Ελληνικό: Από το μητροπολιτικό πάρκο στον μητροπολιτικό... πόλο

Ό πως φαίνεται, έφτασε πολύ κοντά η ώρα αρπαγής του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού από τα ιδιωτικά συμφέροντα, ντόπια εν προκειμένω, και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με την επιβράβευση και ανακούφιση των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποταμιού, την παρουσιάζει ως δελεαστική και «πράσινη». 
Η δημοτική παράταξη «Ανατροπή» του ΣΥΡΙΖΑ και των Οικολόγων Πράσινων στη Γλυφάδα (συμμετέχει μάλιστα ο Γιάννης Τσιρώνης, υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ), που έχει μείνει με έναν δημοτικό σύμβουλο μετά την ανεξαρτητοποίηση των άλλων δύο δημοτικών συμβούλων, φαίνεται πως δεν μπορεί να «πείσει» την κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν μέλη της για το ταυτοτικό, γι’ αυτήν και τον ΣΥΡΙΖΑ, θέμα του πρώην αεροδρομίου για πολλά χρόνια, για το οποίο είχαν δοθεί πολλοί αγώνες στην περιοχή. Αλλά είναι υποκριτικό η εν λόγω δημοτική παράταξη και οι τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, να βγάζουν δημόσιες ανακοινώσεις κατά της υποτιθέμενης επένδυσης, την ώρα που η κυβέρνησή τους είναι... κυβέρνηση και άρα έχει τη δυνατότητα να μείνει πιστή σε όσα έλεγε πριν από το 2015 αλλά δεν το κάνει.
Η «Εργατική Αριστερά» μίλησε σχετικά με την Ειρήνη Βαγγελάτου, μία εκ των δύο ανεξαρτητοποιημένων δημοτικών συμβούλων στο Δήμο Γλυφάδας.
Τη συνέντευξη πήρε η Κατερίνα Γιαννούλια. Ολόκληρη υπάρχει στο Rproject.gr

Τι κρύβεται πίσω από τη μελέτη της Lamda Development S.A. & Hellenicon Global S.A.;
Επιτρέψτε μου μια μικρή αναδρομή. Από τότε που αποφασίστηκε η μεταφορά του πρώην αεροδρομίου, όλες οι κυβερνήσεις και οι πρωθυπουργοί που ακολούθησαν τις δεκαετίες προ των μνημονίων είχαν δεχτεί ότι ο χώρος του Ελληνικού θα πρέπει να μετατραπεί σε Μητροπολιτικό Πάρκο, απαραίτητο για την επιβίωση της πόλης της Αθήνας. Μετά τη μετεγκατάσταση του αεροδρομίου στα Σπάτα, ο νόμος που ψηφίστηκε τότε από τη Βουλή μιλούσε πάλι για τη δημιουργία Μητροπολιτικής Ζώνης Πρασίνου.
Το 2004, το σχέδιο του ΥΠΕΧΩΔΕ και του Οργανισμού Αθήνας προέβλεπε την πολεοδόμηση 1.000 στρεμμάτων και πάρκο 4.000 στρεμμάτων. Πάνω σε αυτό διατυπώθηκαν διάφορες εναλλακτικές προτάσεις, μαζί με αυτήν του ΥΠΕΧΩΔΕ η οποία προέβλεπε πιο πολύ πράσινο και τη λιγότερη πολεοδόμηση.
Η πρόταση που υιοθετήθηκε από το κίνημα παίρνει ως βάση τη μελέτη που πραγματοποίησε το Εργαστήριο Αστικού Περιβάλλοντος του ΕΜΠ για την ΤΕΔΚΝΑ και για τους τρεις τότε δήμους, Αργυρούπολης, Ελληνικού και Γλυφάδας που συμπληρώθηκε από προτάσεις αξιόλογων επιστημόνων.
 Η πρόταση αυτή μιλάει για ένα πάρκο υψηλού πρασίνου, ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, ένα πάρκο ζωής και δημιουργίας πολιτισμού, ψυχαγωγίας και αθλητισμού. Με αρχαιολογικούς περιπάτους σε ευρήματα άνω των 5.000 ετών, λειτουργία μουσείων, πάρκο αθλητισμού υψηλών προδιαγραφών, πάρκο νερού, δημιουργία οικολογικού ενυδρείου, όπως έχει προτείνει το Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών κ. ά.
[Αντίθετα] ο νόμος 4062/2012 έδωσε «γη και ύδωρ» στους επενδυτές. Μιλάμε για μια νέα πόλη μέσα στην πόλη, 30.000 κατοίκων, με πολυτελείς κατοικίες, ξενοδοχεία, κτίρια ύψους 200 μέτρων, μαρίνες, εμπορικά και συνεδριακά κέντρα, καζίνο κ.λπ.
Και φυσικά, όλα αυτά πρέπει να έχουν και το «πάρκο» τους, την αυλή τους. Τα κτίσματα είναι τοποθετημένα γύρω από αυτή την αυλή όπου ο νόμος που αναφέραμε παραπάνω προβλέπει 2.000 στρέμματα πάρκου. Όμως, ας δούμε, είναι τόσα; Μέσα σε αυτό λοιπόν προβλέπονται: κατασκευή 350.000 τ.μ. κτιρίων, εκθεσιακό κέντρο 400 στρ., αθλητικές εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά 300 στρ., κλειστό γήπεδο 15.000 θέσεων, ουρανοξύστης 200 μέτρων, υδροπάρκο, χώρος συναυλιών 140 στρ. Επίσης να επισημάνουμε ότι μέσα στο χώρο του λεγόμενου πάρκου διατηρούνται μεγάλα κομμάτια των αεροδιαδρόμων, τσιμέντο δηλαδή. Και βεβαίως μέσα από το σχέδιο φαίνεται ότι μεγάλες εκτάσεις που σήμερα είναι πλούσιες σε βλάστηση εξαφανίζονται. Άρα λοιπόν τι μένει; Έτσι όπως το ονομάζουν: ένας μητροπολιτικός πόλος! Ένας πόλος έλξης των ντόπιων και ξένων συμφερόντων να επενδύσουν και να αισχροκερδήσουν σε βάρος του ελληνικού λαού!
Μια καταστροφή που υλοποιείται επί των ημερών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και με πρωθυπουργό εκείνον που στις 28.2.14 δήλωνε: «Για μας το Ελληνικό δεν είναι ένα πρότζεκτ, αλλά κατάθεση ψυχής, είναι το μοντέλο της αυτοδιαχείρισης, της κινηματικής και συλλογικής δράσης, είναι η εναλλακτική αντίληψη που έχουμε για την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον». 
Ο χώρος του Ελληνικού, που είναι από τα μεγαλύτερα «φιλέτα» πανευρωπαϊκά, προφανώς δεν τους αρκεί και ο στόχος είναι να ενοποιηθεί με όλο το παραλιακό μέτωπο και να κατασκευαστεί η «μεγάλη Αθηναϊκή Ριβιέρα»… 
Φυσικά και δεν τους αρκεί μόνο η περιοχή του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού. Τα σχέδιά τους για τη λεγόμενη Αθηναϊκή Ριβιέρα ξεκινούν από το Φάληρο και φτάνουν μέχρι το Σούνιο. Προβλέπεται η ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το Ελληνικό, τα Αστέρια στη Γλυφάδα, ο Αστέρας Βουλιαγμένης. Και ήδη κάποια έχουν ξεκινήσει, άλλα έχουν υλοποιηθεί και άλλα προγραμματίζονται άμεσα.
Να υπενθυμίσουμε για τον Αστέρα Βουλιαγμένης ότι έχει πουληθεί από το ΤΑΙΠΕΔ στην κοινοπραξία AGC Equity Partners για λογαριασμό της Jermyn Street Real Estate Fund IV LP (Jermyn Street) και της Apollo Investment Holdco S.a.r.l. (Apollo), στην οποία μετέχουν δύο κρατικά κεφάλαια του Άμπου Ντάμπι και του Κουβέιτ, Άραβες επενδυτές, καθώς και η τουρκική Dogus Group. 
Το ακίνητο των Αστεριών Γλυφάδας αγοράστηκε τώρα τελευταία από την Grivalia Hospitality S.A., με έδρα το Λουξεμβούργο. Το 1999 η έκταση πέρασε από την Εθνική Τράπεζα στην εταιρεία ΕΣΤΡΕΛΙΑ, και αργότερα στον όμιλο Παπαθεοχάρη Ναυσικά ΑΕ. Να τονίσω εδώ ότι η πώληση έγινε ενώ εκκρεμεί ακόμη η απόφαση της προσφυγής που καταθέσαμε προς το Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της Ναυσικά ΑΕ για την ΜΠΕ του ξενοδοχειακού συγκροτήματος που θέλει να κατασκευάσει. Η οποία παραποιεί τη σημερινή εικόνα του χώρου, δεν υπολογίζει αρχαιότητες που υπάρχουν, δασικές εκτάσεις κ.λπ.
Το καθένα από αυτά χρειάζεται πολύς χρόνος για να το αναλύσουμε. Σημασία έχει ότι υλοποιώντας τα σχέδιά τους, οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα κάτω από τις εντολές της τρόικας και των δανειστών για ιδιωτικοποίηση δημόσιων χώρων στο όνομα της «ανάπτυξης» δεν διστάζουν να ξεπουλούν σε ξένους και ντόπιους ομίλους τη δημόσια περιουσία, να στερούν το λαό τους από ένα δημόσιο αγαθό που είναι η θάλασσα και η παραλία, δεν διστάζουν να παραβλέπουν δασικές ή αρχαιολογικές εκτάσεις και να αλλάζουν τους νόμους κατά το δοκούν.
Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα κάποια κινήματα, κάποιοι πολίτες που αντιστέκονται σε όλα αυτά τα σχέδια και μέχρι τώρα, με νόμιμο τρόπο, έχουν καθυστερήσει την υλοποίησή τους. 
Ο Δήμος Γλυφάδας και οι όμοροι δήμοι (φαντάζομαι) γνωμοδοτούν θετικά επί της «επένδυσης» και το μόνο που ζητούν είναι να λάβουν κι αυτοί μέρος στο «πάρτι» εμπορευματοποίησης των πάντων για τα αντίστοιχα κέρδη. Πώς το κρίνεις αυτό;
[…] Οι γειτονικοί δήμοι ήδη έχουν πάρει απόφαση στα δημοτικά τους συμβούλια υπέρ των κατατεθειμένων σχεδίων, κάνοντας διαγωνισμό ποιος θα ζητήσει περισσότερα οφέλη για την περιοχή του. Δεν πρόκειται να κερδίσουν τίποτε. Όμως η νεοφιλελεύθερη πολιτική που ασπάζονται δεν τους επιτρέπει κάτι άλλο. Απλά θέλουν να δείξουν ότι ενδιαφέρονται για το μέλλον των δημοτών και της πόλης τους.
Για τον δε Δήμο Γλυφάδας, τέτοια ήταν η διάθεση του δημάρχου να δείξει πόσο «καλό παιδί» είναι, που δεν περίμενε καν να γίνει Δημοτικό Συμβούλιο. Έστειλε τη θετική απόφαση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής και της Εκτελεστικής Επιτροπής. Η απόφαση συνοδεύεται από μια σειρά αιτήματα προς τον επενδυτή και τους κυβερνητικούς φορείς για τη Γλυφάδα. 
[…] Εδώ βλέπουμε το θέατρο του παραλόγου. Από τη μια θέλουν αυτή την επένδυση και από την άλλη το παίζουν αγωνιστές και διεκδικητές για το καλό της πόλης τους. Όπως είπα, ο επενδυτής στόχο του έχει το κέρδος. Και δεν πρόκειται να κάνει τίποτε από αυτά που ζητούν οι δήμαρχοι.
Και μια και ανέφερα τα κέρδη, θέλω να επισημάνω ακόμα ένα σημείο του σχεδίου για την περιβόητη ανάπτυξη: Εκτός από το χαμηλό τίμημα με το οποίο αγοράστηκε από τον επενδυτή, προβλέπεται πλέον ξεκάθαρα ότι το ελληνικό Δημόσιο, ή ο δήμος που έχει υπηρεσίες μέσα στο χώρο, υποχρεούται άμεσα να φροντίσει για τη μεταφορά δημόσιων υπηρεσιών, όπως είναι το αμαξοστάσιο του ΟΑΣΑ, το ΚΤΕΟ, το παλαιό Δημαρχείο, το γκαράζ και άλλα. Έχει υπολογίσει κανείς το κόστος; Τελικά είναι χάρισμα ή δεν είναι;