Η άποψή μας

Ο «δύσκολος χειμώνας» για τους/ις εργαζόμενους/ες έχει ξεκινήσει και έρχεται να επιδεινώσει την ήδη δύσκολη κατάσταση των προηγούμενων μηνών για την εργαζόμενη πλειοψηφία, τη νεολαία και τους συνταξιούχους. 
 

Βρισκόμαστε σε μία συγκυρία γεμάτη προκλήσεις: η εξοντωτική ακρίβεια, ο καλπάζων πληθωρισμός, η ενεργειακή κρίση, ο κυβερνητικός αυταρχισμός, η όξυνση του πολέμου στην Ουκρανία και η αυξανόμενη ένταση στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιστή στον άγριο νεοφιλελευθερισμό, έχει επιλέξει να αντιμετωπίσει αυτή τη συγκυρία χαρίζοντας τεράστια κέρδη στις τράπεζες και στο κεφάλαιο -και ιδιαίτερα στις εταιρείες ενέργειας- ενώ για τους/ις εργαζόμενους/ες και τα λαϊκά στρώματα μοιράζει επιδόματα φτώχειας με το σταγονόμετρο. 
 

Είναι γενική η παραδοχή ότι έρχεται ένας «δύσκολος χειμώνας», με την κυριολεκτική έννοια του όρου.

Η  κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει µπει στη μεγαλύτερη πολιτική κρίση της θητείας της, µετά την αποκάλυψη του σκανδάλου των παρακολουθήσεων της ΕΥΠ. 
 

Βρισκόμαστε σε μια εποχή που η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει πολλαπλούς κινδύνους.
 

Έχει γραφτεί εύστοχα ότι μετά την 24η Φλεβάρη, διεξάγονται τρεις πόλεμοι ταυτόχρονα: Ο στρατιωτικός στην Ουκρανία, ο οικονομικός και ο πολιτικοϊδεολογικός διεθνώς.
 

Μετά από πάνω από 2 μήνες πολέμου στην Ουκρανία, δεν διαφαίνεται  κάποια εύκολη-ορατή προοπτική (δίκαιης ή άδικης, διαρκούς ή επισφαλούς, στρατιωτικής ή διπλωματικής) «επίλυσης» της ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης που παρόξυνε η ρωσική εισβολή.
 

Αρκετές εβδομάδες μετά την εισβολή του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία, η μαύρη σκιά του πολέμου κάνει τον κόσμο πιο σκοτεινό. 
 

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αποτελεί ένα κορυφαίο γεγονός, που θα επιφέρει μεγάλες αλλαγές  στον κόσμο γύρω μας και θα έχει τεράστιες συνέπειες στις διεθνείς εξελίξεις.
 

Failed State. Ως «αποτυχημένα» κράτη χαρακτηρίζει συνήθως η αγγλόφωνη δημοσιογραφική αργκό τις διοικήσεις φτωχών χωρών του Νότου που παύουν να επιτελούν το ρόλο τους στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας. Καθώς ο όρος επιφυλάσσεται συνήθως για «εχθρούς», δεν θα το δει κανείς να χρησιμοποιείται για τη σύγχρονη Ελλάδα. Αλλά πραγματικά πώς αλλιώς μπορεί κανείς να αποτιμήσει τη συσσωρευμένη εμπειρία της κρατικής ανταπόκρισης στις πυρκαγιές του καλοκαιριού, στον πρόσφατο χιονιά και στη 2ετή πανδημία; 
 

Οι ατελείωτες ουρές για ένα δωρεάν τεστ και η αγωνία για το άνοιγμα των σχολείων (με τα διάτρητα «πρωτόκολλα» της Κεραμέως), καθώς τα κρούσματα καλπάζουν, αποτυπώνουν την πλήρη χρεοκοπία της κυβερνητικής διαχείρισης της πανδημίας στη χώρα, κατά τη «στροφή» από το 2021 στο 2022. 
 

Πριν συμπληρωθούν 2 χρόνια από την εμφάνιση της πανδημίας, ο απολογισμός των νεκρών έχει φτάσει τα 5.200.000 ανθρώπους. Ακόμα και αναλογικά, συνυπολογίζοντας το (μεγαλύτερο πλέον) μέγεθος του πληθυσμού, είναι η πιο φονική πανδημία μετά από εκείνη του 1918 (που παραμένει πολύ μακράν η χειρότερη). 
 

Το τέταρτο κύμα της πανδημίας είναι εδώ. Όπως έγκαιρα είχαν προειδοποιήσει οι επιστήμονες, αλλά και τα συνδικαλιστικά όργανα των υγειονομικών, αυτό το κύμα ξεκινάει από το υψηλότερο σημείο του προηγούμενου, απειλώντας να πάρει εφιαλτικές διαστάσεις.

Η νίκη των ντελιβεράδων της e-food λειτούργησε ως «αστραπή στο σκοτάδι» και προκάλεσε ανάταση σε όλο τον κόσμο της Αριστεράς και μεγάλο μέρος του κόσμου της εργασίας.
 

Την ώρα που η κυβέρνηση έμπαινε στον τρίτο χρόνο της θητείας της, ο Μητσοτάκης βυθιζόταν στον λάκκο των προβλημάτων της πολιτικής του.
 

Λίγες μέρες αφότου η ΕΕ αποκάλυψε το σχέδιό της να καταστεί ζώνη μηδενικών εκπομπών διοξειδίου το… 2050, ήρθε η «καταστροφικότερη πλημμύρα στην ιστορία μας» στο Βέλγιο και ακόμα πιο πρωτοφανείς και πολύνεκρες πλημμύρες στη Γερμανία. Μαζί με τους απίστευτους (και επίσης πολύνεκρους) καύσωνες σε Καναδά και ΗΠΑ, ακόμα και επιστήμονες που είχαν χτυπήσει έγκαιρα το συναγερμό δηλώνουν αιφνιδιασμένοι από την ταχύτητα με την οποία εκδηλώνονται και κλιμακώνονται οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
 

«Ή τώρα ή ποτέ» κραυγάζει μαζί με τον Κλάους Ρέγκλινκ, τον επικεφαλής του ESM, το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Το Βήμα» της Κυριακής 23/5.

Η πανδημία συνεχίζει να βρίσκεται σε έξαρση. Ξεπεράστηκε ο θλιβερός αριθμός των 10 χιλιάδων θανάτων, ενώ η πίεση στο ΕΣΥ συνεχίζεται αμείωτη.

Από τον Μάρτη του 2020 μέχρι φέτος, η κυβερνητική στρατηγική «αντιμετώπισης» (;) της πανδημίας έχει ως συνέπεια κάθε επιδημικό «κύμα» να είναι χειρότερο από το προηγούμενο, με την κατάσταση σήμερα στα δημόσια νοσοκομεία να εξελίσσεται εφιαλτική.

Σαράντα χρόνια πριν, η Μάργκαρετ Θάτσερ οδήγησε στο θάνατο τον Μπόμπι Σαντς για να στείλει στην κοινωνία το μήνυμα ότι η συγκεκριμένη «κυρία» είναι «σιδηρά». 

Ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, οι άρχουσες τάξεις έχουν αποδειχτεί απρόθυμες ή ανίκανες να προστατεύσουν τους πληθυσμούς.

Αντιμετωπίζουμε μεγάλες προκλήσεις. Η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ κατευθύνεται ολοφάνερα προς μια σημαντική επιτάχυνση των νεοφιλελεύθερων αντιμεταρρυθμίσεων.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη οργανώνει μια νεοφιλελεύθερη επέλαση εφ’ όλης της ύλης.

Η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζει συστηματικά μια αυταρχική επίθεση ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Η νέα «αμυντική» συμφωνία με τις ΗΠΑ δένει την Ελλάδα στο άρμα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού για μια μακρά περίοδο. Τη μετατρέπει σε «μετωπικό κράτος» (frontal state), σύμφωνα με τη γλώσσα των γερακιών του Τραμπ, που σχεδιάζουν το στρατιωτικοδιπλωματικό «τόξο ανάσχεσης» δυτικά της Ρωσίας, με στηρίγματα την Πολωνία, την Ελλάδα και το Ισραήλ. Αυτό ήταν το βασικό αντικείμενο των συζητήσεων του Μητσοτάκη στην Ουάσινγκτον και, απ’ ό,τι φαίνεται, η δουλειά θα κλείσει άμεσα, κατά την αναμενόμενη επίσκεψη του Μάικ Πομπέο στην Αθήνα τον Οκτώβρη.