Νέα από τους εργατικούς χώρους

Εργαζόμενοι γραμμής 4 Μετρό
2 βδομάδες σε απεργιακή κινητοποίηση

Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου την ώρα που τυπώνεται το παρόν φύλλο της εφημερίδας μας θα κλείνουν 2 εβδομάδες απεργίας από τους εργαζόμενους στη γραμμή 4 του Μετρό. Οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν την Τετάρτη 20 Μάη και συνεχίζονται λόγω της αδιαλλαξίας της εργοδότριας εταιρείας (ΑΒΑΞ) καμία λύση δεν έχει δοθεί. Αντίθετα η εργοδοσία δείχνει να θέλει να κρατήσει σκληρή στάση αρνούμενη ως τώρα να συζητήσει με τους εργαζομένους όσο αυτοί συνεχίζουν την απεργία.
Μάλιστα η εταιρεία απαιτεί να σταματήσει η κινητοποίηση χωρίς να δίνει καμία εγγύηση στους απεργούς ότι θα ικανοποιηθεί κάποιο ή κάποια αιτήματα. Θέλει να συνομιλήσουν μαζί της καθώς θα συνεχίζουν να δουλεύουν δηλαδή ατέλειωτες ώρες και κακοπληρωμένοι. Η στάση της εργοδοσίας έχει υποχρεώσει τους εργαζόμενους να αντισταθούν και να διεκδικήσουν πια πιο οργανωμένα και μέσα από κινητοποιήσεις τη λύση στα προβλήματά τους.
Άλλωστε οι απεργίες έχουν ξεκινήσει από το Φθινόπωρο του 2023 και κλιμακώνονταν με στάσεις εργασίας αρχικά, 24ωρες και 48ωρες στη συνέχεια, μέχρι τις 20 Μάη που ξεκίνησε η απεργία διαρκείας. Οι εργαζόμενοι απαιτούν αυξήσεις κατά 15% στα ημερομίσθια, ενώ ζητούν να προστεθεί και επίδομα υπόγειων εργασιών 10%. Επίσης απαιτούν επιπλέον μείωση των καθημερινών βαρδιών και να σταματήσουν οι εργασίες το Σαββατοκύριακο. Τέλος οι εργαζόμενοι ζητούν πενθήμερο και 8ωρες βάρδιες αντί των εξαντλητικών 12ωρων βαρδιών στους μετροπόντικες και 10ωρων στους σταθμούς. Η εργοδοσία καίγεται και εξοντώνει τους εργαζόμενους για να μην χάσει το πριμ έγκαιρης υλοποίησης του έργου. Αν το έργο παραδοθεί εντός του 2029 θα κερδίσει 57,7 εκατομμύρια ευρώ από τα οποία δεν θέλει να δώσει τίποτα σε αυτούς που θα της τα έχουν εξασφαλίσει. Δηλαδή στους εργαζόμενους.
Οι εργαζόμενοι απαιτούν και καλύτερα μέτρα ασφαλείας καθώς ήδη ένας εργαζόμενος μετά από ατύχημα στο μετροπόντικα της Κατεχάκη είχε πολύ σοβαρό τραυματισμό και η επιθεώρηση εργασίας επέβαλε πρόστιμο για έλλειψη μέτρων ασφαλείας. Στο πλευρό των εργαζομένων είναι από την πρώτη στιγμή το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καθώς ο αγώνας των εργαζομένων στη γραμμή 4 του Μετρό  (οικοδόμων, χειριστών, ηλεκτρολόγων, μηχανικών) δείχνει το δρόμο σε όλο τον κλάδο των Κατασκευών. Η δική τους μάχη μπορεί να δώσει τη σκυτάλη στους εργαζόμενους σε κάθε μικρό και μεγάλο κατασκευαστικό έργο. Η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη όλων των εργαζομένων θα αποτελέσει μια πολύ χρήσιμη στήριξη στη μάχη τους.

Παμπειραϊκή διαδήλωση ενάντια στα σχέδια της Cosco
Με απόφαση του Εργατικού Κέντρου Πειραιά (ΕΚΠ), την Τετάρτη 12 Ιούνη θα πραγματοποιηθεί μεγάλη Παμπειραϊκή διαδήλωση ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης και του κινέζικου κολοσσού της Cosco για το λιμάνι του Πειραιά. Η Cosco -με την κυβέρνηση να κλείνει τα μάτια- έχει κάνει μόνιμο καθεστώς τις αυθαιρεσίες στο λιμάνι του Πειραιά.
Τελευταία αυθαιρεσία που πλήττει για μια ακόμη φορά το περιβάλλον είναι οι βυθοκορήσεις στο κεντρικό λιμάνι του Πειραιά, που διεξάγονται χωρίς να έχει υπάρξει η αναγκαία περιβαλλοντική μελέτη. Οι ενέργειες αυτές πραγματοποιούνται τους τελευταίους 9 μήνες. Μάλιστα το ΕΚΠ, κάτοικοι και φορείς του Πειραιά είχαν προσφύγει στο Συμβούλειο της Επικρατείας, το οποίο με προσωρινή εντολή διέταξε το σταμάτημα  των βυθοκορήσεων. Απόφαση που δεν στάθηκε όμως αρκετή. Από την επόμενη μέρα η Cosco πέτυχε ανατροπή της απόφασης με αβάσιμα επιχειρήματα για την δήθεν ασφάλεια της Ναυσιπλοΐας και οι βυθοκορήσεις συνεχίζονται.
Την ίδια ώρα προσπαθεί να καταργήσει μέρος της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης στο Κερατσίνι προκαλώντας την οργή των εργαζομένων στην περιοχή. Σε σύσκεψη σωματείων που πραγματοποίησε το ΕΚΠ την Τρίτη 28 Μάη αποφασίστηκε μετά από πρόταση της ΠΕΝΕΝ να γίνει η μεγάλη Παμπειραϊκή συγκέντρωση με τη συμμετοχή όλων των δυνάμεων που εναντιώνονται στα καταστροφικά σχέδια της Cosco και της κυβέρνησης της ΝΔ. 

Η κυβέρνηση παίζει με την υγεία των παιδιών!
Κινητοποιήσεις πραγματοποιούν τις τελευταίες μέρες οι υγειονομικοί στα νοσοκομεία παίδων «Αγία Σοφία» και «Αγλαΐα Κυριακού». Η τελευταία μαζική κινητοποίηση των γιατρών πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 3 Ιούνη μπροστά στο νοσοκομείο Αγλαΐα Κυριακού στα πλαίσια της Παναττικής στάσης εργασίας που είχε καλέσει η Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ). Οι αναμονές στα χειρουργεία έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και αυτή τη στιγμή 3.000 παιδιά αναμένουν να πραγματοποιήσουν χειρουργική επέμβαση μόνο στα 2 μεγαλύτερα Παιδιατρικά νοσοκομεία της χώρας. Απέναντι σε αυτό το -γνωστό εδώ και μήνες- πρόβλημα, η κυβέρνηση κάνει πως δεν ακούει τις εκκλήσεις των γιατρών και των υγειονομικών για προσλήψεις προσωπικού.
Με αυτή της τη στάση θέτει σε άμεσο κίνδυνο την υγεία δεκάδων παιδιών. Το υπάρχον προσωπικό είναι στα όρια της εξόντωσης ενώ και οι μετακινήσεις αναισθησιολόγων από νοσοκομεία ενηλίκων προς τα νοσοκομεία παίδων δεν λύνουν το πρόβλημα. Οι αναισθησιολόγοι αυτοί δεν έχουν εξειδίκευση στην Παιδιατρική Αναισθησία. 12 αναισθησιολόγοι υπάρχουν στο «Αγία Σοφία» και 7 στο «Αγλαΐα Κυριακού». Και σα να μην έφταναν αυτά, σέρνει τώρα στα δικαστήρια τους γιατρούς των 2 νοσοκομείων που εδώ και μήνες φωνάζουν και υποδεικνύουν πώς θα λυθεί το πρόβλημα. Και δε φωνάζουν μόνοι τους αλλά μαζί με τους συνδικαλιστικούς φορείς τους, δηλαδή την ΕΙΝΑΠ και την Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) αλλά και επιστημονικούς φορείς όπως η Ελληνική Αναισθησιολογική Εταιρεία.
Η κυβέρνηση σέρνει τους υγειονομικούς στα δικαστήρια ενώ ξέρει ότι έκανε πλάτες στη διοίκηση των δύο νοσοκομείων που παράνομα εδώ και μήνες εξέδιδε «εντέλλεσθε» υπερεφημέρευσης σε βάρος των γιατρών. Και τώρα τρέχει να εφαρμόσει το αντεργατικό οπλοστάσιο που χτίστηκε με τους μνημονιακούς νόμους για να ποινικοποιήσει τη συνδικαλιστική δράση και σέρνει στα δικαστήρια την ΕΙΝΑΠ και το σωματείο Εργαζομένων του «Αγλαΐα Κυριακού».
Οι γιατροί και οι εργαζόμενοι στα δύο νοσοκομεία είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους. Ο αγώνας τους είναι σημαντικός καθώς είναι αναγκαίο να σταματήσει όσο το δυνατό πιο σύντομα η ομηρία των χιλιάδων παιδιών που περιμένουν να χειρουργηθούν. Ομηρία που αναγκάζει πολλές οικογένειες να στραφούν σε ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές ώστε να γίνουν σύντομα οι επεμβάσεις, πληρώνοντας μεγάλο μέρος από τα ελάχιστα λεφτά που βγάζουν.