Ενωτική, ριζοσπαστική φωνή σε σωματεία και συνδικάτα

Ένα χρόνο μετά την ιδρυτική συνδιάσκεψη της συνδικαλιστικής κίνησης ΜΑΧΗ, στις 9 Δεκέμβρη οργανώνουμε την επόμενη πανελλαδική συνδιάσκεψη.
Οι απολογισμοί του ενός χρόνου λειτουργίας είναι θετικοί. Στόχος είναι τα θετικά πρόσημα να εδραιωθούν, τα κενά να καλυφθούν, τα προβλήματα να προχωρήσουν προς τη λύση τους.
Η κύρια προτεραιότητα, να γίνει ορατή η ανάγκη ύπαρξης ενός κεντρικού συνδικαλιστικού σχήματος, στο δύσκολο τοπίο των εργατικών χώρων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, έχει κάνει πολλά βήματα. Όχι ότι δεν έχει να κάνει κι άλλα. 
Στον ένα χρόνο ΜΑΧΗς έχουμε καταφέρει να υπάρχουμε στο δημόσιο χώρο, με την παρουσία μας στις εργατικές κινητοποιήσεις, τη συμμετοχή συναγωνιστριών-ων μελών μας σε όλες τις διαδικασίες των πρωτοβάθμιων σωματείων τους, αλλά και στα συνέδρια ομοσπονδιών και ΑΔΕΔΥ, ΕΚΑ, ΓΣΕΕ, τις ανακοινώσεις μας, τα πανό μας, τις εκδηλώσεις μας για διεθνή θέματα, τις τοποθετήσεις μας για θέματα που αλληλεπιδρούν με το εργατικό κίνημα (όπως αυτά του φεμινιστικού κινήματος).
Σε αυτόν τον ένα χρόνο πολλά έχουν συμβεί στο ήδη πολύπαθο εργατικό κίνημα. Η εφαρμογή του Νόμου Χατζηδάκη με την κρατική παρέμβαση στα σωματεία και τις υποχρεωτικές ηλεκτρονικές διαδικασίες, η αξιολόγηση στο Δημόσιο, αλλά και ιδιαίτερα στον χώρο των εκπαιδευτικών, ο νόμος του Άδωνι για τις 2 και 3 δουλειές, η περαιτέρω μεταφορά πλούτου από την εργατική τάξη προς τους ζάμπλουτους, η ζωή με κάθε είδους pass την ώρα που οι μεγάλοι επιχειρηματίες θησαυρίζουν και οι πολεμικές κι εξοπλιστικές δαπάνες ρουφάνε δημόσιο χρήμα που κατευθύνεται στους τοπικούς ανταγωνισμούς θέτοντας σε κίνδυνο την ειρήνη της περιοχής, αλλά και υποβαθμίζεται το βιοτικό επίπεδο των γύρω λαών (Ελλάδας και Τουρκίας), στη συμμαχία με το Ισραήλ, στο στρατό της Ουκρανίας και σε κάθε ιμπεριαλιστική πολεμική επιλογή ΝΑΤΟ και «Δύσης». 
Σε αυτόν τον ένα χρόνο της ΜΑΧΗς, οι ιδιωτικοποιήσεις τείνουν να γίνουν καθεστώς στο Δημόσιο, η εγκατάλειψη του οποίου σημαίνει πλήρη διάλυση κάθε σχεδιασμού για τις κοινωνικές ανάγκες, μεταφορά των πάντων στην ατομική ευθύνη, με τραγικά αποτελέσματα όπως αυτό των Τεμπών, των πυρκαγιών Ρόδου, Δαδιάς κ.ά., των πλημμυρών σε Θεσσαλικό Κάμπο, Βόλο, Πήλιο κ.ά. Για την ακόμα μεγαλύτερη απορρύθμιση κάθε δημόσιας υπηρεσίας, νομοθετήθηκε και υλοποιείται το ατομικό μισθολόγιο (με πρωτοβουλία και δράση Βορίδη), ώστε να εξασφαλίσει το «διαίρει και βασίλευε»!
Σε αυτόν τον ένα χρόνο η συζήτηση για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας έχει επανέλθει στο προσκήνιο. ΣΣΕ που να καλύπτουν τόσο μισθολογικά αιτήματα (αγοραστική δύναμη - πληθωρισμός), όσο και συνθήκες εργασίας (ασφάλεια, ωράρια, άδειες, δικαιώματα), αλλά και αιτήματα για τις γυναίκες εργαζόμενες κάθε κλάδου (ίσο μισθό για ίση δουλειά, προστασία από σεξιστικές συμπεριφορές, άδειες για γυναικολογικά ζητήματα κλπ).
Και ενώ οι δυσκολίες στους εργασιακούς χώρους, αλλά και σε όλη τη ζωή των ανθρώπων της δουλειάς επηρεάζουν τη συμμετοχή στις συλλογικές διαδικασίες και σε αγώνες, φέτος ζήσαμε κορυφαίες αντιδράσεις, όπως οι δυο Γενικές Απεργίες μετά το έγκλημα των Τεμπών. Είδαμε τις δυνατότητες για άλλη μια φορά, αλλά… κολλήσαμε στη συνέχεια.
Η συνέχεια των κινητοποιήσεων και η συσχέτισή τους με τις βασικές επιλογές του συστήματος και των κυβερνήσεών του, αλλά και το «δέσιμο» με τις επιπτώσεις τους στο φεμινιστικό κι αντιρατσιστικό πεδίο, είναι κεντρικά ζητήματα του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος. Πρόκειται για κομβικά θέματα που άπτονται άμεσα από τη δυνατότητα να ξεμπλοκαριστεί η συνδικαλιστική δράση και να επανέλθουν οι εργατικές διεκδικήσεις στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής. Έχουμε λοιπόν ανάγκη από μάχες και από νίκες.
Ο ρόλος της ΜΑΧΗς επιδιώκουμε να είναι ενωτικός και σε σταθερά ριζοσπαστική κατεύθυνση, να τονίσει τη σημασία συμμετοχής των εργαζομένων στα σωματεία τους και τις συλλογικές διαδικασίες, να δημιουργεί στα μέλη της αντοχές για μαζικολαϊκή απεύθυνση συγχρόνως με τη διατήρηση των αριστερών αξιών, χωρίς απομονωτισμούς και χωρίς υποχωρήσεις.
Μιας και η ΜΑΧΗ είναι ένας νέος συνδικαλιστικός σχηματισμός έχει ανάγκη από την εμπέδωση, εσωτερικά και έξω από την ίδια, ταυτοτικών χαρακτηριστικών της.
Για το επόμενο διάστημα, τα οικονομικά αιτήματα απέναντι στο σύστημα του κέρδους για τους λίγους, σε συνδυασμό με τα αιτήματα για ενίσχυση του κοινωνικού δημοσίου-στήριγμα για την εργαζόμενη πλειοψηφία, για σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και για τις σχέσεις & συνθήκες εργασίας θα βρεθούν στο κέντρο της πάλης για αξιοπρεπή και ασφαλή διαβίωση των ανθρώπων της δουλειάς. Η ΜΑΧΗ θα χρειαστεί να αναδείξει αυτό το πλέγμα διεκδικήσεων και με μορφή καμπάνιας, να θέσει την ατζέντα της στον κόσμο της εργασίας, με την προσπάθεια να συσπειρώσει όσο περισσότερες δυνάμεις της συνδικαλιστικής αριστεράς σε αυτήν την κατεύθυνση, ενάντια στην όλο και πιο αντεργατική πολιτική που ασκείται από το την κυβέρνηση, αλλά και που δεν αμφισβητείται στον πυρήνα της από το σύνολο των συστημικών κομμάτων.
Η ΜΑΧΗ έχοντας δηλώσει την ανάγκη σύνδεσης εργατικών και φεμινιστικών κινημάτων, μπορεί να συνεχίσει σε αυτήν τη διαδρομή, μιας και λείπει πολύ αυτή η οπτική και η προοπτική στους χώρους δουλειάς. Υπάρχουν συγκεκριμένα αιτήματα, αντιστάσεις και αγώνες που ενώνουν τις εργατικές και φεμινιστικές διεκδικήσεις. Αιτήματα διεκδίκησης από το κράτος, καθώς συνήθως δεν μπαίνει στο κάδρο, παρόλο που τα τελευταία χρόνια από αυτό εκπορεύεται ο θεσμικός σεξισμός (σε συνεργασία βέβαια με την εκκλησία κι άλλα αντιδραστικά τμήματα της κοινωνίας) και μάλιστα, αυτό ο θεσμικός σεξισμός έχει υλικά αποτυπώματα (Υπουργείο Οικογένειας, υποβάθμιση έως εξαφάνιση της Γραμματείας Ισότητας των Φύλων κλπ), ενώ επιχειρεί να πάει πολλά χρόνια πίσω τις κατακτήσεις των γυναικών. Το εργατικό-συνδικλσιτικό κίνημα έχει σοβαρό έλλειμμα στην ενσωμάτωση των γυναικείων αιτημάτων στην ατζέντα του, όπως και στις δομές των σωματείων για τη διαχείριση καταγγελιών για σεξιστικές συμπεριφορές και σεξουαλική κακοποίηση όλων των βαθμίδων. 
Η ΜΑΧΗ έχοντας κατακτήσει την πρώτη της ομογενοποίηση και την παρουσία της στο συνδικαλιστικό χώρο, από τις 9 Δεκέμβρη και μετά, με τη νέα της Γραμματεία και τις κλαδικές και τοπικές συσπειρώσεις της, με σεβασμό στις υπάρχουσες λειτουργίες των σχημάτων των χώρων, θα επιδιώξει να δημιουργείται και να προβάλλεται το στίγμα της, από όσο περισσότερες-ους γίνεται!