Νέα από τους εργατικούς χώρους

ΛΑΡΚΟ: Ξεπούλημα στα σόγια της ΝΔ
με αδιαφανείς διαδικασίες και απολύσεις

Η  κυβέρνηση Μητσοτάκη προχωράει παρά τον ξεσηκωμό των εργαζομένων, των οικογενειών τους και των αλληλέγγυων σε αυτούς προχωράει στο ξεπούλημα μιας δημόσιας επιχείρησης εκποιώντας τις εγκαταστάσεις τις επιχείρησης, τα μεταλλεύματα νικελίου και κοβαλτίου και απολύοντας τους εργαζόμενους. Είναι χαρακτηριστικό το πως επέλεξε η κυβέρνηση να νομιμοποιήσει αυτές τις διαδικασίες στη βουλή.
Με διαδικασίες fast track και με τροπολογία σε συζήτηση που γινόταν στο νομοσχέδιο για τα ανασφάλιστα οχήματα, η κυβέρνηση με στόχο να νομιμοποιηθεί η πώληση της ΛΑΡΚΟ σε συμφέροντα της οικογένειας Γεραπετρίτη (ΓΕΚ/ΤΕΡΝΑ), ψήφισε σχετική τροπολογία κι ενώ λίγες ώρες νωρίτερα η ΓΕΚ/ΤΕΡΝΑ είχε πωληθεί την μεγαλύτερη εταιρία παραγωγής ενέργειας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ), την Masdar. Η προκλητικότητα της ενέργειας αυτής ξεπερνάει κάθε προηγούμενο αν σκεφτούμε ότι αψηφεί τις αποφάσεις της δικαιοσύνης. Οι εργαζόμενοι λίγες μέρες πριν την ψήφιση της τροπολογίας στη βουλή είχαν κερδίσει τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσαν για παραμονή στην εργασία τους μέχρι την τελική εκδίκαση της υπόθεσης.
Η ΛΑΡΚΟ είναι η μόνη σχετική επιχείρηση στην Ευρώπη που μπορεί να παράγει σιδηρονικέλιο. Το σιδηρονικέλιο είναι η πρώτη ύλη για την κατασκευή ανοξείδωτου χάλυβα υψηλής ποιότητας που χρησιμοποιείται τόσο στην πολεμική βιομηχανία και στη ναυπηγική, όσο και στην κατασκευή δομικών μερών αεροσκαφών. Προφανώς και η Αριστερά θα έπρεπε να προσανατολίσει αν είχε την κυβερνητική ευθύνη πολύ διαφορετικά τον προσανατολισμό μιας τέτοιας δημόσιας εταιρείας. Και σε σχέση με το ότι δεν θα έπρεπε να παράγει για πολεμικούς σκοπούς και στρατούς και για το πόσο μολύνεται ή όχι το περιβάλλον. Για να μπορέσουμε όμως κάποια στιγμή να λύσουμε αυτό το πρόβλημα πρέπει σήμερα να υπερασπιστούμε τις θέσεις εργασίας των εργαζομένων. 
Σε αυτή την κατεύθυνση ήταν πολύ σημαντικές οι πρωτοβουλίες που πήρε μέσα στη βουλή και έξω από αυτή το ΚΚΕ. Σίγουρα με τον δύσκολο τρόπο που πολλές φορές βγάζει εκτός των κινηματικών διαδικασιών τα υπόλοιπα τμήματα της Αριστεράς που θέλουν να συμπαρασταθούν στον αγώνα των εργαζομένων αλλά με πολύ μαζικές κινητοποιήσεις και με προσανατολισμό στην ανάγκη να υπάρξουν πιο ανοιχτές και πλατιές πρωτοβουλίες υπεράσπισης των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ και της ανάγκης να παραμείνει στο δημόσιο αρχής γενομένης από τη σύσκεψη που γίνεται στη Λάρυμνα την Τετάρτη 3 Ιούλη. Πρωτοβουλίες που θα μπορούν να ξεπεράσουν την αδράνεια που δείχνει για το θέμα η ΓΣΕΕ.

Εγκληματική η πολιτική της κυβέρνησης σε βάρος των εργαζομένων και του περιβάλλοντος
Τις τελευταίες εβδομάδες τα ΜΜΕ έχουν γεμίσει από ρεπορτάζ για την καθυστέρηση που υπάρχει στο κλάδεμα δέντρων και την καθαριότητα που απαιτείται σε αυλές και δημόσιους χώρους από τους δήμους. Στα περισσότερα από αυτά σχολιάζεται το πόσο αργά ξεκινούν οι διαδικασίες πρόσληψης εποχικού προσωπικού ώστε να γίνει έγκαιρα η δουλειά και η πίεση πέφτει προς τους δήμους να τελειώσουν όλη τη δουλειά ακόμη κι αν δεν έχουν επαρκές προσωπικό.
Η πίεση δηλαδή προσπαθεί να δικαιολογήσει την εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης που δεν χρηματοδοτεί τους δήμους ώστε να προσλάβουν μόνιμο προσωπικό και να μπορούν να εφαρμόσουν όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας. Μέτρα που θα οδηγήσουν και σε γρηγορότερους καθαρισμούς περιοχών που είναι εκτεθειμένες σε κίνδυνο από φωτιές αλλά ταυτόχρονα δεν θα κοστίζουν ανθρώπινες ζωές σε εργαζόμενους στο πράσινο και συνολικά στους δήμους. Τελευταίο θύμα της εγκληματικής πολιτικής της κυβέρνησης ο 47χρονος εργάτης του Δήμου Παπάγου Χολαργού που καταπλακώθηκε την Πέμπτη 27 Ιούνη από δέντρο κατά τη διάρκεια εργασιών καθαριότητας και κηπουρικής, στον αύλιο χώρο του 1ου Δημοτικού Σχολείου του Παπάγου.
Όπως καταγγέλλουν οι συνάδελφοί του δεν τηρήθηκαν στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας ακριβώς επειδή δεν εκπαιδεύεται το προσωπικό των δήμων όταν δεν είναι μόνιμο και έτσι το δέντρο που καταπλάκωσε τον άτυχο εργαζόμενο δεν ήταν δεμένο όπως έπρεπε. Την επομένη του τραγικού συμβάντος εργαζόμενοι του Δήμου και φορείς της περιοχής πραγματοποίησαν μαζική κινητοποίηση στο 1ο Δημοτικό Σχολείο του Παπάγου. Η ΠΟΕ-ΟΤΑ και τα σωματεία σε κάθε δήμο οφείλουν να κλιμακώσουν τη δράση τους με αίτημα τις μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, την εκπαίδευσή τους και την τήρηση όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας κατά την εκτέλεση της εργασίας τους.

Οι εργαζόμενοι/ες στην Έρευνα και την Τεχνολογία εκπέμπουν SOS
Η γενική προδημοσίευση του προγράμματος απόκτησης ακαδημαϊκής εμπειρίας που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ 2021-2027 αφορά το διάστημα από το δεύτερο τρίμηνο του 2024 μέχρι και το 4ο τρίμηνο του 2027 με προϋπολογισμό συνολικού ύψους 75 εκ. ευρώ. Η προκήρυξη για το τρέχον εξάμηνο δημοσιεύτηκε στις 29/09/2023 προς τους ΕΛΚΕ (Ειδικούς Λογαριασμούς Κονδυλίων Έρευνας) των ιδρυμάτων ορίζοντας ένα ασαφές πλαίσιο εργασίας για τους εργαζόμενους ερευνητές/τριες. Με την τελική πρόσκληση προς τους υποψηφίους να αφορά 1.132 άτομα πανελλαδικά, νούμερο ενδεικτικό του τεράστιου κενού υποστελέχωσης στα ιδρύματα της χώρας.
Στο πρώτο εξάμηνο εφαρμογής, σχεδόν κάθε εργαζόμενη/ος αντιμετώπισε διαφορετικές συνθήκες εργασίας όπως αυτές αποτυπώνονται στις συμβάσεις που καλέστηκε να υπογράψει με τα κατά τόπους ιδρύματα και ΕΛΚΕ να έχουν το ελεύθερο της διαμόρφωσης των συνθηκών απασχόλησης. Αυτός είναι ο λόγος που οι εργαζόμενοι πληρώθηκαν (ή θα πληρωθούν) διαφορετικά. Αυτός είναι ο λόγος που για την ίδια εργασία απασχολήθηκαν με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου ή αναγκάστηκαν να διατηρούν μπλοκάκι. Αυτός είναι ο λόγος που έχουν κληθεί να δουλέψουν απλήρωτοι χωρίς σύμβαση που να τους καλύπτει για την επαναληπτική εξέταση του Σεπτέμβρη. Αυτός είναι ο λόγος που είδαν την αμοιβή τους να διαφοροποιείται λόγω έκτακτων συνθηκών και να πετσοκόβεται με πρόφαση τις καταλήψεις των φοιτητών/τριών ενάντια στο νομοσχέδιο!
Το ΣΕΡΕΤΕ (Πανελλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση) καλεί σε ηλεκτρονική σύσκεψη την Τετάρτη 3 Ιούλη όλους τους εργαζόμενους/ες που έχουν εργαστεί σε πρόγραμμα απόκτησης ακαδημαϊκής εμπειρίας ή σκοπεύουν να εργαστούν στο μέλλον εκτιμώντας ότι μπροστά στην νέα προκήρυξη πρέπει να διαπραγματευτούν συλλογικά τις συνθήκες εργασίας τους, τα ωράρια, τους μισθούς την ασφάλισή τους. Τα κενά εντός των ιδρυμάτων είναι πάγια και διαρκή και δε μπορούν να καλυφθούν με κανένα τέχνασμα.