Φαίνεται ότι και με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ο περιορισμός των δικαιωμάτων, οι απαγορεύσεις εκδηλώσεων και η αστυνομική καταστολή συνεχίζουν να υπάρχουν, επιχειρώντας να καλλιεργήσουν το φόβο και την ανασφάλεια στους κοινωνικούς χώρους.
Ημερ.Δημοσίευσης
To lock out της Νομικής, εξαιτίας μιας μη αρεστής εκδήλωσης, αποδεικνύει περίτρανα ότι η κυβέρνηση και οι κατασταλτικοί της μηχανισμοί δεν είναι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν σπιθαμή χώρου στο κίνημα που αμφισβητεί και διεκδικεί δικαιώματα.
Η Αριστερά έχει διαχωρίσει διαχρονικά τη θέση της ως προς τις μορφές πάλης, με τις οποίες επέλεξαν να δράσουν κατά καιρούς διάφορες ένοπλες ομάδες που υποτίμησαν την έννοια της μαζικής πολιτικής, την παρέμβαση στους εργατικούς χώρους και την πολιτική αντιπαράθεσης με το σύστημα, εμμένοντας σε αδιέξοδα χτυπήματα ενάντια στο κράτος. Αυτό είναι ξεκάθαρο και οι λογικές του τσουβαλιάσματος των ευθυνών από μερίδες του αστικού Τύπου συνολικά στην Αριστερά, μετά από κάποια ένοπλη επίθεση, αναδεικνύουν την προσπάθεια του συστήματος να εγκλωβίσει το οργανωμένο κίνημα στο παραπάνω αδιέξοδο και στο κοινωνικό περιθώριο.
Σε καμία περίπτωση, όμως, η παραπάνω διαφορετική πολιτική αντίληψη και πρακτική από αυτή που υιοθέτησε ο Δημήτρης Κουφοντίνας κατά τα χρόνια της δράσης του δεν συνεπάγεται την αγόγγυστη αποδοχή της περιστολής των δικαιωμάτων του και της εξοντωτικής μεταχείρισής του από το κράτος.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας στερείται εδώ και δεκατέσσερα χρόνια βασικά του δικαιώματα εντός των φυλακών, ενώ τα τελευταία έξι χρόνια δεν του δίνεται το νόμιμο δικαίωμα στην άδεια. Επί «κυβέρνησης της Αριστεράς» του στερείται και το δικαίωμα στο λόγο, καθώς του αφαιρέθηκε η δυνατότητα να παρέμβει τηλεφωνικά σε προγραμματισμένη εκδήλωση στη Νομική Σχολή για τα δικαιώματα των πολιτικών κρατουμένων. Η απαίτηση πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων από έναν κρατούμενο προκειμένου να τύχει ισότιμης και νόμιμης μεταχείρισης εντός των φυλακών μας μεταφέρει σε άλλες σκοτεινές εποχές. Το γεγονός ότι η διοίκηση της Νομικής Σχολής απέστειλε μυστικό ενημερωτικό έγγραφο στη διοίκηση των φυλακών Κορυδαλλού και στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου για τη συγκεκριμένη εκδήλωση, καθώς και το γεγονός ότι την ημέρα της εκδήλωσης η σχολή έμεινε κλειστή με απόφαση της διοίκησης και περιφρούρηση της αστυνομίας, ξεγυμνώνει το αστικό σύστημα από κάθε πέπλο δικαιωματισμού και στέλνει μήνυμα στο οργανωμένο κίνημα και την Αριστερά για ανάλογη αντιμετώπιση στο μέλλον.
Την ώρα που οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα κυκλοφορούν ελεύθεροι και κάποιοι τυγχάνουν ιδιαίτερης μεταχείρισης σε VIP κελιά στον Κορυδαλλό, το σύστημα βρίσκει εύκολα θύματα και λειτουργεί εξοντωτικά απέναντι στους πολιτικούς κρατούμενους, στους πρόσφυγες και σε αυτούς που η φτώχεια και η εξαθλίωση τους σπρώχνει στο περιθώριο. Η στοχοποίηση συγκεκριμένων προσώπων που αδυνατούν να αντιδράσουν, η αφαίρεση στοιχειωδών δικαιωμάτων τους και η εργαλειακή χρησιμοποίηση του νόμου, αντικατοπτρίζουν το πώς οραματίζεται το σύστημα την αντιμετώπιση του εργατικού κινήματος και των οργανώσεων της Αριστεράς, όταν έρθει η σειρά τους.
Απέναντι στις λογικές της κρατικής τρομοκρατίας, της βίας, της καταστολής και της περιστολής δικαιωμάτων, η Αριστερά οφείλει να πάρει ξεκάθαρη θέση και να κάνει σαφές ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσει ούτε βήμα από τις διεκδικήσεις της.