Ένας χρόνος δίκης της Χρυσής Αυγής

Από τις 12 Γενάρη η δίκη έχει σταματήσει, παρά τις συνεχιζόμενες προσπάθειες της Πολιτικής Αγωγής να πάρει άδεια για τη συνέχισή της από τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας και Πειραιά. Οι επιτροπές αδειών των δύο μεγαλύτερων δικηγορικών συλλόγων στην Ελλάδα αδρανούν χαρακτηριστικά. Η κυβέρνηση αδιαφορεί και το υπουργείο Δικαιοσύνης κωφεύει. Έτσι το συνταγματικό όριο προφυλάκισης (30μηνο) εκπνέει για τον ένα μετά τον άλλο κατηγορούμενο, κραγμένοι δολοφόνοι όπως ο Ρουπακιάς αποφυλακίζονται και οι αρχι-ναζί δικάζονται για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση ενώ ταυτόχρονα ασκούν τα «βουλευτικά τους καθήκοντα». Σε αυτό το φόντο, η Χρυσή Αυγή έφτασε στο σημείο να καταθέσει μήνυση εις βάρος των τριών εφετών για «κατάχρηση εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος». Επιπρόσθετα, δικογραφίες όπως εκείνη της επίθεσης τάγματος εφόδου της Χρυσής Αυγής στον κοινωνικό χώρο «Συνεργείο» χάνονται μυστηριωδώς, ενώ υποθέσεις που προστέθηκαν από τις ανακρίτριες στην υπόθεση, όπως του πογκρόμ της ΧΑ στο κέντρο της Αθήνας μετά τη δολοφονία Καντάρη (με 1 νεκρό και 100 μετανάστες τραυματίες), κινδυνεύουν με παραγραφή.
Η δίκη
Η δίκη αυτή καθαυτή, παρά την κωλυσιεργία μηνών από τους συνηγόρους των χρυσαυγιτών και το τεράστιο θέμα της ακαταλληλότητας της αίθουσας στον Κορυδαλλό, συνεχιζόταν μέχρι την έναρξη της αποχής των δικηγόρων, έχοντας καταφέρει να προχωρήσει μετ’ εμποδίων στην εξέταση 16 μαρτύρων για την πρώτη υπόθεση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα που ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί. Σε αυτό το διάστημα ήρθαν στο φως από τους αυτόπτες μάρτυρες σημαντικές λεπτομέρειες για τη οργανωμένη δράση των ταγμάτων εφόδου της ΧΑ και την καθοδήγησή τους από τον Μιχαλολιάκο και τον Λαγό, ενώ αναδείχθηκε η σχέση ανοχής της συμμορίας από αστυνομικούς που ενώ βρέθηκαν μπροστά στη σκηνή της δολοφονίας αδυνατούσαν να συλλάβουν κάποιον άλλο χρυσαυγίτη εκτός του Ρουπακιά, κι αυτόν ύστερα από υπόδειξη του Π. Φύσσα λίγο πριν ξεψυχήσει. Οι ίδιοι αστυνομικοί έδειξαν σπουδή για να συλλάβουν την ίδια ώρα μια ολόκληρη ομάδα από τους φίλους του Παύλου! Όσο συνεχιζόταν η δίκη, τα στοιχεία που έρχονταν στο φως για τη δράση της ΧΑ οδήγησαν τους χρυσαυγίτες –που υποτίθεται θα αποδείκνυαν την «πολιτική σκευωρία» σε βάρος τους– να αντιδρούν σε οποιαδήποτε απόπειρα στοιχειοθέτησης (νομιμοποίηση συνηγόρων Πολιτικής Αγωγής για την υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης, προβολή οπτικοακουστικού υλικού εντός της αίθουσας) και δημοσιοποίησης της δίκης (τηλεοπτικές κάμερες, τήρηση ηχογραφημένων πρακτικών κ.λπ.).
Οι αντιφάσεις της ΧΑ
Η ρατσιστική πολιτική αποτροπής εισόδου των προσφύγων και μεταναστών στην ΕΕ από την ελληνική κυβέρνηση και την ευρωηγεσία αντικειμενικά έχει ανοίξει πρόσφορο έδαφος αξιοποίησης για τους νεοναζί της ΧΑ. Τα μεγάλα ΜΜΕ ολοένα και περισσότερο στοχοποιούν αλληλέγγυους και πρόσφυγες, η ΕΛ.ΑΣ. διαλύει δομές αλληλεγγύης και οι χρυσαυγίτες ολοένα και περισσότερο αισθάνονται σαν το πουλί μες στο κλουβί, πιασμένο στο δόκανο της δικαστικής τους περιπέτειας. Πιεσμένοι και από τα «ορφανά» της ΧΑ, όπως τον αποσκιρτήσαντα Ρήγα, που οργανώνουν συγκεντρώσεις μίσους, και υπό την εκλογική απειλή της «νέας» ακροδεξιάς των Καρατζαφέρη - Μπαλτάκου, οδηγούνται τελικά σε ατοπήματα όπως την επανεμφάνιση των ταγμάτων εφόδου σε πλήρη δράση στον Πειραιά και τις πρόσφατες επιθέσεις τους κατά αντιφασιστών. Παρά την εκνευριστική κάλυψη και συλλειτουργία των ΜΑΤ με τους μπράβους του Λαγού, τέτοιες εικόνες καίνε το προσωπείο του «νόμιμου πολιτικού κόμματος» που επιχειρεί εδώ και χρόνια να φιλοτεχνήσει η ηγετική ομάδα της ΧΑ εντός και εκτός του δικαστηρίου προκειμένου να αποφύγουν τα χειρότερα.
Το κίνημα και η Αριστερά
Η παράλυση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στην αντιμετώπιση των νεοναζί της ΧΑ βγάζει μάτι. Ούτε η μεταφορά της δίκης στο Εφετείο έχει αποφασιστεί, ούτε ο κ. Τόσκας μπορεί να δώσει πειστικές εξηγήσεις για την επανενεργοποίηση της σχέσης αγάπης ανάμεσα σε αστυνομικούς και χρυσαυγίτες στη Χίο και στον Πειραιά, που είχαμε να δούμε σε τηλεοπτική κάλυψη εδώ και πολύ καιρό. Η μόνη δύναμη που μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους νεοναζί και να αναγκάσει τους «θεσμούς» να λειτουργήσουν με δημοκρατικά αντανακλαστικά είναι ο κόσμος του κινήματος και της Αριστεράς. Η επιμονή στην αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες και την αντίσταση στην Ευρώπη-φρούριο καθώς και οι επερχόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις κατά του νέου πακέτου μέτρων είναι η βάση της αντιμετώπισης των φασιστών. Η κινητοποίηση του αντιφασιστικού κινήματος για την άμεση επανέναρξη της δίκης και τη μεταφορά της στο Εφετείο Αθηνών επιβεβλημένη. Την ίδια ώρα θα χρειαστεί να επανεξεταστούν από κάποιες δυνάμεις της Αριστεράς πρακτικές «ηρωικών» αντιφασιστικών κινητοποιήσεων από μια χούφτα αντιφασιστών που εξαγγέλλονται για την επομένη και καταλήγουν σε άνιση αναμέτρηση με τις συντονισμένες δυνάμεις ΜΑΤ-ΧΑ. Στην περίοδο που διανύουμε, η αντιφασιστική δράση θα χρειαστεί μεγαλύτερα γεγονότα ενωτικής απάντησης που θα εμπλέκουν όσο είναι δυνατόν περισσότερους αγωνιστές, συλλογικότητες και μαζικούς φορείς.