Καθώς η κυβερνητική γραμμή σκληραίνει στη διαχείριση του Προσφυγικού, και σε απάντηση της χυδαίας επίθεσης στο ανεξάρτητο κίνημα αλληλεγγύης (βλ. σελ. 20), αυτό πρέπει να συνεχίσει, για να μην επιβληθεί η βαρβαρότητα, με «αντιπληροφόρηση», με στήριξη των προσφύγων, με διαρκή «κοινωνικό έλεγχο», με επιμονή στις διεκδικήσεις. Σημαντική είναι η προσπάθεια να μην απομονωθούν οι πρόσφυγες/μετανάστες που βρίσκονται στα στρατόπεδα, να μην αφεθούν μόνοι απέναντι στο κράτος, μακριά από τα βλέμματα του κόσμου. Εδώ παρουσιάζουμε την κατάσταση που αντιμετωπίζουν, τις προσπάθειες που κάνουν και τις απόψεις αλληλέγγυων αγωνιστών από τη Ριτσώνα και τη Μαλακάσα.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, η συλλογική αντίσταση η δύναμή μας!
Στο «Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων της Μαλακάσας», μέσα σε 40 ημέρες λειτουργίας, σ’ έναν χώρο εντελώς ακατάλληλο, ελεγχόμενο από το στρατό και την αστυνομία, σε σκηνές με μόνο δάπεδο την πλαστική βάση τους, προσπαθούν να επιβιώσουν περίπου 1100 πρόσφυγες από το Αφγανιστάν. Ανάμεσά τους 360 παιδιά κάτω των 12 ετών, 35 έγκυες γυναίκες, 4 παιδιά με αναπηρία, ένας επιληπτικός με καθημερινές κρίσεις, 40 ηλικιωμένοι, 30 έφηβοι 12 έως 17 ετών χωρίς την οικογένειά τους. Μετά τις πρώτες κρύες μέρες με τις βροχές και τη λάσπη, ζουν τώρα κάτω από τον καυτό ήλιο, παρέα με φίδια και σκορπιούς που οι ίδιοι σκοτώνουν μέσα και έξω από τις σκηνές τους.
Στη διάθεσή τους έχουν 12 ατομικά μπάνια, χωρίς βέβαια ζεστό νερό, και άλλες τόσες προκάτ τουαλέτες (από 6 για άντρες και γυναίκες) που στάζουν στο χαλίκι που τοποθετήθηκε εκ των υστέρων από πάνω με σκοπό να καλύψει τις πηγές μόλυνσης που κρύβονται από κάτω.
Εκατοντάδες άνθρωποι συνωστίζονται τρεις φορές την ημέρα για να σιτιστούν με κρύο φαγητό που τους προμηθεύει ο στρατός και που σχεδόν πάντα είναι ανεπαρκούς ποσότητας και προβληματικής ποιότητας.
Η στρατιωτική διοίκηση του στρατοπέδου δημιουργεί πάντα ένα κλίμα άλλοτε απαγορευτικό κι άλλοτε αποτρεπτικό προς την αλληλέγγυα διάθεση πολλών Ελλήνων και ξένων εθελοντών που επιθυμούν να προσφέρουν τη βοήθειά τους.
Από την πρώτη στιγμή που ήρθαν οι πρόσφυγες στη Μαλακάσα, Παρασκευή 11 Μάρτη στις 6 το απόγευμα, η ομάδα αλληλεγγύης -που φτιάχτηκε κυριολεκτικά εν μια νυκτί- βρίσκεται δίπλα τους, έχοντας καταφέρει, εκτός από το να τους παρέχει τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους (ρούχα, φάρμακα, τρόφιμα, είδη ατομικής υγιεινής κ.λπ.), ίσως το πιο σημαντικό: Να δώσει φωνή σε αυτούς που δεν έχουν.
Η συνεργασία της ομάδας αλληλεγγύης με τους στρατιωτικούς αποδεικνύεται άλυτο σταυρόλεξο: κάθε μέρα ή καλύτερα κάθε ώρα ισχύει κάτι άλλο. Όταν την Τετάρτη 30/3 εθελοντικά προσφέρθηκαν δύο μαίες να εξετάσουν όσες γυναίκες ήθελαν (έφεραν μαζί και ανάλογα μηχανήματα), και παρόλο που ο συντονιστής γιατρός του στρατοπέδου συμφώνησε, το απαγόρευσε ο διοικητής(;) λέγοντας πως χρειάζεται εντολή ΓΕΕΘΑ! Σημειωτέον ότι την ίδια μέρα το απόγευμα υπήρξε σοβαρό γυναικολογικό περιστατικό σε έγκυο.
Τα συσκευασμένα τρόφιμα που προσφέρονται από το υστέρημα των αλληλέγγυων πολιτών δεσμεύονται αυθαίρετα για να μοιραστούν από το στρατό κατά τη διάρκεια των γευμάτων. Μολονότι, δυστυχώς, αγνοούμε την κατάληξή τους και παρά τις παραινέσεις μας να αποδίδονται στους αλληλέγγυους Αφγανούς που με τη δική μας παρουσία μπορούν να τα διανείμουν στους συμπατριώτες τους, θεωρούμε, πως, ακόμη κι αν διανέμονται με το σταγονόμετρο, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: παραχαράσσεται η επιθυμία των εθελοντών να προσφέρουν άμεσα τα αναγκαία για όλους τρόφιμα, με αποτέλεσμα οι πρόσφυγες και κυρίως τα παιδιά να παραμένουν διαρκώς πεινασμένα. Άλλωστε η διανομή αγαθών σχεδόν πάντα διαπνέεται από τη φιλοσοφία πως «αν δεν υπάρχει ικανή ποσότητα ενός αντικειμένου για όλους, δεν δίνεται σε κανέναν».
Η ενημέρωση των προσφύγων σχετικά με την κατάσταση αλλά και τα δικαιώματά τους είναι ανύπαρκτη. Κράτος και θεσμικές υπηρεσίες για το άσυλο είναι προκλητικά απούσες, παραβιάζοντας κατάφωρα τα ανθρώπινα δικαιώματα αυτών των ανθρώπων. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως απαγορεύτηκε η είσοδος σε δικηγόρους από το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες την Πέμπτη 31 Μάρτη και της ομάδας «Εθελοντές Δικηγόροι Ενημέρωσης Προσφύγων» στις 8 Απριλίου ύστερα από πρόσκληση της Ομάδας Αλληλεγγύης.
Κι ενώ όλοι γνωρίζουν ότι η προθεσμία που αναγράφεται στα έγγραφα που φέρουν μαζί τους έχει λήξει, συνέβη το απίστευτο! Έξω από ένα κατάστημα ψιλικών όπου είχαν πάει να ψωνίσουν στο χωριό, η αστυνομία συνέλαβε πέντε πρόσφυγες, μετέφερε δύο από αυτούς μέσω του ΑΤ Νέας Ερυθραίας στην Αμυγδαλέζα, ενώ οι υπόλοιποι τρεις κρατούνται στο ΑΤ Αυλώνα Ωρωπού! Κατηγορούνται ότι έφεραν εκπρόθεσμα έγγραφα, με συνέπεια να κινδυνεύουν άμεσα με παράνομη διοικητική απέλαση!
Ο στόχος είναι προφανής, να δημιουργήσουν τις συνθήκες ώστε οι πρόσφυγες να έχουν μόνο δύο επιλογές: ή την απέλαση ή τον εγκλεισμό.
Άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους, οι «κάτοικοι» του στρατοπέδου γρήγορα αυτοοργανώθηκαν, έβγαλαν μια «ομάδα σοφών» και καθορίζουν ακόμα και τις βάρδιες στους χώρους όπου μοιράζονται τα πράγματα που συλλέγουμε γι’ αυτούς, καθαρίζουν και αναζητούν λύσεις σε όλα τους τα προβλήματα. Εκεί η ομάδα μας είναι πάντα επικουρικά δίπλα τους.
Εμείς οι αλληλέγγυοι των προσφύγων της Μαλακάσας σε συνεννόηση με τους μετανάστες και πρόσφυγες και τη βοήθεια της δημοτικής αρχής παραδώσαμε 10 τόνους τρόφιμα στους πολύτεκνους του δήμου μας. Ήταν, όπως πολύ εύστοχα αναφέρθηκε, μια «βόμβα αγάπης και αλληλεγγύης» από εκείνους που ήρθαν από μακριά και θέλουν να ανταποδώσουν την ανοιχτή αγκαλιά των απλών ανθρώπων που από την πρώτη στιγμή στάθηκαν δίπλα τους.
Το κίνημα αλληλεγγύης είναι παγκόσμιο. Καθημερινά δεχόμαστε δεκάδες μηνύματα συμπαράστασης από ολόκληρο τον κόσμο. Πρόκειται για ανθρώπους που θέλουν να «θυσιάσουν» τις διακοπές τους για να βρεθούν στη Μαλακάσα και να προσφέρουν ό,τι και όπως μπορούν.
Από τη μεριά μας δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση πως δεν θα σταματήσουμε να είμαστε αλληλέγγυοι -με «άδεια» ή χωρίς- στους πρόσφυγες, τους κυνηγημένους, τους διωγμένους, τους πεινασμένους, τους απολυμένους, τους άνεργους, τους άστεγους, τους φτωχούς, ξένους και Έλληνες. Είμαστε μαζί τους, είμαστε κομμάτι τους και θα αγωνιστούμε μέχρι τη δικαίωσή τους!
Να σταματήσουν ΤΩΡΑ οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι!
Να ανοίξουν ΑΜΕΣΑ τα σύνορα!
Στρατής Λουπάτατζης
Μέλος της Ομάδας Αλληλεγγύης για τους Πρόσφυγες της Μαλακάσας
Η σελίδα μας στο fb: https://www.facebook.com/refugeesmalakasa
Συνέντευξη με το Νίκο Τζαχρήστα, από την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Χαλκίδας σε Πρόσφυγες-Μετανάστες
Έχουμε την αίσθηση ότι η Ριτσώνα είναι από τα κέντρα με πολύ προβληματικές συνθήκες. Παραμένουν τα προβλήματα; Ποια είναι η κατάσταση τώρα;
Το κέντρο «φιλοξενίας» στη Ριτσώνα δεν είναι τίποτε άλλο από ένα εγκαταλειμμένο στρατόπεδο της αεροπορίας. Απομακρυσμένο από τη Χαλκίδα για να μη «μολύνουν» τους Ελληναράδες, μέσα σε πεύκα, χωρίς υδροδότηση, με ισχνή ηλεκτροδότηση και πολλά φίδια. Ο Δήμος Χαλκιδέων αποφάνθηκε ότι η υδροδότηση θα κοστίσει ακριβά και έτσι οι πρόσφυγες εξυπηρετούνται από δύο υδροφόρες την ημέρα και τρεις-τέσσερις ντουζιέρες. Οι αλλεργίες λόγω των πεύκων οργιάζουν και οι καπνοί από καμμένα πλαστικά δημιουργούν αποπνικτική ατμόσφαιρα. Επιπλέον, τον πρώτο καιρό που ήρθαν οι άνθρωποι αυτοί στη Ριτσώνα έβρεχε συνεχώς και οι σκηνές με τα υπάρχοντά τους κολυμπούσαν στις λάσπες. Σήμερα, ύστερα από πολλές εβδομάδες, η απουσία των γιατρών είναι μεγάλη και δεν αντιμετωπίζονται επικίνδυνες καταστάσεις όπως υψηλές τιμές σακχάρου, υψηλή αρτηριακή πίεση και γύρω στις 30 εγκυμοσύνες. Τέλος θα ήθελα να επισημάνω το πρόβλημα με τη σίτιση των ανθρώπων, που ο στρατός έχει συνάψει σύμβαση με εταιρεία catering της οποίας η ποιότητα του φαγητού είναι τουλάχιστον αισχρή. Τις τρεις τελευταίες ημέρες διεξάγεται απεργία πείνας με αιτήματα για την έλευση δικηγόρων αλλά και για τις συνθήκες διαβίωσης.
Ξεδιπλώνεται μια προπαγανδιστική αλλά και πραγματική επίθεση στη «μη πιστοποιημένη» αλληλεγγύη, για να παίξουν μπάλα, μαζί με το στρατό, μόνο οι πολιτικά μη «ενοχλητικές» ΜΚΟ. Ποια είναι η κατάσταση εκεί; Εσείς τι προσπαθείτε να κάνετε;
Είναι φανερό πως κυβέρνηση και ΜΜΕ εδώ και πολλές ημέρες προσπαθούν να στοχοποιήσουν τους «μη πιστοποιημένους» αλληλέγγυους για πολλούς λόγους. Οι σημαντικότεροι λόγοι είναι πολιτικοί, διότι σε καμία περίπτωση η κυβέρνηση δεν θα ήθελε να μάθουν οι πρόσφυγες τι συμβαίνει στον έξω κόσμο, τα δικαιώματά τους και το τι παιχνίδι παίχτηκε με το προσφυγικό-αξιολόγηση στις πλάτες τους. Επίσης θα ήταν κάκιστο να μάθουν οι πολίτες το ρόλο κάποιων μη κυβερνητικών μηχανισμών που φόρεσαν το μανδύα της αλληλεγγύης. Στη Ριτσώνα συγκεκριμένα διεξάγεται ένας κλεφτοπόλεμος με φυλλάδια οδηγιών εναντίον των ανεξάρτητων αλληλέγγυων και του τι αυτοί πρεσβεύουν. Το «Δίκτυο αντίστασης και αλληλεγγύης», το οποίο απαρτίζεται από μέλη του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ, είναι σε συνεργασία με το στρατό, το δήμο και την περιφέρεια οι κύριοι διαχειριστές, οι οποίοι μέχρι και τώρα χρησιμοποιούν μεθόδους κάποιων άλλων εποχών για να μη διαταραχτεί το κυβερνητικό έργο. Στην κοινωνία της Χαλκίδας συνέβησαν κάποια περιστατικά όπως στοχοποίηση καταστήματος αλληλέγγυου και παρακολουθήσεις κατοικιών αλληλέγγυων. Η πλειονότητα των αλληλέγγυων εδώ είναι άνθρωποι που απλά θέλουν να γίνουν η φωνή των προσφύγων και να βοηθήσουν στο να λυθούν τα προβλήματα για μια αξιοπρεπή διαβίωση. Στην περίπτωση που κάποιος ανεξάρτητος «αλληλέγγυος» ερχόταν για να διαδώσει ψεύτικες πληροφορίες ή για να ωφεληθεί οικονομικά από τους πρόσφυγες θα είχε εκπαραθυρωθεί από εμάς. Ας μην ξεχνάμε και μια άλλη παράμετρο, αυτήν του πελατειακού χαρακτήρα των πιστοποιημένων αλληλέγγυων, εφόσον με κάποια ευρωπαϊκά προγράμματα θα γίνουν και προσλήψεις.
Οργανώθηκε μια πολύ επιτυχημένη εκδήλωση στη Χαλκίδα που έφερε τους πρόσφυγες δίπλα στην τοπική κοινωνία, τους έκανε «ορατούς» σε μια περίοδο που μάλλον επιδιώκεται να «εξαφανιστούν» για να αποδυναμωθεί η αλληλεγγύη. Πώς μπορεί να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια;
Η συγκεκριμένη εκδήλωση έγινε λόγω της όρεξης και της ειλικρινούς διάθεσης ορισμένων ανθρώπων να αναδείξουν τα ουσιαστικά προβλήματα των προσφύγων και να δείξουν στην τοπική κοινωνία ότι με αυτούς τους ανθρώπους δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε αλλά να ενώσουμε. Η τοπική ΕΛΜΕ σε συνεργασία με το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών ήταν οι καθοριστικοί παράγοντες σε αυτήν την εκδήλωση, που είχε επιτυχία. Επιτυχία γιατί ακούστηκαν οι πρόσφυγες και αναδείχτηκαν οι κοινοί μας «εχθροί». Κοινοί εχθροί μεταξύ των Ελλήνων πολιτών και των προσφύγων, που δεν είναι άλλοι από εκείνους που υποθάλπουν πολέμους και οικονομικές κρίσεις. Η προσπάθεια μπορεί να συνεχιστεί, κατά τη γνώμη μου, με τη συνεργασία φορέων όπως είναι η ΕΛΜΕ, με τις πρωτοβουλίες που είναι ευαισθητοποιημένες προς αυτούς τους ανθρώπους χωρίς κομματικές ετικέτες. Είναι μια μάχη που πρέπει να δοθεί μέχρι τέλους. Η προσφυγιά και η μετανάστευση είναι στοιχείο του DNA μας και αυτό πρέπει να αναδειχθεί, μέχρι το αίτημα να σταματήσουν οι πόλεμοι και να ανοίξουν τα σύνορα να γίνει καθολικό.
Έχει εξαιρετική σημασία ότι συμμετείχαν αρκετοί πρόσφυγες στην εκδήλωση και πήραν το λόγο. Μπορείς να μας πεις σε γενικές γραμμές τι ζητούν, τι διεκδικούν πλέον;
Οι πρόσφυγες δεν ζητούν ελεημοσύνη. Αυτό που ζητούν είναι να εφαρμοστεί το προσφυγικό δίκαιο, να ανοίξουν τα σύνορα και να ξεκινήσουν μια καινούργια, αξιοπρεπή ζωή εφόσον κάποιοι εκ των «συμμάχων» μας ευθύνονται για την καταστροφή της ζωής τους στις εμπόλεμες περιοχές. Επιπλέον ζητούν για όσο μείνουν εδώ να ζουν σαν άνθρωποι. Τα πλακάτ στις κινητοποιήσεις τους γράφουν «Ανοίξτε τα σύνορα» και «Δεν είμαστε ζώα, είμαστε άνθρωποι».
Αντιρατσιστικά φεστιβάλ
Στη φετινή συγκυρία, τα αντιρατσιστικά γεγονότα αποκτούν ιδιαίτερη σημασία. Πάντοτε με την επιτυχία και τη μαζικότητά τους λειτουργούν ως «ντουντούκα» αντιρατσισμού, και αυτό θα είναι πολύτιμο και φέτος. Αλλά επίσης πρέπει και μπορούν να λειτουργήσουν ως χώρος συνάντησης, συζήτησης, ανταλλαγής απόψεων, συντονισμού των δομών και κινημάτων αλληλεγγύης, των ντόπιων και των προσφύγων. Με πρώτο σταθμό τη Γιορτή του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών, που φέτος συμπληρώνει 10 χρόνια, έρχεται ύστερα από μήνες προσπάθειας στο μέτωπο της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, και θα επιχειρήσει να λειτουργήσει ως «γεγονός» για τις δυνάμεις της αλληλεγγύης. Και ακολουθεί το καθιερωμένο εδώ και χρόνια ραντεβού των αντιρατσιστικών κινημάτων και συλλογικοτήτων στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ. Προφανώς προέχει να φτάσουμε σε αυτά τα γεγονότα έχοντας παραγάγει έργο, το οποίο θα έχουμε τότε να συζητήσουμε, οργανώσουμε, συντονίσουμε. Αλλά η επιτυχία τους και η καλύτερη δυνατή προσπάθεια συζήτησης και συντονισμού στη διάρκειά τους θα είναι το καλύτερο «κλείσιμο» μιας σεζόν και το καλύτερο εφόδιο για την απαιτητική συνέχεια.