Διαδήλωση στη ΔΕΘ, Σάββατο 7 Σεπτέμβρη
Ημερ.Δημοσίευσης
Στον απόηχο ενός ακόμη καλοκαιριού που χαρακτηρίστηκε από αδιάκοπες επιθέσεις στον κόσμο της εργασίας και καταστροφικές πυρκαγιές για την αντιμετώπιση των οποίων δεν πάρθηκε απολύτως κανένα προληπτικό μέτρο, λίγο πριν την αρχή μιας χρονιάς που θα είναι ακόμα πιο δύσκολη από αυτή που προηγήθηκε, η ανάγκη να οργανωθεί εργατική και κοινωνική αντεπίθεση σε όσα βιώνουμε και όσα ξέρουμε πως έρχονται είναι απολύτως επιτακτική! Και το πρώτο βήμα αυτής πρέπει και μπορεί να γίνει η προετοιμασία για την οργάνωση της διαδήλωσης στη ΔΕΘ.
Μόνο στους καλοκαιρινούς μήνες – την υποτιθέμενη περίοδο αναψυχής, όπως την γνωρίζαμε παλιότερα τουλάχιστον – οι επιθέσεις και οι απειλές που βιώσαμε σε όλα τα επίπεδα διαμορφώνουν συνθήκες ασφυξίας. Η πρόσφατη πυρκαγιά στην Αττική – και όχι μόνο – ανέδειξε για άλλη μια φορά την αδιαφορία της Κυβέρνησης για την προστασία των δασών, του περιβάλλοντος, των ζωών μας, αλλά και κάθε ζωής. Πίσω από την προκλητική επανάληψη της προπαγάνδας για τα «ακραία καιρικά φαινόμενα», η απάντηση βρίσκεται στις πολιτικές των μνημονίων και του νεοφιλελευθερισμού, που έχουν ως συνέπεια τις χιλιάδες κενές θέσεις δασολόγων, δασεργατών, πυροσβεστών, στη μη μονιμοποίηση των εποχιακών, όπως και στην εκτενέστατη εμπορευματοποίηση των δασών και κάθε ελεύθερου χώρου προς όφελος του «ακραίου» τουρισμού, της «ανάπτυξης» των τόνων τσιμέντου για τις νέες οικοδομές, της απάτης για τις ΑΠΕ με τα υπερκέρδη των εταιριών ενέργειας. Παράλληλα με την καταστροφή των πυρκαγιών, έχει οργανωθεί και υλοποιείται μια νέα καταστροφή, αυτή του Ελληνικού (με ουρανοξύστες και μια καινούρια πόλη στο μέγεθος της Πάτρας), του Πάρκου Γουδή και μιας σειράς χώρων που θα μπορούσαν να αποτελέσουν πνεύμονα για την άμεση αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. Αντίστοιχα, η υποτιθέμενη «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού έφερε για τους λίγους άλλο ένα ρεκόρ εσόδων, ενώ ένας στους δύο κατοίκους της Ελλάδας (από την εργαζόμενη πλειοψηφία) δεν ήταν δυνατό να κάνει καθόλου διακοπές, οι περιοχές/ τουριστικοί προορισμοί διαβρώνονται και το περιβάλλον βιάζεται, ενώ το ρεύμα στα κλιματιστικά «έκαιγε» όσες/ους έμειναν πίσω (αυτό που χυδαία ονομάστηκε “staycation”).
Ακόμα χειρότερα, συμπληρωματικά με τα παραπάνω, οι επιθέσεις στα εργασιακά δικαιώματα και σε ό,τι έχει απομείνει από το κοινωνικό κράτος συνεχίστηκαν μεθοδικά και με ένταση (6ήμερη εργασία, ιδιωτικοποίηση της απεξάρτησης και της ψυχικής υγείας, τα νοσοκομεία και ειδικά αυτά της περιφέρειας σε τραγική κατάσταση, ενώ προετοιμάζεται το έδαφος για νέα αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και νέα μείωση στη συνταξιοδοτική δαπάνη-με νέα μείωση των εργοδοτικών εισφορών). Η αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων» και η πλήρης απαξίωση της ζωής των εργαζομένων, ελλήνων και μεταναστών, είναι απολύτως ενδεικτικά για την αμετακίνητα σκληρή στάση κάθε πτυχής του συστήματος!
Όλα αυτά εν τω μέσω θηριώδους ακρίβειας στα είδη μαζικής/λαϊκής κατανάλωσης και πλήρους άρνησης ελέγχου των ενεργειακών καρτέλ, όλα αυτά την ώρα που δρομολογείται νέα αγορά F-35 και οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί την περίοδο 2014-2023 έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα 50 δισ. ευρώ, με την Ελλάδα να αποτελεί στρατηγικό υποστηρικτή και συνεργάτη του κράτους του Ισραήλ, συμβάλλοντας ενεργά και υλικά στη συντελούμενη γενοκτονία των παλαιστίνιων.
Η κυβέρνηση και ολόκληρο το «καθεστώς» είναι αποφασισμένα να κόβουν από κάθε λαϊκή-εργατική ανάγκη, για να δημιουργούν και να λειτουργούν μια τεράστια και επικίνδυνη πολεμική μηχανή, ικανή να τορπιλίσει την ειρήνη σε όλη τη «γειτονιά» της ανατολικής Μεσογείου. Επίσης, είναι εξίσου αποφασισμένα να συμπράττουν στο έγκλημα της άλλης πολεμικής μηχανής, του Ισραήλ, που με τη βοήθεια των ΗΠΑ και της ΕΕ, δολοφονούν ασταμάτητα, επί 1 χρόνο σχεδόν, τις παλαιστίνιες και τους παλαιστίνιους στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη. Τα ψέματα, η συγκάλυψη και η προπαγάνδα ενάντια σε κάθε λογική συνοδεύουν τον άκρατο κυνισμό που επικρατεί στις δυτικές κυβερνήσεις, με τη «δική μας» να διεκδικεί μία από τις… πρώτες θέσεις στη λίστα των φίλων του εγκληματικού Ισραήλ!
Απέναντι σε αυτή την ταξική επέλαση, η οργάνωση των κοινωνικών αντιστάσεων είναι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος να απαντήσουμε. Και χρειάζεται να έχουμε υπόψη ότι η Κυβέρνηση κατανοεί και φοβάται την προοπτική ξεσπάσματος μαζικών κινητοποιήσεων, όπως προκύπτει και από τα ρεπορτάζ για την αναζήτηση αφηγήματος για τη φετινή ΔΕΘ, για την αποφυγή της κατακραυγής, από τις αλλεπάλληλες συνδικαλιστικές διώξεις όσων επιμένουν αγωνιστικά, αλλά και από το νομικό οπλοστάσιο απενεργοποίησης των σωματείων και ποινικοποίησης των εργατικών αγώνων, που όλες οι κυβερνήσεις δημιουργούν ακατάπαυστα, τα τελευταία χρόνια.
Οι τεράστιες, σε συμμετοχή και όγκο, απεργίες μετά το έγκλημα των Τεμπών, όπως και στον ένα χρόνο από αυτό, έδειξαν καθαρά και συμπυκνωμένα πως οι κοινωνικές διαθέσεις, που συνήθως μένουν στο παρασκήνιο, μπορούν να εκφραστούν με εκρηκτικό τρόπο. Και στις «ενδιάμεσες» στιγμές όμως, μικρότεροι και μεγαλύτεροι αγώνες κάνουν την εμφάνισή τους και ενίοτε αλλάζουν την ατζέντα (όπως ο πολύμηνος αγώνας του φοιτητικού κινήματος και οι μαζικές κινητοποιήσεις των αγροτών, αλλά και οι απεργιακοί αγώνες ενάντια στην αξιολόγηση στη εκπαίδευση και συνολικά στο Δημόσιο, οι κινητοποιήσεις των υγειονομικών, οι πολυεθνοτικοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών εργαζομένων στην Teleperformance και σε άλλους εργασιακούς χώρους, οι μαζικότατες κινητοποιήσεις αλληλεγγύης – ειδικά στους πρώτους μήνες έναρξης της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη κ.α.).
Εν όψει της χρονιάς που ξεκινά, επειγόμαστε να επαναφέρουμε την προοπτική των αγώνων. Η έλλειψη σοβαρής και φιλολαϊκής κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης δεν γίνεται να αποτελεί δικαιολογία για κανέναν και καμία ώστε να μη συμβάλλει επί του πρακτέου στην απαραίτητη αναζωπύρωση της ταξικής πάλης.
Απέναντί μας βρίσκεται μια εξαιρετικά αποφασισμένη, αλλά και πολύ πιο αδύναμη Κυβέρνηση, ειδικά μετά το στραπάτσο των ευρωεκλογών και της κατάρρευσης του αφηγήματος για το ακλόνητο «41%».
Χρειάζεται να ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε περιοχή. Να βοηθήσουμε να ξεπεραστεί η απογοήτευση και να εκφραστεί συλλογικά και οργανωμένα, η οργή για όσα ζούμε. Να οικοδομήσουμε συλλογικές αντιστάσεις και διεκδικήσεις, να αμφισβητήσουμε το κυβερνητικό-συστημικό αφήγημα, να αγωνιστούμε για να βγουν στο δρόμο το δίκιο και οι ανάγκες μας.
Σε αυτήν την προοπτική θέλουμε να αξιοποιήσουμε κάθε δυνατό βήμα, με πρώτο σταθμό τη διαδήλωση στη ΔΕΘ.
Τα αιτήματά μας δεν μπορούν να περιμένουν άλλο:
• Αυξήσεις στους μισθούς
Ελεύθερες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας - Έλεγχος της αγοράς – Φορολογήστε τους πλούσιους
• Προσλήψεις σε μόνιμες και σταθερές θέσεις εργασίας
Stop στις ιδιωτικοποιήσεις - Ενίσχυση της δημόσιας υγείας και παιδείας - Προστασία του περιβάλλοντος
• Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη
Τέλος στη δολοφονική σύμπραξη της Ελλάδας με το Ισραήλ - Άμεση απεμπλοκή της χώρας από τις πολεμικές επεμβάσεις ΝΑΤΟ και ΕΕ – Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες και όχι για στρατιωτικές δαπάνες και αστυνομία - Ελεύθερη Παλαιστίνη!
Το Σάββατο 7 Σεπτέμβρη, στις 17:30, καλούμε να διαδηλώσουμε στη Θεσσαλονίκη, με τη ΜΑΧΗ (Ανεξάρτητη Ταξική Ενωτική Κίνηση), στην ενιαία, ενωτική, συγκέντρωση και πορεία, από το Συντριβάνι μέχρι την είσοδο της ΔΕΘ.