Την ώρα που η κυβέρνηση έμπαινε στον τρίτο χρόνο της θητείας της, ο Μητσοτάκης βυθιζόταν στον λάκκο των προβλημάτων της πολιτικής του.
Η άποψή μας
Λίγες μέρες αφότου η ΕΕ αποκάλυψε το σχέδιό της να καταστεί ζώνη μηδενικών εκπομπών διοξειδίου το… 2050, ήρθε η «καταστροφικότερη πλημμύρα στην ιστορία μας» στο Βέλγιο και ακόμα πιο πρωτοφανείς και πολύνεκρες πλημμύρες στη Γερμανία. Μαζί με τους απίστευτους (και επίσης πολύνεκρους) καύσωνες σε Καναδά και ΗΠΑ, ακόμα και επιστήμονες που είχαν χτυπήσει έγκαιρα το συναγερμό δηλώνουν αιφνιδιασμένοι από την ταχύτητα με την οποία εκδηλώνονται και κλιμακώνονται οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
Ο κόσμος γύρω μας μετασχηματίζεται προς το χειρότερο με μεγάλη ταχύτητα.
Ο κόσμος γύρω μας μετασχηματίζεται προς το χειρότερο με μεγάλη ταχύτητα.
«Ή τώρα ή ποτέ» κραυγάζει μαζί με τον Κλάους Ρέγκλινκ, τον επικεφαλής του ESM, το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Το Βήμα» της Κυριακής 23/5.
Η πανδημία συνεχίζει να βρίσκεται σε έξαρση. Ξεπεράστηκε ο θλιβερός αριθμός των 10 χιλιάδων θανάτων, ενώ η πίεση στο ΕΣΥ συνεχίζεται αμείωτη.
Από τον Μάρτη του 2020 μέχρι φέτος, η κυβερνητική στρατηγική «αντιμετώπισης» (;) της πανδημίας έχει ως συνέπεια κάθε επιδημικό «κύμα» να είναι χειρότερο από το προηγούμενο, με την κατάσταση σήμερα στα δημόσια νοσοκομεία να εξελίσσεται εφιαλτική.
Σαράντα χρόνια πριν, η Μάργκαρετ Θάτσερ οδήγησε στο θάνατο τον Μπόμπι Σαντς για να στείλει στην κοινωνία το μήνυμα ότι η συγκεκριμένη «κυρία» είναι «σιδηρά».
Φύλλο Νο 467, 3 Μάρτη 2021
Ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, οι άρχουσες τάξεις έχουν αποδειχτεί απρόθυμες ή ανίκανες να προστατεύσουν τους πληθυσμούς.
Φύλλο Νο 466, 3 Φλεβάρη 2021
Το 2020 ήταν μια χρονιά πολλαπλών κρίσεων.
Αντιμετωπίζουμε μεγάλες προκλήσεις. Η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ κατευθύνεται ολοφάνερα προς μια σημαντική επιτάχυνση των νεοφιλελεύθερων αντιμεταρρυθμίσεων.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη οργανώνει μια νεοφιλελεύθερη επέλαση εφ’ όλης της ύλης.
Η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζει συστηματικά μια αυταρχική επίθεση ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Η νέα «αμυντική» συμφωνία με τις ΗΠΑ δένει την Ελλάδα στο άρμα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού για μια μακρά περίοδο. Τη μετατρέπει σε «μετωπικό κράτος» (frontal state), σύμφωνα με τη γλώσσα των γερακιών του Τραμπ, που σχεδιάζουν το στρατιωτικοδιπλωματικό «τόξο ανάσχεσης» δυτικά της Ρωσίας, με στηρίγματα την Πολωνία, την Ελλάδα και το Ισραήλ. Αυτό ήταν το βασικό αντικείμενο των συζητήσεων του Μητσοτάκη στην Ουάσινγκτον και, απ’ ό,τι φαίνεται, η δουλειά θα κλείσει άμεσα, κατά την αναμενόμενη επίσκεψη του Μάικ Πομπέο στην Αθήνα τον Οκτώβρη.
Η ΝΔ έχει ξεκινήσει την πολιτική της επίθεση. Οι αλλαγές στα εργασιακά και η αυταρχική στροφή στο «νόμο και την τάξη» είναι αποκάλυψη του πραγματικού πυρήνα της πολιτικής της.
Στη φετινή ΔΕΘ θα έχουμε μια πρόβα τζενεράλε, μια γενική δοκιμή για τις πολιτικές αντιπαραθέσεις της περιόδου που έρχεται.
Το τελευταίο διάστημα οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι εξαιρετικά τεταμένες, ενώ η κατάσταση «μυρίζει μπαρούτι» στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Σ τις εκλογές της 7ης Ιουλίου πρέπει, όσο είναι εφικτό, να «τροποποιήσουμε» το συσχετισμό δυνάμεων που ανέδειξαν οι ευρωεκλογές και οι δημοτικές περιφερειακές εκλογές.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, η ελληνική στρατιωτική και διπλωματική ηγεσία διατυμπανίζει την άποψη ότι δεν είναι πραγματικός ο κίνδυνος ενός «θερμού επεισοδίου», δηλαδή μιας πράξης ένοπλης αναμέτρησης με την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο, στα νερά πέριξ της Κύπρου ή, ακόμα πιο επικίνδυνα, γύρω από το Καστελόριζο.
Η ευρωκάλπη της 26ης Μάη αποτύπωσε την πολιτική κρίση στην Ευρώπη.
Από την κάλπη των αυτοδιοικητικών εκλογών και των ευρωεκλογών θέλουμε να βγει πολιτικό μήνυμα.
Οι επερχόμενες ευρωεκλογές, αλλά και οι εκλογές για τις περιφέρειες και τους δήμους, είναι ολοφάνερα μια σημαντική πολιτική μάχη.
Οι επερχόμενες ευρωεκλογές και οι αυτοδιοικητικές εκλογές είναι πραγματικές πολιτικές μάχες, που θέλουν πραγματικές πολιτικές επιλογές. Στους Δήμους και στις Περιφέρειες, αλλά και στην ευρωβουλή –ενάντια στις ευρωηγεσίες της Δεξιάς, του κεντροαριστερού σοσιαλφιλελευθερισμού και της απειλητικής εθνικιστικής και ρατσιστικής «Νέας Δεξιάς»– χρειαζόμαστε την ενίσχυση των δυνάμεων της αυθεντικής ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Η πρόθεση του Πάπα, αλλά και της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, να προταθεί ο Τσίπρας (όπως και ο Ζόραν Ζάεφ) για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, αν επιβεβαιωθεί, θα «παίξει» κεντρικό ρόλο στην κυβερνητική προεκλογική προπαγάνδα.
Στην πορεία προς τις εκλογές έχει γίνει σαφές ότι βασική προϋπόθεση για μια στοιχειώδη συνοχή του σχεδίου του Τσίπρα είναι να μην αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ «απειλή» από τα αριστερά.
Η υποκρισία του Τσίπρα, που καλεί, λέει, σε συστράτευση την ευρύτερη κεντροαριστερά για να αντιμετωπιστεί η ακροδεξιά και ο νεοφιλελευθερισμός, έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
Το χαλί για την άνοδο της ακροδεξιάς, με αιχμή την «πολεμική» αντιμετώπιση των προσφύγων και των μεταναστών, το στρώνει εδώ και χρόνια ο «θεσμικός ρατσισμός», η αδίστακτα αντιμεταναστευτική και αντιπροσφυγική πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων της κεντροδεξιάς, αλλά και της κεντροαριστεράς. Σε αυτό το κύμα βαρβαρότητας και αγριανθρωπισμού περίοπτη θέση έχουν τα έργα και οι ημέρες των κυβερνήσεων Τσίπρα: Αλήθεια ποιος υπέγραψε την κατάπτυστη συμφωνία Ελλάδας-ΕΕ-Τουρκίας; Ποιος κάλεσε, ανέχτηκε και συνεργάζεται αρμονικά με την αρμάδα του ΝΑΤΟ και της Frontex στο Αιγαίο; Ποιος καθοδηγεί τις πολιτικές του αίσχους τύπου Μόριας; Αντί να μας εξηγήσουν πώς είναι δυνατόν να κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια, αυτοί που έχουν την πολιτική ευθύνη για την κόλαση που αντιμετωπίζουν καθημερινά χιλιάδες και χιλιάδες άνθρωποι (μετά από 4 χρόνια εξουσίας μιας τάχα μου Αριστεράς), έχουν το θράσος να βγαίνουν και να εξαγγέλλουν πρόθεση για αντιακροδεξιά «μέτωπα» και αντιρατσιστικές πρωτοβουλίες (βλ. σελ. 3).
Εκεί όμως που η υποκρισία καταντά αφόρητη είναι όταν ο Τσίπρας κάνει λόγο για αντίσταση στο νεοφιλελευθερισμό! Αλήθεια, οι ρυθμίσεις για τη «σωτηρία» των αδηφάγων τραπεζών που θα στείλουν στο λεπίδι του πλειστηριασμού χιλιάδες σπίτια λαϊκών νοικοκυριών είναι αντίσταση στο νεοφιλελευθερισμό
Η ΕΕ ως οικοδόμημα, αλλά και πολλά κράτη-μέλη της, παραμένουν αντιμέτωπα με τους κλυδωνισμούς και την πολιτική αστάθεια που έχει προκαλέσει η 10ετία της οικονομικής κρίσης. Την αίσθηση της κρίσης επιτείνει αφενός το γεγονός ότι η επιτάχυνση μη-ομαλών πολιτικών εξελίξεων αφορά κάποια από τα ισχυρότερα ευρωπαϊκά κράτη, και αφετέρου η «ποικιλία» των γεγονότων και των προκλήσεων.
Ένας από τους «καλούς φίλους» του Τσίπρα, ο σοσιαλδημοκράτης Πιέρ Μοσκοβισί, Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της Κομισιόν, δήλωσε ότι η επόμενη δόση των 750 εκ. ευρώ (τμήμα των κερδών των ευρωπαϊκών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα) θα δοθεί στην Αθήνα (για να πληρωθούν οι ετήσιες δόσεις ελληνικού χρέους) μόνο υπό την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση θα παραμείνει σταθερά προσηλωμένη «στην ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων που έχουν συμφωνηθεί» και μόνο εάν αυτό επιβεβαιωθεί από τις «θετικές εκθέσεις της ενισχυμένης εποπτείας».