Νέα από τις σχολές

ΑΠΘ
Μετά από σχεδόν 2 χρόνια ηλεκτρονικών μαθημάτων, το ΑΠΘ άνοιξε χωρίς καμία ουσιαστική μέριμνα για τη δημόσια υγεία. Αντίστοιχα και στη Νομική το άνοιγμα έγινε χωρίς κανένα υγειονομικό μέτρο εκτός από την επίδειξη υγειονομικών εγγράφων στην είσοδο. Το «μέτρο» αυτό, φυσικά, όχι μόνο δεν αποτρέπει τη διασπορά του ιού αλλά δημιουργεί μια τεράστια ουρά, στην οποία οι φοιτητές/τριες αναγκάζονται να περιμένουν έως και 40 λεπτά τις ώρες αιχμής. Αντίστοιχος είναι και ο συνωστισμός στις αίθουσες, με φοιτητές/τριες να παρακολουθούν, συχνά, από το πάτωμα. 
Σε διαμαρτυρία που οργανώθηκε από τον ΦΣ Νομικής, η απάντηση της κοσμητείας ήταν ότι η κατάσταση που περιγράφουμε είναι φανταστική και πως έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία της υγείας μας.
Στη Γενική Συνέλευση που καλέστηκε με αφορμή τις απαράδεκτες συνθήκες ανοίγματος, μαζεύτηκε μεγάλος αριθμός ατόμων. Αν και δεν συγκεντρώθηκε η απαραίτητη απαρτία, ήταν αρκετά ελπιδοφόρα αυτή η προσέλευση σε μια σχολή με ανύπαρκτο -για χρόνια- κινηματικό παρελθόν. 
ΕΜΜΕ
Ο φοιτητικός κόσμος κάνει τα βήματα για τις πρώτες γενικές συνελεύσεις και συζητήσεις μετά το άνοιγμα των σχολών. Στη σχολή Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης την περασμένη βδομάδα πραγματοποιήθηκε μία κουβέντα μεταξύ ενός μικρού μέρους του φοιτητικού συλλόγου, που ενημερώθηκε έγκαιρα, σχετικά με προβλήματα της σχολής. Ορισμένα από αυτά είναι η παύση της λειτουργίας ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού σταθμού του τμήματος, λόγω υποχρηματοδότησης, αλλά και το σημαντικό ζήτημα των σεξουαλικών παρενοχλήσεων από καθηγητή (υπεύθυνου μάλιστα του ραδιοφωνικού σταθμού) αλλά και η συγκάλυψη του από το καθηγητικό προσωπικό.
ΠΑΔΑ
Τα παλιά προβλήματα συνεχίζουν να υπάρχουν, καθώς τα συγχωνευμένα τμήματα  και όχι μονο, είναι πολυάριθμα και πάρα πολλοί φοιτητές μένουν έκτος εργαστηριακών μαθημάτων, αφού το ΠαΔΑ δεν διαθέτει τις κατάλληλες εγκαταστάσεις, ούτε το ανάλογο προσωπικό. Λεφτά υπάρχουν μόνο για εξοπλισμούς και αστυνομία και όχι για το δημόσιο πανεπιστήμιο. Άρα για ακόμη μια χρονιά, βλέπουμε έλλειψη καθηγητών, λιγότερα τμήματα εργαστηρίων από όσα χωράμε οι φοιτητές/τριες, τα οποία σε καιρό πανδημίας, θέτουν μέχρι και την υγεία μας σε κίνδυνο.