Ολόκληρο στο RProject.gr
Ημερ.Δημοσίευσης
Η αναπαραγωγική ελευθερία δεν αμφισβητείται σοβαρά στις περισσότερες σύγχρονες φιλελεύθερες δημοκρατίες, όπως προκύπτει και από την πρόσφατη νομιμοποίηση των αμβλώσεων σε κάποιες από τις παραδοσιακά πιο Καθολικές χώρες του πλανήτη, όπως η Ιρλανδία, το Μεξικό και η Αργεντινή. Γιατί αποτελούν οι ΗΠΑ μια τέτοια ανωμαλία σε αυτό το ζήτημα;
Οι ΗΠΑ είναι μια πιο χριστιανική χώρα -σχεδόν με κάθε μέτρο- από ό,τι ο υπόλοιπος πλούσιος δυτικός κόσμος. Αλλά δεν είναι απλά το ατομικό θρησκευτικό αίσθημα αυτό που διαμόρφωσε την αμερικανική πολιτική σκηνή. Η χώρα έχει ένα οργανωμένο, δεξιό, χριστιανικό πολιτικό κίνημα που αποτελεί μια σοβαρή δύναμη από μόνο του.
Το Τέξας είναι ένα παράδειγμα του πώς η Χριστιανική Δεξιά χρησιμοποίησε το μηχανισμό της για να αλλάξει τις πραγματικότητες που ισχύουν στην καθημερινότητα όσον αφορά την πρόσβαση στην άμβλωση και να κυριαρχήσει στη δημόσια πολιτική συζήτηση. Ο πληθυσμός του Τέξας είναι διαιρεμένος όσον αφορά την άμβλωση. Μια έρευνα του Φλεβάρη του 2021 έδειξε ότι το 37% των Τεξανών ήθελαν να φιλελευθεροποιηθεί περισσότερο η νομοθεσία για τις αμβλώσεις ενώ ένα 32% ήθελε περισσότερους περιορισμούς. Αλλά το Σεπτέμβρη, η Πολιτεία ψήφισε έναν νόμο «χτύπου καρδιάς», που ουσιαστικά απαγορεύει την άμβλωση μετά από 6 βδομάδες.
Πριν την ψήφιση του νόμου, τα «κέντρα εγκυμοσύνης» (κατά της άμβλωσης), που χρηματοδοτούνταν από χριστιανικές οργανώσεις ήταν ήδη σχεδόν 10πλάσια από τις κλινικές άμβλωσης στην Πολιτεία: 200 εναντίον 24. Οι χριστιανικές οργανώσεις είχαν εξασφαλίσει για χρόνια την καθημερινή παρουσία επαγγελματιών ακτιβιστών πλήρους απασχόλησης έξω από τις κλινικές, που παρενοχλούσαν τις γυναίκες και τις πίεζαν να πάνε σε ένα από τα κέντρα αντι-άμβλωσης που συχνά είναι στρατηγικά τοποθετημένο ακριβώς δίπλα από κάποια κλινική άμβλωσης. Τα κέντρα αυτά έχουν επαρκή χρηματοδότηση για να μπορούν παρέχουν σημαντικές υπηρεσίες –όπως υπέρηχους– δωρεάν.
Η παροχή δωρεάν ιατρικών υπηρεσιών μας δίνει μια αίσθηση της ικανότητας της Χριστιανικής Δεξιάς να ρίχνει οικονομικούς και άλλους πόρους στο κίνημα κατά των αμβλώσεων, αλλά αποτελεί μόνο ένα μικρό τμήμα της ευρύτερης προσπάθειας που καταβάλει. Η Χριστιανική Δεξιά αξιοποιεί επίσης το νομικό σύστημα, καθώς ιδρύει δικές τις χριστιανικές νομικές σχολές όπου εκπαιδεύει στρατιές δικηγόρων έτοιμων να υπερασπιστούν τις θέσεις της σε όλη τη χώρα, πριονίζοντας την πρόσβαση στην άμβλωση με ρητό στόχο μια μέρα να ανατραπεί πλήρως η απόφαση Ρόου. Η Έιμι Κόνι Μπάρετ, που διορίστηκε από τον Τραμπ στο Ανώτατο Δικαστήριο και σήμερα εξετάζει την υπόθεση του νόμου του Μισισίπι, είναι παράγωγο μιας τέτοιας νομικής σχολής.
Εξίσου σημαντικό είναι ότι η Χριστιανική Δεξιά έχει μεγάλη πολιτική επιρροή. Η διαπλοκή μεταξύ Χριστιανικής Δεξιάς και Ρεπουμπλικανικού Κόμματος από τη δεκαετία του 1970 και μετά ήταν το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας συμβίωσης. Καταρχήν, οι συντηρητικές Χριστιανικές ηγεσίες επεδίωκαν να αποκτήσουν μεγαλύτερη πολιτική επιρροή ως αντίδραση στις κατακτήσεις των κοινωνικών κινημάτων. Εν τω μεταξύ, οι κομματικές διαχωριστικές γραμμές αναδιατάσσονταν καθώς το κέντρο βάρους της εκλογικής βάσης των Δημοκρατικών μετατοπιζόταν προς τα [«φιλελεύθερα»] βόρεια και οι Ρεπουμπλικάνοι έβρισκαν ένα «ορφανό» συντηρητικό ακροατήριο στον –μέχρι τότε παραδοσιακά Δημοκρατικό– Νότο.
Η συνεργασία επισφραγίστηκε όταν το κίνημα της «Ηθικής Πλειοψηφίας», του Ευαγγελιστή ηγέτη Τζέρι Φάλγουελ, συνέβαλε στην εκλογή του Ρόναλντ Ρίγκαν το 1980. Η ταυτότητα του «αναγεννημένου» [Χριστιανού] έγινε προϋπόθεση για να γίνει κάποιος υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στις προεδρικές εκλογές και στη δεκαετία που ακολούθησε, η Χριστιανική Δεξιά απέκτησε τον έλεγχο του κόμματος σε πολλά μέρη της χώρας. Ως το 1994, έλεγχε ουσιαστικά το κόμμα σε 18 Πολιτείες και ασκούσε μεγάλη εσωκομματική επιρροή σε άλλες 14 –γεμίζοντας τα κομματικά όργανα και τα συνέδρια με θρησκευτικούς ακτιβιστές, ασκώντας συστηματικό λόμπινγκ και εξελισσόμενη σε μια μεγάλη πηγή χρηματοδότησης του κόμματος. Εκείνη τη χρονιά, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα κέρδισε την πλειοψηφία και των δύο σωμάτων του Κογκρέσου για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια, μια νίκη που σε σημαντικό βαθμό οφειλόταν στη χριστιανική (ιδιαίτερα την Ευαγγελική) ψήφο.
Πολλοί μη-θρησκευόμενοι δεξιοί είναι επίσης εχθρικοί στο δικαίωμα στην άμβλωση. Η πολιτική τους άποψη έτεινε να τους κάνει φυσικούς συμμάχους των θρησκευόμενων αντιπάλων της άμβλωσης. Απεχθάνονται τα προοδευτικά κοινωνικά κινήματα και τον αυξημένο ρόλο των γυναικών στη δημόσια ζωή εις βάρος των οικογενειών τους και κατ’ επέκταση του κοινωνικού ιστού. Στη δική τους ματιά, η σεξουαλική έκφραση των γυναικών πρέπει να περιορίζεται, εκτός αν έχει ως στόχο την αναπαραγωγή ή την ικανοποίηση των συζύγων τους.
Υποστηρίζοντας τον Τραμπ το 2016 και εξασφαλίζοντάς του το 81% της λευκής ευαγγελικής ψήφου, η Χριστιανική Δεξιά χτύπησε φλέβα. Ο Τραμπ ξεπλήρωσε το χρέος του στη Χριστιανική Δεξιά με τους 3 διορισμούς που έκανε στο Ανώτατο Δικαστήριο, που της έδωσαν την ευκαιρία να κάνει πράξη το όνειρο της ανατροπής της απόφασης Ρόου.
Το Δημοκρατικό Κόμμα θεωρείται ευρέως ως το κόμμα υπέρ της ελευθερίας επιλογής στις ΗΠΑ. Αλλά η χλιαρή υποστήριξη του κόμματος στο δικαίωμα στην άμβλωση αποτελεί σημαντικό λόγο που σήμερα απειλείται η αναπαραγωγική ελευθερία. Και καθώς μεγάλο τμήμα του κινήματος υπέρ της επιλογής είναι προσανατολισμένο στους Δημοκρατικούς, η προσέγγισή του τείνει να είναι καταστροφικά αμυντική.
*Αναδημοσίευση από το redflag.org.au