Ακόμα ένα περιστατικό ωμής αστυνομικής βίας –ανάμεσα στο πολλά εναντίον εργαζομένων στον Τύπο– ήταν η επίθεση που δέχτηκε ο πρόεδρος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, Μάριος Λώλος.
Ο Μάριος κάλυπτε τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα με αφορμή την αυτοκτονία του Δημ. Χριστούλα, όταν δέχθηκε πισώπλατα χτύπημα με τη λαβή του γκλοπ, από αφηνιασμένο πραίτορα του Χρυσοχοΐδη. Λίγο νωρίτερα είχε δοθεί η γνωστή πλέον εντολή για εκκένωση της πλατείας. Από το χτύπημα προκλήθηκε κάταγμα και συμπίεση του κρανίου του κατά 1,5 εκατοστό και μερική παραλυσία του αριστερού του χεριού. Ευτυχώς, η χειρουργική επέμβαση, στην οποία υποβλήθηκε, ήταν επιτυχημένη και δεν θρηνήσαμε ακόμα ένα θύμα της κρατικής καταστολής.
Η επίθεση στον Μάριο δεν ήταν καθόλου τυχαία. Εξάλλου είχε χτυπηθεί από τα ΜΑΤ άλλες δύο φορές, ενώ κάλυπτε κινητοποιήσεις στο κέντρο της Αθήνας. Πρόκειται για έναν μαχητικό συνδικαλιστή στο χώρο του και φωτορεπόρτερ που μέσα από τις φωτογραφίες του προσπαθεί να αναδείξει τη βιαιότητα των αστυνομικών απέναντι στον κόσμο που αντιστέκεται και διεκδικεί μια ζωή με αξιοπρέπεια. Μια τέτοια δράση δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από μια κυβέρνηση που βασικό στήριγμα της αντικοινωνικής πολιτικής της είναι τα ΜΑΤ, η μηχανόβια ΔΙΑΣ και οι τόνοι χημικών.
Ο τραυματισμός του Μάριου εντάσσεται σε μια σχεδιασμένη προσπάθεια τρομοκράτησης δημοσιογράφων και φωτογράφων που έχουν εξαπολύσει οι δυνάμεις καταστολής τους τελευταίους μήνες (Τατιάνα Μπόλαρη, Ρένα Μανιού, Γιώργος Αυγερόπουλος, Μανώλης Κυπραίος κ.ά.), χωρίς φυσικά να τιμωρείται κανείς υπαίτιος μετά τις διαβόητες ΕΔΕ.