Νέα από τους εργατικούς χώρους

ΑΔΕΔΥ: Απεργία-Αποχή από την «αξιολόγηση» εργαζομένων

Μ ε την προθεσμία για ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» δημοσίων υπαλλήλων να λήγει στις 31 Μάρτη και την ΑΔΕΔΥ να αποφασίζει- επιτέλους (!)-την κήρυξη απεργίας-αποχής των εργαζομένων από τις σχετικές διαδικασίες, το εργατικό κίνημα στο Δημόσιο καλείται να επαναλάβει το επιτυχημένο μπλοκάρισμα που είχε γίνει επί Κυριάκου Μητσοτάκη. 
Ο νόμος (4369/2016) είχε ψηφιστεί ένα χρόνο νωρίτερα, με προσεκτικές διατυπώσεις (έχοντας μάθει από την «αγαρμποσύνη» Μητσοτάκη με το 15% που υποχρεωτικά θα λάμβαναν «κακό βαθμό») και με επιφάσεις δημοκρατίας (πχ ολομέλειες τμημάτων και διευθύνσεων, βαθμολόγηση προϊσταμένων από υφισταμένους), προσπαθώντας να καλύψει το βαθιά αντιδραστικό και ανταγωνιστικό χαρακτήρα της «νέας αξιολόγησης».
Ωστόσο, όποιος διαβάσει τα κριτήρια «αξιολόγησης» υπαλλήλων (άρθρο 17) θα διαπιστώσει εύκολα την υποκειμενικότητα και τη σκόπιμη αοριστία βαθμολόγησης χαρακτηριστικών όπως η «αφοσίωση», η «επίδειξη ενδιαφέροντος», η «πρωτοβουλία» και οι «καινοτομίες». 
Επίσης, στο ίδιο άρθρο (17), αλλά και στα έντυπα «αξιολόγησης» που έχουν φτάσει, αλλά δεν έχουν μοιραστεί ακόμα στους χώρους δουλειάς, είναι εμφανέστατη η κατεύθυνση συρρίκνωσης του Δημοσίου και των προσφερόμενων προς τους πολίτες υπηρεσιών του. Για παράδειγμα προβλέπεται βαθμολόγηση της «ικανότητας άσκησης πολλαπλών καθηκόντων», κάτι στο οποίο ήδη εξασκείται το σύνολο του υποστελεχωμένου δημοσίου. 
Όσο για την ατομική στοχοθεσία (που πιθανότατα δεν θα εφαρμοστεί από την πρώτη φορά, καθώς εκκρεμεί η συνολική στοχοθεσία), ο τρόπος που θα γίνει δεν αφήνει περιθώρια παρανόησης. Θα γίνει από τους υπουργούς και προς τα κάτω (δηλαδή θα περάσει σε Γενικούς Διευθυντές, Διευθυντές, Τμηματάρχες) κι όταν θα φτάσει στον κάθε εργαζόμενο, θα είναι υποχρεωτικοί και καθορισμένοι οι «στόχοι» του.
Είναι φανερό ότι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι θα βαθμολογηθούν για το πόσο ικανοί και αποδοτικοί θα είναι στην εκχώρηση των αντικειμένων εργασίας τους στους ιδιώτες, πόσο θα τους εξυπηρετούν (εις βάρος του κοινωνικού συνόλου). Δηλαδή πόσο πρόθυμοι θα είναι να δώσουν τον ΑΔΜΗΕ της ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ στη Suez, να νομοθετήσουν για την ιδιωτικοποίηση των  περιβαλλοντικών ελέγχων, των ελέγχων στα λιπάσματα και τα τρόφιμα, για την «εργολαβική» διαχείριση υπηρεσιών σίτισης, καθαριότητας, λογιστηρίων σε νοσοκομεία, πανεπιστήμια κλπ.
Η συσχέτιση με προηγούμενους μνημονιακούς νόμους είναι εμφανής. Στο νόμο για το μισθολόγιο (ν. 4354/2015), στο άρθρο 12, υπάρχει σαφής επίδραση της «αξιολόγησης» στα μισθολογικά κλιμάκια, αλλά και στη βαθμολογική εξέλιξη και τις προαγωγές.
Οι αντιδραστικοί χαρακτηρισμοί των βαθμολογημένων υπαλλήλων όπως «επαρκείς», «μέτριοι», «ανεπαρκείς» και «ακατάλληλοι» θα συνοδεύουν το φάκελο κάθε εργαζόμενου και είναι προφανές ότι σε κάθε στιγμή και ευκαιρία θα «αξιοποιούνται» από τους εκάστοτε ανωτέρους.
Όσο για την αντικειμενικότητα της όλης διαδικασίας είναι προδήλως διαβλητή, αφού οι εργαζόμενοι θα «αξιολογούνται» από τους δυο ιεραρχικά ανωτέρους τους, συμπεριλαμβανομένης και συμβουλευτικής συνέντευξης.
Τέλος, ακόμα ένα μελανό σημείο του νόμου για την «αξιολόγηση» είναι η Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης (άρθρο 21), που θα εξετάζει τις ενστάσεις και θα αποτελείται μόνο από Γενικούς Διευθυντές, ενώ οι αιρετοί εκπρόσωποι των εργαζομένων θα συμμετέχουν χωρίς δικαίωμα ψήφου. Τόσο…δημοκρατικά!
Η απεργία-αποχή, που έστω και καθυστερημένα αποφάσισε η ΕΕ της ΑΔΕΔΥ (παρεμπιπτόντως η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε τη δράση), είναι μια κρίσιμη ευκαιρία για να επαναδραστηριοποιηθεί το κίνημα των εργαζομένων στο Δημόσιο και το βάρος αυτό πέφτει στις παρατάξεις της Αριστεράς.
Οι ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ αναγκαστικά και χλιαρά ψήφισαν την απεργία-αποχή, εστιάζοντας στο ότι οι προϊστάμενοι που θα κληθούν να βαθμολογήσουν είναι τοποθετημένοι από τις πολιτικές ηγεσίες (παλιές και νέες), άρα, δεν έχουν το «ηθικό» δικαίωμα και τη νομιμοποίηση να «αξιολογήσουν» τους υφιστάμενους. Αυτό το επιχείρημα ισχύει, αλλά το κυρίως πρόβλημα της «αξιολόγησης» δεν είναι αυτό. 
Με την «αξιολόγηση» θα βαθμολογείται το πόσο παθιασμένα οι υπάλληλοι θα εκτελούν τις κυβερνητικές πολιτικές ιδιωτικοποίησης και διάλυσης του Δημοσίου, ενώ θα κληθούν να ανταγωνίζονται μεταξύ τους ατομικά και σε επίπεδο τμημάτων και διευθύνσεων, αλλά και να «χαφιεδίζουν» (βαθμολογώντας δήθεν μυστικά) τους προϊσταμένους τους.
Σαν ΜΕΤΑ καλούμε σε συνεργασία, εδώ και καιρό, όλη την Αριστερά, ώστε με συλλογικό τρόπο, στην ΑΔΕΔΥ, τις Ομοσπονδίες, τα πρωτοβάθμια σωματεία, με συνελεύσεις, περιοδείες, εξορμήσεις και άλλες κινητοποιήσεις, να αντιμετωπίσουμε τις επιθέσεις της κυβέρνησης και όλου του συστήματος (από τη ΝΔ, μέχρι τη σοσιαλδημοκρατία). 

Οργανισμός διάλυσης του Πανεπιστημίου Αθηνών

Παρουσιάστηκε την Πέμπτη 16 Μάρτη από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) ο νέος Οργανισμός του Πανεπιστημίου. Ένας οργανισμός που ανοίγει την κερκόπορτα της κινητικότητας για τους εργαζόμενους στο ΕΚΠΑ, ενώ ταυτόχρονα φαίνεται να αγνοεί την ύπαρξη δεκάδων εργαζομένων σε αυτό.
Ο Οργανισμός του ΕΚΠΑ θα συμπεριληφθεί στο ψηφιακό οργανόγραμμα της Δημόσιας Διοίκησης, που δημιουργείται με το άρθρο 16 του ν.4440/2016, που αποτελεί μια βάση δεδομένων στην οποία περιλαμβάνονται οι οργανικές μονάδες όλων των φορέων, όλοι οι υπηρετούντες υπάλληλοι και τα περιγράμματα θέσεων εργασίας τους. Το κράτος έχει πλέον τη δυνατότητα, ανά πάσα στιγμή, να συγκρίνει, με βάση –μνημονιακής έμπνευσης– δείκτες, το προσωπικό των φορέων και να το αναπροσαρμόζει κατά το δοκούν. 
Στον νέο Οργανισμό λοιπόν δεν υπάρχει σειρά στοιχείων που προβλέπονται στο ν. 4178/2013, μεταξύ των οποίων και το σημείο γ, δηλαδή η αναφορά στο προσωπικό ανά κατηγορία, ειδικότητα και κλάδο κ.ά., και στα περιγράμματα καθηκόντων και θέσεων. Υπάρχει μόνο μια γενική αναφορά (3.000 εργαζόμενοι), η οποία προκλητικά αφήνει εκτός τους εργολαβικούς εργαζόμενους. Υπάρχει παντελής απουσία αναφοράς στον νέο Οργανισμό για τους τομείς που εκχωρούνται σε ιδιώτες, δηλαδή τη φύλαξη και την καθαριότητα και στους εργαζόμενους σε αυτούς. Πραγματικά σε κάνει να αναρωτιέσαι, αν το ΕΚΠΑ καθαρίζεται και αν ναι, ποιος καθαρίζει τις αίθουσες, τα εργαστήρια και τις κλινικές του.
Φυσιολογικά, αφού δεν αναφέρονται οι ειδικότητες των εργαζομένων, δεν μπορεί να πει κάποιος αν είναι επαρκές το προσωπικό ή όχι. Αυτή τη συζήτηση η κυβέρνηση θέλει να την αποφύγει. Και αφού 3.000 εργαζόμενοι αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες ακαδημαϊκά και διοικητικά 39.809 ενεργών και 101.972 εγγεγραμμένων φοιτητών, 10.851 μεταπτυχιακών και 14.216 υποψήφιων διδακτόρων, τότε επίσης λογικά προκύπτει ότι δεν υπάρχει θέμα έγκρισης νέων οργανικών θέσεων, παρά την παραδοχή ότι τα τελευταία 3 τουλάχιστον χρόνια ο αριθμός των εργαζομένων στο ΕΚΠΑ μειώθηκε δραστικά. Δηλαδή υπάρχει και πλεονάζον προσωπικό για να μετακινηθεί με το νόμο για την κινητικότητα, σε συνδυασμό μάλιστα με την κατάργηση από την πρυτανεία 262 κενών θέσεων πριν ένα μήνα και 197 κενών θέσεων για τις οποίες θα αποφασίσει ο αρμόδιος υπουργός.
Αντίστοιχα συνεχίζεται η υποβάθμιση της τεχνικής υπηρεσίας, η οποία γίνεται τμήμα της Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών, για να δικαιολογηθεί έτσι ότι ήδη έχει εκχωρηθεί η πλειοψηφία των υπηρεσιών αυτών σε ιδιώτες εργολάβους.

Πρώτη νίκη των εργολαβικών εργαζομένων
Στο νομοσχέδιο για την ψυχική υγεία (βλ. σελ. 9) ψηφίστηκε και η τροπολογία με την οποία τροποποιείται η μοριοδότηση και οι προϋποθέσεις για την υπογραφή συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου στους τομείς των υποστηρικτικών υπηρεσιών των νοσοκομείων (φύλαξη, καθαριότητα και εστίαση). 
Σύμφωνα με την τροπολογία, αυξάνεται η μοριοδότηση των εργαζομένων που απασχολούνταν ή απασχολούνται σε υπηρεσίες του δημοσίου στους αντίστοιχους τομείς από 8 μόρια το μήνα, σε 9. Επίσης μοριοδοτείται μόνο η ομοειδής εργασία στον αντίστοιχο τομέα και όχι κάθε εργασία, όπως προβλέπονταν σε προηγούμενη ρύθμιση. Δίνει τη δυνατότητα σε εργαζόμενους στις εργολαβικές εταιρίες, που προέρχονται από χώρες και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να πάρουν μέρος στους διαγωνισμούς, περιορίζοντας σημαντικά τα εμπόδια που ίσχυαν μέχρι σήμερα.
Η τροπολογία αυτή αποτελεί μια πρώτη μεγάλη νίκη του αγώνα των εργολαβικών εργαζόμενων, αλλά το ζήτημα της διασφάλισης των θέσεων εργασίας τους δεν έχει αντιμετωπιστεί ολοκληρωτικά. Ο αγώνας για την εκδίωξη των εργολάβων από το δημόσιο και την κατάργηση του νόμου που ορίζει ότι εταιρείες ΚΟΙΝΣΕΠ μπορούν να παίξουν αυτό το ρόλο και ο αγώνας για τη μονιμοποίηση όλων των εργολαβικών εργαζομένων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στα νοσοκομεία χρειάζεται να συνεχιστεί μέχρι να επανασυσταθούν οι οργανικές θέσεις τους και να διοριστούν οι εργαζόμενοι αυτοί.
Η συνέχιση των κινητοποιήσεων θα είναι καθοριστική για να αντιμετωπιστούν και οι δικαστικές προσφυγές των εργολαβικών εταιρειών. Τα πρωτοβάθμια σωματεία των νοσοκομείων και η ΠΟΕΔΗΝ οφείλουν να προγραμματίσουν άμεσα τις επόμενες δράσεις τους, δηλώνοντας από τώρα κινητοποιήσεις τις μέρες που θα εκδικάζονται οι υποθέσεις αυτές.