Παγκόσμια Μέρα ενάντια στο Ρατσισμό: Πλήθος δράσεων απέναντι στις ρατσιστικές πολιτικές

Σε όλες τις αντιρατσιστικές πρωτοβουλίες δράσης, υπήρξε σύνδεση με αιτήματα γύρω από τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις και ο κόσμος έδειξε διάθεση ενεργής συμμετοχής. Δυστυχώς όμως, για ακόμη μια φορά δεν επιτεύχθηκε το αυτονόητο: μια ενιαία δράση από όλες τις συλλογικότητες και τους φορείς που παλεύουν για μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις.
Βορίδης
Η φετινή 21η Μάρτη, δεν ήταν αδιάφορη. Έγινε στη σκιά της υπουργοποίησης του Μάκη Βορίδη, έπειτα από έναν ανασχηματισμό φιάσκο του Μητσοτάκη. Η επιλογή Βορίδη στο υπουργείο Μετανάστευσης ήταν ίσως η πιο ηχηρή παρέμβαση στέλνοντας πολλά μηνύματα σε πολλούς αποδέκτες. Η κυβέρνηση της ΝΔ σε μια κρισιακή φάση, επέλεξε να βάλει στην εμπροσθοφυλακή τα πιο σκληρά σκυλιά της. Το πολιτικό παιδί της ΕΠΕΝ και του Λεπέν, ο άλλοτε τσεκουροφόρος και νυν «σοβαρός αστός» πολιτικός, θα αναλάβει να διαχειριστεί τις ζωές χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών που είτε βρίσκονται ήδη στα στρατόπεδα της ντροπής στην ελληνική επικράτεια, είτε θα επιχειρήσουν να μπουν στην Ευρώπη αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Ακούγεται εφιαλτικό το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος με το συγκεκριμένο πολιτικό ιστορικό ανέλαβε αυτό το πόστο.
Το μήνυμα της κυβέρνησης ήταν διπλό. Αφενός η συσπείρωση του ακροδεξιού ακροατηρίου της σε μια περίοδο καταγεγραμμένων δημοσκοπικών διαρροών, αφετέρου η επίθεση στα κινήματα και στην Αριστερά στη ρίζα τους. Τα πρώτα δείγματα Βορίδη είναι ήδη ανησυχητικά, περιλαμβάνοντας κλεισίματα δομών φιλοξενίας και την απόσυρση της διάταξης για την παράταση αδειών διαμονής νέου τύπου σε μετανάστες. Όλα αυτά τη στιγμή που ο ίδιος σε τηλεοπτικές συνεντεύξεις του χρησιμοποιούσε ρατσιστικό λόγο και προτάσεις που θα ζήλευε και ο πιο σκληρός ακροδεξιός του αντίπαλος, θέτοντας βασική του προτεραιότητα τις επαναπροωθήσεις και την αυστηρότερη φύλαξη των συνόρων. Αν μέχρι τώρα τα παράνομα push backs, οι καθυστερήσεις χορήγησης ασύλου και οι εκατόμβες νεκρών στο Αιγαίο, ήταν μια κανονικότητα, αντιλαμβανόμαστε τι φρίκη αναμένεται να γεννηθεί στα σύνορα επί υπουργίας Βορίδη. 
Αντιρατσιστικό κίνημα
Εντός αυτού του ζοφερού πλαισίου, οργανώθηκαν οι φετινές δράσεις της 21ης Μάρτη. Στις ξεχωριστές πορείες της Παρασκευής και του Σαββάτου 21-22.03 πλήθος κόσμου είχε την ευκαιρία να εκφράσει την αλληλεγγύη του σε πρόσφυγες και μετανάστες, απαιτώντας καλύτερες συνθήκες φιλοξενίας, ανοιχτά σύνορα, χορήγηση εγγράφων, σταμάτημα των επαναπροωθήσεων και απονομή δικαιοσύνης για τα θύματα των ρατσιστικών πολιτικών. Οι διαδηλώσεις και των δύο ημερών δεν ήταν μονοθεματικές, αλλά με τη ζωντάνια και τη δυναμική τους, έθεσαν ξανά στο επίκεντρο το ναυάγιο της Πύλου, το έγκλημα των Τεμπών και τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη. Πανό αντιρατσιστικών πρωτοβουλιών, μεταναστευτικών συλλογικοτήτων και αριστερών οργανώσεων, γέμισαν τους δρόμους της Αθήνας, καθιστώντας σαφές στην κυβέρνηση Μηστοτάκη ότι οι πολιτικές της βίας και της εξαθλίωσης απέναντι στα πιο αδύναμα και ευάλωτα τμήματα της τάξης μας δεν θα περάσουν.
Έχει μεγάλη σημασία ότι το αντιρατσιστικό κίνημα στην Ελλάδα, αναπτύσσεται σε πολλαπλά επίπεδα, διεισδύει στους κοινωνικούς χώρους και συνδέει επιμέρους αιτήματα.  Το προβληματικό όμως είναι ότι αυτή η δυναμική δεν εκφράζεται ενιαία. Οι ξεχωριστές διαδηλώσεις, η πολυδιάσπαση της κινηματικής δράσης και τα διαφορετικά καλέσματα, μόνο σύγχυση δημιουργούν σε ένα υπαρκτό κοινωνικό δυναμικό που θέλει να εμπλακεί, θέλει να ενεργοποιηθεί, θέλει να γίνει δραστήριο κομμάτι του αντιρατσιστικού κινήματος. Οι πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες για το τραγικό ναυάγιο της Πύλου, θα είχαν πολύ μεγαλύτερη απήχηση και δυναμική, αν συνδέονταν με όλο το φάσμα των αντιρατσιστικών δυνάμεων σε μια κοινή δράση αποφασισμένη με διάλογο και συντροφικότητα. Είναι ένα ανοιχτό στοίχημα κάθε χρόνο αυτή η συγκέντρωση δύναμης στο όνομα του πιο σημαντικού σκοπού, της υπεράσπισης των συμφερόντων των προσφύγων και μεταναστών. Δυστυχώς μέχρι τώρα δεν έχει κερδηθεί.
AntifaCon
Στις κινητοποιήσεις της 21ης Μάρτη δόθηκε ένα πρώτο δείγμα της επαγρύπνησης του αντιρατσιστικού κινήματος. Σημαντικό σημείο αναφοράς σε αυτό το δείγμα υπήρξε και το 1ο AntifaCon που διοργανώθηκε στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στις 22-23 Μαρτίου. Πρόκειται για μια Αντιφασιστική Συνάντηση στην Αθήνα που στόχο είχε τη ζύμωση και την ανταλλαγή απόψεων γύρω από το ζήτημα της αντιμετώπισης της ακροδεξιάς απειλής και των φασιστικών φαινομένων. Το πρόγραμμά του περιλάμβανε πλήθος workshop, μικρών και μεγαλύτερων συζητήσεων γύρω από πληθώρα ζητημάτων που απασχολούν το αντιφασιστικό κίνημα και την Αριστερά. Στα πάνελς των συζητήσεων υπήρχε πληθώρα προσώπων από τα κινήματα, την πολιτική και τον πολιτισμό, ενώ στο χώρο έγινε και συναυλία με τη συμμετοχή σημαντικών καλλιτεχνών. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι αν δεν υπήρχε κατακερματισμός δυνάμεων στο πλήθος των διαφορετικών καλεσμάτων εκείνες τις ημέρες, η Συνάντηση αυτή θα είχε ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία και θα είχε παράξει ακόμη περισσότερο πολιτικό περιεχόμενο.
Να οργανώσουμε τα 
Αντιρατσιστικά Φεστιβάλ
Στο δρόμο προς τα μεγάλα Αντιρατσιστικά Φεστιβάλ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη το φετινό καλοκαίρι, οφείλουμε να συγκεντρώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες δυνάμεις. Ήδη έχουν ξεκινήσει οι οργανωτικές συνελεύσεις, προκειμένου, όπως κάθε χρόνο, αλλά φέτος ακόμη περισσότερο, να βουλιάξουν από μαζικότητα, να στείλουν το μήνυμα της ενότητας στη δράση και να εκφράσουν τον ριζοσπαστισμό και την αλληλεγγύη που είναι διάχυτες στην κοινωνία. Τα Αντιρατσιστικά Φεστιβάλ σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, αλλά και σε όλη τη χώρα έχουν γίνει ένα πολιτικός σταθμός οξυγόνου και ζωντάνιας, τροφοδοτώντας πολιτικά και κινηματικά τους αγώνες κάθε νέας χρονιάς. Είναι ζωτικής σημασίας ανάγκη, να βοηθήσει ο καθένας από το μετερίζι του ώστε η φετινή διεξαγωγή τους να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ένα μήνυμα που ακούστηκε στις διαδηλώσεις της 21ης Μάρτη, αλλά το επόμενο διάστημα πρέπει να ακουστεί ακόμη πιο δυνατά.