Η Κάτω Βουλή αποφάσισε την αποπομπή της Ντίλμα Ρούσεφ από τη θέση της προέδρου μέχρι τη διεξαγωγή της δίκης εναντίον της για διαφθορά, και πλέον αναμένεται η ψηφοφορία στη Γερουσία.
Φύλλο Νο 359 (27 Απρίλη 2016)
Ενα ακόμη «πακέτο» μνημονιακών μέτρων ολοκληρώνεται μέσα από τις «διαπραγματεύσεις» κυβέρνησης και δανειστών και έρχεται προς ψήφιση στη Βουλή. Δεν χρειάζεται να μάθουμε όλες τις ανατριχιαστικές πτυχές ή «λεπτομέρειες» που περιλαμβάνει για να καταλάβουμε ότι θα είναι θηριώδες, ότι συνιστά απόπειρα να δοθεί το τελειωτικό χτύπημα στις εργατικές-λαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα.
Το κίνημα Nuit Debout στη Γαλλία (βλ. σελ. 17), στο «κοινωνικό εργαστήρι της Ευρώπης», ξεσπώντας σε μια πολιτικά σκληρή και κινηματικά δύσκολη περίοδο, λειτούργησε ως πηγή έμπνευσης διεθνώς. Πόσο μάλλον όταν οι ακτιβιστές, επιλέγοντας τις καταλήψεις δημόσιων χώρων, είδαν τον εαυτό τους ως τμήμα της διεθνούς αντίστασης, ως «συνέχεια» προηγούμενων μεγάλων αγώνων που διεθνοποιήθηκαν όπως η Ταχρίρ στην Αίγυπτο, οι Indignados στην Ισπανία, οι Αγανακτισμένοι στην Ελλάδα, το Occupy στις ΗΠΑ, αλλά και άλλων.
Ιστορικό έγκλημα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
«53+»:
Σε εσωκομματική αντιπολίτευση του μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ, θέτοντας σε λειτουργία και τη δική της ιστοσελίδα (commonality.gr), προσπαθεί να συγκροτηθεί η εναπομείνασα τάση των «53+». Σε ένα κείμενο-διακήρυξη 11 σημείων για το κόμμα και την κυβέρνηση, εν όψει του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ (εκείνο που αναμενόταν κάποτε... και θα έκανε ο Τσίπρας τον Σεπτέμβρη του 2015, απόφαση που πέρασε με τη στήριξη των «53+», αλλά τελικά έκανε εκλογές σε συνεννόηση με τους δανειστές), χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, αναμασούν όλες τις χρεοκοπημένες αυταπάτες για το «παράλληλο πρόγραμμα», ενώ δηλώνουν ότι διαφοροποιούνται από το «πάση θυσία» στην κυβέρνηση, όταν κεντρικά στελέχη τους υλοποιούν το κυβερνητικό πρόγραμμα. Για την ώρα πάντως κανείς/μιά υπουργός ή βουλευτής που προέρχεται από τους «53+» δεν φαίνεται να αφήνει την καρέκλα, ούτε να καταψηφίζει τα αντικοινωνικά νομοσχέδια που έρχονται βροχή στη βουλή. Ούτε καν τη ντροπιαστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, που αποτελεί μνημείο ρατσιστικής απανθρωπιάς. Και επειδή βλέπουν ότι ο ρόλος τους ως «αριστερό άλλοθι» περιορίζεται δραματικά, τη στιγμή που ο Τσίπρας ετοιμάζει τη διεύρυνση προς ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι με τις ευλογίες των Ολάντ-Σουλτς-Ρέντσι, σκούζουν «ότι η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι προνομιακός σύμμαχος». Πολύ αργά για δάκρυα...
Εκατόν τριάντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τον ξεσηκωμό των εργατών, ντόπιων και μεταναστών, στο Σικάγο και σε άλλες πόλεις των ΗΠΑ για τη διεκδίκηση του οκταώρου. Από τότε, σταδιακά και χρόνο με το χρόνο, σε όλο τον πλανήτη, η Πρωτομαγιά έχει συνδεθεί με τους αγώνες της εργατικής τάξης, έχει βαφτεί κόκκινη από το αίμα δεκάδων αγωνιστών της τάξης μας που εκτελέστηκαν από τα εκάστοτε όργανα καταστολής των καπιταλιστών.
Περισσότεροι από 230 συνδικαλιστές/στριες, μέχρι στιγμής, με κείμενό τους καλούν σε ανασυγκρότηση του ΜΕΤΑ με πρώτο βήμα την πραγματοποίηση πανελλαδικής σύσκεψης στα τέλη Μάη του 2016. Στόχος της «Πρωτοβουλίας για την ανασυγκρότηση του ΜΕΤΑ» είναι η ολοκλήρωση της ρήξης της παράταξης με τους υποστηρικτές της κυβερνητικής πολιτικής και των μέτρων της, μέσα στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα.
Η ΛΑΕ βαδίζει προς την ιδρυτική συνδιάσκεψή της, που θα γίνει μέσα στον Ιούνη του 2016. Παρά τα «καυτά» πολιτικά γεγονότα και τα βαριά κινηματικά καθήκοντα (που, για την ώρα, δεν μοιράζονται και σε ιδιαίτερα πολλές πλάτες...), από ό,τι φαίνεται οι προετοιμασίες θα διασφαλίσουν την έγκαιρη πραγματοποίηση της συνδιάσκεψης.
Νέα από τους εργατικούς χώρους
Ο ι φαρμακοβιομηχανίες παραμένουν και κατά τη διάρκεια της κρίσης κερδοφόρες. Παρότι όμως οι φαρμακοβιομήχανοι αυγατίζουν τα κέρδη τους, η στάση τους απέναντι στους εργαζόμενούς τους είναι τελείως βάρβαρη. Φέρονται δηλαδή το ίδιο όπως και πριν την κρίση. Άλλωστε ο καπιταλισμός έχει μια πάγια τακτική, ως αντίδοτο, τόσο στην ανάπτυξη όσο και στην κρίση. Να εκμεταλλεύεται χωρίς όριο κάθε εργαζόμενο.
Κυβέρνηση-οδοστρωτήρας γα τη δημόσια υγεία
Καθώς η κυβερνητική γραμμή σκληραίνει στη διαχείριση του Προσφυγικού, και σε απάντηση της χυδαίας επίθεσης στο ανεξάρτητο κίνημα αλληλεγγύης (βλ. σελ. 20), αυτό πρέπει να συνεχίσει, για να μην επιβληθεί η βαρβαρότητα, με «αντιπληροφόρηση», με στήριξη των προσφύγων, με διαρκή «κοινωνικό έλεγχο», με επιμονή στις διεκδικήσεις. Σημαντική είναι η προσπάθεια να μην απομονωθούν οι πρόσφυγες/μετανάστες που βρίσκονται στα στρατόπεδα, να μην αφεθούν μόνοι απέναντι στο κράτος, μακριά από τα βλέμματα του κόσμου. Εδώ παρουσιάζουμε την κατάσταση που αντιμετωπίζουν, τις προσπάθειες που κάνουν και τις απόψεις αλληλέγγυων αγωνιστών από τη Ριτσώνα και τη Μαλακάσα.
Κώστας Παπαδόπουλος
δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Νίκαιας με την παράταξη «Κόντρα στο Ρεύμα»:
Χαιρετίζω τα 15χρονα της «Εργατικής Αριστεράς». Σε μια δύσκολη περίοδο για τον Λαό, τη Δημοκρατία, τα Κινήματα, τους εργατικούς αγώνες, η εφημερίδα μαζί με τους συντρόφους-σες της ΔΕΑ με συνέπεια συνεχίζουν να παλεύουν για όσα χρόνια τώρα μαζί παλέψαμε και δεν παραδοθήκαμε σε κανένα.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ πρέπει να υπερβούμε τους εαυτούς μας, για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την ηττοπάθεια που κυριαρχεί στην Αριστερά και να συνδιαμορφώσουμε εκείνους τους πολιτικούς κινηματικούς όρους, για να ξαναπάρει μπροστά η πορεία για τη μεγάλη ανατροπή. Εύχομαι στην «Εργατική Αριστερά» Χρόνια Πολλά, να μην γίνει ποτέ κυβερνητική μνημονιακή εφημερίδα και να παραμείνει στο πλευρό των Εργαζομένων και των Κινημάτων.
Στην πρώτη γραμμή των αγώνων
Η μεγαλύτερη και πιο συγκλονιστική απεργιακή κινητοποίηση που έγινε ποτέ στην Ελλάδα ήταν αυτή του Μάη του 1936 στη Σαλονίκη. Όλος ο κόσμος του κινήματος, και όχι μόνο, ξέρει πως, 80 χρόνια πριν, εργάτες και εργάτριες που διαδήλωναν δολοφονήθηκαν από τους χωροφύλακες και την κυβέρνηση Μεταξά. Εκατομμύρια άνθρωποι γνωρίζουν κι έχουν τραγουδήσει τον Επιτάφιο του Γιάννη Ρίτσου και του Μίκη Θεοδωράκη: είναι η μουσική και ποιητική δημιουργία που διασώζει ως σήμερα όλη την κατακραυγή και την οργή της εργατικής τάξης για το έγκλημα.
Αντίσταση στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας
Βαν της αστυνομίας πάτησε και σκότωσε πρόσφυγα στην Ειδομένη. Σύμφωνα με την αστυνομία, ο Σύρος ήταν σκυμμένος έξω από τη σκηνή όπου διέμενε με την οικογένειά του, και ξαφνικά σηκώθηκε απότομα και έπεσε προς τα πίσω χάνοντας τις αισθήσεις του. Εκείνη τη στιγμή περνούσε ένα αστυνομικό βαν, στο οποίο επέβαινε μόνο ο οδηγός, και πάνω σε αυτό χτύπησε ο πρόσφυγας. Μια νέα υπόθεση ζαρντινιέρας...
Στις 20 Απρίλη συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής. Η συνεχιζόμενη αποχή των δικηγόρων έχει ως αποτέλεσμα τη διακοπή της εκδίκασης μίας από τις σημαντικότερες δίκες των τελευταίων δεκαετιών, όπου δικάζεται μια ναζιστική οργάνωση παγκοσμίως γνωστή για τη δολοφονική της δράση.
Το λαϊκό κίνημα στη Γαλλία που ξέσπασε με αφορμή την αντεργατική μεταρρύθμιση της Ελ Κομρί, αντέχει, περνώντας μάλιστα από δύσκολες εξετάσεις: τις διακοπές του Πάσχα. Με κλειστά σχολεία και σχολές, η νεολαία συνέχισε να αποτελεί πόλο ριζοσπαστικοποίησης της κοινωνίας, καλώντας τη να σταθεί «Nuit Debout» (=όρθια τη νύχτα). Οι καταλήψεις πλατειών σε περισσότερες από 60 πόλεις συνεχίζονται καθημερινά από τις 31 Μάρτη, όπως και οι καταλήψεις σχολείων και οι οδομαχίες με την αστυνομία του Ολάντ.
Αίγυπτος:
Οι διαδηλώσεις έχουν επιστρέψει στην Αίγυπτο, από κλαδικές απεργίες αλλά και από το νεολαιίστικο κίνημα (με αφορμή πρόσφατα την παραχώρηση δύο νησιών στη Σαουδική Αραβία). Είναι μαζικές, επιλέγουν όλες να γίνουν όσο πιο κοντά στην –απαγορευμένη πια– Ταχρίρ γίνεται, και –κυρίως– δεν καταστέλλονται. Από μόνη της η είδηση δείχνει μια αλλαγή φάσης από το «γύψο» του 2013-15. Αλλά τη συμπληρώνει και η εικόνα που λέει πως «οι από πάνω δεν μπορούν», με το καθεστώς Σίσι να σπαράζεται από οικονομικά προβλήματα και έριδες μεταξύ των μηχανισμών ασφαλείας, μεταξύ επιχειρηματιών που το στήριξαν κ.ά. Τίποτα δεν έχει τελειώσει...
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, στην Ισπανία πραγματοποιείται ο τρίτος και τελευταίος γύρος διερεύνησης, που συντονίζεται από τον βασιλιά και περιλαμβάνει τις συναντήσεις με τους πολιτικούς αρχηγούς των οχτώ κομμάτων που έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Όλα δείχνουν πως οι συναντήσεις αυτές δεν έχουν ουσιαστικό χαρακτήρα και απλά θα επιβεβαιώσουν το συμπέρασμα που προκύπτει από τις συζητήσεις όλων αυτών των μηνών, ότι δηλαδή δεν προκύπτει πλειοψηφική κυβέρνηση συνεργασίας και ότι θα πραγματοποιηθούν νέες εκλογές, με πιο πιθανή ημερομηνία την 26η Ιούνη. Η επίσημη ημερομηνία ανακοίνωσης των εκλογών είναι η 2α Μάη.
Θέλουν να αφήσουν το Προσφυγικό στα χέρια του στρατού και «ακίνδυνων» ΜΚΟ