Η Βενεζουέλα μετά τις εκλογές

Το προφίλ του «φιλελεύθερου μπολιβαριανού», που με κόπο έχτισε προεκλογικά, υπέστη σοβαρό πλήγμα από την «ανταρσία» ενάντια στον Μαντούρο. Οι άνθρωποι των λαϊκών τάξεων, που τον ψήφισαν ως αντίπαλο της «μπολιβαριανής γραφειοκρατίας», είδαν ξαφνικά μπροστά τους την γνωστή, λαομίσητη σκληρή Δεξιά. Την 1η Μάη ο Καπρίλες επέστρεψε στην πετυχημένη προεκλογική συνταγή, οργανώνοντας αντικυβερνητική Πρωτομαγιά, στην οποία καλούσε «όσους εργάτες έχουν απογοητευτεί από την κυβέρνηση».
Όσον αφορά τις προθέσεις της «μπολιβαριανής» ηγεσίας, τα πρώτα μηνύματα είναι αντιφατικά: Στην Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση των «τσαβίστας», ανακοινώθηκε ότι ενεργοποιείται η νέα εργατική νομοθεσία που ανάμεσα σε άλλα μειώνει την εργάσιμη βδομάδα σε 40 ώρες, απαγορεύει τις εργολαβίες και τις άδικες απολύσεις. Ωστόσο λίγες μέρες πριν ο Μαντούρο έκανε έκκληση στο ιδιωτικό κεφάλαιο να «συνδράμει» στην ανασύνταξη της οικονομίας, υποσχόμενος φορολογικά κίνητρα.
Αντίστοιχα αντιφατική είναι η εικόνα της νέας κυβέρνησης: Από τη μία, συμμετέχουν αριστερά στελέχη, ακτιβιστές και εκπρόσωποι κινημάτων. Από την άλλη, το υπουργείο Οικονομικών ανέλαβε ο πρώην πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας της Βενεζουέλας, που αντικατέστησε τον Τζορντάνι, ο οποίος είχε στα δυτικά ΜΜΕ τη φήμη του «σκληρού μαρξιστή». Ήταν μια αντικατάσταση που χαιρετίστηκε από τους «Financial Times» ως «ελπιδοφόρα»…