Δημόσιο Σύστημα Υγείας για όλο το λαό

Μετά την έναρξη λειτουργίας των απογευματινών επί πληρωμή χειρουργείων, η κυβέρνηση προχώρησε στο επόμενο βήμα για την ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας. Με τον νέο νόμο που ψηφίστηκε αρχές του Απριλίου επικαιροποιείται η κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης στο ΕΣΥ, διευκολύνοντας τη μετατροπή των νοσοκομειακών γιατρών σε κυνηγούς ασθενών-πελατών και τη μετατροπή του ΕΣΥ σε προθάλαμο του ιδιωτικών κλινικών-θεραπευτηρίων. 
Ελλείψεις
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Οι ελλείψεις σε σημαντικά φάρμακα έχουν γίνει καθημερινότητα, οι ανασφάλιστοι περιμένουν μήνες για ένα ραντεβού συνταγογράφησης στα λιγοστά και χωρίς επαρκή στελέχωση Κέντρα Υγείας ενώ τακτικά εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, σημαντικά τμήματα και κλινικές κλείνουν ή υπολειτουργούν. Η πρόσβαση στη δημόσια υγεία γίνεται δυσκολότερη και αυτό πάει μαζί με τη φτώχεια, την περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων και την επίθεση στη συνδικαλιστική δράση. 
Τα νοσοκομεία  βιώνουν  τη χειρότερη περίοδό τους σε ό,τι αφορά την υποστελέχωση τόσο σε ιατρικό, τεχνικό και διοικητικό προσωπικό, αλλά κυρίως σε νοσηλευτικό προσωπικό, όπου η κατάσταση είναι δραματική. Ακόμη και νέες κτιριακές υποδομές παραμένουν ανεκμετάλλευτες, πρακτικά κλειστές, λόγω της έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού και πρακτικά το Δημόσιο Νοσοκομείο συρρικνώνεται! Πολύ ωραία τα καινούργια κτίρια, αλλά τα νοσοκομεία δεν τα κάνουν οι τοίχοι και τα ντουβάρια αλλά οι άνθρωποι.
Είναι χαρακτηριστικό το τι γίνεται στα νησιά. Η ΠΟΕΔΗΝ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία) είχε από τα τέλη του περασμένου Απρίλη λίστα με τις ελλείψεις προσωπικού σε κάθε νησί. Ελλείψεις που δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ από την κυβέρνηση παρά την μαζική αύξηση του πληθυσμού σε κάθε νησί το καλοκαίρι. Έτσι στην Σαντορίνη και στην Κω για παράδειγμα δεν υπάρχει παθολόγος με αποτέλεσμα τον Ιούνη που μας πέρασε να μη μπορούν να αντιμετωπιστούν περιστατικά και ενώ ο covid-19 ήταν σε έξαρση εκείνο το διάστημα. Στο Κέντρο Υγείας Αμοργού υπάρχει μόνο 1 καρδιολόγος και 4 νοσηλευτές. Στην Κέρκυρα και αλλού μπαλώνουν τα κενά με γιατρούς με μπλοκάκι.
Αντίστοιχα τραγική υποστελέχωση υπάρχει και στο ΕΚΑΒ των τουριστικών περιοχών. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και διοικητές διορισμένοι από τη ΝΔ αναγκάστηκαν να παραιτηθούν, όπως η διοικήτρια του νοσοκομείου Σάμου.
Ψυχική υγεία
Το δε νομοσχέδιο για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση, που ψηφίστηκε το καλοκαίρι, κατά την εφαρμογή του θα σημάνει μια ισοπέδωση των ήδη ασθμαινόντων δομών ψυχικής υγείας και απεξάρτησης, με απορρύθμιση των εργασιακών ρυθμών για το προσωπικό τους, σημαντικά φίλτρα για τους λήπτες των υπηρεσιών και παραχώρηση ακόμα μεγαλύτερου τμήματος των παρεχόμενων υπηρεσιών στον ήδη δυσανάλογα μεγάλο ιδιωτικό τομέα του κλάδου. Είναι ένα σχέδιο που οδηγεί το σύστημα υπηρεσιών ψυχικής υγείας εκτός του ΕΣΥ και τους ανθρώπους που προσπαθούν να βοηθηθούν από αυτό στον ιδιωτικό τομέα ή στο περιθώριο.
Εδώ και λίγες μέρες εξάλλου επανέρχεται με επίσημο τρόπο το «σχέδιο» για καθημερινή γενική εφημερία νοσοκομείων της 2ης ΥΠΕ Αττικής και το «σχέδιο» αυτό είναι καταστροφικό. Οι τραγικές ελλείψεις υγειονομικού και λοιπού προσωπικού, η απουσία ενίσχυσης της δημόσιας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που οδηγεί αναγκαστικά πολλούς ασθενείς στα ΤΕΠ των νοσοκομείων δίπλα στα πραγματικά σοβαρά έκτακτα περιστατικά έχει σαν αποτέλεσμα την επιφόρτιση των ΤΕΠ μεγάλων νοσοκομείων με τις γνωστές εικόνες των ασθενών που στοιβάζονται στα ράντζα και την τεράστια ταλαιπωρία ασθενών και υγειονομικών. Επιπρόσθετα, τα νοσοκομεία της Αττικής που ανήκουν στην 2η ΥΠΕ είναι ήδη από χρόνια επιφορτισμένα και με σχεδόν όλα τα σοβαρά επείγοντα περιστατικά των νησιών. Στο παρελθόν αποδείχθηκε πως με εφαρμογή καθεστώτος «πρωινής» - «απογευματινής» γενικής εφημερίας εναλλάξ, ο όγκος αυτός πολλαπλασιάζεται αφόρητα. Γι’ αυτό ακριβώς οι ίδιοι οι τότε αρμόδιοι που προσπάθησαν να καθιερώσουν αυτό το καθεστώς είχαν υποχωρήσει και το είχαν αναστείλει μέσα σε λίγες μόνο μέρες, λόγω αδυναμίας κάλυψης με το υπάρχον προσωπικό της πρόσθετης εφημεριακής υπερφόρτωσης. 
Το μόνο στο οποίο σίγουρα θα οδηγήσει είναι η τραγική υποβάθμιση σε ποιότητα και σε ποσότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας και στην περαιτέρω μείωση της δυνατότητας για τακτικές ιατρικές πράξεις. Αυτό συνδυάζεταιμε τα πρόσφατα νομοθετικά μέτρα για «άσκηση ιδιωτικού έργου εκτός νοσοκομείου». Έτσι λοιπόν τα  μεγάλα δημόσια νοσοκομεία θα παραμείνουν για να καλύπτουν τις  επείγουσες ιατρικές πράξεις καθώς και τις μείζονες χειρουργικές επεμβάσεις, ενώ οι  προγραμματισμένες ιατρικές  πράξεις χαμηλότερου κινδύνου θα κατευθύνονται στον ιδιωτικό τομέα λόγω αδυναμίας κάλυψης από το ΕΣΥ. Αυτή εξάλλου είναι και η κατεύθυνση αυτής της πολιτικής στην Υγεία: η αύξηση της ιδιωτικής «επιχειρηματικής» κερδοσκοπίας σε βάρος των ασθενών, των υγειονομικών, της εκπαίδευσης των νέων ιατρών και της υγείας του λαού. 
Η υγεία είναι κοινωνικό δικαίωμα και όχι προϊόν προς πώληση. Ούτε προνόμιο στο οποίο θα έχουν πρόσβαση κατ’ εξαίρεση και με προτεραιότητα οι VIP, ενώ οι «πληβείοι» θα στοιβάζονται στα ράντζα και τα φορεία των επειγόντων λόγω των ελλείψεων προσωπικού και της  αδυναμίας πρόσβασης στην πρωτοβάθμια Υγεία.
Αντίσταση
Με αυτή την έννοια η υπεράσπιση του δικαιώματος αφορά όλη την κοινωνία, το μαχόμενο τμήμα της πρωτίστως. Οι υγειονομικοί, όσοι και όσες επιμένουμε στην υπεράσπιση του δημόσιου συστήματος υγείας, γνωρίζουμε καλά ότι αυτή η μάχη μπορεί να είναι νικηφόρα μόνο εάν συναντηθούμε με τον λαό.
Είναι απαραίτητο να υπάρξει κλιμάκωση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων με γενικές συνελεύσεις ανά νοσοκομείο και καθορισμό αγωνιστικού προγράμματος  στα νοσοκομεία καθώς και η δημιουργία μετώπου συνεργασίας του λαού και των υγειονομικών για την διάσωση του ΕΣΥ. Για ένα Δημόσιο Σύστημα Υγείας όχι για τους λίγους και εκλεκτούς, αλλά για όλους και όλες ισότιμα.