Νέα από τους εργατικούς χώρους

ΣΚΟΤ: Νέος αγώνας των εργαζομένων

Ένας χρόνος έχει περάσει από τότε που οι εργάτες και οι εργάτριες της ΣΚΟΤ (εταιρεία παραγωγής προϊόντων καθαριότητας οικιακής χρήσης), που εδρεύει στη Μάνδρα Αττικής, κατέβηκαν σε απεργία για να παρθούν πίσω οι απολύσεις των συναδέλφων τους. Και τα κατάφεραν, παρότι υποχρεώθηκαν να χάσουν μεροκάματα, μένοντας έξω από το εργοστάσιο για να περιφρουρήσουν την απεργία τους. Η νίκη τους σκόρπισε χαμόγελα και ελπίδα όχι μόνο στους ίδιους τους εργαζόμενους της ΣΚΟΤ, αλλά και στο σύνολο των εργαζομένων που στάθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα τους.
Η εφαρμογή των μνημονίων όμως κάνει καθημερινά τους εργοδότες ολοένα και πιο ασύδοτους και βάρβαρους. Έτσι μετά από πολλούς μήνες σκληρής δουλειάς σε τρεις βάρδιες και με κάλυψη των αναγκών για περισσότερα χέρια από την πρόσληψη εργολαβικών εργατών, η παραγωγή πενταπλασιάστηκε και τα κέρδη της εταιρείας αυξήθηκαν. Παρ’ όλα αυτά οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες της ΣΚΟΤ βρίσκονται τώρα μπροστά στη μονομερή απόφαση της εργοδοσίας για εργασία εκ περιτροπής.
Πρόθεση της εργοδοσίας είναι οι εργαζόμενοι να δουλεύουν 3 ως 4 φορές το μήνα χωρίς καμιά δέσμευση από τη μεριά της για το αν και πότε θα πληρώνονται. Αλλά μετά την περσινή εμπειρία τους, η απάντηση των εργαζομένων ήταν άμεση. Κατέβηκαν σε απεργία και παραμονή όλη τη μέρα έξω από το εργοστάσιο, απαιτώντας να σταματήσει το καθεστώς ομηρίας τους, να γυρίσουν στη δουλειά τους και να τους δοθούν τα δεδουλευμένα τους.
Ο αγώνας τους είναι υπόθεση όλων μας και η στήριξή τους αποτελεί συμβολή στην υπόθεση της ανατροπής της αντεργατικής πολιτικής των μνημονίων, που εφαρμόζει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Απεργίες στην Εθνική Ασφαλιστική
Με συνεχείς απεργιακές κινητοποιήσεις απαντούν οι εργαζόμενοι της Εθνικής Ασφαλιστικής στην προσπάθεια να ξεπουληθεί σε ιδιώτες μια ακόμη κερδοφόρα δημόσια επιχείρηση. Με συνεχείς γενικές συνελεύσεις και στηρίζοντας και τους ενοικιαζόμενους συναδέλφους τους, που δουλεύουν στην επιχείρηση μέσω της εταιρείας ICAP, οι εργαζόμενοι πραγματοποιούν απεργιακές κινητοποιήσεις με καθολική συμμετοχή.
Τελευταία αντίστοιχη απόφασή τους ήταν αυτή της Πέμπτης 23 Μάρτη, που αποφάσισε την πραγματοποίηση 4ημερης απεργιακής κινητοποίησης από την Τρίτη 28 ως και την Παρασκευή 31 Μάρτη. Μάλιστα για την επιτυχία της κινητοποίησής τους κάθε μέρα είχαν περιφρούρηση του κτιρίου της Εθνικής Ασφαλιστικής και καθημερινές Γενικές Συνελεύσεις. Με σχετικές ανακοινώσεις, στο πλευρό τους έχουν σταθεί η Πρωτοβουλία εργαζομένων στην Εθνική Τράπεζα, ο Σύλλογος Συνταξιούχων της Εθνικής Ασφαλιστικής και άλλα σωματεία και παρατάξεις. Επίσης είχε προηγηθεί 48ωρη απεργία του Συλλόγου Υπαλλήλων Ασφαλιστικών Εταιρειών στις 21 και 22 Μάρτη.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ξεπουλάει την Εθνική Ασφαλιστική στα πλαίσια των μνημονίων και του πλάνου αναδιάρθρωσης της Εθνικής Τράπεζας (ΕΤΕ) ως αποτέλεσμα της 3ης ανακεφαλαιοποίησης. Αντίθετα η ίδια η διοίκηση της ΕΤΕ έχει δημόσια τοποθετηθεί λέγοντας: «η πώληση της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ, εκτός όλων των άλλων, δεν είναι ούτε επιχειρηματικά συμφέρουσα για την τράπεζα». Αυτή τη διαφοροποίηση οφείλουν να εκμεταλλευτούν οι εργαζόμενοι του ομίλου και να οργανώσουν από κοινού τους αγώνες τους. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι στα πλαίσια της 3ης ανακεφαλαιοποίησης, οι 4 συστημικές τράπεζες, άρα και η ΕΤΕ, είναι υποχρεωμένες να προχωρήσουν σε απολύσεις.
Το μεγάλο πρόβλημα προφανώς δεν είναι αυτό που κατά κόρον ακούγεται, δηλαδή ο αφελληνισμός της επιχείρησης, καθώς και Έλληνας να είναι ο ιδιώτης που θα την αγοράσει, ίδιο θα είναι το αποτέλεσμα. Η πάγια τακτική των καπιταλιστών, ντόπιων ή μη, είναι η μείωση των υποκαταστημάτων και του προσωπικού και μείωση στο ελάχιστο δυνατό του κόστους διανομής και πώλησης (προμήθειες), ώστε να είναι «ανταγωνιστική» η επιχείρηση, δηλαδή να βάζει περισσότερο χρήμα στις τσέπες τους.
Οι εργαζόμενοι την τελευταία μέρα της 4ημερης απεργίας τους προσπάθησαν να διαδηλώσουν μπροστά από το «Intercontinental», στο οποίο γινόταν το Συνέδριο «The Economist First Insurance Forum». Η αστυνομία απέτρεψε την προσέγγιση στο ξενοδοχείο και οι εργαζόμενοι απέκλεισαν συμβολικά για 30 λεπτά τη λεωφόρο Συγγρού.

Οι συμβασιούχοι των σχολείων ξανά στο δρόμο

Ε κατοντάδες σχολικές καθαρίστριες από σωματεία όλης της χώρας διαδήλωσαν την Παρασκευή 31 Μάρτη στους δρόμους της Αθήνας, καταλήγοντας στο υπουργείο εσωτερικών, για να συναντηθούν με τον υπουργό Σκουρλέτη. 
Μι­λή­σα­με με ερ­γα­ζό­με­νες σε διά­φο­ρα σχο­λεία της χώρας και τις ρω­τή­σα­με για τα  προ­βλή­μα­τά τους, το μέλ­λον του αγώνα τους και τη… δη­μο­σιο­νο­μι­κή στε­νό­τη­τα.
Κα­ρα­πι­πέ­ρη Σπυ­ρι­δού­λα 
(4ο Γυ­μνά­σιο Αγρι­νί­ου)
(…) Τα σχο­λεία δεν μπο­ρούν να λει­τουρ­γούν χωρίς κα­θα­ρί­στριες και μά­λι­στα αν εφαρ­μόζονταν τυ­πι­κά οι συμ­βά­σεις μας, τα σχο­λεία δεν θα κα­λύ­πτο­νταν από το πρωί, θα υπο­λει­τουρ­γού­σαν. Πλη­ρω­νό­μα­στε με αί­θου­σες και όχι στα­θε­ρά. Τα χρή­μα­τα είναι ελά­χι­στα. Δου­λεύω έτσι οχτώ συ­νε­χό­με­να χρό­νια. (...)
Χρυ­σού­λα Νι­κο­λο­πού­λου 
(5ο Γυ­μνά­σιο Αγρι­νί­ου-γρα­φείο 
σχο­λι­κών συμ­βού­λων)
(…) Δεν έχου­με δι­καί­ω­μα ούτε να αρ­ρω­στή­σου­με. Μας θέ­λουν υπη­ρέ­τριες από το πρωί ως το βράδυ. Εγώ θέλω 5-7 ώρες την ημέρα για να κα­θα­ρί­σω το τριώ­ρο­φο που δου­λεύω, Δευ­τέ­ρα με Πα­ρα­σκευή και παίρ­νω 250 ευρώ. (…) Εμείς δεν εί­μα­στε η κα­τα­στρο­φή του ελ­λη­νι­κού λαού για να κόβει από εμάς για το πλε­ό­να­σμα. Αυτά είναι απα­ρά­δε­κτα για το ελ­λη­νι­κό κρά­τος. Να τα γρά­ψε­τε αυτά που λέω!
Τσα­κα­λί­δου Βαρ­βά­ρα, 
πρό­ε­δρος σω­μα­τεί­ου συμ­βα­σιού­χων κα­θα­ρι­στριών Δρά­μας
(…) Ελ­πί­ζου­με να δι­καιω­θού­με επι­τέ­λους. Γι­’ αυ­τό κα­τε­βή­κα­με 50 άτομα από τη Δράμα. Οι δά­σκα­λοι είναι με το μέρος μας, αλλά τι να κά­νουν οι άν­θρω­ποι; Δή­μαρ­χοι και δη­μο­τι­κά συμ­βού­λια δεν ασχο­λού­νται κα­θό­λου με τα προ­βλή­μα­τά μας, απλά δια­χει­ρί­ζο­νται τα κον­δύ­λια του κρά­τους.
Ντ.Μ. (2ο Δη­μο­τι­κό Ηλιού­πο­λης), 
Λα­ζά­ρου Πόπη (2ο ΕΠΑΛ Πε­ρι­στε­ρί­ου)
(…) Μας έχουν κόψει και τα βαρέα από το 2013 και η κυ­βέρ­νη­ση δεν το επα­νέ­φε­ρε. Αν δεν αγω­νι­ζό­μα­στε δεν γί­νε­ται τί­πο­τα. Εγώ είμαι από την Αλ­βα­νία και τα συν­δι­κά­τα εκεί, επί πα­λιού κα­θε­στώ­τος, δου­λεύ­α­νε πε­ρισ­σό­τε­ρο από ό,τι εδώ. Εδώ δεν υπάρ­χει τί­πο­τα. Δεν βλέπω κα­νέ­να συν­δι­κά­το να μας υπο­στη­ρί­ζει.
(…) Δεν φο­βά­μαι μη μας διώ­ξουν. Πού θα βρουν κα­λύ­τε­ρα από μας με τόσα λίγα λεφτά; Ο Θεός κι η ψυχή μας πώς τα βγά­ζου­με πέρα. Ο άντρας είναι και άρ­ρω­στος. Απο­γοη­τευ­τή­κα­με από την κυ­βέρ­νη­ση. Πα­ρό­λο που δεν τον ψή­φι­σα τον κύριο Τσί­πρα, κάτι πε­ρι­μέ­να­με.
Μπά­μπης Κ. (2ο Δη­μο­τι­κό Σερ­ρών)
Είμαι από το 2003 το Σε­πτέμ­βριο με σύμ­βα­ση έργου. 14 χρό­νια! Θε­ω­ρού­μα­στε ότι δεν κα­λύ­πτου­με πά­γιες ανά­γκες, μάλ­λον στα 104 χρό­νια θα θε­ω­ρού­μα­στε πά­γιες ανά­γκες. (...)

Ξανά στο δρόμο για το νοσοκομείο

Οξύνονται τα προβλήματα για το Νοσοκομείο Αμαλιάδας που καθημερινά υποβαθμίζεται. Η κυβέρνηση συνεχίζει την τακτική να υφαρπάζει προσωπικό από το νοσοκομείο, το οποίο μετακινεί σε άλλα νοσοκομεία της περιοχής (νοσοκομείο Πύργου), ακόμη και για να καλυφθούν εφημερίες, όπως συνέβη στα τέλη του Μάρτη.
Όμως η μετακίνηση ενός αναισθησιολόγου σήμαινε ότι ταυτόχρονα δεν μπορούσε στο νοσοκομείο Αμαλιάδας, που έχει όλους κι όλους δύο αναισθησιολόγους, να εφημερεύσουν ορθοπεδικός και χειρούργος. Επίσης, δύο επιπλέον αναισθησιολόγοι του νοσοκομείου του Πύργου έχουν αποσπαστεί ήδη στο νοσοκομείο της Πάτρας. Το γύρω-γύρω όλοι, που έχει επιλέξει το υπουργείο υγείας, δεν λύνει τα προβλήματα, αλλά τα επιδεινώνει.
Η εμπειρία των εργαζομένων του νοσοκομείου δείχνει ότι η τακτική αυτή στόχο έχει την επί της ουσίας αναστολή της λειτουργίας του ή στην καλύτερη περίπτωση τη μετατροπή του σε κέντρο υγείας. Όπως δηλαδή συνέβη τελικά με το νοσοκομείο της Κρέστενας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αμαλιάδα δεν υπάρχουν αγροτικοί γιατροί, ενώ δεν διορίστηκαν γιατροί στο νοσοκομείο ούτε από το πρόγραμμα του ΚΕΕΛΠΝΟ.
Ο σύλλογος εργαζομένων του νοσοκομείου Αμαλιάδας έχει προγραμματίσει για το ζήτημα επίσκεψη στον Εισαγγελέα και έπειτα θα συγκαλέσει έκτακτη Γενική Συνέλευση, προσκαλώντας φορείς της πόλης με στόχο κινητοποιήσεις πιο δυναμικές και από αυτές του 2012 και του 2015, που προσωρινά είχαν σταματήσει την προσπάθεια να μπει λουκέτο στο νοσοκομείο.