Η Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη μπορεί να χαρακτηριστεί ως μέρα ορόσημο στην ιστορία της εργατικής τάξης της χώρας.
Μπορεί η 24ωρη απεργία να μην ήταν γενική αφού οι γραφειοκρατικές μαριονέτες του συστήματος που έχουν την πλειοψηφία στη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) έσκυψαν το κεφάλι στις προσταγές των καπιταλιστών και δεν κάλεσαν σε απεργία, έγινε όμως γενική στην πράξη καθώς για πρώτη φορά 31 Εργατικά Κέντρα και 18 Ομοσπονδίες της ΓΣΕΕ κάλεσαν την ίδια μέρα σε 24ωρη απεργία.
Προφανώς παρά τις μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις που έγιναν σε όλη την Ελλάδα, από την Αθήνα και τον Πειραιά ως τη Θεσσαλονίκη, από την Κομοτηνή και την Καβάλα ως το Ναύπλιο, από την Ηγουμενίτσα και την Πρέβεζα ως τη Σάμο, δεν κατορθώσαμε να ανατραπεί άμεσα το νομοσχέδιο Γεωργιάδη.
Έχουμε δει και στο παρελθόν (π.χ. νομοσχέδιο Γιαννίτση για το ασφαλιστικό το 2001) ότι για να τα καταφέρουμε χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη ενότητα και πολύ πιο μαζική κινητοποίηση της εργατικής τάξης για να τα καταφέρει. Φάνηκε όμως ότι οι δυνατότητες για να τους αναγκάσουμε να μην εφαρμόσουν το νομοσχέδιο υπάρχουν. Οι δυνατότητες αυτές θα αυξάνουν με ταχύ ρυθμό όσο ο κόσμος συνειδητοποιεί την συνεχή κοροϊδία της κυβέρνησης που πότε μας καίει ζωντανούς, πότε μας πνίγει στις θάλασσες και πότε μας βουλιάζει στις λάσπες για να μπορούν να αυξάνουν τα κέρδη των καπιταλιστών.
Οι από πάνω μας φοβούνται και αυτό φάνηκε από τα καραγκιοζιλίκια του υπουργού Εργασίας αμέσως μετά την απεργία όπου προσπάθησε να στήσει ένα μεγάλο επικοινωνιακό σόου από τα φίλα προσκείμενα στην κυβέρνηση τηλεοπτικά κανάλια και ΜΜΕ συνολικότερα. Πάνω στον πανικό του να δείξει ότι η εργατική τάξη είναι με το μέρος του ανέφερε ψευδή στοιχεία για τη συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις με πιο τρανταχτό παράδειγμα αυτό στα εργοστάσια της «ΒΙΚΟΣ» που ο Γεωργιάδης δήλωσε ότι δεν απέργησε κανείς ενώ στην πραγματικότητα απέργησε το 90% των εργαζομένων.
Το νομοσχέδιο είναι τόσο καλό που λίγες μέρες μετά την ψήφισή του, άρχισαν οι απολύσεις εργαζομένων. Απολύσεις σε δύο εργαζόμενους που αρνήθηκαν να δουλέψουν 12ωρο στο κέντρο διακίνησης της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας στο Αιγάλεω. Απολύσεις που έχουν ξεσηκώσει οργή σε εργαζόμενους του κλάδου και όχι μόνο. Και έφερε και κινητοποιήσεις έξω από το κέντρο διακίνησης της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας. Σε αυτές τις καθημερινές καταστάσεις που θα προκύπτουν από την πραγματικότητα θα κριθεί το αν θα εφαρμοστεί ή όχι ο νόμος Γεωργιάδη.
Είναι η στιγμή που θα πρέπει να συνενωθούν αγωνιστικά όλοι οι αγώνες που υπάρχουν στα σωματεία και να χτυπήσουν συντονισμένα το νομοσχέδιο και την κυβέρνηση, με τις απεργιακές δράσεις τους, τις δράσεις ενημέρωσης των εργαζομένων και των ανέργων για την εργασιακή ζούγκλα που τους επιφυλάσσει το νομοσχέδιο Γεωργιάδη.