διεθνή

Στις 27 Φλεβάρη, αναγνώστηκε δημόσια μια σημαντική επιστολή του ιστορικού ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, προς τους συντρόφους του που περιλάμβανε ένα ιστορικό κάλεσμα: «Συγκαλέσετε το συνέδριό σας να αποφασίσετε. Όλες οι οργανώσεις πρέπει να καταθέσουν τα όπλα τους και το PKK πρέπει να αυτοδιαλυθεί». Αναγνωρίζοντας την βαρύτητα μιας τέτοιας πρότασης και τα ερωτηματικά ή τις αμφιβολίες για τις προοπτικές της, ο έγκλειστος από το 1999 ηγέτης έριξε όλο το κύρος του πίσω από αυτήν: «Αναλαμβάνω την ιστορική ευθύνη αυτής της έκκλησης».  
 

Τον περασμένο Σεπτέμβρη, γράφαμε ότι «οι τελευταίοι μήνες του 2024 μπορεί να επιφυλάσσουν γεγονότα σημαντικά για την πορεία του [ουκρανικού πολέμου]. Οι εξελίξεις στο Κουρσκ, στο Ντονμπάς, στις αμερικανικές εκλογές, στην διπλωματική κινητικότητα των “ενδιάμεσων” δυνάμεων, θα δείξουν πράγματα». Με τις μάχες και τη διπλωματία να παραμένουν στάσιμα, η εξέλιξη που δημιούργησε γεγονότα ήταν το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών.
 

Οι εκλογές στη Γερμανία επιβεβαίωσαν τα προγνωστικά, που εδώ και μήνες έδειχναν μια δεξιά-συντηρητική μετατόπιση του πολιτικού-εκλογικού συσχετισμού, με τους δεξιούς Χριστιανοδημοκράτες να επιστρέφουν στην πρώτη θέση και την ακροδεξιά AfD να εκτινάσσεται στη δεύτερη. Αλλά υπήρξε και μια έκπληξη που φάνηκε να «επωάζεται» στην τελική ευθεία προς την κάλπη: Η ανάκαμψη του αριστερού κόμματος Die Linke.
 

Στα τέλη Γενάρη, μια «Συνδιάσκεψη για την Αναγγελία της Νίκης της Συριακής Επανάστασης» ανακοίνωσε την ανάληψη της προεδρίας της χώρας από τον Αχμέντ Αλ Σάρα (γνωστός με το πολεμικό του όνομα «Αλ Τζολάνι»), τη διάλυση του κόμματος Μπάαθ, του κοινοβουλίου, του στρατού και των μυστικών του υπηρεσιών, την αναστολή του υπάρχοντος συντάγματος, όπως και τη διάλυση των ένοπλων παρατάξεων (συμπεριλαμβανομένης της Χαγιάτ Ταχρίρ Αλ Σαμ) που θα ενσωματωθούν σε έναν νέο εθνικό στρατό. 
 

Όπως σημειώνουμε στις πίσω σελίδες, η συμφωνία που συνόδευσε την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, σκιαγραφεί μια επιστροφή στη μη-βιώσιμη συνθήκη που επικρατούσε πριν από 15 μήνες. Αυτό γεννά τα δύο μεγάλα ερωτήματα που συνοδεύουν την ανακούφιση για τη συμφωνία: Γιατί έγινε τώρα δεκτή από τον Νετανιάχου, εφόσον είχε απορρίψει μια παρόμοια από τον Μάη του 2024; Τι επιφυλάσσει το μέλλον; 
 

Η αστραπιαία προέλαση της Χαγιάτ Ταχρίρ Αλ Σαμ από το Ιντλίμπ στη Δαμασκό μέσα σε μερικές μέρες και η θεαματική κατάρρευση του Μπασάρ αλ Άσαντ αιφνιδίασε τους πάντες.
 

Αποσπάσματα από συνέντευξη του Λανς Σέλφα, μέλους του International Socialism Project, στην Ηλιάνα Ζερβού (μετάφραση Αλεξάνδρα Σίμιτς). Ολόκληρη η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο Press Project ενώ είναι διαθέσιμη και στο Rproject.gr   
 

Σε αντίθεση με την χαοτική διαδικασία του 2016, όταν χρειάστηκε βδομάδες να συναρμολογήσει ένα ετερόκλητο κυβερνητικό σχήμα, ο Τραμπ αυτήν τη φορά επιστρέφει προετοιμασμένος. Οι προτάσεις του για τα υπουργεία (πρέπει να εγκριθούν από τη Γερουσία) και για άλλες κρατικές θέσεις ευθύνης έχουν ως κοινά στοιχεία την προσωπική αφοσίωση στον ίδιο και την θερμή υποστήριξη των πιο έξαλλων ιδεών του. 
 

Η  έμπρακτη και ρητορική κλιμάκωση της αντιπαράθεσης ανάμεσα στη Μόσχα και τις μεγάλες δυτικές πρωτεύουσες, όπως και η επερχόμενη αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ, επανέφερε τον ουκρανικό πόλεμο στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος.
 

Αντί να επαναλάβουμε τις στατιστικές της φρίκης ή να περιγράψουμε για άλλη μια φορά τις φρικαλεότητες που διαπράττονται τους τελευταίους 2-3 μήνες στην αποκλεισμένη βόρεια Γάζα, θα παραθέσουμε τα λόγια του Ισραηλινού πρώην υπουργού Άμυνας Μοσέ Γιαλόν.

Τη φετινή, 16η, Σύνοδο των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Ν. Αφρική) στις 20-24 Οκτώβρη στο Καζάν της Ρωσίας, παρακολούθησαν οι ηγέτες 30 χωρών. 

Το άρθρο αυτό γράφεται πριν γίνει γνωστό το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών και επιχειρεί κάποιες προδρομικές εκτιμήσεις. 
 

Το άρθρο αυτό γραφόταν σε μια οριακή στιγμή. Είχαν κυκλοφορήσει αναφορές για τις πρώτες, «ανιχνευτικές» διεισδύσεις ισραηλινών ειδικών δυνάμεων στο Λίβανο και η δημόσια συζήτηση κινούταν γύρω από το ενδεχόμενο μιας χερσαίας εισβολής, το αν αυτή θα είναι «περιορισμένη» (ή όχι…) και το αν αυτή θα ξεκινήσει άμεσα. 
 

Μετά από ένα χρόνο γενοκτονικού πολέμου, καταστροφής της Γάζας, επιθέσεων στη Δυτική Όχθη και στο φόντο των σημερινών χτυπημάτων στο Λίβανο, μόνο όποιος ακόμα εθελοτυφλεί δεν μπορεί να συμφωνήσει με την τοποθέτηση του Ταρίκ Αλί την επομένη της 7ης Οκτώβρη του 2023, που αποτελεί μια στάση αρχής για να κρίνει κανείς κάθε «επεισόδιο» στη μακρά ιστορία του Παλαιστινιακού: «Δεν υπάρχει καμιά ηθική, πολιτική ή στρατιωτική ισοδυναμία ανάμεσα στις δύο πλευρές».