Νέα από τους εργατικούς χώρους

Απεργίες στην Εθνική Τράπεζα

Την υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) διεκδικούν οι εργαζόμενοι στην Εθνική Τράπεζα με απεργιακές κινητοποιήσεις. Με απόφαση του ΣΥΕΤΕ (Σύλλογος Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζας) οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν 24ωρη απεργία την Παρασκευή 20 Ιούνη και 48ωρη απεργία την Παρασκευή 27 και τη Δευτέρα 30 Ιούνη. Στις 30 Ιούνη έληξε η τρίμηνη μετενέργεια της επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας, βάσει των αντεργατικών νόμων των μνημονίων.
Τα βασικότερα αιτήματα των εργαζομένων τα οποία ως τώρα αρνείται να δεχθεί η η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας είναι τρία. Ουσιαστικές και μόνιμες αυξήσεις στις τακτικές αποδοχές για όλους τους εργαζομένους και τις εργαζόμενες, με την υπογραφή ικανοποιητικής Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης. Επίλυση των κρίσιμων θεμάτων που επιβαρύνουν την εργασιακή καθημερινότητα (προσλήψεις τακτικού προσωπικού, τήρηση ωραρίου, πίεση στόχων κτλ.).Ομογενοποίηση του προσωπικού της Εθνικής Τράπεζας με την ένταξη όλων των ειδικών συνεργατών στον Κανονισμό Εργασίας.
Τα καθαρά κέρδη της Εθνικής Τράπεζας το πρώτο τρίμηνο του 2025 ανήλθαν στα 381 εκ. ευρώ, ενώ το 2024 ξεπέρασαν το 1,3 δισ. Την ίδια χρονιά μπίρασαν 400 εκ. στους μετόχους ως μερίσματα. Παρόλα αυτά ισχυρίζονται ότι δεν μπορούν να δώσουν αυξήσεις στους εργαζόμενους. Οι απεργίες θα συνεχιστούν και το επόμενο διάστημα μετά τη μαζική συμμετοχή στις πρώτες κινητοποιήσεις.

Δύο εργαζόμενοι νεκροί από τον πρώτο φετινό καύσωνα
Την Παρασκευή 27 Ιούνη ένας 58χρονος εργάτης οικοδομής αισθάνθηκε αδιαθεσία, λιποθύμησε και κατέρρευσε στο εργοτάξιο όπου εργαζόταν στο Πόρτο Ράφτη. Την ίδια μέρα, οι εργασίες σε εξωτερικούς χώρους είχαν απαγορευτεί από τις 12 το μεσημέρι έως τις 5 το απόγευμα, αλλά φαίνεται ότι η απαγόρευση δεν τηρήθηκε.
Την επόμενη μέρα, Σάββατο 28 Ιούνη, ένας 65χρονος εργαζόμενος στο Δήμο Ιλίου, με ειδικότητα οικοδόμου που δούλευε με το πρόγραμμα ανέργων 55-74 ετών, κατέρρευσε και πέθανε κατά τη διάρκεια της εργασίας του. Σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ τα τελευταία χρόνια έχουμε 17 θανάτους εργαζομένων που συνδέονται με τη θερμική καταπόνηση και την κλιματική αλλαγή. Το καμπανάκι πρέπει ήδη να ηχεί δυνατά στα αυτιά των εργαζομένων και των σωματείων.
Η καταστροφή του περιβάλλοντος από τους καπιταλιστές κοστίζει ζωές της εργατικής τάξης. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση τα σωματεία πρέπει εκτός από τα κλασικά αιτήματα, όπως η άμεση διακοπή όλων των εξωτερικών εργασιών όταν η θερμοκρασία ξεπεράσει τους 38 βαθμούς ή η αποχή από την εργασία, όταν επικρατούν συνθήκες καύσωνα, των εργαζομένων που εντάσσονται σε ομάδες υψηλού κινδύνου (καρδιοπαθείς, πνευμονοπαθείς, διαβητικοί, νεφροπαθείς, εγκυμονούσες, κ.λπ.), τα συχνά διαλείμματα χωρίς παράταση του χρόνου εργασίας, τα Μέσα Ατομικής Προστασίας και ο περιορισμός των βαριών εργασιών σε συνθήκες υψηλών θερμοκρασιών και υγρασίας, να διεκδικήσουν μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος από τα εργοστάσια, τα εργοτάξια και τους χώρους εργασίας.

Έρχεται το 13ωρο εργασίας και στην Ελλάδα
Ήταν πριν 7 χρόνια, 25 Ιούλη του 2018, όταν σε αυτήν εδώ τη στήλη, στο φύλλο 413 της «Εργατικής Αριστεράς», σχολιάζαμε την ψήφιση του 12ωρου από την τότε ακροδεξιά κυβέρνηση της Αυστρίας. Τονίζαμε τότε ότι: «Το σημαντικότερο στην περίπτωση της ψήφισης του 12ωρου είναι η ανοχή που δείχνει η ΕΕ σε αυτά τα ωράρια, όπως αντίστοιχα και σε κάθε μορφή εντατικοποίησης της εργασίας. Γιατί η Αυστρία και η ακροδεξιά της δεν είναι πρωτοπόρες σε αυτού του είδους το ωράριο. Το χτύπημα στο 8ωρο δεν ξεκίνησε τουλάχιστον στην Ελλάδα ούτε καν από τα μνημόνια. Οι προσταγές των καπιταλιστών για το χτύπημα του 8ωρου ξεκίνησαν με την αλλαγή της σχετικής νομοθεσίας το 2004 από την κυβέρνηση Καραμανλή και ολοκληρώθηκε με όλους τους μνημονιακούς νόμους που ψήφισαν οι κυβερνήσεις από το 2010 ως και σήμερα». Μάλιστα τότε ήδη σε 6 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ίσχυε το 13ωρο.
Η Ελλάδα παρότι δεν είχε θεσπίσει τότε το 12ώρο, είχε εργαζόμενους που δούλευαν 90 και 110 ώρες περισσότερες συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες στην Ευρωζώνη, κάτι που ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό και σήμερα. Παρόλα αυτά η κυβέρνηση Μητσοτάκη έρχεται να δείξει το ακραίο νεοφιλελεύθερο πρόσωπό της προσπαθώντας να διατηρήσει τη στήριξη που έχει από τους Έλληνες καπιταλιστές και να δημιουργήσει ακόμη πιο ευνοϊκές συνθήκες για μεγάλους καπιταλιστικούς κολοσσούς που θα θελήσουν να δραστηριοποιηθούν στην Ελλάδα. Ένα από τα πιο πιστά μαντρόσκυλά τους, όπως έχει αποδείξει η θητεία της στο υπουργείο Παιδείας, η Νίκη Κεραμέως, ως υπουργός Εργασίας φέρνει νέο αντεργατικό νομοσχέδιο με τίτλο: «Απλοποίηση εργατικής νομοθεσίας, ενίσχυση εργαζομένων και υγείας και ασφάλειας στην εργασία».
Οι νέες διατάξεις του νομοσχεδίου όπως έχουν διαρρεύσει στα φιλοκυβερνητικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης προσπαθούν να χτυπήσουν τον εργάσιμο χρόνο των εργαζομένων θεσπίζοντας τη δυνατότητα απασχόλησης 13 ώρες την ημέρα σε έναν εργοδότη. Με βασικό στόχο βέβαια να τελειώσει οριστικά το 8ωρο ή ό,τι άφησαν από αυτό οι προηγούμενοι δύο νόμοι των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας από το 2019 κι έπειτα. Τη 10ωρη δουλειά χωρίς προσαύξηση που θέσπισε ο νόμος Χατζηδάκη και την απασχόληση σε πολλαπλούς εργοδότες μέχρι και 13 ώρες τη μέρα που θέσπισε ο νόμος Α. Γεωργιάδη.
Ως δικαιολογία η κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει την ακολουθία των οδηγιών της ΕΕ που υποτίθεται κατοχυρώνει (οδηγία 2003/88) την ανάπαυση 11 ωρών μέσα στο 24ωρο. Ταυτόχρονα και πάντα με όσα παρουσιάζουν οι “διαρροές” το νέο νομοσχέδιο θα δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να διευθετούν τον εργάσιμο χρόνο σε εβδομαδιαία βάση, θα δίνει τη δυνατότητα για υπερωρίες και στην εκ περιτροπής εργασία κ.α. Η ΓΣΕΕ, τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες και τα πρωτοβάθμια σωματεία χρειάζεται να προετοιμάσουν έγκαιρα τις αντιδράσεις τους και να προγραμματίσουν συγκεντρώσεις και απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στα νέα αντεργατικα χτυπήματα.