Αποτυχίες βλέπει στην Αθήνα το ΔΝΤ - Πλασματική η αισιοδοξία της τρικομματικής

Α μέσως μετά το Πάσχα δημοσιεύθηκε η έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα, την οποία τα φερέφωνα παρουσίασαν ως θετική. Είναι αλήθεια ότι η έκθεση περιλαμβάνει κάποια διπλωματική αναγνώριση ορισμένων «επιτυχιών» της ελληνικής κυβέρνησης, όμως το κύριο μήνυμα ήταν το μάλωμα της Αθήνας για τις αποτυχίες της κυβέρνησης, καθώς και οι επείγουσες προτάσεις για αλλαγή κατεύθυνσης σε πολλά επίπεδα. Η τελική εικόνα είναι πως οι καλές μέρες είναι ακόμη πολύ μακριά.

Το ΔΝΤ μιλάει για επιτυχίες αναφερόμενο, όπως και η τρικομματική κυβέρνηση, στη μείωση του δημόσιου ελλείμματος και του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών: Περσινά και προπέρσινα ξινά σταφύλια. Αυτοί οι δείκτες μειώνονται έτσι κι αλλιώς με τις περικοπές δαπανών (μισθών κ.λπ.) και με την πτώση του ΑΕΠ αντίστοιχα –και γι’ αυτό εξάλλου τις ίδιες «επιτυχίες» είχε επίσης σημειώσει και ο ήδη ξεχασμένος Παπακωνσταντίνου.

Άλλη μια «επιτυχία» που τονίζει το ΔΝΤ είναι η «επιστροφή των καταθέσεων» στις τράπεζες. Και αυτό είναι ξαναζεσταμένο φαγητό που σερβίρεται από το Δεκέμβριο του 2012. Όμως, ακόμη κι αν ισχύει κάτι τέτοιο, πρόκειται απλώς για επιστροφή στην κατάσταση του Μαΐου 2012 (κι όχι νωρίτερα), αφού τότε υποτίθεται ότι είχαν φύγει τα λεφτά.

Κοινοτοπίες
Η έκθεση επαναλαμβάνει το γνωστό ιδεολόγημα περί «υπερστελεχωμένου» Δημόσιου, χωρίς βέβαια να δίνει νούμερα (στην πραγματικότητα η μείωση του αριθμού των δημόσιων υπαλλήλων από την έναρξη των μνημονίων είναι πάνω από 40% και ο σημερινός επίσημος αριθμός –λίγο πάνω από τις 600.000– βρίσκεται πολύ κάτω από τον μέσο όρο της ευρωζώνης). Η ιδέα περί «υπερστελεχωμένου» βέβαια χρησιμοποιείται για το επόμενο βήμα, δηλ. την πρόταση για απολύσεις: Το ΔΝΤ αγωνιά γιατί δεν σπάει το ταμπού των αναγκαστικών απολύσεων στο Δημόσιο.

Η έκθεση υποστηρίζει επίσης ότι πολλά περιουσιακά στοιχεία βρίσκονται ακόμη στα χέρια του κράτους. Πάλι δεν παρατίθενται στοιχεία ούτε γίνεται σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Ο μόνος στόχος της αναφοράς είναι η μπαγιάτικη διακήρυξη για ανάγκη κι άλλων ιδιωτικοποιήσεων.

Τέλος, το ΔΝΤ αγωνιά επίσης μη τυχόν και το Δημόσιο αποκτήσει τον έλεγχο των ιδιωτικών τραπεζών που διασώζει και ζητάει πολύ γρήγορη εκ νέου ιδιωτικοποίηση των τεσσάρων συστημικών τραπεζών.

Όσον αφορά το μέλλον, το ΔΝΤ αναλίσκεται σε ευχολόγια και πολλά «θα» και «αν»: Θα ήταν καλό να δίνουν δάνεια οι τράπεζες, θα ήταν καλό να γίνουν επενδύσεις, θα αρχίσει η αντιστροφή αν υιοθετηθούν οι κατάλληλες πολιτικές και –κυρίως– θα ήταν καλό να υπάρξει κι άλλη ελάφρυνση του ελληνικού χρέους εκ μέρους των Ευρωπαίων δανειστών, αλλιώς αυτό δεν είναι βιώσιμο.

Όμως η έκθεση λέει και μερικές αναντίρρητες αλήθειες. Π.χ., τονίζει με έμφαση, για άλλη μια φορά, αυτό που κρύβει διαρκώς η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της: Οι πλούσιοι εξακολουθούν να μην πληρώνουν φόρους «κάτι που οδήγησε το πρόγραμμα να εξαρτάται υπερβολικά από τις περικοπές δαπανών και την αύξηση των φόρων σε μισθωτούς και συνταξιούχους» όπως παραδέχεται το ΔΝΤ. Επίσης η έκθεση παραδέχεται και κάτι άλλο για το οποίο σφυρίζει αδιάφορα η κυβέρνηση: παρά την τεράστια μείωση των μισθών οι τιμές παραμένουν υψηλές. Το ΔΝΤ αποφεύγει να καταλήξει στο σωστό συμπέρασμα, αλλά η τελική αιτία για τις υψηλές τιμές είναι το πολύ υψηλό ποσοστό κέρδους που εξακολουθεί να απολαμβάνει το κεφάλαιο στην Ελλάδα, παρά την κρίση.

Τέλος, το ΔΝΤ παραδέχεται ρητά πως η «δημοσιονομική προσαρμογή» θα παραμείνει τροχοπέδη για την αύξηση του ΑΕΠ για πολλά ακόμη χρόνια! Φαίνεται ότι το ΔΝΤ δεν πιστεύει ούτε τις δηλώσεις Σαμαρά (που τούτες τις μέρες διαλαλεί φτηνή πραμάτεια λιμανιών στη Άπω Ανατολή) ούτε τις δηλώσεις Στουρνάρα.

Στουρνάρας
Μιλώντας για δηλώσεις Στουρνάρα, ο τελευταίος, σε συνέντευξή του στη γερμανική «Frankfurter Allgemeine Zeitung» μας είπε η ελληνική οικονομία «έχει βγει από τα χειρότερα», και ως απόδειξη γι’ αυτό επικαλέστηκε το γεγονός ότι δεν υπήρξαν μέχρι το Πάσχα μαζικές διαμαρτυρίες κόντρα στα νέα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση. «Οι Έλληνες είναι υπομονετικοί», είπε. «Υπάρχουν μόνο διαμαρτυρίες από τον δημόσιο τομέα. Οι προβλέψεις ότι θα καιγόταν η Αθήνα στις διαδηλώσεις δεν επιβεβαιώθηκαν. Οι άνθρωποι έχουν γίνει ήρεμοι γιατί βλέπουν φως στην άκρη του τούνελ». Επίσης ο υπουργός βλέπει μεγάλη αύξηση τουριστών που θα έρθουν το καλοκαίρι. Απ’ ό,τι, ωστόσο, φαίνεται ούτε η γερμανική Hochtief παρακολουθεί τις δηλώσεις του υπ. Οικονομικών, γι’ αυτό και, παρά τις εξαγγελίες για πακτωλούς τουριστικού χρήματος, αποφάσισε να τα βροντήξει ξεπουλώντας το μερίδιό της στο «Ελ. Βενιζέλος».

Ωστόσο, παρά τα ευχάριστα νέα του, ο γελαστός Στουρνάρας επιμένει στις 15.000 απολύσεις, καθώς τόσοι είναι αυτοί που «δεν πληρούν τις απαιτήσεις για να υπηρετούν στον δημόσιο τομέα». Τους έχει εξετάσει όλους ο υπουργός και έχει βρει ότι δεν κάνουν. Τελείως δε συμπτωματικά κατέληξε στον ίδιο ακριβώς αριθμό απολύσεων που θέλει η τρόικα, όπως ο ίδιος λέει.

Όμως και στον Στουρνάρα πρέπει να πιστώσουμε μία αλήθεια. Ο υπουργός δήλωσε στη γερμανική εφημερίδα περιχαρής ότι οι κυβερνητικοί εταίροι «διευκολύνουν το έργο του, καθώς δεν εγείρουν παράλογες απαιτήσεις». Πράγματι οι μέχρι σήμερα οι «κόκκινες» γραμμές των Κουβέληδων, των λαϊκών δεξιών και των ακροδεξιών Φαήλων έπεσαν η μία μετά την άλλη, αφήνοντας τον διορισμένο υπουργό να κάνει ό,τι θέλει στην οικονομία.

Πραγματικότητα
Ό,τι και να λέει η κυβέρνηση και η τρόικα, η αλήθεια είναι ότι οι οικονομικοί δείκτες είναι εφιαλτικοί και πρώτα και κύρια ο δείκτης η ανεργίας. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Γ. Ρωμανιά, οι μετρήσεις που βασίζονται στον κανονισμό της Eurostat, υποτιμούν την πραγματικότητα. Σύμφωνα με τον ίδιο σήμερα η πραγματική ανεργία στην Ελλάδα ξεπερνά τους 2.000.000 ανθρώπους!

Στην τραγική αυτή εικόνα για το λαό, με την ευγενική προσφορά του ΠΑΣΟΚ, εισάγεται και ο «τριτοκοσμικός» πλέον μισθός των 490 ευρώ το μήνα ή 19 ευρώ ημερομίσθιο για ανέργους (οι εξαθλιωμένοι μετανάστες στη Μανωλάδα παίρνουν 23 ευρώ ημερομίσθιο). Κι όλα αυτά για πέντε μόλις μήνες –μετά οι άνεργοι θα ξανα είναι άνεργοι. Τέλος, από τις 15 Μαΐου που λήγει η μετενέργεια, επέρχεται κατάργηση σειράς επιδομάτων στον ιδιωτικό τομέα με αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση των μισθών κατά 30%-35% σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο εργαζόμενους/ες.

Δεν είναι τυχαίο που ο επί σειρά ετών αντιπρόεδρος στον οίκο αξιολόγησης Moody’s, Κ. Μαχόνι, σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» λέει χωρίς περιστροφές: «Το σχέδιο της τρόικας για την Ελλάδα φαίνεται ιδιαίτερα ανησυχητικό. Με βάση τη νέα φιλοσοφία της Ευρώπης για αυτοχρηματοδοτούμενα bail-out, το σχέδιο για την Ελλάδα είναι, κατά πώς φαίνεται, να πεθάνει της πείνας, όπως η Ρουμανία τη δεκαετία του ‘80. Η Κύπρος θα ακολουθήσει».

Φάρος
Αυτό είναι το «φως στο βάθος του τούνελ» που μονότονα επαναλαμβάνουν ότι βλέπουν τα απάνθρωπα στουρνάρια της οικονομίας και της πολιτικής. Ένα φως που βέβαια δεν βλέπει η μεγάλη πλειονότητα του πληθυσμού, σε αντίθεση με τις ορέξεις που κάνει ο υπουργός Οικονομικών.

Εξάλλου και οι δημοσκοπήσεις είναι αμείλικτες όταν τεθούν τα σωστά ερωτήματα: Το 80% των πολιτών πιστεύουν ότι η χώρα βαδίζει σε λάθος κατεύθυνση, πάνω από το 70% δηλώνουν ότι η κυβέρνηση δεν θα τα καταφέρει, η πλειοψηφία δεν θέλει ιδιωτικοποιήσεις και γενικώς οι θετικές γνώμες για τις πολιτικές του μνημονίων δεν ξεπερνούν το 10%.

Αυτή η οργή και αυτή η δυναμική θα πρέπει να εκφραστεί και πάλι στους δρόμους κόβοντας το βήχα στους Στουρνάρες. Αλλά για να γίνει αυτό ο λαός θα χρειαστεί από την Αριστερά και πάλι έναν καθαρό, σταθερό και φωτεινό φάρο ελπίδας, μάχης και ανατροπής. Μια αντισυστημική φωνή ενάντια στη βαρβαρότητα της άκρας δεξιάς του κεφαλαίου που σηκώνει κεφάλι. Οι εξελίξεις στην Ευρώπη, κύρια οι ογκώδεις διαδηλώσεις σε Ισπανία, Γαλλία και Πορτογαλία, φέρνουν ένα νέο γύρο αντιπαράθεσης με τις άρχουσες τάξεις της Ευρώπης, από τον οποίο δεν πρέπει να λείψει το –πρωτοπόρο σε απεργίες– ελληνικό προλεταριάτο.