Η μέρα πολιτικής ανυπακοής στις 11 Φλεβάρη στην Αίγυπτο έφερε τους φοιτητές και τους μαθητές, που είχαν λείψει σε προηγούμενες κινητοποιήσεις, στο προσκήνιο, ανέδειξε τις δυσκολίες να συνδεθεί το εργατικό κίνημα με την πολιτική πάλη, αλλά έκανε εμφανή και το φόβο του καθεστώτος απέναντι στο ενδεχόμενο γενικής απεργίας.
Τα πανεπιστήμια, από τα οποία ξεκίνησε το κάλεσμα, ανταποκρίθηκαν. Οι φοιτητές οργάνωσαν και συμμετείχαν σε κλεισίματα σχολών και διαδηλώσεις στα προαύλια και στους δρόμους της πόλης. Ο προσανατολισμός που παίρνει το φοιτητικό κίνημα εκφράστηκε με το σύνθημα «Εμείς οι φοιτητές μαζί με τους εργάτες θα ολοκληρώσουμε την επανάσταση» και τις προτάσεις για συντονισμό με τα συνδικάτα. Αυτοί που κινητοποιήθηκαν τελείως αιφνιδιαστικά (και για τους ίδιους τους διοργανωτές) ήταν οι μαθητές. Εκατοντάδες σχολεία έκλεισαν και χιλιάδες μαθητές διαδήλωσαν στους δρόμους υπέρ της επανάστασης.
Αυτό που δεν πέτυχε ήταν ο στόχος να γίνει γενική πολιτική απεργία για την πτώση του στρατιωτικού συμβουλίου. Όπως εξηγούν αγωνιστές του εργατικού κινήματος, οι περισσότεροι εργαζόμενοι συμμετέχουν ως «μονάδες» στις κεντρικές πολιτικές διαδηλώσεις, απεργούν συλλογικά για τα συγκεκριμένα αιτήματά τους, αλλά διστάζουν να συνδυάσουν τις δύο δράσεις. Έτσι φάνηκε και πάλι η έλλειψη πολιτικού κόμματος και μαζικών οργανώσεων της εργατικής τάξης. Οι δυνάμεις της Αριστεράς δεν έχουν επαρκείς δεσμούς με τους εργαζόμενους και η Ομοσπονδία Ανεξάρτητων Συνδικάτων, που επιχειρεί να στηρίξει τις πολιτικές μάχες, ενώ εκπροσωπεί 2 εκατομμύρια εργαζόμενους, δεν έχει ακόμα τη δυνατότητα να κινητοποιεί τα μέλη της.
Οι πιο έμπειροι επαναστάτες στο αιγυπτιακό κίνημα, αν και δούλεψαν για την απεργία, αναγνώρισαν τις δυσκολίες και αντιμετώπισαν την προσπάθεια ως μια πρώτη «πρόβα», καθώς η γενική απεργία ήταν «άγνωστη λέξη» μέχρι πρότινος στην Αίγυπτο. Και μόνο η προσπάθεια να προπαγανδιστεί η ιδέα θεωρείται βήμα μπροστά. Ακόμα και απέναντι στην ανοργάνωτη εργατική τάξη έγινε φανερός ο τρόμος του καθεστώτος: Ο στρατός κατέλαβε κρίσιμες θέσεις σε όλο το Κάιρο. Στελέχη των Επαναστατών Σοσιαλιστών και μέλη επαναστατικών ομάδων προσήχθησαν σε αστυνομικά τμήματα από ασφαλίτες τη μέρα της απεργίας. Η κυβέρνηση, τα ισλαμικά και τα φιλελεύθερα κόμματα, οι ηγεσίες της ισλαμικής και της χριστιανικής εκκλησίας, τα ΜΜΕ, τα καθεστωτικά συνδικάτα συντονισμένα καλούσαν τους Αιγύπτιους να μείνουν στις δουλειές τους και προειδοποιούσαν για το «χάος» και την «καταστροφή» που θα φέρει η γενική απεργία…