Ο ΣΥΡΙΖΑ, τυπικά, βρίσκεται σε προσυνεδριακή περίοδο. Μέσα σ’ αυτή ξέσπασε ο αγώνας για την ΕΡΤ και η πολιτική κρίση που δοκιμάζει τη συνοχή της τρικομματικής του Σαμαρά.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Μετά την κακή εμπειρία της απεργίας της ΟΛΜΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ –σωστά– υποβάθμισε τις προσυνεδριακές διαδικασίες του και έδωσε την έμφαση στις μαζικές κινητοποιήσεις. Ο Αλ. Τσίπρας κάλεσε τον κόσμο στο δρόμο και από τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα ζήτησε την ανατροπή του Σαμαρά και πρόωρες εκλογές.
Ήταν μια σωστή πολιτική πρόταση, αλλά όχι αρκετή. Οι συμβιβασμοί των Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη αποδεικνύουν, για άλλη μια φορά, ότι η τρικομματική δεν θα πέσει, αν δεν τη ρίξουμε. Όλη η προσοχή του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να στραφεί στις κινητοποιήσεις. Στην αλληλεγγύη γύρω από την ΕΡΤ. Στην πίεση στα συνδικάτα για νέα γενική απεργία. Στην προετοιμασία της αντίστασης σε όλες τις ΔΕΚΟ που μπαίνουν για ξεπούλημα.
Μαζί με αυτό το απαραίτητο στοιχείο είναι ώρα για πολιτική επίθεση στον Σαμαρά και στους συνεταίρους του. Για απόδειξη του ισχυρισμού ότι μόνο μια κυβέρνηση της Αριστεράς μπορεί να ανατρέψει τα μνημόνια και τις συμφωνίες με τους δανειστές. Για ανάληψη συγκεκριμένων δεσμεύσεων απέναντι στον κόσμο μας, με ρητές αναφορές για το τι θα αλλάξει στη ζωή του μέσα από την πολιτική νίκη της Αριστεράς.
Και είναι η ώρα για σοβαρές πρωτοβουλίες που θα φέρουν στην κεντρική πολιτική σκηνή αυτό που ζήσαμε στην ΕΡΤ: Την ενότητα στη δράση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Αυτά τα μέτωπα είναι που πρέπει να συζητηθούν σε όλα τα επίπεδα των οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ –και όχι μόνο– αντί για τη συνέχεια μιας πρόχειρης, εσωστρεφούς και διχαστικής συζήτησης που έτεινε να κάνει κεντρικά τα θέματα των εκλογικών διαδικασιών και την πίεση για «αυτοδιάλυση» των συνιστωσών…