ΗΠΑ: Κάνοντας την Πρωτομαγιά μια μέρα αλληλεγγύης

Καταστολή
Η επείγουσα ανάγκη να πάρουμε θέσεις μάχης είναι ξεκάθαρη από τη στιγμή που ο Λευκός Οίκος έβαλε «στα κόκκινα» τη μηχανή απελάσεων. Σε όλη τη χώρα, αστυνομικοί της Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Τελωνείων (ICE) συλλαμβάνουν μετανάστες με την παραμικρή πρόφαση, χωρίς να νοιάζονται για το πόσο καιρό ζουν στις ΗΠΑ, για τις οικογένειες που στηρίζονται από αυτούς, ή για τους δεσμούς τους με τις τοπικές κοινωνίες.
Η ICE έχει στοχοποιήσει ιδιαίτερα αγωνιστές για τα δικαιώματα των μεταναστών και πόλεις-«άσυλα» με στόχο να επιβάλει τον τρόμο σε ολόκληρες κοινότητες και να στείλει προειδοποίηση σε όσους θα επιχειρούσαν να εναντιωθούν στην καταστολή: Μείνετε στις σκιές, αλλιώς…
Αλλά ενώ αυτές οι επιδρομές και συλλήψεις προκαλούν φόβο στους μετανάστες, ταυτόχρονα προκαλούν και οργή και αποφασιστικότητα για αντίσταση –κάτι που τροφοδοτεί το ενδιαφέρον για τις πορείες και διαδηλώσεις της Πρωτομαγιάς. 
Οργανώσεις για τα δικαιώματα των μεταναστών, με ηγετικό το Movimiento Cosecha, έχουν βγει μπροστά για να οργανώσουν το «Μια Μέρα Χωρίς Μετανάστες» την 1η του Μάη. Το κείμενό τους αναφέρει: «Δεν θα πάμε στη δουλειά, δεν θα πάμε στο σχολείο, δεν θα βγούμε για ψώνια. Θα κάνουμε σαφές ότι η αυτή η χώρα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς μετανάστες. Αυτή θα είναι μόνο η αρχή του αγώνα μας για μόνιμη προστασία, αξιοπρέπεια και σεβασμό». 
Το κάλεσμα για μια «μέρα χωρίς μετανάστες» θυμίζει τις μεγα-πορείες για τα δικαιώματα των μεταναστών το 2006, που οργανώθηκαν με το ίδιο σύνθημα. Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι κατέβηκαν στις μεγα-πορείες στο Σικάγο, τη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες και αρκετές άλλες πόλεις, σε μια από τις μεγαλύτερες απεργίες στην αμερικανική ιστορία. 
Συνδικάτα
Η επιλογή της Πρωτομαγιάς είναι, όπως και το 2006, μια αναγνώριση της κοινωνικής δύναμης των εργαζομένων γενικά, και των μεταναστών εργαζομένων πιο συγκεκριμένα. 
Είναι ενθαρρυντικό το ότι βλέπουμε συνδικάτα να προετοιμάζονται για δράσεις την 1η του Μάη. 
Τον περασμένο μήνα στο Λος Άντζελες, τα μέλη του Διεθνούς Συνδικάτου Εργαζομένων στις Υπηρεσίες-Ενωμένοι Εργαζόμενοι στις Υπηρεσίες στα Δυτικά (SEIU USWW) ψήφισαν ομόφωνα να απεργήσουν την Πρωτομαγιά. Το σάιτ Labor Notes ανέφερε πως 600 επιστάτες σχολείων κατέκλυσαν το κτίριο του συνδικάτου την ώρα της ψηφοφορίας –μια πολύ μεγαλύτερη προσέλευση από ό,τι οι συνήθεις συναντήσεις των μελών– φωνάζοντας «Huelga! Huelga!» (Απεργία! Απεργία!). 
Ο Ρικάρντο Φλόρες, εργαζόμενος στη βιομηχανία τροφίμων και μέλος του Brandworkers –τμήμα της Συμμαχίας Εργαζομένων στις Αλυσίδες Τροφίμων, ενός δικτύου που οργανώνει πάνω από 300.000 αγρεργάτες, σερβιτόρους, μάγειρες και συσκευαστές, που έχει επίσης «υιοθετήσει» το κάλεσμα για απεργία την Πρωτομαγιά– είπε στο Alternet: 
«Οι συνάδελφοί μου και εγώ έπρεπε να κάνουμε μια επιλογή: Να περιμένουμε τον Τραμπ να παρενοχλήσει τις ζωές και τις οικογένειές μας ή να ενωθούμε για να πολεμήσουμε. Διαλέξαμε τον αγώνα μέχρι τέλους γιατί είναι προτιμότερο να έχεις μια πιθανότητα για δικαιοσύνη παρά να υπομένεις την εγγυημένη δυστυχία». 
Τα μέλη της Εκπαιδευτικής Ένωσης Σιάτλ (SEA) επίσης σκέφτονται να απεργήσουν την 1η Μάη. Στις 13 Μάρτη, η Συνέλευση των Αντιπροσώπων της SEA αποφάσισε να γίνουν ψηφοφορίες σε κάθε σχολικό κτίριο με θέμα την απεργία της Πρωτομαγιάς. Αν τα σχεδόν 5.000 μέλη του SEA απεργήσουν τελικά, θα σταλεί ένα σημαντικό μήνυμα στους μετανάστες της πόλης και όλης της χώρας για τον αριθμό των ανθρώπων που τους υποστηρίζουν –ενώ θα είναι και δείγμα ανυπακοής στις επιθέσεις της κυβέρνησης Τραμπ ενάντια στα εργατικά δικαιώματα συνολικά και τη δημόσια παιδεία ιδιαίτερα. 
Το Σωματείο Εκπαιδευτικών του Σικάγο (CTU) συζητά επίσης πιθανές δράσεις, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας απεργίας, για να δείξει την αλληλεγγύη του με τα θύματα της καταστολής του Τραμπ και να αναδείξει την κρίση που αντιμετωπίζει η δημόσια παιδεία. 
Ακτιβιστές
Πέρα από το εργατικό κίνημα, ακτιβιστές στα πανεπιστήμια αρχίζουν να οργανώνονται γύρω από τη δυνατότητα να αναδείξουν τα ζητήματά τους την Πρωτομαγιά και να συνδεθούν με τον ευρύτερο αγώνα για τα δικαιώματα των μεταναστών. 
Τα δικαιώματα των φοιτητών χωρίς χαρτιά είναι προφανώς ένα βασικό ζήτημα, με τις διάφορες οργανωτικές προσπάθειες κατά τόπους να έχουν εστιάσει στο χτίσιμο δικτύων άμεσης αντίδρασης, στην πίεση στις διοικήσεις να ανακηρύξουν «χώρο ασύλου» τα πανεπιστήμια και να αρνηθούν τη συνεργασία με την ICE. 
Υπάρχει επίσης η δυνατότητα για συντονισμένη δράση με το Κίνημα για τις Μαύρες Ζωές, με μια σειρά εκδηλώσεων πολιτικής επιμόρφωσης και κινητοποιήσεων, που ξεκινούν στις 4 Απρίλη –την 50ή επέτειο της ομιλίας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «Πέρα από το Βιετνάμ»– και φτάνουν έως την Πρωτομαγιά, ενώνοντας τα ζητήματα της οικονομικής και της φυλετικής δικαιοσύνης. 
Σύμφωνα με το Mic.com, τον Μάρτη, «πάνω από 50 σύμμαχες οργανώσεις που εκπροσωπούν τους μαύρους, τους ισπανόφωνους, τους ιθαγενείς, τους ΛΟΑΤ, τους πρόσφυγες, τους μετανάστες, τους εργαζόμενους και τους φτωχούς θα συνεργαστούν από τις 4 Απρίλη ως την 1η Μάη, τη Διεθνή Μέρα των Εργατών, όταν και θα εξαπολύσουν τεράστιες διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα». 
Η Μορίς Μίτσελ, οργανωτικό στέλεχος του Κινήματος για τις Μαύρες Ζωές, εξήγησε στο Alternet: «Είναι εκτίμησή μας ότι τώρα, περισσότερο από ποτέ, είναι κρίσιμο τα κινήματα των διαφόρων κοινοτήτων να βρουν τρόπους να συνεργαστούν. Πιστεύουμε ότι η Πρωτομαγιά αποτελεί μια συγκεκριμένη ευκαιρία για τους ανθρώπους από διαφορετικούς κλάδους, διαφορετικές κοινωνικές ομάδες και διαφορετικές κοινότητες να βρουν έναν κοινό σκοπό για να αγωνιστούν».
Τα επίδικα της αντίστασης στη μισαλλόδοξη, αντεργατική ατζέντα του Τραμπ ποτέ δεν ήταν μεγαλύτερα. Η Πρωτομαγιά εξελίσσεται σε μια σημαντική μέρα για αυτόν τον αγώνα και είναι υπόθεση των αγωνιστών που θα ξεκινήσουν να εργάζονται για αυτήν από τώρα –στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα πανεπιστήμια– για να είναι επιτυχημένη και να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα που όλοι θυμόμαστε από εκείνο το παλιό σύνθημα του εργατικού κινήματος: Χτύπημα σε έναν, είναι χτύπημα προς όλους. 
Η Μαρία Ελένα Χερνάντες, από τον Συνασπισμό για Ανθρώπινα Μεταναστευτικά Δικαιώματα στο Λος Άντζελες, η ίδια μετανάστρια χωρίς χαρτιά που σκοπεύει να διαδηλώσει την Πρωτομαγιά με την οικογένειά της, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Πρέπει να αγωνιστούμε, και ακόμα και αν δεν μας θέλουν σε αυτήν τη χώρα, τότε πρόκειται να φύγουμε πολεμώντας και όχι γονατιστοί».

(ολόκληρο στο Rproject.gr)