Κυκλοφόρησε το βιβλίο της Νάντιας Βαλαβάνη «Τρίτο Μνημόνιο: Η ανατροπή μιας ανατροπής – Προσωπικά τεκμήρια μιας συλλογικής διάψευσης». Η εκδήλωση παρουσίασής του είχε μεγάλη συμμετοχή. Ήταν ένα γεγονός με πολιτική σημασία. Κάτι που αναδείχθηκε παρά την προσπάθεια του μνημονιακού καθεστώτος και της επιρροής του στα Μέσα Ενημέρωσης να «θαφτεί» ή να συκοφαντηθεί.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Αυτό που καταγράφεται ως αίτημα ενός κόσμου που αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο εμφανίστηκε στην αίθουσα. Ένα σημαντικό δυναμικό υπάρχει στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, επιμένει και ανασυντάσσεται.
Η επιτυχία οφείλεται σε δύο παράγοντες. Από τη μια το ίδιο το περιεχόμενο του βιβλίου με τον εξαιρετικά εύγλωττο τίτλο, που επικοινωνεί με την ανάγκη του κόσμου να μάθει τι συνέβη και τι θα μπορούσε να συμβεί στο εξάμηνο Φλεβάρης-Ιούλης του 2015. Να ανιχνεύσει τις αιτίες της ταπεινωτικής συνθηκολόγησης. Να ακούσει προτάσεις για το τι πρέπει να γίνει σήμερα.
Σε αυτό απαντούσε σε μεγάλο βαθμό η σύνθεση του πάνελ: Π. Παπακωνσταντίνου, Αλ. Αλαβάνος, Μ. Γλέζος, Ζ. Κωνσταντοπούλου, Κ. Λαπαβίτσας, Π. Λαφαζάνης, Ε. Πορτάλιου. Η σύνθεση αυτή ήταν και ο δεύτερος παράγοντας επιτυχίας. Γιατί «φωτογράφιζε» τη δυνατότητα και την αναγκαιότητα συμπαράταξης πολιτικών σχημάτων και αγωνιστών/στριών της αντιμνημονιακής ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Οι ομιλητές-τριες και η ίδια η συγγραφέας κατέθεσαν τη δική τους άποψη για τον απολογισμό του εγχειρήματος ΣΥΡΙΖΑ. Κυρίως όμως τις προτάσεις τους για τους προγραμματικούς άξονες ενός πολιτικού μετώπου και τους τρόπους επανασυσπείρωσης του κόσμου που θέλει να ξεπεράσει την απογοήτευση, να αντισταθεί και που ταυτόχρονα αναζητά πειστική εναλλακτική προοπτική.
Το βιβλίο περιέχει πολλά χρήσιμα στοιχεία για την έκταση της κοινωνικής καταστροφής που οργανώνει το τρίτο μνημόνιο. Αξίζουν προσοχής τα κείμενα παραίτησης τριών στελεχών του υπουργείου Οικονομικών που συνεργάστηκαν με τη Ν. Βαλαβάνη. Γιατί δείχνουν το ψέμα του «παράλληλου προγράμματος», την άρνηση της κυβέρνησης που αναδείχθηκε στις 20/9 να ενοχλήσει τους «έχοντες και κατέχοντες». Άνθρωποι που χωρίς τις αριστερές «περγαμηνές» άλλων, προτίμησαν να παραιτηθούν παρά να γίνουν συνένοχοι σιωπώντας.
Η Νάντια Βαλαβάνη σε κάποιο σημείο γράφει: «Τα κείμενα που συμπεριλαμβάνονται εδώ κατά κανόνα συμπίπτουν και έχουν ως αιτία ή αφορμή πολιτικά γεγονότα που είχαν και έχουν, από τη μια πλευρά απαιτήσεις διερεύνησης, ενώ από την άλλη απαιτούν την επεξεργασία μάχιμων στάσεων. Πολύ περισσότερο, όταν κεντρικός στόχος τέτοιων στάσεων πρέπει να είναι η διευκόλυνση της ανάπτυξης της χειραφετητικής δύναμης και δυναμικής ενός κινήματος που σήμερα βρίσκεται σε έντονη αναντιστοιχία με τις τρομακτικές κοινωνικές ανάγκες».
Ως Κόκκινο Δίκτυο συμφωνούμε απόλυτα με την παρατήρηση. Με αυτό το κριτήριο υποστηρίζουμε την επιλογή, επιμένοντας ταυτόχρονα σε πολιτικές συμμαχίες και με δυνάμεις που ήταν παρούσες στο πάνελ, αλλά και σε ένα μεταβατικό πρόγραμμα αντιλιτότητας, εξόδου από το ευρώ από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων και σοσιαλιστικής προοπτικής.
Αυτά τα παρουσιάσαμε πριν από λίγο καιρό στο διεθνές τριήμερο που οργάνωσε το σάιτ Rproject.gr. Με κάποιες από τις απόψεις που ακούστηκαν στη βιβλιοπαρουσίαση διαφωνούμε. Θεωρούμε όμως τη διοργάνωση της εκδήλωσης πρωτοβουλία στη σωστή κατεύθυνση. Ενάντια στο διαλυτισμό και τον κατακερματισμό που χρειάζεται να ξεπεραστεί με στόχο τη συγκέντρωση των αριστερών δυνάμεων, που θα δώσει αυτοπεποίθηση στον κόσμο για μια ισχυρή αριστερή ριζοσπαστική αντιπολίτευση. Οι διεργασίες πρέπει να επισπευσθούν και μάλιστα μέσα από διαδικασίες που θα εμπλέκουν ουσιαστικά τον «απλό» κόσμο της Αριστεράς που άντεξε και αντέχει στη «σκληρή βροχή» της εποχής, για να θυμηθούμε το γνωστό τραγούδι του Dylan που περιέχεται στο βιβλίο.