Η άποψή μας

Η «συνάντηση» στο δρόμο του ταυτόχρονου αγώνα, των αγροτών, των φοιτητών και των απεργών της 28ης Φεβρουαρίου, συνιστά ένα δυναμικό κοινωνικό φαινόμενο.

Η σύμπτωση των μαζικών αγροτικών κινητοποιήσεων με την ανθεκτικότητα και τη μαζικότητα που έχει δείξει το κίνημα των φοιτητικών καταλήψεων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης έχουν δημιουργήσει πολιτικό πονοκέφαλο στην κυβέρνηση. 
 

Οι τιμές στο ελαιόλαδο που σπάνε από βδομάδα σε βδομάδα τα ρεκόρ, η τιμή του βρεφικού γάλατος που έφτασε στην Ελλάδα στο υπερδιπλάσιο της επόμενης ευρωπαϊκής χώρας, όπως και ο πανικός για την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, δείχνουν καθαρά ότι η ακρίβεια στα είδη υποχρεωτικής λαϊκής κατανάλωσης διαβρώνει με μεγάλη ταχύτητα το μισθό και τη σύνταξη, δηλαδή το πραγματικό εισόδημα όσων ζουν από την εργασία.

Ο Μητσοτάκης, βγαίνοντας ενισχυμένος από τα αποτελέσματα του εκλογικού κύκλου του 2023, από τη στιγμή των προγραμματικών δηλώσεών του υποσχέθηκε μια πολιτική «πολυδύναμου εκσυγχρονισμού», συμπληρώνοντας ότι θα πρόκειται για έναν πόλεμο ενάντια «στις στρεβλώσεις της Μεταπολίτευσης». 
 

Με το «πράσινο φως» που άναψαν οι κυβερνήσεις που δήλωναν «Με το Ισραήλ!» στις μέρες μετά την αιφνιδιαστική στρατιωτική επιχείρηση της Παλαιστινιακής Αντίστασης, το σιωνιστικό κράτος έχει εξαπολύσει την καταστροφική του μανία ενάντια στον πληθυσμό της Λωρίδας της Γάζας, στο δρόμο προς μια πολύ πιθανή γενικευμένη εισβολή. 
 

Η ομιλία του Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, αλλά και το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2024, επιβεβαίωσε ότι -πίσω από τα φτηνά επικοινωνιακά τρικ που πασχίζουν να βαφτίσουν το κρέας ψάρι- η κυβέρνηση παραμένει απαρέγκλιτα στην γραμμή της λιτότητας για τους «από κάτω» και της υπεράσπισης των κερδών των «από πάνω». 
 

Οι καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού σε όλη τη χώρα (για ένα ακόμα καλοκαίρι!) υπενθύμισαν ότι η κλιματική κρίση δεν θα έρθει μια μέρα στο μέλλον ως στιγμή «Αποκάλυψης», αλλά είναι ήδη εδώ και είναι σε εξέλιξη, παράγοντας συνέπειες. 
 

Οι δεύτερες κάλπες του Ιούνη επιβεβαίωσαν και ενίσχυσαν το αρνητικό αποτέλεσμα της πρώτης εκλογικής αναμέτρησης. 
 

Η πολιτική νίκη της ΝΔ στις 21 Μάη δημιουργεί «ούριο άνεμο» στην προσπάθεια του Μητσοτάκη να κερδίσει την αυτοδυναμία στον «δεύτερο γύρο» της 25ης Ιούνη. 
 

Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για την εκλογική μάχη της 21ης Μάη, με την «ανάσα» των κινητοποιήσεων και της κινηματικής ανάτασης να είναι ακόμα αισθητή στα κομματικά επιτελεία, μετά τις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα για τον αγωνιστικό εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς.
 

Με την ανακοίνωση της ημερομηνίας των εκλογών στις 21 Μάη, μπαίνουμε και επίσημα στην τελική ευθεία μιας «πυκνής» περιόδου. Ο πολιτικός θυμός και -κυρίως!- η κινηματική ανάταση που εκδηλώθηκαν μετά τη «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι» στα Τέμπη, πατώντας και σε προηγούμενα δείγματα «αναθέρμανσης» της εργατικής αντίστασης, είναι τα πιο ευχάριστα νέα. 
 

Στην τελική ευθεία προς τις εκλογές, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιβεβαιώνει με τις επιθέσεις της (υγεία, παιδεία, καλλιτέχνες κ.ά.) ότι θα συνεχίσει ως «πολεμική μηχανή» του κεφαλαίου μέχρι τέλους. 

Το διαδικτυακό Λεξικό του Κόλινς συνηθίζει να ανακοινώνει ετησίως τη «λέξη της χρονιάς», στηριγμένο στη χρήση στο δημόσιο διάλογο και τις αναζητήσεις των ανθρώπων στο ίντερνετ. Για το 2022, λέξη της χρονιάς ήταν η «permacrisis» (μονιμο-κρίση) που ορίζεται ως «παρατεταμένη περίοδος αστάθειας και ανασφάλειας». 
 

Ο «δύσκολος χειμώνας» για τους/ις εργαζόμενους/ες έχει ξεκινήσει και έρχεται να επιδεινώσει την ήδη δύσκολη κατάσταση των προηγούμενων μηνών για την εργαζόμενη πλειοψηφία, τη νεολαία και τους συνταξιούχους. 
 

Βρισκόμαστε σε μία συγκυρία γεμάτη προκλήσεις: η εξοντωτική ακρίβεια, ο καλπάζων πληθωρισμός, η ενεργειακή κρίση, ο κυβερνητικός αυταρχισμός, η όξυνση του πολέμου στην Ουκρανία και η αυξανόμενη ένταση στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιστή στον άγριο νεοφιλελευθερισμό, έχει επιλέξει να αντιμετωπίσει αυτή τη συγκυρία χαρίζοντας τεράστια κέρδη στις τράπεζες και στο κεφάλαιο -και ιδιαίτερα στις εταιρείες ενέργειας- ενώ για τους/ις εργαζόμενους/ες και τα λαϊκά στρώματα μοιράζει επιδόματα φτώχειας με το σταγονόμετρο. 
 

Είναι γενική η παραδοχή ότι έρχεται ένας «δύσκολος χειμώνας», με την κυριολεκτική έννοια του όρου.

Η  κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει µπει στη μεγαλύτερη πολιτική κρίση της θητείας της, µετά την αποκάλυψη του σκανδάλου των παρακολουθήσεων της ΕΥΠ. 
 

Βρισκόμαστε σε μια εποχή που η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει πολλαπλούς κινδύνους.
 

Έχει γραφτεί εύστοχα ότι μετά την 24η Φλεβάρη, διεξάγονται τρεις πόλεμοι ταυτόχρονα: Ο στρατιωτικός στην Ουκρανία, ο οικονομικός και ο πολιτικοϊδεολογικός διεθνώς.
 

Μετά από πάνω από 2 μήνες πολέμου στην Ουκρανία, δεν διαφαίνεται  κάποια εύκολη-ορατή προοπτική (δίκαιης ή άδικης, διαρκούς ή επισφαλούς, στρατιωτικής ή διπλωματικής) «επίλυσης» της ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης που παρόξυνε η ρωσική εισβολή.
 

Αρκετές εβδομάδες μετά την εισβολή του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία, η μαύρη σκιά του πολέμου κάνει τον κόσμο πιο σκοτεινό. 
 

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αποτελεί ένα κορυφαίο γεγονός, που θα επιφέρει μεγάλες αλλαγές  στον κόσμο γύρω μας και θα έχει τεράστιες συνέπειες στις διεθνείς εξελίξεις.
 

Failed State. Ως «αποτυχημένα» κράτη χαρακτηρίζει συνήθως η αγγλόφωνη δημοσιογραφική αργκό τις διοικήσεις φτωχών χωρών του Νότου που παύουν να επιτελούν το ρόλο τους στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας. Καθώς ο όρος επιφυλάσσεται συνήθως για «εχθρούς», δεν θα το δει κανείς να χρησιμοποιείται για τη σύγχρονη Ελλάδα. Αλλά πραγματικά πώς αλλιώς μπορεί κανείς να αποτιμήσει τη συσσωρευμένη εμπειρία της κρατικής ανταπόκρισης στις πυρκαγιές του καλοκαιριού, στον πρόσφατο χιονιά και στη 2ετή πανδημία; 
 

Οι ατελείωτες ουρές για ένα δωρεάν τεστ και η αγωνία για το άνοιγμα των σχολείων (με τα διάτρητα «πρωτόκολλα» της Κεραμέως), καθώς τα κρούσματα καλπάζουν, αποτυπώνουν την πλήρη χρεοκοπία της κυβερνητικής διαχείρισης της πανδημίας στη χώρα, κατά τη «στροφή» από το 2021 στο 2022. 
 

Πριν συμπληρωθούν 2 χρόνια από την εμφάνιση της πανδημίας, ο απολογισμός των νεκρών έχει φτάσει τα 5.200.000 ανθρώπους. Ακόμα και αναλογικά, συνυπολογίζοντας το (μεγαλύτερο πλέον) μέγεθος του πληθυσμού, είναι η πιο φονική πανδημία μετά από εκείνη του 1918 (που παραμένει πολύ μακράν η χειρότερη). 
 

Το τέταρτο κύμα της πανδημίας είναι εδώ. Όπως έγκαιρα είχαν προειδοποιήσει οι επιστήμονες, αλλά και τα συνδικαλιστικά όργανα των υγειονομικών, αυτό το κύμα ξεκινάει από το υψηλότερο σημείο του προηγούμενου, απειλώντας να πάρει εφιαλτικές διαστάσεις.

Η νίκη των ντελιβεράδων της e-food λειτούργησε ως «αστραπή στο σκοτάδι» και προκάλεσε ανάταση σε όλο τον κόσμο της Αριστεράς και μεγάλο μέρος του κόσμου της εργασίας.
 

Την ώρα που η κυβέρνηση έμπαινε στον τρίτο χρόνο της θητείας της, ο Μητσοτάκης βυθιζόταν στον λάκκο των προβλημάτων της πολιτικής του.
 

Λίγες μέρες αφότου η ΕΕ αποκάλυψε το σχέδιό της να καταστεί ζώνη μηδενικών εκπομπών διοξειδίου το… 2050, ήρθε η «καταστροφικότερη πλημμύρα στην ιστορία μας» στο Βέλγιο και ακόμα πιο πρωτοφανείς και πολύνεκρες πλημμύρες στη Γερμανία. Μαζί με τους απίστευτους (και επίσης πολύνεκρους) καύσωνες σε Καναδά και ΗΠΑ, ακόμα και επιστήμονες που είχαν χτυπήσει έγκαιρα το συναγερμό δηλώνουν αιφνιδιασμένοι από την ταχύτητα με την οποία εκδηλώνονται και κλιμακώνονται οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.