Βραζιλία:
Η ορκωμοσία Μπολσονάρο στη Βραζιλία επιβεβαίωσε ότι όσοι φιλελεύθεροι αναλυτές πίστευαν ότι «τώρα που νίκησε θα δείξει μετριοπάθεια» είτε αυταπατώνταν είτε κορόιδευαν. Ο νέος πρόεδρος της Βραζιλίας, αναλαμβάνοντας καθήκοντα, μαζί με καμπόσους στρατιωτικούς που νοσταλγούν ανοιχτά τη χούντα στη Βραζιλία και κάμποσα νεοφιλελεύθερα «Παιδιά του Σικάγο» που νοσταλγούν ανοιχτά τη Χιλή του Πινοσέτ, επανέλαβε το εμφυλιοπολεμικό κήρυγμά του. Αν μείνουμε στις ρητορικές εξαγγελίες του στα κοινωνικά δίκτυα, ετοιμάζει σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και εκτεταμένη δημόσια οπλοκατοχή κι οπλοχρησία. Αν αφήσουμε τις εξαγγελίες ως «ρητορικά τεχνάσματα» και δούμε την εφαρμοσμένη πολιτική, το πρώτο διάταγμα που υπέγραψε πρώτη μέρα «στη δουλειά» ήταν η παράδοση των ιθαγενικών περιοχών του Αμαζόνιου στην εποπτεία του υπουργείου Γεωργίας, στο οποίο προΐσταται άνθρωπος της αγροβιομηχανίας. Εν τω μεταξύ, πριν καν αναλάβει ως πρόεδρος ο ίδιος, ο «λαός του Μπολσονάρο» εμπνεύστηκε από τον χαρακτηρισμό του MST(Κίνημα Ακτημόνων) ως «τρομοκρατικό» κι οργανώνει δολοφονικές επιθέσεις κι εμπρησμούς εναντίον του…
Ουγγαρία
Μετά από μια σύντομα «εκεχειρία» των γιορτών, οι Ούγγροι επέστρεψαν στους δρόμους ενάντια στην κυβέρνηση Ορμπάν. Στις 5 Γενάρη έγινε η μεγαλύτερη διαδήλωση μέχρι σήμερα, που ήρθε σε συνέχεια κινητοποιήσεων όλο το Δεκέμβρη, στο πιο παρατεταμένο κύμα αντίστασης στη διάρκεια της θητείας του Ούγγρου ακροδεξιού προέδρου. Τα πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης επιχειρούν να εκτρέψουν τη συζήτηση από τον αντεργατικό «Νόμο Σκλαβιάς» που προκάλεσε τις πρώτες αντιστάσεις προς όφελός τους (άλλοι ακόμα πιο ακροδεξιά, άλλοι ευρωπαϊστικά). Γι’ αυτό και είναι κρίσιμο να υλοποιήσουν τα συνδικάτα την απειλή τους να περάσουν από διαδηλώσεις σε απεργίες, για να επανέλθει το ταξικό ζήτημα στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης…
ΗΠΑ
Το αμερικανικό κράτος «παραμένει κλειστό» εξαιτίας του αδιεξόδου στο οποίο έχει οδηγηθεί το Κογκρέσο από την επιμονή του Τραμπ να χρηματοδοτηθεί το διαβόητο τείχος με το Μεξικό. Αυτό το οποίο «θα πλήρωναν οι Μεξικάνοι» σύμφωνα με τις προεκλογικές τρέλες του Αμερικανού προέδρου. Κάτι τέτοιες ανεπανάληπτες στιγμές, μαζί με εξελίξεις όπως αυτές στη Συρία, αλλά και το βάθεμα των ερευνών εναντίον του, κάνουν θεμιτή τη συζήτηση που έχει ανοίξει στην Αριστερά στις ΗΠΑ (αλλά και ευρύτερα) για το αν θα βγάλει το 2019. Θυμίζει λίγο «παρακμή της Ρώμης» το σκηνικό στην «ηγέτιδα δύναμη του ελεύθερου κόσμου»…