διεθνή
Ισπανικές εκλογές με το καταλανικό ζήτημα ανοιχτό
Η Ισπανία οδεύει προς τη δεύτερη εκλογική ψηφοφορία μέσα σε εφτά μήνες.
Και όμως γυρίζει
Πορτογαλία: Μετά τις εκλογές, το ΚΚ Πορτογαλίας είχε ήδη αποφασίσει να μην επιδιώξει μια νέα συνεννόηση με τους Σοσιαλιστές και να κινείται «κατά περίπτωση» απέναντι στην κυβέρνηση Κόστα. Το Μπλόκο, που επιχείρησε μια γενικότερη συμφωνία στα πρότυπα της προηγούμενης κυβέρνησης, διαπίστωσε ότι ο Κόστα αισθάνεται ισχυροποιημένος κι άρα είναι πρόθυμος να προχωρήσει ως κυβέρνηση μειοψηφίας χωρίς «προνομιακές» σχέσεις με καμιά άλλη κοινοβουλευτική ομάδα. Οι προτάσεις του Μπλόκο για «βάθεμα κι επέκταση» των πολιτικών αντιστροφής της λιτότητας απορρίφτηκαν, οπότε και αυτό το κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς στράφηκε σε τακτική «κατά περίπτωση». Το νέο τοπίο στην Πορτογαλία θα έχει ενδιαφέρον ως προς τις πολιτικές που θα ακολουθήσουν οι Σοσιαλιστές και τη σχέση τους με τη Δεξιά και τη ριζοσπαστική Αριστερά…
Εξέγερση ενάντια στην κληρονομιά του Πινοσέτ
«Ο νεοφιλελευθερισμός θα πεθάνει στη χώρα που γεννήθηκε!»
Ο Λίβανος εξεγείρεται
Η εξέγερση στο Λίβανο πήρε τη σκυτάλη από την Αλγερία και το Σουδάν, ενώ εξελίσσεται ταυτόχρονα με την πολυπληθή εξέγερση στο Ιράκ που συνεχίζει να μετρά νεκρούς, αλλά κλιμακώνει τη δράση της. Οι διαδηλωτές του Λιβάνου οδήγησαν τον πρωθυπουργό Χαρίρι να ανακοινώσει ένα πακέτο μέτρων και τελικά να παραιτηθεί. Παρ’ όλα αυτά οι εξεγερμένοι παραμένουν στους δρόμους. Αναδημοσιεύουμε τμήματα σχετικού άρθρου του Ομάρ Χασάν, λιβανικής καταγωγής αγωνιστή, μέλους της σοσιαλιστικής οργάνωσης Socialist Alternative στην Αυστραλία, στην εφημερίδα «Red Flag». Τη μετάφραση έκανε η Στέλλα Μούσμουλα και ολόκληρο το άρθρο υπάρχει στο Rproject.gr
Το κουρδικό από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στο πείραμα της Ροζάβα και τη σημερινή επίθεση
«Πληγές» από το παρελθόν
Ποιον συμφέρει η συμφωνία του Τζόνσον με την ΕΕ
To «μαλακό» Brexit πιο κοντά από ποτέ
Και όμως γυρίζει
Γαλλία: Έκανε το γύρο του κόσμου η εικόνα συγκρούσεων μεταξύ πυροσβεστών και αστυνομικών στη Γαλλία. Το πυροσβεστικό σώμα, απολαμβάνει και μεγάλη λαϊκή νομιμοποίηση αλλά ταυτόχρονα θεωρείται και «σώμα ασφαλείας», οπότε η καταστολή των πυροσβεστών διαδηλωτών προκάλεσε μεγάλο σοκ. Η κινητοποίηση αφορούσε και τα προβλήματα της υπηρεσίας (εκθέτοντας τον «πράσινο» τάχα Μακρόν) αλλά και το συνταξιοδοτικό, ενάντια στο οποίο έχουν μπει σε κίνηση και άλλοι κλάδοι το τελευταίο διάστημα, μακριά όμως από τα φώτα της δημοσιότητας. Όπως και τα κίτρινα γιλέκα, που η συμμετοχή και η ένταση έχει περιοριστεί, αλλά το γεγονός ότι συνεχίζουν ακόμα, σχεδόν ένα χρόνο μετά το αρχικό ξέσπασμα, λέει πολλά για την κατάσταση πνευμάτων στη Γαλλία του Μακρόν…
Λατινική Αμερική: Εξεγέρσεις και εκλογικές μάχες προκαλούν αναβρασμό
Οι εξεγέρσεις στο Εκουαδόρ και τη Χιλή, αλλά και οι εκλογικές αναμετρήσεις σε Βολιβία, Αργεντινή, Ουρουγουάη, επαναφέρουν το διεθνές βλέμμα στη Λατινική Αμερική. Όπου αποδεικνύεται ότι η κρίση των «ροζ κυβερνήσεων» δεν σημαίνει και το «τέλος του δρόμου» και ότι η «νεοφιλελεύθερη παλινόρθωση» δεν είναι ακαταμάχητη τάση-οδοστρωτήρας. Εκλογικές νίκες ή ήττες της κεντροαριστεράς, αποτυχίες της Δεξιάς στην κυβέρνηση, αντιδραστικές και αντιδημοκρατικές τάσεις και διεργασίες, αλλά και εξεγέρσεις των «από κάτω», συνθέτουν ένα ρευστό σκηνικό βαθιάς κρίσης, όπου το πολιτικό-κοινωνικό εκκρεμές συνεχίζει να κινείται ταχύτατα...
Η Ροζάβα αντιμέτωπη με τουρκική επίθεση
Όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας νέας τουρκικής εισβολής στη Συρία, που –ανάλογα με την ένταση και την έκτασή της– μπορεί να προκαλέσει μεγάλες καταστροφές κι αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Εξέγερση στο Εκουαδόρ
Εικόνες από το πρόσφατο παρελθόν εμφανίστηκαν ξανά στο Εκουαδόρ, όταν απεργοί και διαδηλωτές κατέκλυσαν τους δρόμους, ύψωσαν οδοφράγματα και συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής.
Το φαινόμενο της «πορτογαλικής εξαίρεσης»
Για άλλη μια φορά η «πορτογαλική εξαίρεση» έγινε πρωτοσέλιδο διεθνώς, καθώς το εκλογικό αποτέλεσμα σχολιάζεται από παντού σαν η Πορτογαλία «να ζει σε μια άλλη ήπειρο» (απουσία ακροδεξιάς και ισχυροποίηση της σοσιαλδημοκρατίας).
Και όμως γυρίζει
Ηνωμένο Βασίλειο: Η πρόταση Τζόνσον προς την ΕΕ για συμφωνημένο Brexit απορρίφθηκε από την ΕΕ ακόμα και ως «βάση συζήτησης», ζητώντας σημαντικές αλλαγές και διευκρινίσεις. Στο μεταξύ η κυβέρνηση Τζόνσον έχει καταθέσει έγγραφο σε δικαστήριο, όπου δηλώνει ότι θα ζητήσει παράταση του Brexit, αν δεν υπάρξει συμφωνία, την ώρα που ο ίδιος ο Τζόνσον δηλώνει και πάλι δημόσια ότι «στις 31 φεύγουμε, με ή χωρίς συμφωνία». Οι Εργατικοί επιμένουν ότι οι εκλογές είναι η λύση, αλλά δεν τις ζητάνε ακόμα. Ενώ οι Φιλελεύθεροι αναζητούν «μεταβατική κυβέρνηση» που θα σταματήσει το Brexit, αλλά στελέχη αυτού του φανατικά ευρωπαϊστικού κόμματος δηλώνουν «χίλιες φορές άτακτη Έξοδο, παρά Κόρμπιν πρωθυπουργό». Στο μεταξύ έγινε η μεγαλύτερη διαδήλωση ως τώρα υπέρ της ανεξαρτησίας της Σκοτίας. Αυτά…
Η κρίση στον Περσικό Κόλπο
Επισφαλής «αποκλιμάκωση» και διλήμματα για τις ΗΠΑ
Και όμως γυρίζει
Ιταλία: Ο Ματέο Ρέντσι πρωτοστάτησε στην κυβερνητική συμφωνία του Δημοκρατικού Κόμματος με το Κίνημα Πέντε Αστέρων. Απέτρεψε έτσι μια εκλογική αναμέτρηση, στην οποία ο γραμματέας του ΔΚ, Τζινγκαρέτι, θα μπορούσε να απαλλαγεί από τους υποστηρικτές του έκπτωτου ηγέτη του κόμματος στην κοινοβουλευτική ομάδα. Μια βδομάδα μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης, ο Ρέντσι ανακοίνωσε τη συγκρότηση ανεξάρτητης ΚΟ, ως προάγγελο νέου κόμματος. Το άχρωμο όνομα «Italia Viva» επιβεβαιώνει αυτό που όλοι ήξεραν: ότι ο Ρέντσι φιλοδοξεί να δημιουργήσει έναν ιταλικό «μακρονισμό» σε πλήρη ρήξη με τις όποιες σοσιαλδημοκρατικές παραδόσεις είχαν επιβιώσει στο Δημοκρατικό Κόμμα. Η δήλωσή του ότι με τη διάσπαση ίσως «διευρυνθεί η κοινοβουλευτική στήριξη» στην κυβέρνηση επιβεβαιώνει ότι στόχος είναι να απορροφηθούν και δυνάμεις της κεντροδεξιάς. Σε ίντριγκες μια χαρά τα έχει πάει ο φιλόδοξος πολιτικός ως τώρα. Αν αυτό αρκεί για να αναστηθεί η πολιτική του καριέρα (σε δοκιμασία κάλπης) μένει να φανεί…
Ισπανικό Κράτος: Πολιτικό αδιέξοδο που οδηγεί σε νέες εκλογές
Μετά την αποτυχία του σοσιαλιστικού κόμματος (PSOE) να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας ή να κερδίσει την ψήφο εμπιστοσύνης στη βουλή, η Ισπανία οδηγείται σε εθνικές εκλογές στις 10 Νοεμβρίου.
Θρίαμβος του εθνικισμού στις εκλογές στο Ισραήλ
Το μέλλον του Νετανιάχου κρίνει τις προοπτικές «εθνικής ενότητας»
Μαρτυρία Ινδής αγωνίστριας: «Όλο το Κασμίρ είναι μια φυλακή»
Μια ομάδα Ινδών αγωνιστών-στριών ταξίδεψε ως το κατεχόμενο κι αποκλεισμένο Κασμίρ, για να καταγράψει και διαδώσει την αλήθεια για την κατάσταση εκεί τους τελευταίους μήνες. Η Kavita Krishnan, πολιτικό στέλεχος της ινδικής Αριστεράς και του γυναικείου κινήματος, που συμμετείχε στην αποστολή, έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό Jabocin. Εδώ παραθέτουμε αποσπάσματα από όσα είπε. Ολόκληρη η συνέντευξη υπάρχει στο Rproject.gr
Μέση Ανατολή: Κλιμάκωση της ισραηλινής επιθετικότητας
Τους τελευταίους μήνες η επιθετικότητα του ισραηλινού κράτους έχει ενταθεί.
Και όμως γυρίζει
Κολομβία: Δύο από τα κορυφαία στελέχη των FARC, που συμμετείχαν στις ειρηνευτικές διαδικασίες, ανακοίνωσαν την επανέναρξη της ένοπλης πάλης. Αν και δεν εκφράζουν όλη την οργάνωση (που έχει μετατραπεί σε νόμιμο πολιτικό κόμμα), έχουν κύρος και κυρίως απευθύνονται στις πολλές διάσπαρτες ομάδες που σταμάτησαν τη δράση τους, αλλά δεν «κατέβηκαν από τα βουνά». Οι δύο βετεράνοι αντάρτες περιέγραψαν μια διαφορετική λειτουργία των FARC, που θα περιορίζεται αποκλειστικά στην αυτοάμυνα. Αυτή η είδηση κυκλοφόρησε διεθνώς. Δεν είχαν κυκλοφορήσει όμως πολλές, σχεδόν καθημερινές, «μικρές» ειδήσεις που προηγήθηκαν ανάμεσα στην ειρηνευτική συμφωνία και τη σημερινή εξέλιξη: Τις αναρίθμητες (παρα)κρατικές δολοφονίες είτε πρώην ανταρτών είτε αγροτών ακτιβιστών που κλιμακώθηκαν σε επίπεδα «Λευκής Τρομοκρατίας» από όταν τερματίστηκε ο εμφύλιος. Κάπως έτσι άλλωστε είχε καταρρεύσει και η τελευταία φορά που σοβαρό τμήμα των FARC είχε δεχτεί να παραδώσει τα όπλα αντί «εγγυήσεων», που παραβιάστηκαν αμέσως…
Ιταλία: Προσωρινή ήττα για την Λέγκα, ανάγκη αριστερής αντιπολίτευσης στη νέα κυβέρνηση
Μ ε την ορκωμοσία της νέας συγκυβέρνησης του Κινήματος Πέντε Αστέρων (Κ5Α) με το Δημοκρατικό Κόμμα (PD) οριστικοποιήθηκε η πτώση της Λέγκας από την κυβέρνηση και η επιστροφή της στα έδρανα της αντιπολίτευσης για το άμεσο μέλλον.
Στη δίνη του Brexit το πολιτικό σύστημα στη Βρετανία
Η πολιτική κρίση στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει χτυπήσει «κόκκινο».
Πολιτική έκρηξη διαρκείας στο Χονγκ Κονγκ
Εδώ και τρεις μήνες, από τον Ιούνιο, το Χονγκ Κονγκ συγκλονίζεται από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις της ιστορίας του. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν βγει στους δρόμους, απεργούν και συγκρούονται βίαια με την αστυνομία. Συμμετέχουν εργάτες, εκπαιδευτικοί, δικηγόροι, υπάλληλοι ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, φοιτητές, μαθητές, μέχρι και πιλότοι της τοπικής αεροπορικής εταιρίας.
Και όμως γυρίζει
Πορτογαλία: Μια απεργία οδηγών βυτιοφόρων, που διεκδικούσαν αύξηση του βασικού μισθού από 630 ευρώ στα 900 (κι αυτό σταδιακά, ως το 2022), έδειξε τα όρια του κυβερνητικού «προοδευτισμού» στην Πορτογαλία. Η κυβέρνηση των Σοσιαλιστών (που στηρίζεται στην κοινοβουλευτική ανοχή του ΚΚ Πορτογαλίας και του Μπλόκο) μπορεί να αύξησε τον άθλιο κατώτατο μισθό, αλλά στύλωσε αμέσως τα πόδια μπροστά σε μια μαχητική διεκδίκηση, που επιδίωκε να «ξεχειλώσει» προς τα πάνω τις μισθολογικές αυξήσεις, σε επίπεδα αξιοπρέπειας. Δεν το συζητούσε καν, παρά μόνο κατασυκοφαντούσε τους «εγωιστές» (καθώς η απεργία ήταν πετυχημένη και τα πρατήρια άδειαζαν). Όταν δεν έπιασε η συκοφάντηση, η «προοδευτική» κυβέρνηση έδειξε τα δόντια της: Ο στρατός κινητοποιήθηκε ως απεργοσπαστικός μηχανισμός και κηρύχθηκε πολιτική επιστράτευση των απεργών, με ποινή απόλυσης και φυλάκισης ως 2 χρόνια για όποιον τολμούσε να συνεχίσει την απεργία…
Brexit: Δυο μήνες πριν την προθεσμία, με τον Μπόρις Τζόνσον στο τιμόνι
Μ ετά την κατάρρευση της Τερέζα Μέι, το καλοκαίρι οι Συντηρητικοί ανέδειξαν στην ηγεσία τους –και στην πρωθυπουργία του Ηνωμένου Βασιλείου– τον Μπόρις Τζόνσον.
Το τέλος της συγκυβέρνησης Λέγκας-Πέντε Αστέρων και οι προοπτικές του Σαλβίνι
Ο Ματέο Σαλβίνι προχώρησε τελικά στη διάρκεια του καλοκαιριού στην προαναγγελθείσα από καιρό (και σχεδιασμένη εδώ και περισσότερο καιρό με τις ευλογίες του Στιβ Μπάνον) κίνηση.
Και όμως γυρίζει
Σουδάν: Καταρχήν δεκτή έγινε η συμφωνία που πρότεινε η Αφρικανική Ένωση στο Σουδάν. Σύμφωνα με αυτή, το Στρατιωτικό Συμβούλιο και οι Δυνάμεις της Διακήρυξης για Ελευθερία κι Αλλαγή θα συγκροτήσουν ένα 11μελες όργανο (με εξουσίες προέδρου), με σύνθεση 5-5 και ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής, το οποίο όμως θα διαμορφώνει «στρατιωτική» πλειοψηφία τους πρώτους 20 μήνες και θα αντικατασταθεί από «πολιτική πλειοψηφία» τους επόμενους 16, στην τελική ευθεία προς τις πρώτες ελεύθερες εκλογές. Προβλέπεται και μια ανεξάρτητη έρευνα για τις σφαγές διαδηλωτών. Είναι ένας «ανέντιμος συμβιβασμός» που, αν και τμήμα του κινήματος αποδέχεται ως «αποτροπή αιματοχυσίας», συγκεντρώνει την εναντίωση πολλών αγωνιστών, ιδιαίτερα όσων έστησαν τις «Επιτροπές Γειτονιάς» κι έδρασαν σ’ αυτές, ειδικά στις εργατογειτονιές γύρω από το κέντρο της πρωτεύουσας. Ενώ η φήμη που διέρρευσαν οι στρατηγοί για ματαιωμένο πραξικόπημα από οπαδούς του πρώην δικτάτορα Μπασίρ, ίσως είναι ένα επικοινωνιακό κόλπο για να εμφανιστούν ως «εγγυητές της ασφάλειας» και να αποσπάσουν ακόμα περισσότερα (κυρίως να αποφύγουν την έρευνα για τα εγκλήματά τους…).
Η συζήτηση στην Ανυπότακτη Γαλλία και η αμφισβήτηση του «λαϊκισμού»
Στη σκληρή πανευρωπαϊκή εικόνα των πρόσφατων ευρωεκλογών, το σκορ της Ανυπότακτης Γαλλίας (6,31%) είναι από αυτά που διασώθηκαν. Aθροιστικά με άλλα ψηφοδέλτια, όπως του ΚΚ Γαλλίας (2,5%), δείχνουν την ύπαρξη μιας ορατής ριζοσπαστικής Αριστεράς σε σύγκριση με την κατάσταση σε άλλες χώρες.
Νέα ισπανικά αδιέξοδα
Το ερώτημα για το ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση στην Ισπανία παραμένει ανοιχτό, αφού από την 28η Απρίλη, που πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές, δεν έχει γίνει ακόμα κατορθωτό να σχηματιστεί κυβέρνηση.
G20: Αναποτελεσματικό εργαλείο ενάντια στους εμπορικούς πολέμους
Στα τέλη Ιουνίου έγινε στην Οσάκα της Ιαπωνίας η σύνοδος των G20, δηλ. η συνάντηση των ηγετών των 20 μεγαλύτερων καπιταλιστικών οικονομιών του πλανήτη.
Κρίσεις, κίνδυνοι και αντιστάσεις στη Βραζιλία του Μπολσονάρο
Η θητεία Μπολσονάρο έχει ξεκινήσει με ταραχώδη τρόπο, «φωτίζοντας» τους κινδύνους που φέρνει η παρουσία ενός νεοφασίστα στην κυβέρνηση, αλλά (κυρίως) τις δυνατότητες που αποδεικνύεται ότι υπάρχουν για αντίσταση.
Και όμως γυρίζει
Ηνωμένο Βασίλειο: Μετά την παραίτηση της Τερέζα Μέι, οι Τόρηδες έχουν μπει στη διαδικασία «προκριματικών» για την εκλογή νέου ηγέτη του κόμματος και πρωθυπουργού. Το τελικό ζευγάρι είναι ο Μπόρις Τζόνσον και ο Τζέρεμι Χαντ. Ο δεύτερος υπήρξε «ευρωπαϊστής» στο δημοψήφισμα, όμως άλλαξε γνώμη λόγω «της αλαζονείας της Κομισιόν» και πλέον ισχυρίζεται ότι το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να «ανθίσει» ακόμα και με άτακτο Brexit. Όσο για τον Μπόρις; Είναι φανατικός οπαδός του Brexit εξαρχής, αλλά κυρίως ένας ακροδεξιός καραγκιόζης. Το γεγονός ότι τα αρχικά του βγάζουν το παρατσούκλι «Bo-jo», συνώνυμο του κλόουν στις αγγλόφωνες χώρες, δεν έχει περάσει απαρατήρητο από την κοινή γνώμη και τα ΜΜΕ όλα αυτά τα χρόνια. Κι όμως, ο «Μπόζο» είναι σήμερα το μεγάλο φαβορί να κυβερνήσει το Ηνωμένο Βασίλειο…
Μέση Ανατολή: Απειλές πολέμου και αντιδραστικά σχέδια
Ιράν: Η κλιμάκωση της αμερικανικής επιθετικότητας απειλεί την ειρήνη
Η εξέγερση στο Σουδάν στην κόψη του ξυραφιού
Η εξέγερση στο Σουδάν αντιμετωπίζει προκλήσεις «ζωής ή θανάτου».
Και όμως γυρίζει
Αλγερία: Επί 17 βδομάδες, οι Αλγερινοί συνεχίζουν να διαδηλώνουν (εν μέσω και κάποιων απεργιών) κάθε Παρασκευή με σύνθημα «Φύγετε όλοι σας!» και «Όχι εκλογές με αυτήν τη συμμορία στην εξουσία!». Ήδη ο αρχικός σχεδιασμός του καθεστώτος για εκλογές στις 4 Ιούλη ματαιώθηκε. Οι εκλογές αναβλήθηκαν επ’ αόριστον, με κρατικό αξιωματούχο να δηλώνει στο Reuters ότι «θα ήταν αδύνατο να τις διοργανώσουμε επιτυχώς». Μια μικρή επιτυχία (που δείχνει ότι το καθεστώς δεν έχει χτίσει καμία «συναίνεση» μετά την πτώση του Μπουτεφλίκα), αλλά ο αγώνας συνεχίζεται καθώς η «κλίκα» παραμένει στην εξουσία επ’ αόριστον. Εν τω μεταξύ, στις διαδηλώσεις εμφανίζονται πλέον και σουδανικές σημαίες, με αρκετά συνθήματα των Αλγερινών να αποδίδουν τιμές στους «μάρτυρες στο Σουδάν»…
Η νέα ιταλική κρίση, ανάμεσα στον εσπρέσο, τη λιρέτα και την κυβερνητική αδηφαγία της Λέγκας
Σ την Ιταλία, προχώρησαν εσχάτως σε μια πρωτότυπη εφεύρεση –τις μηχανές του εσπρέσο που θα φτύνουν ταυτόχρονα και... λιρέτες.
Ρατσισμός και αντιρατσισμός στις εκλογές στη Δανία
Ο ι εθνικές εκλογές στη Δανία κατέγραψαν κάποιες τάσεις που έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Κυβερνητικά σενάρια στο Ισπανικό Κράτος
O Πέδρο Σάντσες έχει λάβει την εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση που θα ζητήσει τη ψήφο εμπιστοσύνης από την ισπανική βουλή.
Επικίνδυνα παιχνίδια με τη φωτιά στον Κόλπο
Όταν τα στενά από όπου διέρχεται το 30% του πετρελαίου διεθνώς μετατρέπονται σε επικίνδυνο μέρος (διαδοχικά κρούσματα σαμποτάζ κι επιθέσεις σε τάνκερ) και πεδίο αντιπαράθεσης (με συζητήσεις για στρατιωτικά μέτρα «προστασίας»), η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι.
Το πανόραμα της ευρω-κάλπης
Οι ευρωεκλογές έχουν μια ιδιαιτερότητα. Είναι άθροισμα διαφορετικών εκλογικών αναμετρήσεων που συνήθως έχουν χαρακτήρα «δημοψηφίσματος» για την κυβέρνηση σε κάθε χώρα, και συχνά η εμφάνιση μιας τάσης σε κάποιες χώρες αναιρείται σε κάποιες άλλες. Με αυτό ως δεδομένο, προκύπτει ωστόσο μια «μεγάλη εικόνα», που φωτίζεται από κάποιες εξελίξεις σε σημαντικά μεγάλα κράτη-μέλη.
Βρετανία: Ήττα για Τόρις και Εργατικούς, κενό πραγματικής Αριστεράς
Στο Ηνωμένο Βασίλειο το Κόμμα του Brexit πρώτευσε στις ευρωεκλογές με 30%, παρότι είχε διάρκεια ζωής μόλις μερικών εβδομάδων. Δεύτεροι ήρθαν οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες με 19,8%, τρίτοι και καταϊδρωμένοι οι Εργατικοί με 14%, τέταρτοι οι Πράσινοι με 11,8%, ενώ το κυβερνητικό δεξιό κόμμα των Τόρις γνώρισε τη μεγαλύτερη συντριβή της ιστορίας του καθώς έμεινε στο 8,9%.
Και όμως γυρίζει
Σαουδική Αραβία: Τρεις διαδοχικές σύνοδοι (αραβικών κρατών, μουσουλμανικών κρατών κλπ) έγιναν μέσα σε λίγες μέρες στη Μέκκα της Σαουδικής Αραβίας. Μετά το σαμποτάζ σε πετρελαιαγωγά πλοία στον Κόλπο (το Ιράν αρνείται κάθε συμμετοχή) και την επίθεση με drones σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στη Σ. Αραβία (ανέλαβαν την ευθύνη οι Υεμένιοι αντάρτες Χούθι, που μάχονται ενάντια στη βάρβαρη σαουδαραβική επίθεση στη χώρα τους) ο βασιλιάς Σαλμάν επιχειρεί να χτίσει ένα «αραβικό μέτωπο απέναντι στην ιρανική απειλή» και κατόρθωσε να σύρει πίσω όλα τα καθεστώτα (εκτός του Ιράκ που καταψήφισε και του Κατάρ που διαφοροποιήθηκε κατόπιν εορτής δηλώνοντας τη διαφωνία του με τις αποφάσεις). Η προσπάθεια των Σαούντ συμπίπτει με την κλιμάκωση των αμερικανικών κυρώσεων εις βάρος πλέον και όσων συνεχίζουν να προμηθεύονται ιρανικό πετρέλαιο. Η εγκληματική κι επικίνδυνη προσπάθεια απομόνωσης-στραγγαλισμού του Ιράν προχωράει…
Διάλογος για τη μετεκλογική εικόνα σε Ισπανικό Κράτος και Ευρώπη
Ανακοίνωση της οργάνωσης Αντικαπιταλίστας
Αποστολή αλληλεγγύης στην Δυτική Όχθη
ολόκληρο στο Rproject.gr
Μαρτυρία από το Σουδάν: «Οργανώνουμε την επανάσταση»
Οι μαζικές κινητοποιήσεις στο Σουδάν συνεχίζονται μετά την ανατροπή του δικτάτορα Μπασίρ, με στόχο τη μετάβαση της εξουσίας από το στρατιωτικό συμβούλιο σε μια πολιτική κυβέρνηση. Στις 15 Μάη οι στρατηγοί «πάγωσαν» τις διαπραγματεύσεις, καταγγέλοντας την εξάπλωση των οδοφραγμάτων των διαδηλωτών σε πολλούς δρόμους της πόλης, κι ενώ μια παραστρατιωτική επίθεση είχε σκοτώσει διαδηλωτές. Μια νέα επίθεση στα οδοφράγματα αποκρούστηκε από μια ανθρώπινη αλυσίδα και υπό την απειλή των εργαζομένων στα αεροδρόμια ότι θα αποκλείσουν τον εναέριο χώρο της χώρας αν δεν υποχωρήσει ο στρατός. Τελικά οι διαπραγματεύσεις ξανάρχισαν, αλλά αυτή τη διαφορά διακόπηκαν από την αντιπολίτευση, που καταγγέλει την αδιαλλαξία των στρατηγών (επιμένουν σε πλειοψηφία στρατιωτικών στο νέο μικτό Συμβούλιο και σε στρατηγό επικεφαλής του). Όμως έξω από την αίθουσα των διαπραγματεύσεων βρίσκονται τα πιο ελπιδοφόρα και σημαντικά νέα: Εκεί που το μαζικό κίνημα δεν κάμπτεται, αλλά και επιχειρεί να οργανωθεί. Αναδημοσιεύουμε από τη βρετανική εφημερίδα Socialist Worker, μια σχετική ανταπόκριση της Αν Αλεξάντερ, συγγραφέα του «Ψωμί, Ελευθερία, Κοινωνική Δικαιοσύνη: Οι εργάτες και η αιγυπτιακή επανάσταση».
Και όμως γυρίζει
Βραζιλία: Η πρώτη μάχη του κινήματος με τον Μπολσονάρο ξεκίνησε στη Βραζιλία. Συνδυάζοντας τον νεοφιλελευθερισμό (30% περικοπή δαπανών για τα πανεπιστήμια) με την ακροδεξιά ιδεολογία (στόχευση κυρίως σε ανθρωπιστικές επιστήμες και τμήματα που… «βγάζουν μαρξιστές»), η κυβέρνηση επιτίθεται στη δημόσια παιδεία. Στις 15 Μάη, μια πανεκπαιδευτική απεργία κατέβασε εκατομμύρια διαδηλωτές στους δρόμους της Βραζιλίας. Σχολεία, τεχνικές σχολές, πανεπιστήμια οργανώνουν εκατοντάδες συνελεύσεις, ενώ εκπαιδευτικοί, φοιτητές και αλληλέγγυοι διαδήλωσαν μαζί. Η Παιδεία είναι ο «χώρος» που θεωρούνταν εξαρχής «κάστρο» του αντιφασισμού (γι’ αυτό και μπήκε στο στόχαστρο των ρητορικών επιθέσεων του Μπολσονάρο από τις εκλογές ακόμα). Αν και πρόκειται γι’ αυτόν τον «προνομιακό» χώρο, το μέγεθος της κινητοποίησης που πέτυχε, είναι μια πρώτη απάντηση στο μετεκλογικό ερώτημα για «το μέγεθος της ήττας στη Βραζιλία». Η συνέχεια (και από το κίνημα και από τον τρόπο αντίδρασης του Μπολσονάρο) θα δείξει περισσότερα. Αλλά οι εικόνες των πλημμυρισμένων δρόμων προκάλεσαν ξανά χαμόγελα…
Γιουροβίζιον: Το «καλλιτεχνικό ξέπλυμα» απέτυχε
Από ένα πικρό-σατυρικό άρθρο («Οι συμμετοχές στη Γιουροβίζιον που αξίζουν το τίμημα της σφαγής Παλαιστινίων») μάθαμε ότι το τραγούδι της Φιλανδίας λεγόταν «Look away» («κοίτα αλλού»). Ο τίτλος αυτού του τραγουδιού λέει –άθελά του– όλη την αλήθεια της σκοπιμότητας του φετινού μουσικού διαγωνισμού στο Ισραήλ.
Τι σημαίνει η συντριβή του Ποροσένκο στις ουκρανικές εκλογές
Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στην «ξεχασμένη» Ουκρανία στα τέλη Απριλίου, προέκυψε αποτέλεσμα «έκπληξη», καθώς ο μέχρι πρότινος πρόεδρος, εκλεκτός της Δύσης, νεοφιλελεύθερος, ολιγάρχης και φανατικός αντι-ρώσος Πέτρο Ποροσένκο υπέστη συντριπτική ήττα από τον μέχρι χθες διάσημο μεν, αλλά μόνο ως πρωταγωνιστή τηλεοπτικής σειράς, Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Στον τελικό γύρο ο Ζελένσκι συγκέντρωσε το 73% των ψήφων έναντι μόλις 24% του απερχόμενου προέδρου.
Βενεζουέλα: Μετά την τρίτη αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος
Τα γεγονότα της 30ής Απρίλη στη Βενεζουέλα αποτέλεσαν την τρίτη αποτυχημένη απόπειρα του Γκουαϊδό να προκαλέσει την ανατροπή της κυβέρνησης της χώρας.
Και όμως γυρίζει
Γαλλία: Τα Κίτρινα Γιλέκα διαψεύδουν κάθε προγνωστικό (που τα συνοδεύει από τις… αρχές Δεκέμβρη) και συνεχίζουν. Η διαδήλωση στις 27 Απρίλη πήρε χαρακτηριστικά πρωτόλειας ενότητας (με κάποιες συνδικαλιστικές οργανώσεις και αρκετά κόμματα της Αριστεράς να καλούν από κοινού με τα Κίτρινα Γιλέκα στην κινητοποίηση). Ακολούθησε η μαζική Πρωτομαγιά, όπου ο βασικός κορμός των συνδικάτων κατέβηκε στο δρόμο και πλαισιώθηκε και από τα «Γιλέκα». Αυτή η συμπόρευση ενόχλησε και προκάλεσε μια άγρια καταστολή, που δεν έχει ξανασυμβεί σε οργανωμένη από τα συνδικάτα κινητοποίηση. Είχαν προηγηθεί τα μέτρα του Μακρόν (κάποιες «θολές» φοροελαφρύνσεις, αναπροσαρμογή των χαμηλότερων συντάξεων με βάση τον πληθωρισμό κλπ) και η εικόνα «μεταμέλειας» και «ταπεινότητας» την οποία θέλησε να παρουσιάσει. Ήταν σημάδι αδυναμίας, δεν έπεισε τους Γάλλους να σταματήσουν να διαδηλώνουν, ενώ η καταστολή αποκάλυψε την υποκρισία του. Στις 9 Μάη γίνεται απεργιακή κινητοποίηση των συνδικάτων…