Σε μια πυκνή πολιτικά περίοδο, τη Δευτέρα 26 Νοέμβρη, από τις εκδόσεις Red marks πραγματοποιήθηκε συζήτηση για την Οκτωβριανή Επανάσταση με αφορμή την επανέκδοση του κλασικού βιβλίου του John Reed «Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο».
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Τόσο η συμμετοχή, όσο και οι ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις στη συζήτηση δικαίωσαν την πρωτοβουλία για την οργάνωση αυτής της εκδήλωσης και υπενθύμισαν την ανάγκη συζήτησης για ζητήματα στρατηγικής σε αυτή τη συγκυρία.
Ο Πάνος Κοσμάς, ο οποίος ανέλαβε και το συντονισμό της συζήτησης, αναφέρθηκε στην Οκτωβριανή Επανάσταση χαρακτηρίζοντάς την εισαγωγικό κεφάλαιο για τις επαναστάσεις του 21ου αιώνα. Η ίδια η επανάσταση αποτέλεσε υπόδειγμα στρατηγικής και τακτικής και, όπως ανέφερε, υπήρξε η βάση της Τρίτης Διεθνούς και δεκάδων κομμάτων και οργανώσεων παγκοσμίως, σε όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα.
Ο Νάσος Ηλιόπουλος, γραμματέας της Νεολαίας Συνασπισμού, σημείωσε την αξία της εκδοτικής προσπάθειας και επικέντρωσε την παρέμβασή του στην παρουσίαση της Οκτωβριανής Επανάστασης σαν μια διαδικασία ρήξης με τον ορθόδοξο Μαρξισμό της εποχής και την οικονομίστικη αντίληψη που τον χαρακτήριζε.
Αναφερόμενος στην περίοδο από το Φλεβάρη μέχρι τον Οκτώβρη του 1917, θέλησε να δείξει τη σημασία της παρέμβασης του Λένιν και των Μπολσεβίκων σε συνθήκες που δεν επέλεξαν οι ίδιοι, τις αλλαγές στη στάση τους ανάλογα με το διακύβευμα της εποχής, αλλά και την επιμονή τους στην προτεραιότητα της πάλης των τάξεων. Ίσως το σημαντικότερο συμπέρασμα από την επανάσταση του 1917 να είναι, κατέληξε στην ομιλία του, η ρήξη με το δογματισμό και η προτροπή να κάνουμε πολιτική και να εμπλεκόμαστε στις μάχες, χωρίς να φοβόμαστε να αναλάβουμε τις ευθύνες.
Στη συνέχεια ο Τάκης Μαστρογιαννόπουλος αναφέρθηκε στην ιστορία του κόμματος των Μπολσεβίκων, απαντώντας με παραδείγματα στη διαδεδομένη όσο και ψευδή αντίληψη για τον αντιδημοκρατικό και συγκεντρωτικό χαρακτήρα του μπολσεβίκικου κόμματος. Η κατάργηση των τάσεων στο εσωτερικό του κόμματος το 1921 μπορεί να μην ήταν ο καθοριστικός παράγοντας, αλλά έπαιξε σημαντικό ρόλο, σύμφωνα με τον εισηγητή, στην επικράτηση του σταλινισμού.
Όσον αφορά τα συμπεράσματα για το σήμερα και ενόψει του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε, θα πρέπει να διεκδικούμε ένα κόμμα με πολιτικά ρεύματα, ιδεολογικές τάσεις, ένα κόμμα δημοκρατικό.
Ο Πανάγος Λίλλης τόνισε ότι η κρίση φέρνει επί τάπητος τα ζητήματα στρατηγικής και παρότι το θέμα της επανάστασης του 1917 είναι μη δημοφιλές και ούτε προσφέρεται για εύκολα συμπεράσματα, παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο.
Απαντώντας στην κατηγορία που αποδίδεται στην Οκτωβριανή Επανάσταση ότι δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα μειοψηφικό πραξικόπημα που έσφαξε τους αντιπάλους του, αναφέρθηκε στην εκατόμβη των νεκρών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και του εμφυλίου πολέμου που ακολούθησε την επανάσταση, σε αντίθεση με τους ελάχιστους νεκρούς της επανάστασης, όπως επίσης και στο 65% των Σοβιέτ, του πιο αντιπροσωπευτικού θεσμού στη Ρωσία της εποχής, το οποίο ήταν με το μέρος των Μπολσεβίκων τις μέρες της επανάστασης.
Τέλος έκλεισε την τοποθέτησή του αναφερόμενος στις κατακτήσεις του Οκτώβρη, οι οποίες παραμένουν ακόμα και σήμερα επίκαιρες.
Η γενιά μας μεγάλωσε με την επανάσταση του 1917, σημείωσε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και ακόμη και σήμερα η συζήτηση για το ’17 δεν είναι παρωχημένη. Ανέφερε ότι μας χρειάζεται ένας νέος μπολσεβικισμός και στάθηκε σε δύο σημεία:
Αφενός στη δημοκρατία στο κόμμα και αφετέρου στο ζήτημα του σοσιαλισμού σε μία χώρα με την έννοια ότι δεν πρέπει να περιμένουμε να ωριμάσουν οι συνθήκες, αλλά μπορεί να χρειαστεί να κάνουμε το άλμα μπροστά, έχοντας όμως επίγνωση ότι αυτό δεν μπορεί να εδραιωθεί, αν δεν ακολουθηθεί από ντόμινο εξελίξεων σε άλλες χώρες.
Πολλά θέματα έμειναν ανοιχτά και αίσθηση των συμμετεχόντων ήταν ότι οφείλουμε να συνεχίσουμε τη συζήτηση. Όπως το έθεσε ο Π.Λαφαζάνης, υπάρχει μια ιδεολογικοποιημένη αποϊδεολογικοποίηση και αυτό είναι που καθιστά τέτοιες πρωτοβουλίες εξαιρετικά σημαντικές.