Προάγγελος του 4ου Μνημονίου τα νέα μέτρα

Τα στοιχεία, που έδωσε στη δημοσιότητα το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, μιλάνε από μόνα τους. Από το 2010 έως το τέλος του 2013 μισθωτοί και συνταξιούχοι θα έχουν χάσει το 50% του εισοδήματός τους, ενώ στο τέλος του 2012 περίπου 3.900.000 άνθρωποι ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας (2.200.000 το 2009).

Με το πολυνομοσχέδιο που ψήφισαν οι κυβερνητικοί εταίροι (και διάφοροι «ανεξάρτητοι» συνοδοιπόροι τους) την Κυριακή 28/4 –με τις γνωστές πια εκτροπές του «κατεπείγοντος» και του ενός μόνο άρθρου– γίνεται φανερό ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη επιδιώκει να συντρίψει τις κατακτήσεις και τα δικαιώμα-τα των εργαζομένων και της νεολαίας, ώστε να υπερασπιστεί ακόμα πιο αυταρχικά τα συμφέροντα των δυνάμεων του κεφαλαίου.

Μισθοί
Κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή πριν την ψηφοφορία, η κυβέρνηση έκανε δεκτή τροπολογία του ΠΑΣΟΚ, με την οποία δόθηκε η χαριστική βολή στον κατώτατο μισθό. Εμπαίζοντας τους 1,5 εκατ. ανέργους και συνεχίζοντας τις ρουσφετολογικές διαδικασίες ετών, τους καλούν να απασχοληθούν για λίγους μήνες σε προγράμματα κοινωφελούς εργασίας στους ΟΤΑ κ.α., με αμοιβή έως 19,6 ευρώ ημερησίως και όχι πάνω από 490 ευρώ το μήνα.

Για εργαζόμενους κάτω των 25 ετών οι μηνιαίες απολαβές δεν θα ξεπερνούν τα 427 ευρώ. Κάτω δηλαδή και από τον εξευτελιστικό μισθό των 586 ευρώ που ισχύει σήμε-ρα, «κατά παρέκκλιση της ισχύουσας νομοθεσίας», όπως αναφέρει και η επίμαχη τρο-πολογία.

Η ρύθμιση αυτή είναι σίγουρο ότι θα αποτελέσει όχημα για το νέο μοντέλο εργασιακών σχέσεων που διαμορφώνουν τα μνημόνια της λεηλασίας: μισθοί πείνας στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» και δουλειά χωρίς δικαιώματα για όλους.
Η υποκρισία και η ταξική τους μεροληψία αποδεικνύεται λίγες γραμμές παρακάτω, όταν με την ίδια τροπολογία δίνεται η δυνατότητα να μειώνονται δραστικά και με υπουργικές αποφάσεις οι εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές σε επιχειρήσεις που δια-τηρούν τις θέσεις εργασίας. Και όλα αυτά όταν τα ταμεία βρίσκονται υπό κατάρρευση (τρύπα 2,5 δισ. ευρώ στα ταμεία και αδήλωτη εργασία στο 40%), αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης των εργαζομένων και τσεκουρώνουν τις συντάξεις.

Όλα για τις επιχειρήσεις δηλαδή και την κερδοφορία τους, εφόσον την επόμενη διετία (2014-2016) προβλέπεται η μείωση κατά 3,9% των εργοδοτικών εισφορών υπέρ ΙΚΑ, ενώ μέχρι τον ερχόμενο Νοέμβρη θα καταργηθούν και οι κοινωνικοί πόροι.

Απολύσεις
στο Δημόσιο
Η κατασυκοφάντηση των δημοσίων υπαλλήλων από τα κανάλια και κάθε αντιδραστικό κύκλο, τα ΔΗΜΑΡίτικα κόλπα που βάφτιζαν τις απολύσεις «κινητικότητα», «διαθεσιμότητα» κλπ, προετοίμασαν το έδαφος για τις 15.000 απολύσεις μέχρι το 2014, από τις οποίες 4.000 φέτος, κυρίως μέσω της κατάργησης ΝΠΙΔ.

Χαράτσια
Το δήθεν προσωρινό χαράτσι στα ακίνητα παραμένει και το 2013, «μειωμένο» κατά 15%. Θα αρχίσει να πληρώνεται από τον Ιούνιο σε 5 μηνιαίες δόσεις και στόχο την αφαίμαξη 3,2 δισ. ευρώ. Ωστόσο, στις αρχές του καλοκαιριού η επιβολή του έκτακτου τέλους θα αφορά και τα μη ηλεκτροδοτούμενα (οικόπεδα, αγροτεμάχια) ακίνητα και η εφορία θα «πάρει πίσω» και με το παραπάνω αυτά που σήμερα «χαρίζει».

Επίσης, σε ενιαίο «ραβασάκι» θα καταφτάσει στα νοικοκυριά ο ΦΑΠ του 2011 και του 2012 και λίγο αργότερα και του 2013.

Τράπεζες-ΤΧΣ
Με τις διατάξεις του νέου νομοθετικού τερατουργήματος της συγκυβέρνησης ενισχύε-ται η διοίκηση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) με δύο ακόμα μέλη και πλέον το Ταμείο δεν εμπίπτει στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Πρόκειται για ρυθμίσεις που συνδέονται με το «αγκάθι» της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών που, μαζί με τις ιδιωτικοποιήσεις είναι οι άμεσες προτεραιότητες κυβέρνησης και τρόικας.

Στις 30/4, με τη γενική συνέλευση της Εθνικής Τράπεζας, ολοκληρώθηκαν οι συζητήσεις για την ανακεφαλαιοποίηση των τεσσάρων «συστημικών» τραπεζών. Μέχρι τον Ιούνιο εκτιμάται ότι θα έχουν ολοκληρωθεί οι αυξήσεις των μετοχικών τους κεφαλαίων.

Ήδη το ΤΧΣ (δηλαδή το Δημόσιο που έχει δανειστεί αυτά τα χρήματα) ανακοίνωσε ότι έχει καλύψει (με τη μορφή προκαταβολής) και δεσμευθεί (με τη μορφή δεσμευτικών επιστολών) για το σύνολο των κεφαλαίων που είναι αναγκαία, συνολικού ύψους 27 δισ. ευρώ.

Το ποσό αυτό είναι ακριβώς το ίδιο με τη συνολική ετήσια δαπάνη για την καταβολή συντάξεων, που χορηγούνται από 93 διαφορετικούς ασφαλιστικούς φορείς, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας.

Το μεσημέρι της Πρωτομαγιάς, το ΤΑΙΠΕΔ ενέκρινε την προσφορά εξαγοράς του 33% του ΟΠΑΠ από την EmmaDelta, του πρωθυπουργικού φίλου Μελισσανίδη, έναντι του εξευτελιστικού τιμήματος των 652 εκατ. ευρώ. Η ΔΕΠΑ και ο ΔΕΣΦΑ, θα είναι τα επόμενα «φιλέτα» που θα χαριστούν.  Την ίδια στιγμή οι φιέστες των Σαμαρά-Βενιζέλου στα εγκαταλειμμένα εργοτάξια των αυτοκινητοδρόμων επισημοποίησαν τη συμφωνία περί «αποζημιώσεων παρελθόντος» στις τέσσερις Κατασκευαστικές Κοινοπραξίες ύψους 353,3 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για τις ίδιες εταιρείες που, αν και σταμάτησαν κάθε εργασία τα τελευταία χρόνια, συνεχίζουν να εισπράττουν διόδια και δημόσιο χρήμα.

Εκπαίδευση
Πέρα από την «απελευθέρωση» διάφορων επαγγελμάτων και κλάδων (λαϊκές αγορές, bakeoff, λογιστές κ.ά.), με διάταξη του πολυνομοσχεδίου αυξάνεται κατά δύο ώρες το ωράριο των εκπαιδευτικών, χωρίς φυσικά αύξηση αποδοχών, με σκοπό να προσλη-φθούν ελάχιστοι ωρομίσθιοι και να κινδυνεύουν με απόλυση 10.000 αναπληρωτές.

Στην ίδια κατεύθυνση «εξοικονόμησης πόρων», μέσω της διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης, εντάσσονται και οι εισηγήσεις 13 περιφερειακών διευθυντών εκπαίδευ-σης για συγχωνεύσεις 200 σχολείων, κυρίως στην περιφέρεια.

Ανατροπή
Η αντικοινωνική καταιγίδα που ξέσπασε αυτές τις μέρες, δεν θα είναι η τελευταία που θα πλήξει τις ζωές της πλειοψηφίας του κόσμου. Οι ρυθμίσεις για τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές, όπως και της οριζόντιας μείωσης των συντά-ξεων του ΟΑΕΕ κατά 35%, θα επανέλθουν με την πρώτη ευκαιρία.

Η λήψη νέων μέτρων τον Ιούνιο (απόκλιση από τους στόχους 348 εκατ. ευρώ στα προ φόρων έσοδα και 506 εκατ. ευρώ στους έμμεσους φόρους το πρώτο τρίμηνο του έτους) είναι αναπόφευκτη, όπως έχουν υπονοήσει αρκετά στελέχη των κυβερνητικών επιτελείων, εκτιμώντας ότι έχουν το συσχετισμό να επιβάλουν ένα 4ο Μνημόνιο, που θα σαρώσει και τα τελευταία κεκτημένα της εργατικής τάξης και των φτωχών μαζών.

Η κλιμάκωση της κυβερνητικής επίθεσης απέναντι στους εργαζόμενους, τους άνερ-γους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, καθώς και η ολόπλευρη στήριξη των κυρίαρχων δυνάμεων στο αντεργατικό «αμόκ» του Σαμαρά, ξεκαθαρίζει και τα καθήκοντα του δικού μας στρατοπέδου. Αυτή η συγκυβέρνηση είναι δύσκολο να καταρρεύσει σύντομα μόνο από τα αδιέξοδα και τις αντιφάσεις της ή από τους πελατειακούς καβγάδες για τον διοικητή του ΟΑΕΔ.

Η Αριστερά και το κίνημα οφείλουν να την ανατρέψουν. Χωρίς ένα παρατεταμένο κύμα μαχητικών, εργατικών-λαϊκών αγώνων, που θα βρουν πολιτική έκφραση σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς, η οποία θα συγκρουστεί αποφασιστικά με τους καπιταλι-στές, τις ευρωηγεσίες, τις πολιτικές της λιτότητας και της καταστολής, η πολυπόθητη ανατροπή του μνημονιακού καθεστώτος θα φαντάζει όλο και πιο μακρινή.