Αποσπάσματα από το κείμενο συμβολής της Αριστερής Πλατφόρμας, που κατατέθηκε στη Συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ
Το πλήρες κείμενο μπορείτε να διαβάσετε στο rproject.gr
Μόνο ένα δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης μπορεί να δώσει την απαραίτητη ορμή στο ΣΥΡΙΖΑ για ένα νέο μεγάλο άλμα στην επιρροή του και στη συμβολή του στην αναζωογόνηση του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Σίγουρα χρειαζόμασταν μεγαλύτερη προετοιμασία για το ιδρυτικό Συνέδριο. Παρόλα αυτά και παρά τις όποιες αντιξοότητες, η Αριστερή Πλατφόρμα θα καταβάλει κάθε προσπάθεια για ένα Συνέδριο ιστορικής τομής για την Αριστερά και τον τόπο. Δεν θέλουμε ένα Συνέδριο εσωτερικών σκοπιμοτήτων. Θέλουμε ένα Συνέδριο των πλατιών εργατικών-λαϊκών στρωμάτων και της προοδευτικής ανατροπής.
Το ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να καταστεί μια κορυφαία στιγμή στην αλληλένδετη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να συμβάλλει από τη μία στην αναζωογόνηση του κοινωνικού πεδίου, στην αντεπίθεση της κοινωνίας και στην ανάπτυξη μεγάλων ενωτικών κοινωνικών ταξικών αγώνων και από την άλλη στην προσπάθεια του να προωθήσει μια κυβέρνηση της Αριστεράς στην Ελλάδα, που θα αλλάξει τη μοίρα αυτού του τόπου με γενικότερες επιδράσεις στην περιοχή και την Ευρώπη.
Οι θέσεις για το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως οι τελικές αποφάσεις του μπορούν να σφραγίσουν το μέλλον όλης της Αριστεράς και κυρίως το μέλλον του τόπου και να θέσουν τις βάσεις για τη συγκρότηση ενός πρωτότυπου αριστερού κομματικού εγχειρήματος, στο οποίο η δημοκρατικότητα, η πολυτασικότητα, η γνήσια συλλογικότητα, η ουσιαστική συμμετοχή των μελών στις αποφάσεις και εις βάθος συζήτηση πάνω σε διαφορετικές απόψεις, θα μπορούν να συνυπάρχουν με την ενιαία εικόνα, τη συνοχή, τον πλήρη σεβασμό στις συλλογικές πλειοψηφικές αποφάσεις και την αποτελεσματικότητα στη δράση του Κόμματος.
Όλο και περισσότερο δίνεται η εντύπωση ότι υπάρχουν δύο ειδών θέσεις του κόμματος, εκείνες που χρησιμοποιούνται για «εσωτερική κομματική χρήση» και εκείνες που επιλεκτικά και κατά θέμα είναι «κατάλληλες» για να εκφωνούνται δημόσια, ανάλογα με την περίσταση και τα ακροατήρια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο πρέπει να αποφύγει αλλά και να καταπολεμήσει, με όλες του τις δυνάμεις και σε όλα τα επίπεδα, τυπικά φαινόμενα που έχουν εμφανισθεί σε αντιπολιτευτικά κόμματα, ιδίως του σοσιαλδημοκρατικού κλίματος, τα οποία όσο προσέγγιζαν την κυβέρνηση τόσο υποβαθμιζόταν το κόμμα και μεγάλωνε η απόσταση ανάμεσα στο τελευταίο, τα συλλογικά του όργανα, τις συλλογικές του αποφάσεις, και τη δημόσια διαχείριση της πολιτικής του κόμματος.
Το ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αναδείξει και να χαράξει εκείνες τις νέες πολιτικές κατευθύνσεις που θα ανοίξουν τα «φτερά» του Κόμματος να επιτύχει ένα ταυτόχρονο διπλό άλμα.
Διπλό άλμα
Ένα άλμα στη συμβολή του για την εκ νέου αφύπνιση του κοινωνικού πεδίου, στην αναζωογόνηση των κοινωνικών αγώνων και στην ανάπτυξη ενός μεγάλου ενωτικού εργατικού-λαϊκού κινήματος, στο ύψος της ανάγκης μιας προοδευτικής ανατροπής στην πορεία της χώρας με σοσιαλιστικό ορίζοντα.
Ένα νέο άλμα στη δυναμική και επιρροή του κόμματος, που θα του προσδώσει ένα άνετο πολιτικό προβάδισμα και μια καινούργια πολιτική πρωτοκαθεδρία, η οποία θα δώσει και τη χαριστική βολή στο παλιό αστικό πολιτικό σκηνικό και στις «αριστερές» εφεδρείες του.
Για να πραγματοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ το αναγκαίο διπλό άλμα στην πορεία του, στην κατεύθυνση της προοδευτικής ανατροπής και της κυβέρνησης της Αριστεράς, χρειάζεται ο ίδιος μια νέα ριζοσπαστικοποίηση, η οποία με τη σειρά της θα δώσει ώθηση σε μια νέα πολιτική και ιδεολογική ριζοσπαστική μετατόπιση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.
Δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που πρέπει να «χαθεί» μέσα στις συγχύσεις, τις αντιφάσεις και την απροσδιοριστία σημαντικών κοινωνικών τμημάτων που προβληματίζονται και δυσφορούν με τη μνημονιακή λεηλασία, αλλά αντιθέτως οφείλει να ηγηθεί πρωτοποριακά μιας προσπάθειας για να υπάρξουν κοινωνικές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις και συνεκτικές πολιτικές και ιδεολογικές ανακατατάξεις, στη βάση μιας εναλλακτικής, προοδευτικής και σοσιαλιστικής προοπτικής της κοινωνίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ενισχύσει την αξιοπιστία του μέσα στα πλατιά λαϊκά στρώματα, να κερδίσει την εμπιστοσύνη της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και να κατακτήσει την ηγεμονία στη συγκρότηση ενός πλατιού αριστερού μετώπου και σε μια πλατιά κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων στρωμάτων στις πόλεις και την ύπαιθρο, και του κόσμου της διανόησης και του πολιτισμού, μόνο αν επιδείξει αξιοπιστία στο ριζοσπαστισμό του και την ανατρεπτική του κατεύθυνση και εμπνεύσει εμπιστοσύνη για τη συνέπειά του, τη σταθερότητά του, την ικανότητά του να δίνει δύσκολες μάχες, την αντοχή του στις πιέσεις του κατεστημένου και την αποφασιστικότητά του.
Σε πολιτικό επίπεδο, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει σε κάθε περίπτωση να εγκαταλείψει ένα πνεύμα άμυνας και απολογίας, που συχνά εμφανίζει, και να περάσει σε μια μεγάλη δημιουργική πολιτική αντεπίθεση, με τεκμηρίωση, επιχειρήματα, αυτοπεποίθηση και μαχητικό πνεύμα, η οποία πέραν των άλλων προϋποθέτει μαζί με ένα νέο πολιτικό προσανατολισμό, έναν κατάλληλο σχεδιασμό και μια ουσιαστικότερη συλλογική προσπάθεια και μελέτη.
Σε κινηματικό επίπεδο, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να κάνει μια μεγάλη στροφή για να ανακαλύψει εκ νέου και σε μεγαλύτερο βάθος το ταξικό, εργασιακό και κοινωνικό πεδίο. Χρειαζόμαστε μια μεγάλη στροφή του Κόμματος σε όλα τα επίπεδα, από τα κεντρικά του στελέχη μέχρι και την τελευταία οργάνωση και όλα τα μέλη τού φορέα στην κοινωνία, τα κοινωνικά προβλήματα και πρώτα απ’ όλα τους εργασιακούς χώρους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι δυνατόν σε περιόδους λεηλασίας και εκτροπής σαν αυτές που διανύουμε να εμφανίζεται σε ορισμένες καίριες στιγμές «ταλαντευόμενος» ή ακόμα χειρότερα ως «κυανόκρανος» απέναντι σε κοινωνικούς αγώνες που έχουν δίκαια αιτήματα. Αντίθετα, ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ρόλος «παρατηρητή» ή έξωθεν «σχολιαστή» των κοινωνικών αντιδράσεων και κοινωνικών αγώνων, κάτω από την πίεση των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης, αλλά ρόλος ουσιαστικής παρέμβασης για τη στήριξη των αγώνων και για να αποκτούν ουσιαστικό περιεχόμενο, εναλλακτικό προσανατολισμό και να κατακτούν την ευρύτερη δυνατή κοινωνική αλληλεγγύη και αποτελεσματικότητα.
Αμετάθετος, άμεσος στόχος του ΣΥΡΙΖΑ -σε αυτή ιδιαίτερα τη φάση- είναι η αναζωογόνηση σε ταξική κατεύθυνση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να καταστήσει πιο συνεκτική και πιο τεκμηριωμένη την κεντρική εναλλακτική του πρόταση, θέτοντας σε ένα ενιαίο σχέδιο, χωρίς τεμαχισμούς και διακοπές, ένα πειστικό δρόμο απαλλαγής από τρόικα και μνημόνια, ο οποίος θα ακολουθηθεί μέχρι τέλους, χωρίς αναστολές και εκβιασμούς για την παραμονή στο ευρώ. Ταυτόχρονα, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει αμέσως μετά το Συνέδριο να συνδέσει αυτή την κεντρική, συνεκτική, χωρίς αντιφάσεις και εξαρτήσεις από τρίτους, πρόταση, με εξειδικευμένη και συγκεκριμένη ριζοσπαστική προγραμματική επεξεργασία σε όλους τους τομείς και σε ανοιχτό διάλογο με τους ενδιαφερόμενους.
Σε κομματικό επίπεδο, ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται ριζική και ριζοσπαστική ανασυγκρότηση και επαναπροσανατολισμό. Θεμελιώδεις κατευθύνσεις είναι να κατακτήσει όλο το Κόμμα μια πραγματικά νέα συλλογική λειτουργία σε όλα τα επίπεδα, μια αληθινή και στην πράξη συμμετοχή στις αποφάσεις, και μια ικανότητα εξωστρεφούς κοινωνικής παρουσίας και κινηματικής δράσης σε όλα τα επίπεδα.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για νέα ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας και προοδευτική ανατροπή χωρίς ένα κόμμα ριζοσπαστικό, χωρίς ένα κόμμα εμπροσθοφυλακή, ένα κόμμα αφοσιωμένων αγωνιστών, ένα κόμμα πρωτοπόρων και όχι ένα κόμμα που καμιά φορά κινδυνεύουν λειτουργίες του, να περιορίζονται στην ανάδειξη εσωτερικών συσχετισμών, στην επιβεβαίωση και αναπαραγωγή της όποιας ηγεσίας, κόμμα γραφειοκρατικό και μικροεξουσίας.
Προγραμματικές κατευθύνσεις
1. Ακύρωση-κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων.
2. Διαγραφή του ελληνικού κρατικού χρέους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτές τις σκέψεις θεωρεί άμεση προτεραιότητα του την πλήρη, χωρίς όρους και μνημονιακές υποχρεώσεις, διαγραφή του χρέους, η οποία συνιστά πρώτη προϋπόθεση για να μπορέσει η χώρα να ανακόψει την κρίση και να χαράξει δρόμους ανάκαμψης.
3. Διαγραφή χρεών για τις πιο αδύνατες χώρες στην ευρωζώνη και σε παγκόσμιο επίπεδο.
4. Ακύρωση-κατάργηση των δανειακών συμβάσεων.
5. Γενναία ρύθμιση έως διαγραφή χρεών στα ασθενέστερα στρώματα.
6. Εθνικοποίηση-Κοινωνικοποίηση των τραπεζών
7. Τέλος στις ιδιωτικοποιήσεις. Ένας νέος δημόσιος, εργατικά ελεγχόμενος, κοινωνικοποιημένος τομέας, κινητήριος δύναμη ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου σοσιαλιστικής προοπτικής.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει ότι, στο πλαίσιο μιας πολιτικής προοδευτικής διεξόδου από την κρίση και ενός μεταβατικού προγράμματος σοσιαλιστικής προοπτικής, θα προχωρήσει στην εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση όλων των στρατηγικών τομέων και κλάδων της ελληνικής οικονομίας και όσων κλάδων και επιχειρήσεων κριθεί αναγκαίο, προκειμένου να υπηρετηθεί με άμεσο και αποτελεσματικό τρόπο η ανάπτυξη, η απασχόληση και η παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου.
8. Φορολογική μεταρρύθμιση, για να πληρώσουν τα κέρδη και ο πλούτος.
9. Στήριξη μισθών και συντάξεων. Εκδημοκρατισμός εργασιακών σχέσεων και συγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος. Εργατικός και κοινωνικός έλεγχος στην παραγωγή και στο κράτος.
Στο πλαίσιο μιας τέτοιας δέσμης μέτρων, η κυβέρνηση της Αριστεράς, αλλά κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, σε διάλογο, συνεργασία και κοινή δράση με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και το εργατικό κίνημα, θα θεσμοθετήσει να επεκταθεί σταδιακά, σε όλη την έκταση της παραγωγής και της κοινωνίας, ο εργατικός και κοινωνικός έλεγχος. Να απελευθερωθούν οι αγωνιστικοί πόροι και πρωτοβουλία της εργατικής τάξης, ώστε να ανυψωθεί σε ηγέτιδα κοινωνική δύναμη, που θα καθορίσει τις μεγάλες αλλαγές σε σοσιαλιστική κατεύθυνση. Χωρίς τη δημιουργική πρωτοβουλία της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, χωρίς τη γενική ανάταση της πρωτοβουλίας και του αγώνα των μαζών, χωρίς οι ίδιοι οι άνθρωποι να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους, η κοινωνία θα παραμένει δέσμια των συμφερόντων του κεφαλαίου και η οικονομία θα λειτουργεί με υπέρτατο κριτήριο το κέρδος, και κανένα σχέδιο για μεγάλες ανατροπές με κατεύθυνση το σοσιαλισμό δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Γι’ αυτό, βασική μας κατεύθυνση είναι η πάλη για την επέκταση του εργατικού και κοινωνικού ελέγχου σε όλη την έκταση της παραγωγής και του κράτους. Η κυβέρνηση της Αριστεράς και ο ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίξουν με κάθε μέσο και θα παλέψουν για την εμφάνιση και επέκταση τέτοιων μορφών εργατικού και κοινωνικού ελέγχου.
Θεωρούμε όλα αυτά τα μέτρα, τις πρωτοβουλίες και τους αγώνες, σαν τα πρώτα βήματα σε μια διαδικασία που πρέπει γρήγορα να προσανατολιστεί και να κλιμακωθεί στην κατεύθυνση της πλήρους κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και της συγκρότησης από τους ίδιους τους εργαζόμενους των δικών τους μορφών εξουσίας, για την κοινωνία της εργατικής και κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης.
10. Δημόσιος-κοινωνικός έλεγχος στα ΜΜΕ. Ισχυρά και δημοκρατικά, δημόσια -υπό κοινωνικό έλεγχο- ΜΜΕ.
11. Για ένα «Όχι» μέχρι το τέλος στην τρόικα, τα μνημόνια και τους εκβιασμούς.
Οι τελευταίες εξελίξεις υπογραμμίζουν ακόμη πιο έντονα ότι τόσο η Ευρωζώνη όσο και η Ε.Ε. δεν μεταρρυθμίζονται, ούτε επαναθεμελιώνονται, αλλά μόνο ανατρέπονται, αν το αίτημα παραμένει -και παραμένει- μια Ευρώπη των λαών, της σύγκλισης προς τα πάνω, της προόδου και του σοσιαλισμού. Και αυτή η διαδικασία ανατροπής μπορεί να γίνει ρεαλιστική και να μην παραμείνει κενό γράμμα ή ουτοπία, αν ξεκινήσει από μια χώρα ή ομάδα χωρών, πράγμα που μπορεί να προκαλέσει, ίσως και πολύ σύντομα, ένα ντόμινο ανάλογων ανατρεπτικών εξελίξεων σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο.
Μια κυβέρνηση της Αριστεράς οφείλει να είναι αποφασισμένη και προετοιμασμένη να ακολουθήσει με σταθερότητα, συνέπεια και ενιαία κατεύθυνση αυτό το προοδευτικό πρόγραμμα σοσιαλιστικής προοπτικής, ανεξάρτητα από απειλές, εκβιασμούς, πιέσεις και τρομοκρατικά διλήμματα.
Η κυβέρνηση της Αριστεράς, έχοντας ως στόχο να υλοποιήσει ένα τέτοιο πρόγραμμα ρήξης και ανατροπής, πρέπει να προετοιμαστεί από κάθε άποψη για όλες τις συνέπειες και τα ενδεχόμενα της αναπόφευκτης σύγκρουσης με την Ευρωζώνη του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, περιλαμβανομένης, αν χρειαστεί, και της εξόδου από την Ευρωζώνη.
Υπ’ αυτό το πρίσμα, η θέση «καμιά θυσία για το ευρώ» δεν είναι επαρκής και πρέπει να συμπληρωθεί, ύστερα και από την καταλυτική εμπειρία της Κύπρου, με τις παραπάνω θέσεις, που εκφράζουν την ετοιμότητα και αποφασιστικότητα να υλοποιήσουμε το πρόγραμμά μας και τους στόχους μας μέχρι το τέλος.
12. Ένα μεγάλο αριστερό πολιτικοκοινωνικό μέτωπο για κυβέρνηση Αριστεράς και την προοδευτική ανατροπή.
Θεωρούμε ότι σήμερα μια συνεργασία και συμπόρευση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, κατά πρώτο λόγο του ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που θα έδινε ισχυρό αριστερό προβάδισμα στο πολιτικό σκηνικό, όχι μόνο καθίσταται όσο ποτέ αναγκαία, αλλά και ότι οι τραγικές εξελίξεις που σημειώνονται στην Ελλάδα και την Κύπρο, μαζί με τα διδάγματα που τις ακολουθούν, φέρνουν αντικειμενικά πιο κοντά αυτή τη συμπόρευση και την καθιστούν πιο δυνατή μέσα από αμοιβαίες μετατοπίσεις και την εκδήλωση ισχυρής ενωτικής βούλησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις δυσκολίες, δεσμεύεται ότι θα σχεδιάσει και θα αναλάβει συγκεκριμένες, εποικοδομητικές και ρεαλιστικές πολιτικές και προγραμματικές πρωτοβουλίες για τη συνεργασία και τη συμπαράταξη της Αριστεράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει και ενθαρρύνει ενδεχόμενες συνεργασίες με στελέχη και συλλογικότητες από το σοσιαλιστικό και σοσιαλδημοκρατικό χώρο, οι οποίες απεγκλωβίζονται από τις λογικές της σοσιαλδημοκρατίας και της διαχείρισης του συστήματος και ακολουθούν μια αγωνιστική πορεία προς τ’ αριστερά, και με τις οποίες έχουν αναπτυχθεί και δοκιμασθεί σχέσεις εμπιστοσύνης, με κοινές θέσεις, κοινές πρωτοβουλίες και κυρίως κοινούς αγώνες.
Τέτοιου είδους συνεργασίες, που μπορεί να γίνονται δυνατές με όρους μετατοπίσεων προς τ’ αριστερά και όχι αναδίπλωσης του ΣΥΡΙΖΑ προς την κεντροαριστερά και τις σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες, δεν αφορούν σε καμία περίπτωση πρόσωπα ή φορείς που είχαν ρόλους σημαντικής ευθύνης στη δεξιόστροφη πορεία του ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα στις μνημονιακές επιλογές του -και πολύ περισσότερο τέτοιου είδους ευρύτερες συνεργασίες δεν αφορούν δυνάμεις κεντροδεξιού προσανατολισμού.
13. Ορισμένες θέσεις για το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στην ανασυγκρότηση, ανάπτυξη και αντεπίθεση του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Μπορεί να δημιουργηθεί ένα νέο ιστορικό μπλοκ κοινωνικής ανατροπής και αλλαγής, που θα στηρίζεται σε μια σταθερή συμμαχία της εργατικής τάξης με μικρομεσαία στρώματα, υπό την ηγεμονία της πρώτης, με αιχμές την κατάργηση των μνημονίων, τη ριζοσπαστική αντιμετώπιση του δημοσίου και ιδιωτικού χρέους και τη ρήξη με τον οικονομικό και κοινωνικό κανιβαλισμό της Ευρωζώνης, αλλά και την σύγκρουση με Ε.Ε.
Σε αυτό το πλαίσιο:
Αγωνιζόμαστε για την ανασύνταξη των συνδικάτων και την επαναθεμελίωση του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος σε αγωνιστική-ταξική κατεύθυνση.
Συμβάλλουμε στην ανασυγκρότηση και τη διεύρυνση των συντονισμών πρωτοβάθμιων εργατικών σωματείων, που δεν πρέπει να είναι συντονισμός παραγόντων της Αριστεράς αλλά σωματείων και συλλογικοτήτων.
Αναζωογονούμε και διευρύνουμε το συντονισμό των Ομοσπονδιών, όχι για να εγκαταλείψουμε τα συνδικάτα στη διασπαστική λογική του ΠΑΜΕ, αλλά για να δημιουργήσουμε ακόμα ένα βήμα αγωνιστικών πρωτοβουλιών και δράσεων, που θα μας αποδεσμεύει από τον ασφυκτικό σχεδιασμό των τριτοβάθμιων οργανώσεων όταν αυτές αδρανούν.
Στόχος των δυνάμεών μας που δρουν στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι μέσα από την ανάπτυξη των εργατικών αγώνων να συμβάλλουν στη διαμόρφωση ενός διακριτού αγωνιστικού συνδικαλιστικού ρεύματος, που θα διεκδικήσει την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης σε όλα τα επίπεδα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και θα αγωνιστεί για την ανασυγκρότησή του, σε διεκδικητική, ριζοσπαστική, ανατρεπτική, ταξική κατεύθυνση.
Ταυτόχρονα, πρέπει να συμβάλλουμε στην οργάνωση των ανέργων, με τους ίδιους να γίνονται πρωταγωνιστές στον αγώνα για δουλειά. Να επιμείνουμε (με ευθύνη των κομματικών οργανώσεων) στην καταγραφή των μελών μας που είναι άνεργοι και να συγκροτήσουμε σε επίπεδο πόλης (εργατικού κέντρου) τη δικτύωσή τους σε περιφερειακό και πανελλαδικό επίπεδο. Να εξετάσουμε τη δυνατότητα συμμετοχής των ανέργων στα συνδικάτα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προχωρήσει άμεσα σε «εσωκομματική καμπάνια» για εγγραφή όλων των μελών του στα συνδικάτα και για την ενεργοποίηση τους για τη στήριξη των αγωνιστικών ταξικών συνδικαλιστικών παρατάξεων του χώρου τους ή για τη συγκρότηση τέτοιων όπου δεν υπάρχουν.
Η ουσιαστική παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ στις πραγματικές διεργασίες που συντελούνται στην κοινωνία απαιτεί καλύτερη ανάπτυξη του κόμματος στους εργατικούς χώρους και στις λαϊκές γειτονιές, στενότερη σχέση του με τα κινήματα που αναπτύσσονται ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές και κυρίως με το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Στο αμέσως επόμενο διάστημα πρέπει να ανασυγκροτήσουμε και να στηρίξουμε τις οργανώσεις του κόμματος στους εργασιακούς χώρους και κυρίως στον ιδιωτικό τομέα όπου πρέπει να ρίξουμε ιδιαίτερο πολιτικό βάρος.