*στίχος των Rationalistas
Ημερ.Δημοσίευσης
Ένας χρόνος συμπληρώθηκε από τον «αιφνίδιο θάνατο» κατά την αστυνομία του Κώστα Μανιουδάκη στην Κρήτη. Μόνο που τελικά δεν πρόκειται για αιφνίδιο θάνατο αλλά για δολοφονία. Ενώ αρχικά τόσο η αστυνομία όσο και το πόρισμα της νεκροψίας-νεκροτομής έκαναν λόγο για αιφνίδιο θάνατο από καρδιακή ανακοπή, τελικά ασκήθηκε ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση, µε ενδεχόµενο δόλο και σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά των τεσσάρων αστυνομικών που σταμάτησαν το θύμα για έλεγχο την 1η Σεπτεμβρίου του 2023 στον επαρχιακό δρόµο Φρες-Βρύσες Αποκορώνου στην Κρήτη. Από την πρώτη στιγμή οι κατηγορούμενοι αστυνομικοί υπέπεσαν σε αντιφάσεις. Έκαναν λόγο για «αιφνίδιο θάνατο ιδιώτη», υποστηρίζοντας πως κατά τη διάρκεια τροχονομικού ελέγχου το θύμα ένιωσε αδιαθεσία και έχασε τις αισθήσεις του. Αυτοί οι ισχυρισμοί προσέκρουαν στο γεγονός ότι στο σημείο όπου ο 58χρονος έχασε τη ζωή του, υπήρχε μια λίμνη αίματος, τα γυαλιά του -τα οποία συλλέχθηκαν από την οικογένεια και όχι την αστυνομία- ήταν σπασμένα, ενώ αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν υπέρμετρη χρήση βίας από την πλευρά της ΕΛ.ΑΣ. Η άσκηση της ποινικής δίωξης σηματοδοτεί την έναρξη της κύριας ανάκρισης για την υπόθεση κατά την οποία σημαντικά στοιχεία της δικογραφίας, όπως η ιατροδικαστική πραγματογνωμοσύνη η οποία κάνει λόγο για σοβαρές κακώσεις και η έκθεση του βιντεοληπτικού υλικού από τον τόπο του συμβάντος που δείχνει το θύμα χειροπεδημένο πισθάγκωνα ανάμεσα στους αστυνομικούς, θα έχουν βαρύνουσα σημασία. Πρόκειται για μια ακόμη περίπτωση εγκληματικής αστυνομικής δράσης, την οποία επιχείρησε οργανωμένα να συγκαλύψει η ΕΛΑΣ. «Το ότι από ύποπτοι γίνονται κατηγορούμενοι είναι κεκτημένο του συνολικού αγώνα που έχει ξεκινήσει. Χωρίς τη στήριξη και την αλληλεγγύη του κόσμου, θα ήταν άλλη μία υπόθεση που θα έμπαινε στο αρχείο» δήλωσε ο γιος του θύματος που από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την αποκάλυψη της αλήθειας.
***
Εικόνες ντροπής απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες αντικρίσαμε και το φετινό καλοκαίρι. Δείγμα του ότι κάποιοι άνθρωποι στην Ελλάδα σήμερα αντιμετωπίζονται ως πολίτες β’ κατηγορίας, ή μάλλον ακριβέστερα ούτε καν ως πολίτες, αλλά ως αντικείμενα. Η μεταφορά 76 μεταναστών από τη Γαύδο στην Κρήτη στο γκαράζ του πλοίου προκαλεί πραγματική οργή. Κατά παράβαση κάθε κανόνα ασφαλείας, οι άνθρωποι αυτοί μεταφέρθηκαν στο γκαράζ του πλοίου «ΣΑΜΑΡΙΑ Ι» καθώς οι αρμόδιοι (λιμενικό και καπετάνιος) προφανώς έκριναν ότι δεν μπορούσαν ή δεν έπρεπε να επιβιβαστούν μαζί με τους υπόλοιπους επιβάτες. Η μεταφορά αυτή έγινε στα μέσα του Αυγούστου με τις θερμοκρασίες να έχουν χτυπήσει κόκκινο και την αναχώρηση του πλοίου να λαμβάνει χώρα στις 14:30 το μεσημέρι. Ευτυχώς, αρκετοί ήταν οι επιβάτες που αντέδρασαν βλέποντας την πρακτική αυτή. Μάλιστα ήταν οι ίδιοι που φρόντισαν να αγοράσουν και να δώσουν νερό και τροφή στους ανθρώπους αυτούς, οι οποίοι ήταν καταφανώς διψασμένοι και πεινασμένοι όπως φαίνεται και σε βίντεο που κυκλοφόρησαν. Απέναντι στις διαμαρτυρίες των επιβατών το λιμενικό και ο πλοίαρχος επιδόθηκαν στη γνωστή πρακτική της μετάθεσης ευθυνών, αφού το λιμενικό έλεγε ότι ο πλοίαρχος δεν επέτρεπε τη μεταφορά τους στο κατάστρωμα και αντιστρόφως. Το πραγματικά εξοργιστικό πάντως είναι ότι παρότι η μεταφορά των ανθρώπων στα γκαράζ όλων των πλοίων απαγορεύεται ρητά για λόγους ασφαλείας, αυτό δεν εμπόδισε το πλήρωμα του πλοίου και το λιμενικό να τραμπουκίζουν όχι μόνο τους μετανάστες, αλλά και όποιον άλλο επιβάτη τόλμησε να διαμαρτυρηθεί. Αντίστοιχες εικόνες με εγκαταλειμμένους πρόσφυγες κυριολεκτικά στην τύχη τους είδαμε και στη Ρόδο. Το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί οι αφίξεις προσφύγων από την ανατολική πλευρά του νησιού. Έτσι, λοιπόν, ένας απροσδιόριστος αριθμός προσφύγων κάθε ηλικίας και φύλου σε άθλια κατάσταση έχει συγκεντρωθεί εκεί. Κανένας αρμόδιος φορέας δεν έχει ενδιαφερθεί να περιθάλψει και να βοηθήσει τους ανθρώπους αυτούς πέρα από κάποιους εθελοντές και αλληλέγγυους. Οι αρχές σε ένα από τα πλέον τουριστικά νησιά του Αιγαίου αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που πηγάζουν από την εθνική νομοθεσία, τις διεθνείς συνθήκες αλλά και τους στοιχειώδεις κανόνες ανθρωπιάς, αφήνοντας τους ανθρώπους αυτούς στο έλεος της τύχης τους.
***
Έξι χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου στην Ομόνοια. Ήταν 21 Σεπτεμβρίου του 2018 όταν ο Ζακ εγκλωβίστηκε αρχικά μέσα στο κοσμηματοπωλείο επί της οδού Γλάδστωνος κι έπειτα ξυλοκοπήθηκε βάναυσα από τον ιδιοκτήτη του καταστήματος και έναν παριστάμενο μεσίτη. Ο αιμόφυρτος και μισοπεθαμένος Ζακ μάλιστα συνελήφθη(!) από την ΕΛΑΣ που έφτασε στο σημείο λίγα λεπτά αργότερα. Ο θάνατός του επήλθε άμεσα κατά την μεταφορά του με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο.
Στη δίκη του εφετείου που ολοκληρώθηκε στις 10 Ιουλίου το δικαστήριο κήρυξε ομόφωνα ενόχους τους κατηγορουμένους, για τις πράξεις που τους αποδίδονταν. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο εισαγγελέας της έδρας, Στυλιανός Κωσταρέλλος, πρότεινε να μη χορηγηθεί κανένα ελαφρυντικό, ούτε στον κοσμηματοπώλη, ούτε στο μεσίτη. Τελικά επιβλήθηκε η ποινή της κάθειρξης έξι ετών στον πρώτο και πέντε ετών στο δεύτερο.
Όπως κάθε χρόνο από το 2018 και μετά, έτσι και φέτος πλήθος κόσμου αναμένεται να κατέβει στην πορεία μνήμης για τον Ζακ. Μια πορεία, όμως που δεν είναι μνημόσυνο, αλλά ένα σημείο αναφοράς για τις διεκδικήσεις της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και κάθε ανθρώπου που αγωνίζεται ενάντια στις διακρίσεις, το ρατσισμό και το σεξισμό.