διεθνή
Η διαλυτική κρίση στην ISO
Ελάχιστες εβδομάδες μετά το φετινό της συνέδριο, η ISO στις ΗΠΑ, με την ενθάρρυνση ή την ανοχή της εκλεγμένης σε αυτό το συνέδριο ηγεσίας της, μπαίνει σε πορεία αυτοδιάλυσης.
Ο Σαλβίνι, το κίνημα αλληλεγγύης και η κόλαση της Λιβύης
Η κοινωνική οργάνωση Mediterranea ανακοίνωσε πρόσφατα ότι το διασωστικό Mare Jonio αφέθηκε ελεύθερο. Το πλοίο είχε κατασχεθεί από τις Αρχές και η επίθεση εναντίον του είχε προκαλέσει διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην Ιταλία. Πρόκειται για μια υπόθεση που απέκτησε κεντρική πολιτική διάσταση στη γειτονική χώρα.
Και όμως γυρίζει
Ουκρανία: Στην εκλογική σύγκρουση μεταξύ του Ποροσένκο (ο ολιγάρχης που ανήλθε στην προεδρία της Ουκρανίας πάνω στα «ερείπια» των παλιότερων ολιγαρχών) και της Γιούλια Τιμοσένκο (η πιο παλιά κι ανθεκτική καραβάνα στις ενδο-ολιγαρχικές κόντρες) επικράτησε ο πρώτος. Μόνο που τελικά αποδείχθηκε μάχη για… τη 2η θέση. Ο Ποροσένκο με 16% έναντι του 13,4% της αντιπάλου του περνά στο δεύτερο γύρο. Εκεί θα αντιμετωπίσει τον κωμικό Βολοντιμίρ Ζελένσκι, που στις εκπομπές του σατιρίζει τη διαφθορά και συγκέντρωσε στον πρώτο γύρο σχεδόν διπλάσιο ποσοστό (30%)! Πρόκειται σίγουρα για εκλογική έκφραση της γενικευμένης αποστροφής απέναντι στην κυριαρχία των ολιγαρχών στην πολιτική ζωή. Αλλά το γεγονός ότι αυτή εκφράστηκε με τέτοιον τρόπο (ο Ζελένσκι «έστησε κόμμα» με το όνομα της εκπομπής του λίγο πριν τις εκλογές, δεν μπήκε καν στη διαδικασία πχ του ιταλού Γκρίλο να φτιάξει έγκαιρα κάποιου τύπου έστω στρεβλό «δίκτυο» ή «κίνημα») δείχνει και τον εκφυλισμό της πολιτικής…
Αλγερία: Το «πεζοδρόμιο» προκαλεί τριγμούς και ρωγμές στο καθεστώς
Μετά από εβδομάδες θηριωδών διαδηλώσεων, που θύμισαν αραβική άνοιξη, το καθεστώς στην Αλγερία επιχειρεί μια σειρά από ελιγμούς για να διασωθεί.
Ο μύλος του Brexit και το τέλος της Μέι
Οι πιο συστηματικοί αναγνώστες αυτής τη εφημερίδας θα έχουν κουραστεί να διαβάζουν τις περιπέτειες του Brexit και ότι «ένας από τους παλιότερους, ισχυρότερους, πιο τακτοποιημένους καπιταλισμούς παγκοσμίως δεν ξέρει τι του ξημερώνει τις επόμενες μέρες ή βδομάδες».
Η χούντα έχασε τη λαϊκή ψήφο στην Ταϊλάνδη
Στα πλαίσια μιας περιορισμένης «φιλελευθεροποίησης», η χούντα, που κυβερνά την Ταϊλάνδη μετά το πραξικόπημα του 2014, οργάνωσε εκλογές.
Κοινωνική και πολιτική κρίση στην Ευρώπη
Η εικόνα σε δύο από τους ισχυρότερους καπιταλισμούς της Ευρώπης το τελευταίο διάστημα αποτυπώνει με τον πιο εμφατικό τρόπο τα φαινόμενα κρίσης στην ήπειρο.
Ανιχνεύοντας την επαναστατική διαδικασία στη Μέση Ανατολή
Οκτώ χρόνια μετά την έκρηξη των εξεγέρσεων της Αραβικής Άνοιξης το 2011, η κατάσταση στην περιοχή δείχνει ζοφερή στα μάτια πολλών.
Και όμως γυρίζει
Ιρλανδία: Οι οικογένειες των νεκρών της «Ματωμένης Κυριακής» (όταν Ιρλανδοί διαδηλωτές δολοφονήθηκαν από το βρετανικό στρατό στις 30 Γενάρη του 1972 στο Ντέρι της Β. Ιρλανδίας) ζητούν επί δεκαετίες δικαίωση. Τελικά, για τα αιματηρά γεγονότα καταδικάστηκε… ένας στρατιώτης. Θα ήταν ίσως υπερβολή να απαιτήσει κανείς να αποδοθεί πραγματική δικαιοσύνη –δηλαδή να τιμωρηθεί το… βρετανικό κράτος. Αλλά η αθώωση 16 άλλων στρατιωτών και μια απόφαση που βρήκε μόνο έναν ένοχο για τέτοιο οργανωμένο μακελειό είναι πρόκληση. Στο μεταξύ, η κυβέρνηση θα πληρώσει τα δικαστικά έξοδα του καταδικασμένου στρατιώτη και δήλωσε ότι «έχουμε προφανώς χρέος σε εκείνους που υπηρέτησαν με θάρρος για να φέρουν την ειρήνη στη Βόρειο Ιρλανδία»…
Μνήμες αραβικής άνοιξης ξυπνάνε στην Αλγερία
Στις 22 Φλεβάρη ξέσπασε ένα κύμα διαδηλώσεων στην Αλγερία, ενάντια στην απόφαση του Μπουτεφλίκα να διεκδικήσει μια 5η θητεία στις εκλογές. Ο 82χρονος Μπουτεφλίκα κυβερνά από το 1999, ενώ από το 2013, που υπέστη εγκεφαλικό, δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ δημόσια. Η αφορμή των διαδηλώσεων ήταν ένα ηθικό-αυτονόητο ζήτημα, ότι «δεν είναι σε θέση να μας κυβερνά».
Η εξέγερση στο Σουδάν
Το Σουδάν ζει τη δική του εξέγερση ενάντια στη δικτατορία του Ομάρ Μπασίρ από τις 19 Δεκέμβρη. Πρόκειται για μια δυσφορία που επίσης είχε εκδηλωθεί στο παρελθόν (με μεγάλες διαδηλώσεις το 2013) και προειδοποιούσε για το σημερινό ξέσπασμα. Αυτό αποτελεί την πιο παρατεταμένη αμφισβήτηση του καθεστώτος Μπασίρ αφότου κατέλαβε την εξουσία πριν 30 χρόνια.
Παλαιστίνη
Στις 14 Μάρτη εκτοξεύτηκαν δύο ρουκέτες από τη Γάζα προς το Τελ Αβίβ. Η Χαμάς, αλλά και η Ισλαμική Τζιχάντ, δεν ανέλαβαν την ευθύνη κι επιπλέον πήραν πολιτικές αποστάσεις («εκτός εθνικής συναίνεσης η εκτόξευση ρουκετών σε αυτή τη συγκυρία»). Ενώ ο ισραηλινός στρατός ισχυρίστηκε ότι μάλλον επρόκειτο για ατύχημα που συνέβη κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης των ρουκετών, ένας ισχυρισμός που δεν έχει διαψευστεί από κανένα.
Και όμως γυρίζει
Αλγερία: Η απόφαση του Μπουτεφλίκα να διεκδικήσει μια 5η θητεία στις ερχόμενες εκλογές στην Αλγερία πυροδότησε ένα κύμα διαδηλώσεων, που αιφνιδίασε τους πάντες με το μέγεθός του. Ο 82χρονος Μπουτεφλίκα κυβερνά από το 1999. Το 2013 υπέστη εγκεφαλικό κι έκτοτε δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ δημόσια. Πίσω από το απλό (και εύλογο) αίσθημα ότι «δεν είναι σε θέση να κυβερνά», η εναντίωση στην υποψηφιότητά του στρέφεται κυρίως ενάντια σε άλλους. Τους οικονομικούς βαρόνους και το στρατό, που κυβερνούν τη χώρα και «προβάλουν» τον Μπουτεφλίκα όσο δεν βρίσκουν διάδοχο που να εγγυάται την ομαλή συνέχεια της κυριαρχίας τους. Σε «γράμμα» του που κυκλοφόρησε, δεσμεύτηκε να μην ολοκληρώσει τη θητεία του, αν επανεκλεγεί, και να δρομολογήσει μια «Εθνική Συνδιάσκεψη» για πρόωρες προεδρικές εκλογές. Το καθεστώς μάλλον έτριξε από την ένταση των διαδηλώσεων και τώρα κερδίζει χρόνο για να βρει διάδοχη λύση…
Ο δρόμος που ανοίγει το κίνημα των κίτρινων γιλέκων
Το Σάββατο 2 Μάρτη, για 16η κατά σειρά εβδομάδα, τα κίτρινα γιλέκα ήταν πάλι στους δρόμους των γαλλικών πόλεων, ενώ για 16η επίσης εβδομάδα τα κυβερνητικά φερέφωνα της Γαλλίας και οι δημοσιογραφικοί τους αναμεταδότες διαπιστώνουν την κάμψη και εξάντληση του κινήματος.
Brexit, ώρα μηδέν: Κρίση εκπροσώπησης όλων των κοινωνικών τάξεων
Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές παραιτούνταν επτά βουλευτές του Εργατικού Κόμματος, έχοντας ενσωματώσει στην κριτική τους όλη την προπαγάνδα των μεγάλων καπιταλιστικών κέντρων ενάντια στην ηγεσία του κόμματος.
Και όμως γυρίζει
Ιταλία: Στις τοπικές εκλογές στην περιφέρεια Αμπρούτσο, οι κυβερνητικοί εταίροι της Ιταλίας κατέβηκαν χωριστά. Η Λίγκα έδειξε τις προτιμήσεις της, συμμαχώντας με τους νεοφασίστες Φρατέλι Ντ’ Ιτάλια (στέλεχός τους πήρε τη θέση του Γερουσιαστή της Περιφέρειας) και ό,τι έχει απομείνει από τη δεξιά Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι. Απέδειξε επίσης σε πραγματική κάλπη την δημοσκοπική τάση που δείχνει ότι η Λίγκα είναι πλέον ισχυρότερη από τους Πέντε Αστέρες, κάνοντας τον υπάρχοντα κοινοβουλευτικό συσχετισμό των δύο κομμάτων «ξεπερασμένο». Οπότε, με τις εκτιμήσεις για την οικονομία να είναι δυσοίωνες, άρχισε η φημολογία για πρόωρες εκλογές το καλοκαίρι, όπου ο Σαλβίνι θα επιχειρήσει να απαλλαγεί από τον σύμμαχό του και να οργανώσει μια ακροδεξιά «φυγή προς τα μπρος». Αυτό άλλωστε εισηγείται και οργανώνει παρασκηνιακά εδώ και μήνες, ο «σκοτεινός πρίγκιπας» της παγκόσμιας ακροδεξιάς, ο πολυπράγμων ΣτιβΜπάνον…
Αστάθεια και πρόωρες εκλογές στο Ισπανικό κράτος
Μετά την καταψήφιση του προϋπολογισμού από τη Βουλή, ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ, ανακοίνωσε πρόωρες εκλογές στις 28 Απρίλη.
Συριακό: Κοινός βηματισμός αλλά και ανοιχτά ζητήματα για τον άξονα Ρωσίας-Τουρκίας-Ιράν
Η συνάντηση των Πούτιν-Ερντογάν-Ρουχάνι στο Σότσι της Ρωσίας επιβεβαίωσε τον «συντονισμό» των τριών δυνάμεων που έχουν ρόλο πρωταγωνιστή στο μέλλον της Συρίας.
Βενεζουέλα: Να σταματήσουμε το υφέρπον πραξικόπημα
Η προσβολή κάθε κοινής λογικής (που όμως προειδοποιεί για ανησυχητικές εξελίξεις) συνεχίζεται στο υφέρπον πραξικόπημα στη Βενεζουέλα.
Και όμως γυρίζει
Ισπανικό Κράτος: Σε βαθιά κρίση μπαίνει το Podemos στο Ισπανικό Κράτος. Ο Ερεχόν, πρώην «δεξί χέρι» του Ιγλέσιας αυτονομήθηκε πλήρως από την αριστερή συμμαχία για να προωθήσει έναν δικό του εκλογικό σχηματισμό στην Περιφέρεια της Μαδρίτης. Η ενέργεια είχε πανεθνικό αντίκτυπο και θεωρείται προάγγελος ευρύτερων εξελίξεων. Ο Ερεχόν διαφοροποιείται από τα δεξιά, προωθώντας μια «φαρδυπλατιά» αντίληψη ως απάντηση στην «στενότητα» του Ποδέμος. Ο Ιγλέσιας τελευταία είχε στραφεί από το «λαός εναντίον κάστας» σε μια ρητορική «Αριστεράς εναντίον Δεξιάς», μόνο που ως «Αριστερά» αντιλαμβάνεται και προωθεί τη συμμαχία με τους σοσιαλδημοκράτες του πρωθυπουργού Σάντσεθ. Η αντικαπιταλιστική πτέρυγα των Ποδέμος κάνει λόγο για βαθύτερα προβλήματα (πέρα από τη σημερινή διαμάχη Ερεχόν-Ιγλέσιας) που αναδεικνύουν ότι το προϋπάρχον πολιτικό σχέδιο του Ποδέμος φτάνει στα όριά του…
Οι εργατικές νίκες στις ΗΠΑ «ανοίγουν την όρεξη» και σε άλλους
Σ το περασμένο φύλλο της «Ε.Α.» παρουσιάσαμε την υποδειγματική προετοιμασία της απεργίας των εκπαιδευτικών του Λος Άντζελες. Η δουλειά που έκανε το σωματείο τους αποδείχθηκε πολύτιμη. Είχαν απέναντί τους ένα Συμβούλιο Εκπαιδευτικής Περιφέρειας που έχει (κυριολεκτικά!) εξαγοραστεί από μια συμμαχία δισεκατομμυριούχων με στόχο να απαξιώσει την παιδεία ώστε να ιδιωτικοποιηθεί.
Βενεζουέλα: Ένα -σε εξέλιξη- ιμπεριαλιστικό πραξικόπημα
Τ ο «πρελούδιο πραξικοπήματος» στη Βενεζουέλα εξελίσσεται με εξοργιστικά ξεδιάντροπες μεθόδους, που δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα. Ένα πρωί, ο πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης, Γκουαϊδό, αυτοανακηρύσσεται μεταβατικός πρόεδρος της χώρας! Για να δικαιολογήσει την ενέργειά του, ισχυρίζεται ότι η εκλογή Μαδούρο στην προεδρία της Βενεζουέλας μερικούς μήνες πριν ήταν παράνομη.
Η Διακήρυξη του Κομερσί
Εμείς, τα Κίτρινα Γιλέκα … συναντιόμαστε στις 26 και 27 Γενάρη στη «Συνέλευση των Συνελεύσεων», που έφερε κοντά περίπου 100 αντιπροσωπείες, που απάντησαν στην έκκληση των Κίτρινων Γιλέκων από το Κομερσί.
Κοινή έκκληση: Ο Μακρόν πρέπει να υποκύψει στα αιτήματα των Κίτρινων Γιλέκων και του κοινωνικού κινήματος
Το κείμενο του οποίου αποσπάσματα παρουσιάζουμε εδώ, υπογράφουν προσωπικότητες (οικονομολόγοι, φεμινίστριες αγωνίστριες, ιστορικοί κ.ά.), κοινωνικές συλλογικότητες όπως η Attac, η συλλογικότητα «Εκπαιδευτικοί και ερευνητές σε αλληλεγγύη με τα Κίτρινα Γιλέκα», η Πανεθνική Συλλογικότητα για τα Γυναικεία Δικαιώματα, η αντιρατσιστική «Συλλογικότητα αλήθεια για τον Αντάμα» (σσ: ο Αντάμα Τραορέ είναι θύμα αστυνομικής βίας), το ίδρυμα Κοπέρνικος, κάποια εργατικά σωματεία, αλλά και πολιτικές οργανώσεις όπως το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα (NPA), η ΚΟ της Ανυπότακτης Γαλλίας, το Ensemble, το Κόμμα της Αριστεράς (PG), το Οικολογικό Κίνημα, η «Ελευθεριακή Εναλλακτική» κ.ά.
Τα Γιλέκα, ο Μακρόν, η ακροδεξιά και η γενική απεργία
Μ ε τη 12η Πράξη, το Σάββατο 2 Φλεβάρη, τα Κίτρινα Γιλέκα συμπλήρωσαν 84 μέρες κινητοποίησης και δράσης στις λεωφόρους, τις διασταυρώσεις εθνικών οδών, τα διόδια και τις πόλεις της Γαλλίας.
Το 2018 ήταν το έτος των απεργιών
Γ ια το 2018 το ποσοστό ανεργίας κυμάνθηκε γύρω στο 4% ή και λιγότερο. Εάν τόσοι πολλοί άνθρωποι μπορούν να βρουν δουλειά, ποιο είναι το πρόβλημα;
Στο Λος Άντζελες είμαστε έτοιμοι για τη μάχη της ζωής μας
Ε ίμαι δασκάλα και συνδικαλίστρια στο Λος Άντζελες για 18 χρόνια. Για το μεγαλύτερο διάστημα αυτών των χρόνων έχω εργαστεί στις γραμμές μιας προοδευτικής συλλογικότητας (τώρα αποκαλούμενη Union Power), αγωνιζόμενη να μεταμορφώσω το Σωματείο μας προς ένα νέο οργανωτικό μοντέλο, με ένα όραμα κοινωνικής δικαιοσύνης.
Σημάδια εργατικής αντεπίθεσης στις ΗΠΑ
Από τις 14 Γενάρη, 34.000 εκπαιδευτικοί στο Λος Άντζελες βρίσκονται σε απεργία διαρκείας.
Και όμως γυρίζει
Γερμανία: Η ακροδεξιά AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία), κατά το συνέδριό της στη Ρίζα της Σαξονίας, όπου συζητήθηκε η καμπάνια για τις ευρωεκλογές, αποφάσισε να ανεβάσει τη ρητορική περί D-Exit, την πιθανότητα εξόδου της Γερμανίας από την ΕΕ ή και τη «συντεταγμένη διάλυση» της ΕΕ. Άλλωστε το κόμμα είχε πρωτοεμφανιστεί ως δύναμη που εκφράζει μια εκδοχή δεξιάς αμφισβήτησης του ευρώ (με ρητορική «ενάντια στα βάρη που αναλαμβάνει η Γερμανία» που έπειτα απογείωσε ο Τραμπ με το «Πρώτα η Αμερική»). Στη συνέχεια ανέβασε τον αντιμεταναστευτικό λόγο και αφού στράφηκε αποφασιστικά προς τα ακροδεξιά, τώρα επιχειρεί να παρουσιάσει μια συνολική ευρωσκεπτικιστική πρόταση. Ή έστω να ανιχνεύσει τις εκλογικές δυνατότητες αυτής της πρότασης, μιας και στο συνέδριο απορρίφθηκαν τα σαφή χρονοδιαγράμματα (ως δεσμευτικά στο γενικό «αν δεν αλλάξει βαθιά η ΕΕ…»), για να υπάρχει η σχετική ευελιξία…
Ο Μακρόν, τα Κίτρινα Γιλέκα και η Ταξική Πάλη το 2019
Κ αθώς το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων στη Γαλλία συνεχίζει τη «νέου τύπου» εξέγερσή του που προκαλεί έμπνευση, ο Εμμανουέλ Μακρόν δεν άντεξε να μην εκφράσει την ταξική του απέχθεια προς τους απλούς ανθρώπους. Σε μια ομιλία του σε ένα γκαλά στις 11 Γενάρη δήλωσε: «Πάρα πολλοί Γάλλοι δεν καταλαβαίνουν το νόημα της λέξης “προσπάθεια”. Αυτό εξηγεί εν μέρει τις τρέχουσες αναταραχές». Αυτό το άρθρο θα εξετάσει τη γενικότερη σημασία του Μακρόν και του κινήματος για την ταξική πάλη στη Γαλλία.
Τα «δικά μας» Βαλκάνια: Οι λαοί μπαίνουν σε κίνηση
Το τέλος του 2018 ήταν γεμάτο από ευχάριστες ειδήσεις στη γειτονιά μας.
Κύπρος: Μέτωπο ειρήνης ενάντια στα παιχνίδια πολέμου
Η εκλογή του Μουσταφά Ακκιντζί στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων το 2015 έδωσε νέα πνοή στις διαπραγματεύσεις για τη λύση του κυπριακού.
Και όμως γυρίζει
Βραζιλία: Η ορκωμοσία Μπολσονάρο στη Βραζιλία επιβεβαίωσε ότι όσοι φιλελεύθεροι αναλυτές πίστευαν ότι «τώρα που νίκησε θα δείξει μετριοπάθεια» είτε αυταπατώνταν είτε κορόιδευαν. Ο νέος πρόεδρος της Βραζιλίας, αναλαμβάνοντας καθήκοντα, μαζί με καμπόσους στρατιωτικούς που νοσταλγούν ανοιχτά τη χούντα στη Βραζιλία και κάμποσα νεοφιλελεύθερα «Παιδιά του Σικάγο» που νοσταλγούν ανοιχτά τη Χιλή του Πινοσέτ, επανέλαβε το εμφυλιοπολεμικό κήρυγμά του. Αν μείνουμε στις ρητορικές εξαγγελίες του στα κοινωνικά δίκτυα, ετοιμάζει σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και εκτεταμένη δημόσια οπλοκατοχή κι οπλοχρησία. Αν αφήσουμε τις εξαγγελίες ως «ρητορικά τεχνάσματα» και δούμε την εφαρμοσμένη πολιτική, το πρώτο διάταγμα που υπέγραψε πρώτη μέρα «στη δουλειά» ήταν η παράδοση των ιθαγενικών περιοχών του Αμαζόνιου στην εποπτεία του υπουργείου Γεωργίας, στο οποίο προΐσταται άνθρωπος της αγροβιομηχανίας. Εν τω μεταξύ, πριν καν αναλάβει ως πρόεδρος ο ίδιος, ο «λαός του Μπολσονάρο» εμπνεύστηκε από τον χαρακτηρισμό του MST(Κίνημα Ακτημόνων) ως «τρομοκρατικό» κι οργανώνει δολοφονικές επιθέσεις κι εμπρησμούς εναντίον του…
Τα Κίτρινα Γιλέκα και το εργατικό κίνημα σε σταυροδρόμι
Επιστροφή στο έτος 2018. Η εμφάνιση των Κίτρινων Γιλέκων ήταν πάνω από όλα μια έκφραση απόρριψης της φορολογικής αδικίας, αποκρυσταλλωμένη στην απόρριψη του νέου φόρου στα καύσιμα, για τον οποίο, όλοι έχουν καταλάβει έκτοτε, ότι είχε ως μοναδικό στόχο να αντισταθμίσει τις απώλειες που προκαλούσε στον προϋπολογισμό του 2019 η απαλλαγή των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές εισφορές.
Η αποχώρηση Τραμπ από τη Συρία
Η ανακοίνωση του Ντόναλντ Τραμπ για αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία (και μείωση της δύναμης που υπάρχει στο Αφγανιστάν) ανέδειξε τα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός τα τελευταία χρόνια κρίσης της ηγεμονίας του.
Και όμως γυρίζει
Ουγγαρία: Ένας νέος νόμος στην Ουγγαρία του Ορμπάν, επιτρέπει στους εργοδότες να απαιτούν 400 ώρες υπερωρίας ετησίως από τους εργαζομένους τους (ένα επιπλέον 8ωρο κάθε βδομάδα), ενώ η περίοδος «υπολογισμού των υπερωριακών πληρωμών» φτάνει στα 3 χρόνια! Οι σχετικές «συμφωνίες» θα μπορούν να γίνονται χωρίς διαπραγματεύσεις και συμφωνίες με τα συνδικάτα. Δίκαια ονομάστηκε «νόμος σκλαβιάς». Ο ακροδεξιός Ορμπάν, αφού σφράγισε τα σύνορα και κήρυξε τον πόλεμο στον Σόρος και την ΕΕ, στρέφεται τώρα στην επίθεση κατά των εργατικών δικαιωμάτων των ντόπιων εργατών. Αυτό εννοεί η ακροδεξιά δημαγωγία ενάντια στην «παγκοσμιοποίηση που φέρνει μετανάστες να κάνουν τους είλωτες και να στερούν δουλειές από τους ντόπιους». Ότι θα κάνουν πλέον τους είλωτες οι ντόπιοι εργάτες. Το καλό είναι ότι το μέτρο έχει προκαλέσει καθημερινές διαδηλώσεις (συνδικάτα μαζί με αριστερές ή φιλελεύθερες φοιτητικές ενώσεις) που ξεχωρίζουν για την μαχητικότητά τους σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια στην Ουγγαρία του Ορμπάν…
Τα αδιέξοδα του βρετανικού αστισμού
Η Βρετανή πρωθυπουργός Τερέζα Μέι εδώ και καιρό αποτελεί την ηρωίδα του χρονικού ενός προαναγγελθέντος πολιτικού θανάτου, παρότι στα μέσα του Δεκέμβρη πήρε μία ακόμη αναβολή.
Στιγμιότυπα εξέγερσης
«Κάτω το χαβιάρι, ζήτω το κεμπάμπ!» σε έναν τοίχο. «Δεν έχει χριστούγεννα φέτος για την μπουρζουαζία» σε έναν άλλο.
Τα κίτρινα γιλέκα κλονίζουν τον Μακρόν
Ρεπορτάζ και συμπεράσματα από το μεγάλο ξεσηκωμό στη Γαλλία
Η 5η Πράξη του κινήματος
Ρεπορτάζ και συμπεράσματα από το μεγάλο ξεσηκωμό στη Γαλλία
Victorian Socialists: Μια νέα προσπάθεια στην Αριστερά της Αυστραλίας
Μια σοσιαλιστική εκλογική καμπάνια που δεν μοιάζει με καμία από όσες έχουμε ζήσει
Και όμως γυρίζει
G20: Η Σύνοδος των G20 κατέληξε τελικά σε κοινό ανακοινωθέν, μετά από ολονύχτιες διαπραγματεύσεις. Το αποκαλυπτικό της κατάστασης είναι ότι θεωρείται «επιτυχία» το ότι μπόρεσε έστω να υπάρξει κοινό ανακοινωθέν κι ότι όλα τα διεθνή ζητήματα μπήκαν «έστω ως αναφορά, για να μη σταλεί μήνυμα ότι παύουν να είναι αντικείμενο συνεννόησης». Στο κρίσιμο ζήτημα του διεθνούς εμπορίου γίνεται μια αναφορά για την ανάγκη «διεθνούς τάξης βασισμένης σε κανόνες». Αλλά γίνεται επίσης αναφορά στα προβλήματα της υπάρχουσας «διεθνούς τάξης» και την ανεπάρκεια του ΠΟΕ, για να καλυφτούν οι ΗΠΑ. Η αρχική αμερικανική γραμμή ήταν αποκαλυπτική: Ήθελε να απαλειφθεί κάθε θετική αναφορά στην «πολυμέρεια», τους «κανόνες» ή το ΔΝΤ και τον ΠΟΕ, ενώ μπλόκαρε τελικά με επιτυχία κάθε αναφορά στον προστατευτισμό ως «απειλή»…
