Φύλλο Νο 389-90 (30 Αυγούστου 2017)

Ο Κ. Λαλιώτης, με το διαβόητο πλέον άρθρο του, θύμισε το κομβικό σύνθημα «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά», σύνθημα που επέτρεψε στο ΠΑΣΟΚ να μακροημερεύσει στην εξουσία, παρόλο που η ιστορική ευθύνη για την επιβολή του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα πέφτει στις σοσιαλδημοκρατικές πλάτες περισσότερο απ’ ό,τι πέφτει στις πλάτες της Δεξιάς.

Ήταν 12 Σεπτέμβρη 1992 όταν οι εργαζόμενοι της ΕΑΣ (αστικές συγκοινωνίες Αθήνας) που βρίσκονταν σε σύγκρουση διαρκείας με την νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη –η οποία είχε ιδιωτικοποιήσει την ΕΑΣ– μετέφεραν για μία μέρα τον αγώνα τους στη Θεσσαλονίκη.

Η κυβερνητική προπαγάνδα στηρίζεται στον πυλώνα της «στρατηγικής συμμαχίας» με τους δημοσίους υπαλλήλους, ενώ και οι προσδοκίες κοινωνικής και πολιτικής επιρροής αλλά και η αντιπαράθεση με τη ΝΔ στηρίζονται κατεξοχήν σε αυτόν τον πυλώνα.

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΑΠΕΙΛΗΣ;
Στον απόηχο της επίθεσης στη Βαρκελώνη, πληθαίνουν τα ρεπορτάζ στα κυρίαρχα ΜΜΕ που υποστηρίζουν ότι η ΕΛ.ΑΣ. ετοιμάζεται και για νέα άσκηση αντιμετώπισης «ακραίων ισλαμικών επιθέσεων», παρόμοια με αυτήν που είχε πραγματοποιηθεί πριν από περίπου δύο μήνες στο κέντρο επιχειρήσεων στην Κατεχάκη. Όμως αυτήν τη φορά η άσκηση δεν θα είναι επί χάρτου, αλλά θα χρησιμοποιηθούν πραγματικοί χώροι όπου θα μπορούσαν να εκδηλωθούν τρομοκρατικές ενέργειες, όπως για παράδειγμα ένας κεντρικός σταθμός του Μετρό ή ένας πολυσύχναστος δρόμος. Παρότι ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, σε πρόσφατη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, ανέφερε ότι «τώρα δεν υπάρχουν ενδείξεις για τέτοιες απειλές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν γενικότερα κίνδυνοι», είναι κάτι παραπάνω από εμφανής η ενισχυμένη παρουσία δυνάμεων ασφαλείας σε χώρους όπου κινούνται δεκάδες χιλιάδες τουρίστες καθημερινά (Ερμού, Μοναστηράκι κ.α.). Οι κινήσεις αυτές, πέρα από τη δεδομένη καλλιέργεια κλίματος φόβου, την υστερική ισλαμοφοβία και τη θωράκιση της κρατικής καταστολής, κρύβουν και άλλη μια «πικρή αλήθεια». Η αναβαθμισμένη συμμετοχή του ελληνικού καπιταλισμού στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ στη Μ. Ανατολή (Σούδα κ.λπ.) και η συμμαχία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με αυταρχικά καθεστώτα στην περιοχή ενισχύουν τον κίνδυνο να βρεθεί κάποια ελληνική πόλη στο στόχαστρο της εξτρεμιστικής βίας. Ας το θυμούνται αυτό όσοι γοητεύονται από τους διπλωματικούς τραμπουκισμούς των Τσίπρα-Κοτζιά-Καμμένου στο Αιγαίο, την Κύπρο, τα Βαλκάνια και τη φιλοπόλεμη πολιτική τους στη ΝΑ Μεσόγειο.

Στο συνέδριο στο Τάλιν για τα «θύματα των ολοκληρωτικών αυταρχικών καθεστώτων» συμμετείχαν μόνον οκτώ χώρες της ΕΕ όπου, καθόλου τυχαία, οι πολιτικοί απόγονοι του ναζισμού και του φασισμού κρατούν πολλά από τα κλειδιά της εξουσίας ασκώντας ένα μείγμα άκρατου εθνικισμού και άκρατου νεοφιλελευθερισμού.

Συνωστισμός υποψηφίων για τη θέση του επικεφαλής στον υπό δημιουργία πολιτικό φορέα της Κεντροαριστεράς, που για την ώρα βέβαια στερείται οργανωτικής δομής, ονόματος και κοινών πολιτικών θέσεων. Συγχρόνως, τις διεργασίες ανασύνθεσης στο χώρο του «ακραίου Κέντρου» παρακολουθούν στενά τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ, με το βλέμμα στραμμένο στο εκλογικό και μετεκλογικό τοπίο.

Οι πυρκαγιές κατά τους θερινούς μήνες είναι ένα πολύ συχνό και καταστροφικό φαινόμενο στην Ελλάδα. Το ίδιο συχνό φαινόμενο είναι η αδυναμία του συστήματος να αντιμετωπίσει τις φλόγες αλλά και η μετέπειτα επιχειρηματολογία των κυβερνήσεων στη δικαιολόγηση των αδικαιολόγητων.

«Ούτε θερινή εκεχειρία, ούτε εκλογική εκεχειρία» ήταν στο Παρίσι το σύνθημα των διαδηλωτών του «Κοινωνικού Μετώπου» (Front Social) λίγες μέρες μετά τις βουλευτικές εκλογές, στις πρώτες αυτές κινητοποιήσεις ενάντια στην εσπευσμένη νομοθέτηση των πρώτων πυλώνων του προγράμματος Μακρόν: την αποδόμηση των εργατικών κατακτημένων και την ενσωμάτωση στο κοινό Δίκαιο των διατάξεων του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης.

Με χαρούμενες φωτογραφίες Τσίπρα-Αχτσιόγλου, ήρεμες και δημιουργικές πόζες Δραγασάκη-Αχτσιόγλου, άλλα ενσταντανέ Φωτίου-Αχτσιόγλου, πολλά... προπαγανδιστικά ρεπορτάζ της ΕΡΤ, της «Αυγής», της «Εφ.Συν.», του Κόκκινου, του Left, επιχειρείται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μια χωρίς όρια παραπλάνηση με την παρουσίαση του νομοσχεδίου για τα εργασιακά που κατατέθηκε στη Βουλή.

Κατάρ:
Αν στόχος της ασφυκτικής απομόνωσης του Κατάρ ήταν να συρθεί ταπεινωμένο πίσω στην «αυλή» των Σαούντ, αυτό μέχρι τώρα αποτυγχάνει με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο, γυρνώντας σαν μπούμερανγκ στη Σαουδική Αραβία. Το εμιράτο ανακοίνωσε ότι αποκαθιστά πλήρως τις διπλωματικές του σχέσεις με το Ιράν, προσθέτοντας ότι «το κράτος του Κατάρ εκφράζει την προσδοκία του να ενισχύσει τις διμερείς σχέσεις με την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν σε όλα τα επίπεδα»...

Η κρίση στη Βενεζουέλα συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, καθώς μετά το καλοκαίρι έχει προκύψει μια συνθήκη κοινοβουλευτικής «δυαδικής εξουσίας». Η χώρα έχει δύο νομοθετικά σώματα, το Κοινοβούλιο και τη Συντακτική Συνέλευση που προέκυψε το καλοκαίρι, σε ανταγωνισμό μεταξύ τους.