Η λεηλασία συνεχίζεται… σε «καλό κλίμα» μεταξύ κυβέρνησης - δανειστών

Σε μια γλαφυρή... απόδειξη του κυβερνητικού ισχυρισμού ότι βαίνουμε προς την έξοδο από την επιτήρηση, το Eurogroup της 6/11 ασχολήθηκε με κάποιες «λεπτομέρειες» αυτής της επιτήρησης που εμπίπτουν στην τρίτη αξιολόγηση του ελληνικού μνημονιακού προγράμματος. Και δεν υπάρχει καλύτερη υπογράμμιση του βάθους και της ασυδοσίας που χαρακτηρίζουν πλέον τη μνημονιακή επιτήρηση από το γεγονός ότι «ολόκληρος» Ντράγκι, διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, πραγματοποίησε «ειδική» παρέμβαση στη συνεδρίαση, με στόχο να διεκτραγωδήσει τις τρομερές συνέπειες που έχει η… απεργία των συμβολαιογράφων και η αναστολή των πλειστηριασμών μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου. 
Στοιχειώδεις λειτουργίες της -μνημονιακά ευτελισμένης και αυταρχικά αναδομημένης- αστικής δημοκρατίας αντιμετωπίζονται πλέον σαν ανοιχτή… πρόκληση κατά της μνημονιακής προσαρμογής των πάντων. Μα είναι δυνατόν να υπάρχουν δασαρχεία που τολμούν να παίρνουν αποφάσεις οι οποίες δυσχεραίνουν «σωτήριες» επενδύσεις όπως αυτή του κ. Λάτση στο Ελληνικό; Η κυβέρνηση οφείλει είτε να καταργήσει είτε να παρακάμψει το σχετικό θεσμικό πλαίσιο! Μα είναι δυνατόν να απεργούν οι συμβολαιογράφοι και να ματαιώνονται πλειστηριασμοί, απειλώντας την «ευστάθεια» των τραπεζών; Η κυβέρνηση οφείλει να προστατέψει τους συμβολαιογράφους και τη διαδικασία των πλειστηριασμών λαμβάνοντας κατασταλτικά μέτρα! Στο κάτω-κάτω, αν είχε ήδη υλοποιήσει, ως όφειλε, τη μνημονιακή της δέσμευση για κατάργηση στην πράξη του δικαιώματος στην απεργία, τώρα δεν θα συνέβαινε αυτό το «ατύχημα»… 
Αυτές και άλλες τέτοιες «λεπτομέρειες» έρχεται να ρυθμίσει η τρίτη αξιολόγηση. Και είναι πράγματι τεκμήριο ακραίου πολιτικού αμοραλισμού και απόδειξη μνημονιακής εξαλλαγής μέχρι μυελού των οστών το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας καυχιέται για την εντολή να ψηφιστούν όλα τα προαπαιτούμενα αυτής της αξιολόγησης (80 τον αριθμό!) μέχρι το τέλος Νοεμβρίου και πανηγυρίζει μαζί με άλλα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη για το γεγονός ότι «το κλίμα με τους δανειστές είναι πολύ καλό» και «η αξιολόγηση πάει τρένο»! Το ανώτατο στάδιο της μνημονιακής εξαλλαγής είναι η κατάργηση κάθε ηθικού φραγμού… 
Πλειστηριασμοί και τράπεζες
Η παρέμβαση Ντράγκι στο Eurogroup δεν είναι μια απλή υπόδειξη αλλά ένας νέος εκβιασμός. Και είναι τοις πάσι γνωστό ότι το κύριο όργανο εκβιασμού είναι οι τράπεζες, που άλλοτε εκβιάζουν οι ίδιες και άλλοτε εκβιάζει το μνημονιακό σύστημα και οι δανειστές στο όνομά τους. Τώρα, η νέα «εθνική απειλή» είναι πως αν δεν λειτουργήσει -και μάλιστα γρήγορα- ο εκβιασμός των πλειστηριασμών ακινήτων, οι τράπεζες θα χρειαστούν νέα ανακεφαλαίωση. Και ποιος κινδυνεύει από αυτό το ενδεχόμενο; Οι ιδιώτες τραπεζίτες (θα χάσουν την αξία του μετοχικού τους ποσοστού, μερίσματα, ίσως και το ρόλο τους) και η κυβέρνηση (θα χαλάσει η «μόστρα» της… πανηγυρικής «εξόδου από τα μνημόνια»). Ούτε ένα δάκρυ δεν θα μας περίσσευε γι’ αυτούς τους «κινδύνους», που δεν αφορούν τις εργαζόμενες τάξεις, αν δεν γνωρίζαμε καλά πως η σωτηρία των τραπεζών σημαίνει πλειστηριασμούς και μέτρα αναγκαστικής είσπραξης. 
Πώς λοιπόν θα σωθούν οι τράπεζες; Με την «απελευθέρωση» των πλειστηριασμών από τα «δεσμά» της λαϊκής κινητοποίησης. Και πώς θα επιτευχθεί αυτό; Με πλήρη λειτουργία του συστήματος ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και με καταστολή των κινητοποιήσεων. Αφού ανέλαβε για τα καλά την «ιδιοκτησία» του προγράμματος και εν αναμονή του… αντίδωρου της «καθαρής εξόδου», η κυβέρνηση οφείλει να αποδείξει τώρα ότι «δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος». Γιατί όμως να το υπολογίζει όταν είναι η ίδια η κυβέρνηση που έχει εξαπολύσει τους πλειστηριασμούς και τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης κατά περίπου 1 εκατομμυρίου οφειλετών της εφορίας; Η εφαρμοσμένη μνημονιακή πολιτική είναι ο βασικός μηχανισμός αποενοχοποίησης των πρώτη -και τελευταία- φορά «αριστερών» κυβερνητών…
Όλα αυτά ηχούν και είναι ακόμη προκλητικότερα όταν συμπίπτουν με τη συγκυρία της αποκάλυψης των σκανδάλων κεντρικών στελεχών της Πειραιώς αλλά και της εμπλοκής τραπεζίτη και επιφανών μελών της πολιτικής και επιχειρηματικής αφρόκρεμας στο σκάνδαλο των Paradise Papers. Η πολιτική και επιχειρηματική αφρόκρεμα των μνημονίων και της χρηματιστικής παγκοσμιοποίησης, που θέλει να μας επιβάλει τη μνημονιακή… ηθική της ακραίας λιτότητας, αποδεικνύεται «αγία οικογένεια» της διαφθοράς. Και παρ’ όλα αυτά ορέγεται την πρώτη κατοικία των εργαζομένων.   
«Αριστερή» κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία
Η κυβέρνηση υποτίθεται ότι «έδωσε τη μάχη» και για το δικαίωμα στην απεργία, αλλά φαίνεται ότι την… έχασε και… το πήρε απόφαση. Τι άλλο να συμπεράνουμε από το γεγονός ότι οι δανειστές επιμένουν ενώ η κυβέρνηση καυχιέται ότι «το κλίμα είναι πολύ καλό» και η αξιολόγηση «πάει τρένο»;..
Η ιστορία αυτού του δικαιώματος πάει πολύ πίσω, στα τέλη του προ-προηγούμενου και στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, αλλά αυτή η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να μην αφήσει ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία για «καθαρή έξοδο από τα μνημόνια»… έστω και με θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα που «κλειδώνουν» την ακραία λιτότητα σε βάθος χρόνου… έστω και με κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία… έστω και με διάλυση του ασφαλιστικού και του κοινωνικού κράτους κ.λπ. κ.λπ.   
Δεν τα λέμε έτσι, χάριν ρητορικού σχήματος όλα αυτά, αλλά επειδή αφορούν επίσης την τρίτη αξιολόγηση, η οποία περιλαμβάνει τη διευθέτηση μερικών ακόμη «λεπτομερειών»:  
• Κατάργηση προνοιακών επιδομάτων 
Στη μνημονιακή αργκό αποκαλείται αναθεώρηση του συστήματος προνοιακών επιδομάτων, και σημαίνει πράγματα όπως: περικοπή ή κατάργηση οικογενειακών επιδομάτων αλλά και περικοπή η δυσχέρανση στην έκδοση αναπηρικών επιδομάτων (προβλέπεται μεταξύ άλλων η… ιδιωτικοποίηση των Κέντρων Πιστοποίησης της Αναπηρίας ώστε η αναπηρία να κρίνεται πιο… αντικειμενικά).
Όλα αυτά με το μόνιμο πρόσχημα της «αποκατάστασης αδικιών» και της πάταξης της διαφθοράς, αλλά στην πραγματικότητα για να εξοικονομηθούν μερικές ακόμη εκατοντάδες εκατομμύρια δαπανών, αφού η εξοικονόμηση 259 εκατ. ευρώ για τη διετία 2017-18 με «στοχευμένες» μειώσεις παροχών, που ψηφίστηκε ήδη, κρίνεται ανεπαρκής από τα αδηφάγα μνημονιακά τέρατα.     
• «Εξορθολογισμός» συντάξεων και μηχανισμού είσπραξης
Η ώρα της… επαλήθευσης για τα… περίεργα «μαθηματικά» του Κατρούγκαλου με τις συντάξεις έχει ήδη φτάσει. Αποκαλύπτεται ότι πριν ακόμη φτάσουμε στις νέες μειώσεις συντάξεων από το 2019 και ύστερα που ψήφισε η κυβέρνηση τον Ιούνιο, ο νόμος Κατρούγκαλου είναι ένα επιστημονικά κατασκευασμένο τερατούργημα που μειώνει «εδώ και τώρα» τις νέες συντάξεις, πέρα από το προφανές γεγονός ότι αυξάνει τις εισφορές των αυτοαπασχολούμενων. Ο επανυπολογισμός όλων των συντάξεων (με την εξαίρεση των συντάξεων του ΟΓΑ) με βάση τις παραμέτρους του νόμου Κατρούγκαλου είναι προαπαιτούμενο της τρίτης αξιολόγησης. Επίσης, η δημιουργία ηλεκτρονικής βάσης των παρεχόμενων συντάξεων ή συνταξιοδοτικών παροχών, η βελτίωση της αποτελεσματικότητας της είσπραξης εισφορών από τον ΕΦΚΑ, η ενοποίηση των μηχανισμών είσπραξης με την εφορία κ.λπ. Αυτό το τελευταίο είναι η σεμνή εισαγωγή στην υιοθέτηση μέτρων αναγκαστικής είσπραξης και από τον ΕΦΚΑ. Η ρύθμιση των 120 δόσεων για οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία (που οι δανειστές την περνούν από λεπτό κόσκινο) δεν θα έρθει μόνη: θα είναι το «καρότο» που θα συνοδεύει το «μαστίγιο»…