοντική καταστροφή και απειλεί τα θαλάσσια οικοσυστήματα, που δήθεν θέλουν να διασώσουν οι φαεινές κυβερνητικές προτάσεις που θα ακουστούν στη διάσκεψη αυτή. 

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ
Η έκθεση της ολλανδικής εταιρείας για την αποκατάσταση της Θεσσαλίας, που τόσο διαφήμιζε η κυβέρνηση, προβλέπει τελικά καταστροφικά έργα εντυπωσιασμού και ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων και οικοσυστημάτων. Όχι ότι περιμέναμε και τίποτα καλύτερο από μια πολυεθνική που πορεύεται με σκληρή νεοφιλελεύθερηαντίληψη και στην έκθεσή της αναφέρεται κυνικά στη ρήση της Θάτσερ: «Ναι, το φάρμακο είναι πικρό και βαρύ, αλλά ο ασθενής το χρειάζεται για να ζήσει».Σύμφωνα με περιβαλλοντικές οργανώσεις, πρόκειται για μια εξαιρετικά κακογραμμένη έκθεση, που αντιβαίνει στοιχειώδεις κανόνες επιστημονικής δημοσίευσης, η οποία προωθεί τεράστια κατασκευαστικά έργα παρωχημένης γενιάς και την ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων όλης της χώρας.Εφτά μήνες μετά τις καταστροφικές συνέπειες του Daniel (που οφείλονται στην εγκληματική ανυπαρξία αντιπλημμυρικών έργων και σχεδιασμού πολιτικής προστασίας), η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να υιοθετήσει αυτές τις προτάσεις για την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των (πολύτιμων) αρδευτικών υδάτων της Θεσσαλίας, με τη δημιουργία του Οργανισμού Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας (Ο.Δ.Υ.Θ.) ΑΕ. Επιλογή που θα εκτινάξει τις τιμές χρήσης του νερού και θα μειώσει περαιτέρω το αγροτικό εισόδημα. Για άλλη μια φορά η καταστροφή επιταχύνει ιδιωτικοποιήσεις και γίνεται πεδίο ανεξέλεγκτης κερδοφορίας, όπως μας δίδαξε ο τυφώνας Κατρίνα και η Νέα Ορλεάνη.