«Για τους καταπιεσμένους που δεν έμαθες να ακούς»*

*στίχος των Rationalistas

Ημερ.Δημοσίευσης
Συντάκτης
Επιμέλεια: Κατερίνα Καλλέργη

Η Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA) δημοσίευσε έκθεση με τίτλο «Excluded and Segregated. The vanishing education of refugee children in Greece» στην οποία καταγράφει ένα ρεκόρ αποκλεισμού των προσφύγων από την εκπαιδευτική διαδικασία. Στην έρευνα επισημαίνεται τόσο η έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού για την ένταξη των προσφύγων στα ελληνικά σχολεία, όσο και η έλλειψη ερευνών σχετικά με την εκπαίδευση των προσφύγων. Σύμφωνα με τα ελάχιστα διαθέσιμα επίσημα στοιχεία καταδεικνύεται μία ταχεία και ραγδαία πτώση των εγγραφών προσφύγων σε δημόσια σχολεία τα τελευταία δύο χρόνια, ενώ οι εκπαιδευτικοί δηλώνουν πως τα νούμερα των προσφύγων που καταφέρνουν φτάσουν στα σχολεία είναι ακόμα μικρότερα. Το παράδειγμα της Ριτσώνας είναι χαρακτηριστικό. Τόσο η ρατσιστική αντίδραση της δημοτικής αρχής όσο και η έλλειψη υποδομών από το κράτος (όπως πχ σχολικών λεωφορείων για την μεταφορά των προσφύγων μαθητών) οδηγούν στη μη συμμετοχή των προσφύγων στην εκπαίδευση. Τα παιδιά-πρόσφυγες μένουν εκτός της εκπαιδευτικής διαδικασίας με αποτέλεσμα να ιδρυματοποιούνται και να γίνεται ακόμα πιο δύσκολη η ένταξη τους στο κοινωνικό σύνολο. Είναι κρίσιμο να παρθούν έστω και τώρα μέτρα που θα βοηθήσουν στην ένταξη των προσφύγων στο δημόσιο σχολείο. Και κεντρικό κομμάτι αυτών των μέτρων είναι να βρεθούν οι πρόσφυγες σε σπίτια, με ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Γιατί κανένα παιδί δεν μπορεί να συμμετέχει στην εκπαιδευτική διαδικασία όταν το σπίτι του είναι μια σκηνή στις λάσπες.

***

Για μια ακόμα φορά αναδεικνύονται οι άθλιες συνθήκες στις οποίες ζούνε οι κρατούμενοι στις φυλακές. Οι κρατούμενοι στη Β πτέρυγα στα Διαβατά αλλά και στην Άμφισσα έμειναν κλειδωμένοι στα κελιά τους για μέρες χωρίς δικαίωμα προαυλισμού, καθώς είχαν βρεθεί κρούσματα κορωνοϊού. Η πολιτική της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των κρουσμάτων στα κέντρα κράτησης είναι η καταπάτηση των δικαιωμάτων των κρατουμένων και όχι η πραγματική προστασία τους. Στοιβάζοντας υγιείς ανθρώπους σε κελιά μαζί με πιθανά κρούσματα δείχνουν την αδιαφορία τους για την υγεία και την ζωή των κρατουμένων. Την ίδια στιγμή,  στις φυλακές Τρικάλων ο Βαγγέλης Κρασαδάκης, ο οποίος εκτίει ισόβια κάθειρξη ξεκίνησε απεργία πείνας, με αίτημα την βελτίωση των συνθηκών κράτησής του και την ένταξή του σε κλειστό πρόγραμμα απεξάρτησης. Όπως περιγράφει στην ανακοίνωσή του για την απεργία πείνας, στο κελί που κρατείται διαμένουν τέσσερα άτομα ενώ είναι σχεδιασμένο για δύο. Και συνεχίζει: «Το νερό δεν είναι πόσιμο. Έχει χώμα, μας το κόβουν, τις περισσότερες φορές χωρίς προειδοποίηση, σχεδόν κάθε δύο ώρες, και δεν μπορούμε να πάμε ούτε για την ατομική μας υγιεινή. Οι μερίδες των φαγητών είναι για σπουργίτια. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ανύπαρκτη». Το σωφρονιστικό σύστημα είναι ένα σύστημα τιμωρητικό, που πλέον απροκάλυπτα έχει ως στόχο την σωματική και ψυχολογική εξάντληση των κρατουμένων. Για ποιον άλλο λόγο θα στερούσαν το δικαίωμα στην απεξάρτηση σε έναν άνθρωπο που βρίσκεται στην φυλακή λόγω των ναρκωτικών, αν όχι από αναλγησία;

***

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε το κλείσιμο του δημοτικού κέντρου φιλοξενίας προσφύγων στο Καρά Τεπέ στις 30 Απρίλη. Το δημοτικό Καρά Τεπέ είναι ένα κέντρο που χρηματοδοτήθηκε από δωρεές και χτίστηκε από εθελοντές, έχει σημαντική ενεργειακή αυτονομία και δυναμικότητα φιλοξενίας 1.200 ατόμων, και βρίσκεται υπό την εποπτεία της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ. Αυτή τη στιγμή διαμένουν 885 πρόσφυγες οι οποίοι θα μετακινηθούν στο πεδίο βολής Καρά Τεπέ. Πρόκειται για ένα από τα λίγα κέντρα φιλοξενίας με ανθρώπινες συνθήκες, όπως ήταν και το ΠΙΚΠΑ Λέσβου. Η επιλογή της κυβέρνησης να τα κλείσει και να μεταφέρει τους κατοίκους τους στα άθλια καμπ δείχνει την εκδικητική μανία της κυβέρνησης ενάντια στους πρόσφυγες. Κλείνοντας όλους τους χώρους αξιοπρεπούς διαβίωσης οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερο στοιβαγμό των προσφύγων, ο οποίος ειδικά εν μέσω πανδημίας και σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη μέσων προστασίας στα καμπ, μόνο δολοφονικός μπορεί να χαρακτηριστεί. Η πολιτική αυτή είναι η νέα αποτρεπτική πολιτική: μετά τις επαναπροώθησεις και την Frontex στα σύνορα η κυβέρνηση θεωρεί ότι με τις απάνθρωπες συνθήκες στα καμπ θα αποτρέψει τους πρόσφυγες από το να έρθουν. Όμως, όσο στηρίζει το ΝΑΤΟ και τις επεμβάσεις του στην Μέση Ανατολή, τόσο θα δημιουργούνται πρόσφυγες, και οι άνθρωποι θα έρχονται –αφού δεν έχουν και άλλη επιλογή.

***

Σε φυλάκιση 19 χρόνων, χωρίς το δικαίωμα αναστολής μέχρι την εκδίκαση της έφεσης,  καταδικάστηκε ο Β. Σταθόπουλος  λόγω της υποτιθέμενης συμμετοχής του στην ένοπλη οργάνωση «Επαναστατική Αυτοάμυνα». Πρόκειται για μια υπόθεση που ξεκίνησε ως ληστεία σε ΟΠΑΠ, με άλλον δράστη, και τελικώς κρίθηκε ζήτημα της αντιτρομοκρατικής. Η Αστυνομία υποστηρίζει ότι Σταθόπουλος και Χατζηβασιλειάδης έκαναν μαζί τη ληστεία στο πρακτορείο, διέφυγαν μαζί με μηχανή, μετέφεραν μαζί τα όπλα στη νέα «γιάφκα» στον Χολαργό, στο σπίτι του Δ.Μ. Η όλη υπόθεση στηρίχτηκε πάνω σε μία κατάθεση μάρτυρα που όπως δήλωσε ο ίδιος στον ανακριτή κατέθεσε μετά την επιμονή της αντιτρομοκρατικής. Ο Σταθόπουλος το μόνο που έκανε ήταν να προσφέρει ιατρική βοήθεια στον Χατζηβασειλιάδη, όταν του ζητήθηκε μέσω τηλεφώνου από κοινό τους γνωστό. Πρόκειται για μια καταδικαστική απόφαση βασισμένη μόνο στις κοινωνικές σχέσεις, τα πολιτικά πιστεύω και την αλληλεγγύη του κατηγορούμενου προς έναν τραυματισμένο άνθρωπο. Αυτή η υπόθεση αλλά και δεκάδες άλλες (πρόσφατα είδαμε τις υποθέσεις του Ερόλ και του «Ινδιάνου») δείχνουν την μανία και την εκδικητικότητα με την οποία το δικαστικό σύστημα αντιμετωπίζει όποιον από ατυχία βρεθεί στο στόχαστρο της αντιτρομοκρατικής. Με όπλο τα ψευδή στοιχεία, τον τρομονόμο 187α και την στοχοποίηση λόγω κοινωνικών χαρακτηριστικών, ο καθένας μπορεί να καταδικαστεί σαν τρομοκράτης. Σε αυτό το τοπίο, αποκτά διαίτερο ενδιαφέρον η κίνηση των μελών της αναρχικής συλλογικότητας «Μασόβκα» να μηνύσουν την αντιτρομοκρατική για την απαγωγή και το βασανισμό μελών της, μετά τη διαδήλωση της Νέας Σμύρνης. Με νομική ομάδα τους Αννυ Παπαρρούσου, Κώστα Παπαδάκη, Ιωάννα Κούρτοβικ, Θανάση Καμπαγιάννη, στρέφονται απέναντι στο «αόρατο κράτος» του 12ου ορόφου της ΓΑΔΑ. Μια μήνυση δεν θα οδηγήσει στο τέλος της τρομοκρατίας της αντιτρομοκρατικής, αλλά έχει ιδιαίτερο συμβολισμό ότι επιχειρείται να βρεθεί για μια φορά στο εδώλιο. 

Φύλλο Εφημερίδας

Κατηγορία