Καθεστώς Σίσι: Ο αποτρόπαιος σύμμαχος του Αλ. Τσίπρα

Είναι γι’ αυτό το λόγο που τα ελληνικά ΜΜΕ σπανίως παρουσιάζουν το φρικιαστικό πρόσωπο της αιγυπτιακής δικτατορίας. Ένα πρόσφατο γεγονός όμως ήρθε και πάλι να θυμίσει σε όλους με ποιους συνεργάζεται τόσο θερμά η Αθήνα: Στις αρχές Νοέμβρη η Γερμανία, η Ιταλία, η Ολλανδία, η Βρετανία και ο Καναδάς δημοσιοποίησαν κοινή ανακοίνωση στην οποία εξέφραζαν τη «βαθιά ανησυχία» τους για την κίνηση των αιγυπτιακών αρχών να συλλάβουν τον Ιμπραΐμ Μετουάλι Χεγκάζι, δικηγόρο ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστή, ο οποίος συμμετείχε ενεργά στις έρευνες για τον φόνο του Ιταλού φοιτητή Τζούλιο Ρετζένι. Το πτώμα του μεταπτυχιακού φοιτητή, που είχε πάει στην Αίγυπτο για να ασχοληθεί με τη μελέτη του συνδικαλιστικού κινήματος, είχε βρεθεί σε ένα χαντάκι σε προάστιο του Καΐρου στις 3/2/2016, με εμφανή σημάδια από εκτεταμένα βασανιστήρια.
Δικαιώματα μηδέν
Ο Μετουάλι είχε ιδρύσει την Ένωση Οικογενειών Εξαφανισμένων μετά την εξαφάνιση του δικού του γιου, υπό μυστηριώδεις συνθήκες, πριν από τέσσερα χρόνια. 
Ο Ρετζένι και ο Μετουάλι είναι απλώς η κορυφή ενός αιματοβαμμένου παγόβουνου που απλώς τώρα ενόχλησε τη Δύση. 
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΠΑΔ) καταγγέλλει ότι η διαβόητη Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας έχει στείλει στα στρατοδικεία, πάνω από 7.400 ανθρώπους, συχνά χωρίς κανένα σοβαρό στοιχείο, από το 2014 όταν ο Σίσι εξέδωσε διάταγμα με το οποίο διευρύνθηκε η δικαιοδοσία των στρατιωτικών δικαστηρίων. Οι φυλακές πολιτικών κρατουμένων «Σκορπιός» στο Κάιρο είναι επίσης διαβόητες για τις συνθήκες κράτησης και οι καταγγελίες για βασανιστήρια ατελείωτες.
Η Αιγυπτιακή Επιτροπή για τα Δικαιώματα και της Ελευθερίες στοιχειοθέτησε –μεταξύ Αυγούστου 2015 και Αυγούστου 2016– πάνω από 900 «εξαφανίσεις» ανθρώπων, πολλοί από τους οποίους αναζητούνται ακόμη. 
Έχει καταγραφεί σειρά δολοφονιών κατά τη διάρκεια των εξαφανίσεων αλλά και κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων. Μόνον των 10% των δραστών-αστυνομικών δικάζεται, αλλά και ακόμη κι αυτοί που καταδικάζονται, συχνά πέφτουν στα μαλακά έπειτα από άνωθεν παρεμβάσεις. 
Ούτε λόγος φυσικά για δικαίωμα συγκεντρώσεων (απαγορεύονται με διάταγμα που ισχύει από το 2013), ενώ γίνονται συστηματικά προληπτικές συλλήψεις. 
Και από ελευθερία του Τύπου; Την Πρωτομαγιά του 2016 η αστυνομία προχώρησε σε μια πρωτοφανή εισβολή στο κτίριο του Συνδικάτου των Εργαζομένων στον Τύπο και συνέλαβε δύο δημοσιογράφους-μέλη του. Λίγες ημέρες μετά συνελήφθησαν ο πρόεδρος και άλλα μέλη του ΔΣ του σωματείου με την κατηγορία της υπόθαλψης καταζητούμενων αλλά και της «διασποράς ψευδών ειδήσεων που διατάρασσαν την κοινή ειρήνη». Ακόμη πιο κλασικό παράδειγμα ανελευθερίας στον Τύπο είναι η περίπτωση του δημοσιογράφου του Al Jazeera, Μαχμούντ Χουσεΐν, ο οποίος παραμένει φυλακισμένος για σχεδόν ένα χρόνο.
Τον Μάρτιο του 2016 ο Σίσι απομάκρυνε από τη θέση του τον επικεφαλής της Αρχής Καταπολέμησης της Διαφθοράς, Χισάμ Γκενέινα, επειδή αυτός είχε αποκαλύψει υποθέσεις διαπλοκής κυβερνητικών στελεχών που αφορούσαν ποσά δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ. Η συνέχεια; Στα τέλη Ιούλη, ο Γκενέινα καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκιση για διασπορά ψευδών ειδήσεων!
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο η κυβέρνηση καταπιέζει θρησκευτικές μειονότητες, κύρια τους χριστιανούς, αλλά και του σιίτες και τους άθεους, κυρίως μέσω του περιορισμού στην ανοικοδόμηση εκκλησιών, των αυθαίρετων περιορισμών στις μετακινήσεις και των αυθαίρετων προσαγωγών για ανάκριση. 
Στρατιωτική συνεργασία
Στα τέλη του φετινού Οκτώβρη, στην έκκλησή του προς τη γαλλική κυβέρνηση να σταματήσει τη στενή οικονομικοστρατιωτική συνεργασία με τον Σίσι, το γαλλικό τμήμα του ΠΑΔ τόνιζε: «Υπό την προεδρία του Σίσι η αιγυπτιακή κυβέρνηση επιδεικνύει πλήρη περιφρόνηση για το Σύνταγμα της χώρας και το διεθνές δίκαιο. Ο Σίσι είναι πρόεδρος επί της χειρότερης κρίσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχει γνωρίσει η Αίγυπτος εδώ και δεκαετίες».
Φυσικά ο Μακρόν αγνόησε τις εκκλήσεις και συνέχισε τις μπίζνες με τον Αιγύπτιο δικτάτορα. Πιο ισχυρό όμως είναι το φλερτ της Αθήνας με το Κάιρο.
Από τη μια υπάρχει η στρατιωτική συνεργασία. Στις αρχές Νοέμβρη, π.χ., πραγματοποιήθηκε στη Ρόδο η ελληνοαιγυπτιακή άσκηση ΜΕΔΟΥΣΑ 5, όπου συμμετείχε και η ναυαρχίδα του αιγυπτιακού στόλου, για πρώτη φορά σε επιχείρηση στη Μεσόγειο. Ο Π. Καμμένος τόνισε τότε ότι με την άσκηση «η Ελλάδα αναβαθμίζεται και αποτελεί πλέον τον κεντρικό κορμό αυτών των δυνάμεων σταθερότητας και η Αίγυπτος, η ηγέτιδα δύναμη του αραβικού κόσμου, με την παρουσία της εδώ, επισφραγίζει ουσιαστικά τη διεθνή συνεργασία». Εκτίμησε δε ότι η συνεργασία αυτή αποτελεί «αμυντική θωράκιση του ελεύθερου κόσμου, που δίνει μια ελπίδα για την ευρύτερη περιοχή»! 
Πιο πρόσφατα, τον Οκτώβριο, από το βήμα της 2ης Διεθνούς Διάσκεψης των Αθηνών για τον «Θρησκευτικό και Πολιτιστικό Πλουραλισμό και την Ειρηνική Συνύπαρξη στη Μέση Ανατολή», ο ΥΠΕΞ της Αιγύπτου Σάχεμ Σούκρι –προσκεκλημένος του Έλληνα ΥΠΕΞ, Νίκου Κοτζιά– είχε το θράσος να τονίσει ότι η κυβέρνησή του είναι από αυτές που «έχουν ταχθεί υπέρ των αρχών του ανθρωπισμού». 
Η αιτία αυτού του κυνισμού και της μέχρι «συγκινήσεως» αμοιβαίας κατανόησης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Σίσι δεν είναι μόνο οι στρατηγικές κινήσεις στην Α. Μεσόγειο:
Στην Αίγυπτο κάνουν μπίζνες 32 ελληνικές επιχειρήσεις με συνολικό ύψος επενδεδυμένων κεφαλαίων 780 εκατ. ευρώ όσον αφορά τα στοιχεία ενεργητικού και σε 433 εκατ. ευρώ όσον αφορά τα ίδια κεφάλαια (πηγή: Enterprise Greece), όμως οι πραγματικές επενδύσεις είναι πολύ μεγαλύτερες καθώς πολλές από αυτές πραγματοποιούνται μέσω Κύπρου.
Μπίζνες
Οι ελληνικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις που κάνουν μπίζνες στην Αίγυπτο είναι «βαριά» ονόματα: ΤΙΤΑΝ (τσιμέντα), Χαρτοποιία Θράκης, Alumil (αλουμίνιο), Kothali (δομικά υλικά), Αρχιρόδον (τεχνικά έργα λιμένων), Edita/Chipita (τρόφιμα), Orange Wave/Biofresh (χυμοί), Eurodrip (συστήματα ύδρευσης), POLYECO/GAEA (διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων, εναλλακτικά καύσιμα), Er-Lack (χρώματα), Εθνική Τράπεζα, IC Systems (βιομηχανικός αυτοματισμός), EPSI Egypt (ψυκτικός εξοπλισμός), Όμιλοι Χανδρή και Ευγενίδη (θαλάσσιες μεταφορές), CCC (κατασκευές), Aegean Airlines, ΑΧΟΝ (εκπαίδευση), ΕNERGEAN (εξόρυξη πετρελαίου). Επί θύραις για μπίζνες βρίσκονται επίσης πολλές άλλες ελληνικές επιχειρήσεις.
Είναι αυτοί οι λόγοι για τους οποίους τόσο ο Ν. Κοτζιάς όσο και ο Π. Καμμένος, αλλά και ο Αλ. Τσίπρας δεν μπορούν να κακοκαρδίζουν τους Αιγύπτιους δικτάτορες όταν τους συναντούν. Οι δολοφονημένοι, οι βασανισμένοι και φυλακισμένοι στην Αίγυπτο μπορούν να περιμένουν. Δεν έχει σημασία αν πολλοί από αυτούς είναι δημοκράτες ή αριστεροί. Δεν είναι, λέει, δουλειά μιας αριστερής κυβέρνησης να καταγγέλλει τους δικτάτορες και τις φρικαλεότητές τους. Δεν είναι δουλειά της να υποστηρίζει τα πολιτικά δικαιώματα. Δουλειά μιας αριστερής κυβέρνησης είναι ο ρεαλισμός δηλ. οι μπίζνες, εφόσον μάλιστα τα συμφέροντα είναι κοινά.